.jpg)
Graciñas por faceres comentarios.
Habilita o perfil de blogger para que marque a ruta ao teu blog.
De non ser así, e se queres que apareza o teu "nick, para burlar o sistema debes pór un enderezo a dunha páxina web túa. Se non tés páxina podes incluir o enderezo das uvas:
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.
Tiña Beiras que estar pondo a punto "O atraso económico de Galicia". O 72, a máis das mobilizacións obreiras de Ferrol e Vigo, foi tamén o ano da segunda gran folga universitaria, cunha intensidade descoñecida desde o 68. Algúns chegamos daquela á política, e anos despois andabamos a cantar cousas de Heriberto Bens, entre outros: "Conto", "Espranza xorda", "Hespaña"... Ningunha do meu repertorio, pero sabidas e entoadas como expresión dunha vivencia e empuxe novo que chegaba no país.
ResponderEliminarAi,que bunito o principiño...por certo ,non séi se existe traduzón ó galego de Xan Salvador Gaivota...
ResponderEliminarMr Troll ágrafo
Ben bonito O Principiño, sen ningunha ironía, por suposto. Carlos Casares tiña (e ten a súa familia) unha longa colección de edicións do libro en todos os idiomas, que se expuxo en varias vilas ourensás. Habería que preparar algo importante arredor de O PRINCIPIÑO e pasealo por todo o país, polo seu significado en varias xeracións de galegos/as.
ResponderEliminarA vostede,Marcos,de seguro que lho fixeron lér en FranÇais,coma min...XDD
ResponderEliminarMr Troll ágrafo
Lín varias veces o principiho na miha adolescéncia,pero sigo sendo de Jonathan Livingston Seagull
ResponderEliminarMr Troll
¿Será casualidade que os autores de ambos libros foran aviadores?
ResponderEliminarMr Troll
Pois si, creo que o lin antes en francés que en galego, se non falla a memoria.
ResponderEliminarO primeiro libro que lin en galego. Custoume moito pasar da primeira liña porque non entendía a palabra "año". Nin mirando para os debuxos.
ResponderEliminarSintomático, non?
Boeno,sr swann,nótase que é vostede "de capital..."
ResponderEliminarMr Troll
No debuxo,se non lembro mal,non estaba o agnus,había que imaxinalo dentro da caixa con buratos
ResponderEliminarMr Troll
Recordo que a nosa profesora de francés puña tanto empeño en que léramos o Principiño en francés qué, está claro, ningún o lemos.
ResponderEliminarAnos, moitos anos mais tarde, cando tiven fillos, linlles O PRINCIPIÑO en galego para durmilos e rematei cando o souberon de memoria.
Lembreime de Aida - recordas X.M.GONZALEZ, a nai de Pedro Vila, compañeiro do Carro de Antón Campelo- e linllo en francés e, desgracidado de min, ¡xa non se durmían, senon, -coma dicía Uxio o máis novo- soñaban
Non sei como non se lhe ocorréu a algún esrbir algúnha continuación do Principiño.Cando un persoaxe literario se fai famoso,outros autores o usan...Hay novelas de Sherlock Holmes que non foron escritas por Conan Doyle,por poñer un dos miles de exemplos...
ResponderEliminarMr Troll ágrafo