tag:blogger.com,1999:blog-23750033.post6303356499241441487..comments2023-10-28T17:38:42.199+02:00Comments on AS UVAS NA SOLAINA: Marcos Valcárcel Lópezhttp://www.blogger.com/profile/01049968324831056411noreply@blogger.comBlogger49125tag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-14669675823139045042010-12-03T00:24:50.540+01:002010-12-03T00:24:50.540+01:00Aquí se non veño eu a falabaratear un pouco non ve...Aquí se non veño eu a falabaratear un pouco non ven ninguén. Pois vale. Aquí seguimos boiando na nube do 5-0 e cústanos ou non queremos aterrar. Así que nada de análises pos-eleitorais, nen de crises, nen de privatizacións zapateriles. Se queredes "tastar" o estado de ánimo futboleiro do que andamos imbuidos, non tendes mais que ler o artigo de Pep Riera no Avui. O partido da nosa vida (un mais), o mellor partido que se viu nunca, unha obra de arte inesquecíbel. E por fin a mofa do Mourinho, que xa tardaba. Acabou caíndolle a cuspidela na cara, como lle advertira o Preciado. Unha cuspidela que estaba esperando moita xente e da que por fin pudo disfrutar. Ao Camp Nou xa lle chaman o CAMP MOU. E non aprenden...<br /><br /><br />"El futbol també és això, la transmissió de la memòria emocional. I mentre situem el 5-0 en el mapa de la nostra vida, tampoc no podem evitar jugar a situar-lo en el llibre de la història del Barça. I, per què no, en el de la història del futbol. Jo mateix, endut encara per l'emoció del moment, vaig escriure que el Barça és «l'equip que expressa el millor futbol que segurament s'ha vist en la història d'aquest esport». Ja en fred, no em penedeixo gens d'haver-ho escrit. És més, ara hi trauria el «segurament» i tan sols ho matisaria dient «almenys des que jo tinc memòria», la que es remunta a principi dels setanta, amb el Barça del 0-5 i l'Holanda del mundial d'Alemanya. Aquestes coses no seran mai unànimes perquè no hi ha una unitat de mesura de la qualitat futbolística que sigui d'acceptació universal. Però ningú pot qüestionar que plantejar-se si el partit de dilluns va ser el millor del Barça en la seva història i potser de qualsevol equip en la història del futbol no és cap bestiesa, ni molt menys. És una qüestió global, i molta gent es mulla en aquesta discussió, que és de les que de veritat fan bé al futbol. És commovedor, per exemple, llegir des d'aquí el paràgraf inicial d'un article del columnista del diari argentí La Nación Juan Pablo Varsky sobre el partit de dilluns: «La perfecció existeix. Ho ha demostrat el Barcelona, el millor equip que he vist en la meva vida. Ja juga per a la història. Passarà molt de temps abans que tornem a veure un equip com aquest. Gaudim-lo, mentre duri.» O el titular de la portada de L'Equipe d'ahir (el segon dia consecutiu que el prestigiós diari francès obria la portada amb el Barça): Du jamais vu! (Mai vist!). I el resultat de l'enquesta que el mateix diari tenia activada en la versió digital. A la pregunta de si aquest Barça era el millor equip de la història del futbol, a les 6 de la tarda un setanta per cent dels més de vint-i-cinc mil que havien respost deien que sí...<br /><br />«Quanta, quanta felicitat.»" (Pep Riera)d.c.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-39182899107214121302010-11-30T00:22:13.645+01:002010-11-30T00:22:13.645+01:00Bromeaba o sábado Manuel Rivas que se ía botar a p...Bromeaba o sábado Manuel Rivas que se ía botar a perder e pór cego de opio do povo. Pois, vendo o que hai, poñámonos cegos de opio do povo. Escrebía tamén o sábado Arume dos Piñeiros no seu blog que "Nestes tempos de crise, nada sería mais tremendo que a xente prefira a Mourinho antes que a Guardiola." Eu gostei da frase e así llo fixen saber, engadindo que "en tempos de crise e sempre". Logo un Anónimo rubricaba con moito tino: "E non será, digo eu, que a crise consiste precisamente niso, en que a xente prefire a Mourinho antes que a Guardiola?" A frase ten mais miga da que parece e hoxe xogouse mais que un partido de futebol. Botaba eu man do tan sobado conto brevísimo do xenial Monterroso e escrebía tamén no sábdo no do Arume: "Cuando acordou, a canteira do Barça aínda estaba alí." O Barça comezou o partido con 8 da canteira. Iso é o que non pode aturar o fantoche do Mourinho, que só sabe armar equipos de mercenarios (xa sei, xa sei que son todos uns mercenarios e que viven como reis) a conta do talonario dos Florentinos que acha no camiño. Despois da exibición de futebol que vimos no Camp Nou e do correctivo histórico que recebeu o equipo do invencíbel e marrulleiro Mourinho, permitídeme unha frivolidade líquida. Prometín brindar con cava Recaredo e aí vai un grolo desta delicia de brut nature pola canteira e contra o talonario e os Florentinos e Valdanos (que tipo mais escuro e pretencioso e palabreiro de cartón pedra) que preferen o Mourinho antes que o Guardiola. E por Don Marcos, que hoxe debeu disfrutar da poesía balompédica do pedrera do Barça. E por todos vós. E que aprendan a saber perder, ostia!detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-10964517519743705032010-11-27T19:14:14.562+01:002010-11-27T19:14:14.562+01:00Cuando hoxe á mañá fun comprar a prensa, antes que...Cuando hoxe á mañá fun comprar a prensa, antes que o remate da campaña, que o Babelia, que o Manuel Rivas ou que Gregorio Morán, abrín a Vanguardia pola páxina onde escrebe os sábados a escritora catalana e en catalán Imma Monsó, que é difícil que me defraude. E non me defraudou, claro. Fala en O REGRESO DA FILOSOFÍA da proposta do ministro de Educación francés de adiantar o ensino da filosofía nos institutos (que xa manda carallo que sexa un ministro de Sarkozy quen o propoña). O que non sei é se con ou sen portátil. "No deja de asombrarme que (aunque sea en el país vecino) tal disciplina siga considerándose imprescindible para la formación de unas criaturas que viven en un escenario CADA VEZ MENOS PROPICIO A LA REFLEXIÓN CRÍTICA DE ALTURA" (Imma Monsó). É ben curioso e alentador que hoxe, que estamos no que deron en chamar xornada de reflexión, alguén aproveite a sua coluna para falar de disciplina filosófica, formación e REFLEXIÓN CRÍTICA nos institutos, que boa falta fan e mais vendo por onde van os ventos afuracanados que non deixan títere con cabeza pero si con portátil. "Estamos en un momento en que las religiones están abriendo la