Na vella Auria un recuncho para a reflexión, o lecer e o pensamento. Unha fiestra aberta ao mundo dende aquela vella sentenza de don Vicente Risco: "Ser diferente é ser existente".
A ver: voume meter en terreos nos que podo naufragar... aínda así, voume arriscar (Amigo Marcos, bóteme unha man para sair, se chega o caso) Vostedes que dirían ¿é Obama nacionalista?
Ah! Pero iso pasa en moitos( na maioría) dos países e vese como natural. ¿Por que aquí ainda é algo tan estrano e peiorativo? Porque escóitase cada comentario... Estiven este verán en Suecia vivindo na casa duns parentes: unha desas casiñas vermellas ó pé dun lago e rodeada de bosques. Entre outras moitas cousas chocoume o seguinte: tódalas casas tiñan un mastil metálico (duns dez metros, sen esaxerar) no que izaban a bandeira sueca cando recibian visitas. Así que os nosos anfitrións tivérona ondeando durante os quince días da nosa estadía. ¡ Anda que se facemos aquí algo similar...!
Graciñas por faceres comentarios. Habilita o perfil de blogger para que marque a ruta ao teu blog. De non ser así, e se queres que apareza o teu "nick, para burlar o sistema debes pór un enderezo a dunha páxina web túa. Se non tés páxina podes incluir o enderezo das uvas:
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.
Lín de primeiras, Linco e Medela, je, je, je...
ResponderEliminarA ver: voume meter en terreos nos que podo naufragar... aínda así, voume arriscar (Amigo Marcos, bóteme unha man para sair, se chega o caso)
ResponderEliminarVostedes que dirían ¿é Obama nacionalista?
Se contestan, podemos seguir tirando conclusións.
Xabimusic
Xabimusic. Eu creo que non se pode ser político nos ee.uu. sen ser nacionalista: non te votaría nin a familia...
ResponderEliminarAh! Pero iso pasa en moitos( na maioría) dos países e vese como natural. ¿Por que aquí ainda é algo tan estrano e peiorativo? Porque escóitase cada comentario...
ResponderEliminarEstiven este verán en Suecia vivindo na casa duns parentes: unha desas casiñas vermellas ó pé dun lago e rodeada de bosques. Entre outras moitas cousas chocoume o seguinte: tódalas casas tiñan un mastil metálico (duns dez metros, sen esaxerar) no que izaban a bandeira sueca cando recibian visitas. Así que os nosos anfitrións tivérona ondeando durante os quince días da nosa estadía.
¡ Anda que se facemos aquí algo similar...!
Xabimusic
Xabi, é cuestión de porse.
ResponderEliminarAntes de polo na moda, o dkv e eu, vamos invertir nunha fábrica de mástiles.
E vendémoslle mástiles a todo-los nacionalistas de todo-los pelaxes e cores.