14 feb 2007


ELEGÍA

Morir serenamente como nunca he vivido

y ver pasar los coches como en una pantalla

y las canciones lentas de Nat King Cole

un saxofón un piano los atardeceres en las terrazas bajo los parasoles

esta vida que nunca llegué a interpretar

el viento en los pasillos las ventanas abiertas todo es blanco como en una clínica

todo disuelto como una cápsula de cianuro en la oscuridad.

Se proyectan diapositivas con mi historia

entre el pesado olor del cloroformo.

Bajo la niebla del quirófano extrañas aves de colores anidan

Pere Gimferrer, "Extraña fruta y otros poemas" 1968 - 1969
(A imaxe é "Paxaro e gato" de Paul Klee, 1928. Dedicada, cómo non!, a Jimmy de Rairo).

1 comentario:

  1. A imaxe é ambigua: precisamente como di o título, entre paxaro e gato, entre libre e voador, ou a ras do chan agochándose na noite clandestina. O poema invita a morrer vivindo.
    Encántanme Picabia e P.Klee
    Lírico post.
    Un bico de Yoli

    ResponderEliminar

Graciñas por faceres comentarios.
Habilita o perfil de blogger para que marque a ruta ao teu blog.
De non ser así, e se queres que apareza o teu "nick, para burlar o sistema debes pór un enderezo a dunha páxina web túa. Se non tés páxina podes incluir o enderezo das uvas:

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.