puerta a los integrismos que ofrecen respuestas rápidas, contundentes y fáciles, lo que, además de constituir un serio peligro, ni nos basta ni nos satisface. Tampoco nos satisface lo que hay al otro lado: el todo vale del racionalismo barato, el todo a cien del materialismo simplificador. Será que nos sentimos atrapados entre ambos." Pero é que a alguén lle interesa reflexionar críticamente e combater as relixións e o capitalismo selvaxe, se traemos ao Papa para que nos dea un varapau doutrinal e aceitamos resignados entregar os aforros que non temos para salvar os bancos e a clase financieira? "Vuelve, porque vivir sin ella es de una fealdad irresistible... Por eso siempre me alegra constatar que el amor a la filosofía se manifieste, como si de verdad supiéramos que sólo cierta manera de usar la cabeza puede ayudarnos a luchar contra los tópicos que todo lo inundan, contra los mercaderes de certezas absolutas que todo lo manejan y contra la barbarie que todo lo puede. Lástima que aunque siempre vuelva, nunca se quede." Un artigo e unhas palabras que parecen doutra época sendo como son desta e de todas as épocas.<br /><br />P.D. Xornada de reflexión: todos unidos na converxencia eleitoral dunha Catalunya mellor nunha clase política orgullosa de contemplarse no espello da sua propia incapacidade e de representarse a si mesma para que o espectáculo oferecido e por oferecer sexa completo. Hai que reflexionar.detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-5392387120402304812010-11-27T01:17:03.984+01:002010-11-27T01:17:03.984+01:00Chega a triste nova do pasamento de don Francisco ...Chega a triste nova do pasamento de don Francisco Fernández del Riego, un enorme galeguista de acción e que ademais sempre foi coherente coas súas ideas.msnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-19728618191958912222010-11-26T22:29:22.512+01:002010-11-26T22:29:22.512+01:00Volvendo ao tema inicial sobre o falso (¿?) dilema...Volvendo ao tema inicial sobre o falso (¿?) dilema entre o libros e as TIC, que moitos xa centran entre o libro-papel e o libro-electrónico, quería comentarlles a lectura dun que me traigo entre mans cun tíduo ben suxestivo ao respecto: "Nadie acabará con los libros" de Umberto Eco e máis J-C Carrière. Realmente trátase dun diálogo entre os dous nos que tocan numerosos temas e aspectos pero no que sobrevoa este novo debate entre os dous formatos do libro.<br />Moi recomendable para superar postura radicais e pechadas.<br /><br />Saudiña para todo@s.<br /><br />XabimusicXabihttps://www.blogger.com/profile/03885892395122104058noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-1337962981397475852010-11-26T08:32:44.878+01:002010-11-26T08:32:44.878+01:00Sección "GALICIA DO REVÉS":
- ENTREGA D...Sección "GALICIA DO REVÉS":<br /><br />- ENTREGA DEL PREMIO FERNÁNDEZ LATORRE: El presidente de ‘La Voz’ acusa a la prensa de vivir de “ayudas públicas”<br /><br />- [En el acto Méndez Ferrín] criticó que existan periódicos “claramente hostiles” al gallego, expresó su agradecimiento por recibir el premio de La Voz de Galicia (...)<br /><br />- O IGEA rexeita o monolingüismo: "O castelán non é estranxeiro". O informe, porén, non só se detén nos xogos dos populares: "A reflexión ten que atinxir a todas as forzas políticas. Aos socialistas reclamámoslles unha posición máis compacta e coherente, mentres que ao BNG, a revisión profunda das súas teses e a actualización do seu discurso de proposta para o galego". <br /><br />- El Igape tiene 42 directivos para 91 puestos de base. Muchos capitanes para tan pocos soldados. El modelo laboral del Igape, que depende de la Consellería de Economía, cuenta con 91 personas en plantilla frente a 42 puestos directivos y de libre designación, un desequilibrio que no es nuevo -se gestó en la Xunta de Fraga y se mantuvo con el bipartito- pero que el actual Gobierno ha optado por no tocar.msnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-36008052996320545212010-11-25T23:23:47.947+01:002010-11-25T23:23:47.947+01:00Onte, mentras Pasqual Maragall presentaba un libro...Onte, mentras Pasqual Maragall presentaba un libro de fotografías feitas co seu móvil, o seu irmao, Ernest Maragall, o conseller d´Educació, despedíase deixándonos, como última vinganza, o regaliño envenenado da Axencia de Avaliación e os decretos de autonomía e de dirección de centros. Case nada. Para que nos quede ben claro que as escolas e institutos son empresas privadas e que tanto produces tanto vales. Ler as competencias da nova entidade dá medo. Ernest Maragall debe ser a persoa mais rexeitada polo profesorado e non ten nada de esquerdas. Lévase mui ben cos capitostes de CiU e hai profesores que opinan que o mellor (pode que o único bon) da derrota do tripartito o domingo é a desaparición deste conselleiro de triste memoria. O certo é que lle deixa as cousas da educación a CiU mellor do que CiU chegou a soñar nunca. Así e todo, eu non quero que gañe a direita, aínda que a esquerda teña pouco de esquerdas e a vinganza de Ernest Maragall contra o ensino público sexa daquelas que doen de verdade. Palau, Pretòria, quedarán en nada, porque os uns e os outros teñen fondos reservados de corrupción que agachar e non pasan dos xestos insinuantes propios de toda campaña. Así que, amigo Balonga, veña ese brinde polo triunfo do povo (bueno, da metade do povo, porque dicen os agoiros que a outra metade non querer saber) e o luns, como perda o fantasma do Mourinho e da tropa merengue, dígolle que boto a casa pola xanela e descorcho un Recaredo, cava do que onte me falaron mui ben e do que eu non tiña noticia. Mañá sen falta vou ao "colmado" da cantonada, que o que non teñan aí de bebida non o teñen en nengures e pido un Recaredo para celebrar o 3-1 que lle imos espetar ás hostes do imperio branco.<br /><br /><br />ERNEST MARAGALL APRUEBA EN SU DESPEDIDA LA AGENCIA QUE EVALUARÁ A MAESTROS Y ESCUELAS<br />S. T. - Barcelona - 24/11/2010 <br /><br />El Gobierno catalán celebró ayer su última reunión... Y despidió la legislatura aprobando la Agencia de Evaluación y Prospectiva de la Educación, que se encargará de evaluar el sistema educativo: a los alumnos, a los propios maestros y profesores no universitarios, y a los centros educativos. La aprobación de la agencia se produjo a propuesta del consejero de Educación, Ernest Maragall.<br /><br />El nacimiento de esta agencia de evaluación es la tercera pata de una serie de medidas que se empezó a adoptar a mitad de año con el decreto de autonomía de las escuelas e institutos, siguió hace tres semanas con otra norma que da más poder de decisión a los directores escolares, y se completa ahora con la aprobada ayer.<br />Etc, etc.detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-19552954428221037162010-11-25T12:17:45.754+01:002010-11-25T12:17:45.754+01:00Ben certo, detective, que todo é no eido das ideas...Ben certo, detective, que todo é no eido das ideas, nada persoal cun compañeiro do faladoiro, ao que lle recoñezo a xeira que leva escribindo para todos os lectores das Uvas. Porén, cavilo que agora dúas realidades, quedaron reflectidos dun xeito máis plural. A saber:<br />Unha. Aínda que só sexa unha democracia formal, é o mellor que hai polo de agora, pois a Revolta non se albisca á revolta do camiño.<br />Dúas (femenino que non ten o castelán). Convegència recibíu un 3%, uns 600.000€ do erario público,cada ano no tempo coñecido (2002 ao 2008). No tempo descoñecido, descoñecémolo.E foi porque a esquerda gobernante lle apertou as caravillas e así amosounos a todos, que tampouco Catalunya é o Paraiso Terreal.<br /><br />Así pois, amigo detective, fagamos un brinde, porque o domingo gane o pobo e o luns gane o mellor. De todos os xeitos a Liga e a Champions serán pro Celta. <br /><br />BoandanzaBalongahttps://www.blogger.com/profile/08025902852090327360noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-20382846975044807062010-11-24T22:27:59.641+01:002010-11-24T22:27:59.641+01:00Eu, por se acaso, o domingo penso pasar polo colex...Eu, por se acaso, o domingo penso pasar polo colexio eleitoral para ver se as papeletas son simplesmente papeletas ou videopapeletas. Como sexan videopornopapeletas, estou disposto a reconsiderar o da abstención e renderme ao encanto das urnas. Unha experiencia eleitoral tan gozosa non se ten ten todos os días. Non hai mais que ver o subidón calórico do amigo Balonga ou "ardor electoral", segundo el, que as mensaxes se lle multiplican por 3 sómente de pensalo. Pois eu non quero ser menos que o amigo Balonga. Facía coña onte Quim Monzó en LA CORI SE HA CABREADO do videorgasmo con que o partido de Ariel Santamaría e Carmen de Mairena entraban de verdade en campaña (aquí se non hai video non hai campaña) denunciando o intrusismo ou intromisión dos demais partidos nun terreo tan "escorregadizo". Dicía o noso home coñón: "Si resulta que algunos de esos otros partidos se dedican a invadir su territorio y a recurrir a sus mismos métodos majaderos, es lógico que se molesten. La ordinariez era cosa exclusivamente suya. Tengan a bien respetársela, por favor... <<¡Estoy fingiendo. Montilla; no me jodas!>>. Luego aparece el eslogan y el logo de la CORI. Es una clara parodia del vídeo del PSC de la semana pasada." No chiste de onte do Roto víase un burro que dicía algo así: Daime cuartos e eu tamén consigo votos. Eu creo que tiña que ter dito: Daime un video e eu tamén aparezo en campaña.<br /><br />P.D. Sra. Perla, vexo que coincidimos no fundamental. Volvendo ao asunto, permítame unha broma ou un chiste mau. En galego temos unha palabra que podía servir perfeitamente para os adictos á pantalla: ESPANTALLOS. E cuando vexamos que o rapaz ou rapazan levan toda a tarde metidos na pantalla, non estaría mal espantalos desta maneira: Sai daí, ESPANTALLO, que aínda cje van saír raíces virtuais. A vostede que lle parece? Que conste que é unha broma.detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-6360049780273863232010-11-24T16:45:38.617+01:002010-11-24T16:45:38.617+01:00Os papeis tradicionais mudan a présa Sr. Detective...Os papeis tradicionais mudan a présa Sr. Detective e a innovación, a experimentación e os cambios, ás veces, resultan obrigados. Con todo sendo como vostede conta, a posta en marcha deste proxecto fáiseme un poco precipitada. Claro que eu vexo isto dende fóra e descoñezo moitos aspectos.<br />Primeiro, contan xa con libros de texto en formato dixital ou elaboran vostedes os materiais e contidos para traballar sen ningún tipo de libro? <br />Todo o profesorado implicado ten , neste momento, coñecementos informáticos e técnicos ( que lle han cumprir )suficientes? <br />Onde empeza e onde remata este proxecto? Terá continuidade na universidade?<br />As editoriais como respiran neste asunto?<br />Mire, eu sonlle das que pensa que do mesmo modo que a televisión non eliminou á radio, o libro electrónico nunca desbancará o de papel. Haberá , eso si, a opción de mercalo dos dous xeitos, que tampouco está mal, máis tendo en conta que somos moitos os que coma vostede e coma min disfrutamos tendo un libro na man.<br />Reciba , tamén, os meus saúdos.Perlahttp://asuvasnasolaina.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-60335879057756492702010-11-23T20:50:08.809+01:002010-11-23T20:50:08.809+01:00Sr./Sra. Perla:
As novas tecnoloxías levan tempo...Sr./Sra. Perla: <br /><br />As novas tecnoloxías levan tempo implantadas no sistema educativo e a ninguén lle parece mal; de feito, os alunos e alunas domínanas como queren. Nen a min, que se non fora por este invento non estaría agora aquí dándolle ás teclas. Outra cousa é o portátil de 300 € e pantalla de pequenas dimensións por habitante "áulico" (pertencente ás aulas) co que os rapaces e rapazas teñen que conviver case todas as horas do día. Iso é o que a min non me parece ben, e contra o que me revolto. E moito menos da maneira que se fixo: a presa e correndo, porque así o mandan as autoridades e os vasalos a calar e a obedecer. No meu centro, a finais de maio, díxosenos textualísimamente e testicularísimamente: deixai os programas e esquecei o que vos falta por dar, e poñámonos todos a unha a praticar cos portátiles, que en setembro xa non haberá libros en primeiro e segundo da ESO e comeza o imperio da máquina con pantalla. Nen che conto. E iso que eu este ano libreime e tócame ver as pantallas desde a barreira. EN SETEMBRO XA NON HABERÁ LIBROS: frase criminal onde as haxa. Para min, a clave está "no modo en que funcionen e o uso que se lle dea", como mui ben di vostede mesmo. Non un uso exclusivo e excluínte, por suposto. O curso pasado vin un aluno de primeiro da ESO cun libro mais gordo que el, achegueime e pergunteille por curiosidade que é o que andaba a ler. Cuando mo ensinou e comprovei que se trataba de O QUIXOTE, pareceume excelente e feliciteino. Pergunteille se o entendía, díxome que si e deixoume "quixotesco", como diría Don Marcos. Xa lle perguntarei se o acabou ou non, porque do que estou certo é que este ano, apantallado como anda todo o día, non creo que teña tempo para emprender semellantes avanturas librescas. Daí á xeración perdida (tampouco o tomemos á tremenda) non hai mais que un paso. Dicía o outro día Justo Navarro a conta de Faulkner: "Hoy, cuando predomina la lógica del videoclip, es difícil leerle." Non pasa nada con non ler a Faulkner, un escritor que eu considero imprescindíbel e non sei se Don Marcos o citou no seu catálogo de preferencias, pero seguro que quen o leu seguro pensa que é unha pena que outros non o podan ler. En fin, habería que falar da VIDEOIDEOLOXÍA que encerra o cacharriño e do ENTUSIASMO PATOLÓXICO (un entusiasmo que xa temos visto moitas veces) co que moitos se agarran ao invento, como se non houbera mais futuro que o que deparan estas pantallas feiticeiras. COMO SE O FUTURO FORA SÓ IMAXE E NADA MAIS.<br /><br />Saudos.detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-2991206695913901342010-11-23T17:54:49.496+01:002010-11-23T17:54:49.496+01:00Nestes momentos están a falar en Catalunya Ràdio d...Nestes momentos están a falar en Catalunya Ràdio do caso do home suicidado en Hospitalet. Falou a muller do suicidado, gravemente enferma e desesperada, e contou que o fixera polo medo a que o deixaran sen casa e sen filla, porque traballo xa non o tiña. Nestes momentos, un lémbrase da árvore xenealóxica dos responsábeis desta sociedade tan inxusta e selvaxe.<br /><br />Certamente, "Gregorio Morán é ceibe de dicir o que queira e de calalo tamén" (Balonga). Como todos nós, mesmo arriscándonos a equivocarnos, que diso se trata: arriscarse a opinar sen rede. Eu de Gregorio Morán, hai sabatinas das que gosto mais e das que gosto menos, pero sempre que chega o sábado penso: sobre que escreberá hoxe G.M.? Sempre é unha opinión fortemente crítica e susceptíbel de argumentarios de distinto signo; que non nos deixa conformes con nós mesmos e que nos aparta por un momento dos biosbardos ilusorios nos que tan felizmente e habitualmente vexetamos ou pacemos. Hoxe ven esta carta ao director: "Acabo de llegir l'article de Gregorio Morán "Por qué no iré a votar" (20/XI/2010). El comparteixo en un percentatge molt gran, però discrepo del final. Crec fermament que s'ha d'anar a votar, i en el seu cas, entenc que cal votar en blanc, davant la poca gràcia que li fa cap opció. En tot cas, el que s'hauria d'haver establert és que els vots en blanc comptessin com els altres i es visualitzessin en escons buits... Cal anar a votar, ni que sigui en blanc" (Pere Albós Tormo). E dicer, compartilo nunha porcentaxe elevada e discrepar do final. Ou discrepar de principio a fin. OPCIÓNS. Como a de Enric Juliana, HAY QUE IR A VOTAR COMO MONTANELLI: "Viene una época dura. Un tiempo de males mayores. ¿Hay que taparse la nariz? Cuidado con el melodrama. Hay asuntos feos en Catalunya - algunos de ellos aún pendientes de investigación y juicio-, pero la política de este país no es la más corrupta de España. Con toda rotundidad puede afirmarse que no lo es. Hay que atender a Montanelli en su sentido más profundo. Hoy, en medio de una crisis implacable, el mal mayor es la cronificación de la Catalunya-carnaval. Hay gente esperando que el próximo Parlament sea un cabaret. Doy fe." Pois iso, opinar e respeitar e non criminalizar aos que, neste caso, defendemos, sen ánimo de proselitismos, a ABSTENCIÓN ACTIVA E CRÍTICA. Porque si, porque non peta, porque xa o temos explicado un cento de veces. Aínda admitindo que teño simpatía polas persoas que apoian a Joan Herrera, a quen entrevistaron onte en TV3 e recoñezo que me parece dos mais fiábeis. Pero non, o meu NON VOTO xa está decidido e madurado.detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-38275528489009755762010-11-23T16:44:02.690+01:002010-11-23T16:44:02.690+01:00Sr. Detective: Hoxe en día non é cuestionable que ...Sr. Detective: Hoxe en día non é cuestionable que as novas tecnoloxías teñan que estar integradas no sistema educativo. A escola non pode , nen debe, permanecer allea a un fenómeno que vai adquirindo, a grandes velocidades, presenza en todos os ámbitos.<br />Cousa diferente é o modo en que funcionen e o uso que se lle dea. Por sorte os pais e nais , nesa tarefa, contamos con vostedes os docentes que , co seu papel de orientar , dirixir e motivar ( de ser coa ilusión e optimismo que mostra o Sr.Xabimusic máis ca mellor )ó alumnado no emprego do ordenador na aula, estes deixarán de ser só un pasatempo e axudarán a mellorar, e moito, o rendemento académico.<br />Négome a pensar que avance tecnolóxico e xeración perdida se poidan relacionar.Os hoxe idiotizados co ordenador , seguro que antes tiñan outro tipo de enganche pero grandes lectores , dende logo, non eran.<br />E como exemplo de relación mal establecida , ainda que pouco teña que ver co falado, a que hoxe fixo o representante dun sindicato do ensino, quen, sen rubor, afirmaba que a proporción entre nais traballadoras e fillos violentos ía en aumento,sobre todo na provincia de Ourense. Xa ninguén se atreverá a porlle o rabo as cereixas...Perlahttp://asuvasnasolaina.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-46975533038654084042010-11-23T12:47:32.179+01:002010-11-23T12:47:32.179+01:00Ofrezo desculpas por esta multiplicación. Non os p...Ofrezo desculpas por esta multiplicación. Non os podo borrar, se alguen dos Amigos de Marcos tivera tempo para borralos, teria o meu agradecemento. Non tornará pasar. Foi unha excepción, polo ardor electoral.Balongahttps://www.blogger.com/profile/08025902852090327360noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-13161830363450103062010-11-23T12:36:07.938+01:002010-11-23T12:36:07.938+01:00Gregorio Morán é ceibe de dicir o que queira e de ...Gregorio Morán é ceibe de dicir o que queira e de calalo tamén. Non aran por aí:<br />Pedro Almodóvar, Antonio Banderas, Pilar Bardem, Juan Diego Botto, Juan Echanove, Almudena Grandes, Miguel Ríos, Manuel Rivas, Joaquín Sabina, Aitana Sánchez-Gijón, Luis Antonio de Villena, Charo López, Luis García Montero... i així fins a completar una llista de 55. Tots han firmat un manifest titulat Si jo visqués a Catalunya votaria Joan Herrera.<br /><br />Els pèrits d'Hisenda confirmen que CDC i Millet es van repartir comissions de Ferrovial<br />La constructora hauria pagat per rebre l'adjudicació d'obra pública en els governs de CiU i se les haurien repartit el partit de Jordi Pujol i Artur Mas i els màxims responsables del Palau de la Música<br />Segueixen augmentant els indicis que demostrarien que CDC va aprofitar-se del Palau de la Música per finançar-se de manera irregular. De l'entramat, però, també va beneficiar-se'n Fèlix Millet, president de la institució cultural durant tres dècades, que s'hauria embutxacat sucoses comissions. Els pèrits d'Hisenda que han elaborat l'informe sobre el cas Palau han declarat que Fèlix Millet i CDC van repartir-se presumptes comissions pagades per la constructora Ferrovial. Mentre que CDC i la seva fundació, la Trias Fargas -actual CatDem-, s'haurien quedat el 62,5% de les comissions, el Palau de la Música, és a dir, Millet, hauria rebut el 37,5% restant. <br /><br />Es calcula que la constructora hauria pagat 11 milions d'euros al Palau de la Música, una quantitat considerada excessiva pels pèrits de l'Agència Tributària per considerar-la un simple mecenatge. Segons la declaració dels pèrits, Ferrovial va pagar comissions del 4% per l'adjudicació d'obra pública en els governs de CiU, en concret en projectes de tanta envergadura com la construcció de la Línia 9 del Metro o la Ciutat de la Justícia. El 2,5% hauria anat a parar a la formació que actualment encapçala Artur Mas i l'1,5% als responsables de l'espoli del Palau de la Música. <br /><br />La part que hauria acabat a Convergència anava a nom d'un tal "Daniel", que segons l'informe dels pèrits és Daniel Osácar, el responsable de finances del partit. La declaració dels treballadors d'Hisenda també ha servit per certificar que hi ha una clara vinculació entre els pagaments de Ferrovial i les factures que el Palau va fer a les empreses de bustiades electorals New Letter, Letter Graphic i Hispart. Aquestes companyies no haurien realitzat cap servei per a l'entitat cultural, però sí que van treballar per a diverses campanyes electorals de CIU. <br /><br />Els pèrits han reconegut que no han confirmat si els treballs que les empreses van facturar al Palau eren injustificats, però han subratllat que els pagaments que van rebre del Palau eren immediats als ingressos de Ferrovial. Finalment, l'informe d'Hisenda estableix que l'extresorer de CDC Carles Torrent, ja desaparegut, va rebre 1,7 milions d´euros del Palau de la Música, dels quals 570.000 haurien acabat a mans de Daniel Osácar.Balongahttps://www.blogger.com/profile/08025902852090327360noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-64068544905835131192010-11-23T12:32:38.754+01:002010-11-23T12:32:38.754+01:00Gregorio Morán é ceibe de dicir o que queira e de ...Gregorio Morán é ceibe de dicir o que queira e de calalo tamén. Non aran por aí:<br />Pedro Almodóvar, Antonio Banderas, Pilar Bardem, Juan Diego Botto, Juan Echanove, Almudena Grandes, Miguel Ríos, Manuel Rivas, Joaquín Sabina, Aitana Sánchez-Gijón, Luis Antonio de Villena, Charo López, Luis García Montero... i així fins a completar una llista de 55. Tots han firmat un manifest titulat Si jo visqués a Catalunya votaria Joan Herrera.<br /><br />Els pèrits d'Hisenda confirmen que CDC i Millet es van repartir comissions de Ferrovial<br />La constructora hauria pagat per rebre l'adjudicació d'obra pública en els governs de CiU i se les haurien repartit el partit de Jordi Pujol i Artur Mas i els màxims responsables del Palau de la Música<br />Segueixen augmentant els indicis que demostrarien que CDC va aprofitar-se del Palau de la Música per finançar-se de manera irregular. De l'entramat, però, també va beneficiar-se'n Fèlix Millet, president de la institució cultural durant tres dècades, que s'hauria embutxacat sucoses comissions. Els pèrits d'Hisenda que han elaborat l'informe sobre el cas Palau han declarat que Fèlix Millet i CDC van repartir-se presumptes comissions pagades per la constructora Ferrovial. Mentre que CDC i la seva fundació, la Trias Fargas -actual CatDem-, s'haurien quedat el 62,5% de les comissions, el Palau de la Música, és a dir, Millet, hauria rebut el 37,5% restant. <br /><br />Es calcula que la constructora hauria pagat 11 milions d'euros al Palau de la Música, una quantitat considerada excessiva pels pèrits de l'Agència Tributària per considerar-la un simple mecenatge. Segons la declaració dels pèrits, Ferrovial va pagar comissions del 4% per l'adjudicació d'obra pública en els governs de CiU, en concret en projectes de tanta envergadura com la construcció de la Línia 9 del Metro o la Ciutat de la Justícia. El 2,5% hauria anat a parar a la formació que actualment encapçala Artur Mas i l'1,5% als responsables de l'espoli del Palau de la Música. <br /><br />La part que hauria acabat a Convergència anava a nom d'un tal "Daniel", que segons l'informe dels pèrits és Daniel Osácar, el responsable de finances del partit. La declaració dels treballadors d'Hisenda també ha servit per certificar que hi ha una clara vinculació entre els pagaments de Ferrovial i les factures que el Palau va fer a les empreses de bustiades electorals New Letter, Letter Graphic i Hispart. Aquestes companyies no haurien realitzat cap servei per a l'entitat cultural, però sí que van treballar per a diverses campanyes electorals de CIU. <br /><br />Els pèrits han reconegut que no han confirmat si els treballs que les empreses van facturar al Palau eren injustificats, però han subratllat que els pagaments que van rebre del Palau eren immediats als ingressos de Ferrovial. Finalment, l'informe d'Hisenda estableix que l'extresorer de CDC Carles Torrent, ja desaparegut, va rebre 1,7 milions d´euros del Palau de la Música, dels quals 570.000 haurien acabat a mans de Daniel Osácar.Balongahttps://www.blogger.com/profile/08025902852090327360noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-81737430260894635022010-11-23T12:26:13.197+01:002010-11-23T12:26:13.197+01:00Gregorio Morán é ceibe de dicir o que queira e de ...Gregorio Morán é ceibe de dicir o que queira e de calalo tamén. Non lle aran por aí:Pedro Almodóvar, Antonio Banderas, Pilar Bardem, Juan Diego Botto, Juan Echanove, Almudena Grandes, Miguel Ríos, Manuel Rivas, Joaquín Sabina, Aitana Sánchez-Gijón, Luis Antonio de Villena, Charo López, Luis García Montero... i així fins a completar una llista de 55. Tots han firmat un manifest titulat Si jo visqués a Catalunya votaria Joan Herrera.<br /><br /><br />Els pèrits d'Hisenda confirmen que CDC i Millet es van repartir comissions de Ferrovial<br /><br />La constructora hauria pagat per rebre l'adjudicació d'obra pública en els governs de CiU i se les haurien repartit el partit de Jordi Pujol i Artur Mas i els màxims responsables del Palau de la Música<br />Segueixen augmentant els indicis que demostrarien que CDC va aprofitar-se del Palau de la Música per finançar-se de manera irregular.<br /> De l'entramat, però, també va beneficiar-se'n Fèlix Millet, president de la institució cultural durant tres dècades, que s'hauria embutxacat sucoses comissions. Els pèrits d'Hisenda que han elaborat l'informe sobre el cas Palau han declarat que Fèlix Millet i CDC van repartir-se presumptes comissions pagades per la constructora Ferrovial. Mentre que CDC i la seva fundació, la Trias Fargas -actual CatDem-, s'haurien quedat el 62,5% de les comissions, el Palau de la Música, és a dir, Millet, hauria rebut el 37,5% restant. <br /><br />Es calcula que la constructora hauria pagat 11 milions d'euros al Palau de la Música, una quantitat considerada excessiva pels pèrits de l'Agència Tributària per considerar-la un simple mecenatge. Segons la declaració dels pèrits, Ferrovial va pagar comissions del 4% per l'adjudicació d'obra pública en els governs de CiU, en concret en projectes de tanta envergadura com la construcció de la Línia 9 del Metro o la Ciutat de la Justícia. El 2,5% hauria anat a parar a la formació que actualment encapçala Artur Mas i l'1,5% als responsables de l'espoli del Palau de la Música. <br /><br />La part que hauria acabat a Convergència anava a nom d'un tal "Daniel", que segons l'informe dels pèrits és Daniel Osácar, el responsable de finances del partit. La declaració dels treballadors d'Hisenda també ha servit per certificar que hi ha una clara vinculació entre els pagaments de Ferrovial i les factures que el Palau va fer a les empreses de bustiades electorals New Letter, Letter Graphic i Hispart. Aquestes companyies no haurien realitzat cap servei per a l'entitat cultural, però sí que van treballar per a diverses campanyes electorals de CIU. <br /><br />Els pèrits han reconegut que no han confirmat si els treballs que les empreses van facturar al Palau eren injustificats, però han subratllat que els pagaments que van rebre del Palau eren immediats als ingressos de Ferrovial. Finalment, l'informe d'Hisenda estableix que l'extresorer de CDC Carles Torrent, ja desaparegut, va rebre 1,7 milions d´euros del Palau de la Música, dels quals 570.000 haurien acabat a mans de Daniel Osácar.<br /><br />Nótula: Ofrezo desculpas pola longa entrada, será unha escepción polas eleccións.Balongahttps://www.blogger.com/profile/08025902852090327360noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-73357232107415733222010-11-22T23:53:26.573+01:002010-11-22T23:53:26.573+01:00Amigo ms, se onte viches ou escoitaches o debate d...Amigo ms, se onte viches ou escoitaches o debate dos seis candidatos en TV3 ou Catalunya Ràdio, pudeches comprobar como se limitaron a repetir as frases feitas da preprecampaña e da precampaña e que como é de supor seguirán repetindo na poscampaña e na posposcampaña, sen aportaren nada novo nen esperanzador. Sobre a crise, nada de nada, porque saben que depende en gran medida de estancias económicas moito mais elevadas que as dun simple governo autonómico. En todo caso, a solución ao paro, e permítanme as xentes da Solaina unha CRUELDADE SEN NOME, podo apontarlla eu, e ben seguro que eles, na sua condición de entes afastados do sofrimento alleo, non terán problema en compartir: DEIXAR QUE OS PARADOS CASADOS (OU NON) E CON DOUS FILLOS (OU NON), COMO O DE HOSPITALET, SE AFORQUEN LIBREMENTE E DESESPERADAMENTE NA VÍA PÚBLICA PARA CONSTERNACIÓN DA FAMILIA E DALGÚNS VICIÑOS E DE NINGUÉN MAIS. E SE NON SE DECIDEN A FACELO POLO QUE DIRÁN OS DEMAIS E POLO TRATAMENTO QUE FARÁN DA TRAXEDIA OS MEDIOS, CONVENCELOS E MESMO INCITALOS A QUE O FAGAN CON MENSAXES SUBLIMINAIS SE FOR PRECISO, QUE SOBRAN PARADOS NO MUNDO E NON HAI ONDE COLOCALOS. Por buscar duas voces moderadas, di Joan Subirats en El País de Catalunya: "Sórprende que solo Herrera y Rivera hablaran de transparencia y corrupción." A explicación é ben fácil: Iniciativa e Ciutadans son os que teñen menos representación parlamentaria e tócalles falar do que os outros calan por prudencia; se tiveran mais, farían como os outros e calarían, porque a roupa suxa non convén pó-la a clareo e a chamada do honor obriga a manter a lei do silencio. Tamén di: Twitter estaba increíblemente activo, y en muchos casos con bastante más calado y sentido crítico que el que pusieron encima de la mesa unos candidatos que aparecieron encorsetados y previsibles." Pero concedásmoslle unha faisca de esperanza ao domingo e rematemos como remata o seu artigo Antoni Puigverd: "Buscando desesperadamente llamar la atención, la mayoría de los partidos catalanes han dejado a Catalunya a la altura del betún. A pesar de todos los pesares, yo sí iré a votar. El vacío no existe en democracia. Iré a votar aunque sea para no ceder a la amargura. No quiero creer que la caricatura catalana es irreversible. No quiero creer que el mal de nuestra democracia es incurable." Non me fagas moito caso nen perdas a esperanza, amigo ms.detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-72101212367574444222010-11-22T22:33:44.828+01:002010-11-22T22:33:44.828+01:00Moi interesante o artigo que citas, d.c. Eu aquí v...Moi interesante o artigo que citas, d.c. Eu aquí vexo unha forte "desafección" da xente do común cara o estamento político catalán. Sobre todo da xente que malvive en Barcelona e nas cidades de arredor. <br /><br />Pasaba con CIU e volveu pasar co tripartito: tanto o poder político subvencionador coma os medios de comunicación están ocupados por unha elite ou casta que non escoita a voz da cidadanía nin a representa. Que porcentaxe da poboación votou o Estatut? Por que a xente non reacciona diante da corrupción ? (Recordemos: CIU - Palau de la Música Catalana; PSC - Sta. Coloma de Gramenet). <br /><br />De CIU (un partido nacionalista-chauvinista-conservador) isto era de esperar: abonda con mirar os apelidos dos aspirantes a deputados nas súas listas electorais para se decatar de a quen representan<br /><br />O que non era de esperar é a forma en que a esquerda gobernou Cataluña despois do pujolismo, sobre todo en tempos de crise.<br /><br />Con estes antecdentes, tampouco eu creo que vaia votar nestas eleccións.msnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-62892729154909071502010-11-21T19:00:45.554+01:002010-11-21T19:00:45.554+01:00Vai un cacho nada mais porque todo non o admite.
...Vai un cacho nada mais porque todo non o admite.<br /><br />Por qué no iré a votar<br />Gregorio Morán - 20/11/2010<br /><br />Tendría ejemplos para llenar artículos sobre la reiterada incompetencia profesional y la descriptible desvergüenza del señor Montilla, del señor Mas, y no digamos de los actores secundarios que encabezan los demás partidos, pero me basta la evidencia de su campaña. El caso Palau de la Música no se toca. El de Santa Coloma de Gramenet tampoco. Sería de mal gusto citarlos en un momento tan trascendental para la patria. La cosa tiene su mérito, porque no es fácil que durante días enteros haya centenares de tipos hablando de cosas que a la gente le interesan un comino. <br /><br />El autismo político en Catalunya causa pasmo, porque la sociedad sobrevive con un desdén absoluto hacia la ficción del relato canónico. Incluso me atrevería a añadir que tiene un valor especial el que no esté atontolinada ante esta efervescencia electoral, y que siga haciendo sus cosas. <br /><br />En Catalunya conviven dos mundos, el subvencionado y el real. Y es una suerte y un elogio que logren coexistir los dos mundos, porque hay otras sociedades donde no ocurre eso. En Asturias, por citar algo que conozco bien, lo subvencionado es lo real y apenas si hay otra realidad que la subvencionada. Aquí la principal tarea de cierta inteligencia cultural y mediática está en parecer que no cobran del erario. "Sólo los gastos". Hemos pasado de "hacer país" a vivir de él. ¿Que las bases sociológicas sobre las que se está sustentando la patria renacida se reducen al 20 por ciento? Mejor, porque se cumplirán dos principios del más sano nacionalismo; el pinyol de las esencias siempre es minoritario. Y por añadidura, tocamos a más. Vaya chiste que me ha salido: ¡tocamos a Mas! Un hallazgo polisémico, que dirían los pedantes. <br /><br />Yo pertenezco, o quizá pertenecía, a una generación para la que el hecho de que un currante en paro, que se llamara Manolo Torres, que tuviera 37 años, casado y con dos hijos, que viviera, es un decir, en l´Hospitalet, que se viera desalojado de su piso protegido de Adigsa, y que se ahorcara a una hora tan taurina como las cinco de la tarde, hace una semana, casi abriendo la campaña electoral, le parecería un agravio intolerable. Una conmoción de la sociedad real sobre la sociedad de la ficción. Y sin embargo, estoy convencido de que para los extras con frase decir algo así resulta demagogia. Tiempos curiosos estos, donde la realidad es demagógica y la ficción auténtica. <br /><br />Cada uno, llegados a este punto, debería tener el valor de decir qué va a votar. Si hacemos opinión y no trampas, habremos de asumirlo y dejarnos de mostrar nuestro ángulo de Pinochos narcisistas. Los derechos de ciudadanía, o lo que es lo mismo, nuestra capacidad para protestar e incluso para rebelarnos, no nos lo conceden las urnas, ni el que metamos un papel por una ranura, independientemente del orgasmo que produzca. El derecho a la ciudadanía lo concede el pago de impuestos. Quien paga adopta la condición de ciudadano de pleno derecho. Por eso mismo quiero decir que las próximas elecciones del 28 de noviembre las interpreto como una fiesta que se ha montado la clase política catalana para perpetuarse a sí misma. Si tuviera alguna confianza en este sistema votaría en blanco, pero como creo que les da absolutamente igual, no iré a votar. Nunca me han gustado las fiestas, y menos las que pago y no disfruto. Lo de menos es que me hayan invitado. El servicio, que lo pongan ellos.d.c.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-90157567330170540352010-11-21T18:49:05.946+01:002010-11-21T18:49:05.946+01:00Eu quen menos quero que me governe é a direita, po...Eu quen menos quero que me governe é a direita, por suposto; pero, neste momento, se che digo a verdade, non quero que me governe ninguén. Non teño por costume recorrer ao espantallo tan socorrido de SON TODOS IGUAIS para non acudir a votar, pero neste caso xa é moita a fartadela e non quero nen ouvir falar de campañas nen votacións. E como eu supoño que está a metade da povoación con direito a voto. Tes razón no que dis de CiU, e xa veremos como acaba o pasteleo poseleitoral. Fálase da posibilidade dunha Sociovergència ou SoCiUvergència (que é do que gostaría o empresariado catalán); Puigcercós non pára de botarlle chiscadelas a CiU para ver se lle perdoan o do tripartito e o sentan á mesa (onte, triste desvergoña que xa non nos estraña, no propio Palau, Puigcercós evitou falar de Millet e da financiación irregular de Convergència, e o mais aplaudido seica foi o apuñalado Carod, que non estaba presente: non hai quen os entenda); esperemos que non cheguen a acordos co PP, que é o que lle pide o corpo a Duran, porque entón xa é para darse de baixa e desaparecer do mapa... Bueno, desaparecidos do mapa os votantes xa o estamos desde hai tempo porque, non nos enganemos, estas son unha eleicións para que vexamos unha vez mais como a CLASE POLÍTICA se ri dos parvos vasalos que aínda confían en que meter unha papeleta na urna conduce ao paraiso social. "Unha festa para perpetuarse a si mesma" (G.Morán). E dedicada a Fermín Bouza, que no seu blog predica contra a abstención (como se ve que non vive aquí) e que nos imos inteirar do que vale un peine (supoño que de Duran, que non o necesita, e como se non o soubéramos), aí vai a sabatina de Gregorio Morán. Se non a liches, que a disfrutes, amigo ms. E se te defraudei co meu comentario, síntoo moito, pero o meu estado de ánimo político non me dá para aturar semellante "ficción" de tan ínfima e infame categoría.detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-71070889304668943992010-11-21T13:24:52.572+01:002010-11-21T13:24:52.572+01:00Volvendo ao tema electoral mencionado polo detecti...Volvendo ao tema electoral mencionado polo detective, paréceme que estas eleccións catalanas van ser un calco das españolas de aquí a un ano. A dereita (CIU) sábese gañadora e, xa que logo, chégalle con facer vagas promesas de mellora económica, <b>sen explicar cales son as medidas de axuste que tomarán</b>. <br /><br />Isto é xusto o que está a facer Rajoil, que pide adianto de eleccións día si e día tamén, mais non se arrisca a explicarlle aos cidadáns a súa axenda económica.<br /><br />Eu non sei o que pensará vostede, detective, pero a min non me gusta ser gobernado por toda esta <i>colla</i> ou camándula da burguesía catalana con <i>torre</i> (ergo chalet) na Cerdanya, por este fato de <i>botiguers</i> ou tendeiros con palco no Liceu. <br /><br />Amólame o sorriso de Artur Mas, ese señor con cara de vendedor de coches de luxo ou estomatólogo con consulta no passeig da Bonanova. Un sorriso que nos está a dicir: "Parias catalanets, a que vos espera. Vóuvola meter dobrada"msnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-54388879096267629722010-11-20T18:14:10.912+01:002010-11-20T18:14:10.912+01:00A conto da historia dos dous bolígrafos que nos re...A conto da historia dos dous bolígrafos que nos relata o Sr. detective, venme á memoria outra similar acontecida precisamente na biblioteca Marcos Valcarcel, cando eu exercía de bibliotecario.Estudando as medidas a tomar ante os casos dos alumnos e alumnas morosos, unha compañeira fíxome un comentario que au asumín daquela coma un credo: "Ao alumno que non devolva un libro, regalámoslle outro"<br />Tal era a escaseza de préstamos que realizabamos...<br /><br />Saudiña. XabimusicXabihttps://www.blogger.com/profile/03885892395122104058noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-62702417054895209092010-11-20T17:36:35.275+01:002010-11-20T17:36:35.275+01:00Segue a ser válido iso de integrados e apocalíptic...Segue a ser válido iso de integrados e apocalípticos? Reflexiona hoxe Antón Patiño sobre O MALESTAR NA CULTURA e revólvese, e nós con el, contra esa receita do políticamente incorrecto da que a Aguirre é firme defensora e que ven recollida nesa frase dos "bocadillos coa Divina Comedia" (a direita sempre aproveita estas cousas para levar a auga política ao seu rego). Que tampouco é tan novo como se pensa e que se ollamos para dentro de nós xa o Suso de Toro praticara doutro xeito e non como estes malandros do Dragó ou Sostres nos tempos de POLAROID e da APOTEOSE DO CHURRASCO e dos MANIFESTOS KAMIKAZES(1986): ¡FAGAMOS CROQUETAS COA MOMIA DE CASTELAO! O que pasa é que agora fan croquetas e bocadillos industriais con todo e contra todos, que non hai mais que ver o que temos diante dos ollos. Remata hoxe o seu artigo Imma Monsó (¿EN QUÉ PIENSAS, COBAYA?) desta maneira: "O problema non son os avances tecnolóxicos, senón o uso que facemos deles." Pois iso mesmo, o uso "malvado" que están facendo das novas tecnoloxías e como están levando aos rapaces e rapazas ao MATADEIRO DIXITAL para té-los embobados e entretidos na pantalla e non molesten, privándoos do "proceso/vieiro/ruta dos sentidos" (Patiño) e converténdoos en CONSUMIDORES PASIVOS DE IMAXES para maior gloria económica dos que fan NEGOCIO e enchen o peto (das ánimas e das desánimas) a conta de tanta boa vontade para o martirio xeracional. Por non falar da sabatina intempestiva de Gregorio Morán, POR QUÉ NO IRÉ A VOTAR. Para vomitar de noxo despois de ler unha análise tan selvaxe como esta. "Tempos curiosos estes, onde a realidade é demagóxica e a ficción auténtica." Enric Juliana, nada suspeitoso de extremismo, remata así o seu NOTICIA DE CATALUNYA: "O mundo reorganízase, Europa estala, a moeda única está no aire, España aínda non sabe o que lle espera e o estamento político catalán entrégase á parodis. Isto tocou fondo." Eu non son nada elitista, como é ben sabido, pero non esquezamos que o acto da cabeza de lista pola CORI, Carmen de Mairena, e do seu acólito foi Universitat Pompeu Fabra. Que me parece mui ben, quede claro. Así estamos, amigos e amigas, pior que apocalípticos: APOCALIPTICRÍTICOS. O meu APOCALIPTICRITICISMO vai dirixido contra as autoridades políticas e académicas que están desfacéndoo todo e fomentando o divertimento alienante e onde mesmo o seu "optimismo pedagóxico", señor Xabimusic, o están convertendo nunha reliquia do pasado. Queren ocultar o fracaso escolar con filigranas dixitais e o que están é enterrando a posibilidade de pensar e crear e criticar, e por que non, divertirse pensando e creando e criticando. Se eu douno todo polos alunos, como vostede, señor Xabi. Fíxese se o dou todo que o outro día deixeilles dous bolis bic, dos de sempre, que son dos que gosto eu, a dous alunos, e alegreime que non mos devolveran e que lle serviran de algo. ATÉ OS BOLÍGRAFOS DOU EU POLOS MEUS ALUNOS. "A carón dos Shakespeare, Dante, Samuel Beckett, Cunqueiro, Novoneyra e Lois Pereiro..." (Patiño)detective crepuscularnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23750033.post-5951692598562622552010-11-20T08:59:30.708+01:002010-11-20T08:59:30.708+01:00Pois vai ser verdade que estou rodeado, nesta sola...Pois vai ser verdade que estou rodeado, nesta solaina, de pesimistas, apocalípticos e desencantados. ¿Que farei eu, meu deus?<br /><br />O famoso "malestar docente" asoma entre as uvas, xa pasas, e mostra con toda a forza as súas credenciais.<br /><br />Sen embargo eu sigo reivindicando o "optimismo pedagóxico" como consubstancial á profesión docente. No perfil profesional que teño en mente; nas marcas do estilo docente que sempre me guiaron, o optimismo, a fe e a confianza na xuventude e no seu futuro figuraron en todo momento como un dos motores que me impulsaron a unha actitude permanente de busca da mellora das condicións da vida nas miñas aulas.<br /><br />Velaí o problema que eu lle vexo ao pesimismo: que nos paraliza e nos desmoviliza.<br /><br />Bueno, xa abonda de rollo. E agora, a esperar a chuvascada que me vai caer... <br /><br />Saude para todos. XabimusicXabihttps://www.blogger.com/profile/03885892395122104058noreply@blogger.com