30 jun 2007

AMOR E MORTE
PAN POR PAN sábado 30 xuño. Imaxe: Moza co can branco, de Lucien Freud, 1951-1952.

Pode o amor burlar as fronteiras da morte? Os poetas entenden que si e ninguén o expresou mellor que Quevedo no soneto “Amor constante mas allá de la muerte”, onde di que os seus restos “serán ceniza, mas tendrán sentido;/ polvo serán, mas polvo enamorado”.
Na mesma liña Villaespesa canta a Elisa, a amada que se revela como presenza espectral: “Mis ojos no la ven, pero la siento/ vagar en torno mío, en el aliento/ que sube del jardín por la ventana;/ y me parece ver en el espejo/ la lunar claridad, como el reflejo/ de alguna sombra de su sombra hermana”. Ata o punto de fundirse o poeta coa amada morta (“¡Y un espanto de muerte me sofoca/ al sentir que su voz sube a mi boca/ del fondo de mi propio corazón!) e desexar non espertar xa máis: “¡Sólo en sueños la ve mi vida enferma!.../ ¡No me despiertes más, deja que duerma/ soñando para siempre con mi Elisa!”.

46 comentarios:

  1. Sobre o título do fío: parece indubidable que pode. Polo que din os poetas, cidadáns con outras profesións e algún científico: aínda lembro o abatemento de Severo Ochoa ao quedar viúvo. Non tardou en baixar á cova.

    Asociado a este tema estaría se cadra o do amor a distancia ou, máis ben, en ausencia. Se se suscita, deberemos posiblemente falar de Jaufré Rudel, poeta occitano. Será daquela.

    ResponderEliminar
  2. Ademáis do amor a distancia podíase falar do amor por retrato.¡cántos na historia non se enamoraron por retrato,empezando por Enrique VIII e a súa ¿segunda? mulher.O que as pintaba tinha o encargo de sacalas bén guapas e logo...pasaba o que pasaba cando se casaban coa de verdade...

    Mr Troll ágrafo

    ResponderEliminar
  3. O que dí XM Glz acerca de Ochoa e moitos outros é certo.Pero tratando as relaciós entre o amor e a morte en sentido amplo,tamén se da o caso oposto:O da mulher que cando lhe morre o home rexuvenece de caralho...

    Mr Troll ágrafo

    ResponderEliminar
  4. Bájame la lámpara un poco más
    déjame que duerma nodriza en paz....

    A frase do pricipio do post fíxome recordar a Mercedes Sosa.E tamén a Beethoven que dixo algo parecido abrazado ó retrato de aquela prá que compuxo "claro de luna"...

    ResponderEliminar
  5. Olvidéi asinar

    Mr Troll ágrafo

    ResponderEliminar
  6. Son moi pouco musicais todos vostedes. Mira que falar de amor e morte e non ser quen de poñer unha canción?

    Para remedialo, velaí vai unha canción, clásica e imperecedeira, por suposto:

    Jacques Brel

    ResponderEliminar
  7. Estiven nun tris de poñer aqueles versos de Camilo Sesto, Vivir así es morir de amor, por amor tengo el alma herida, por amor ya no quiero más vida que su vida, melancolíaaaaaaaaaaaaaaa. Foi poñer a Iago Brel e lembralo de seguido.

    ResponderEliminar
  8. Extraordinaria canción aquela do gran Camilo (nin Nogueira nin José Cela, quede claro), amigo Arume. Quere que lla poña?

    ResponderEliminar
  9. Velaí lle vai ese clásico da música lixeira española:

    Vivir así es morir de amor

    (Xa verá cando veña Jimmy de Rairo a que nos monta!)

    ResponderEliminar
  10. Non é por quitarlhe méritos,apc,pero estiven a un tris de escrbila xa onte...

    Polo que vexo,coincidimos xa nun gusto polo menos...

    Mr Troll

    ResponderEliminar
  11. Refírome a Ne me quitte pas..
    Mr Troll

    ResponderEliminar
  12. Avec ma gueule de meteque
    de juif errante de patre grec
    et me cheveux aux quatre vents
    Je deviandre douce captive
    mon ame soeur ma source vivre
    je viendrai boire tes vingt ans...

    Coido que o MOustaqui tamén é do seu o gosto

    Mr Troll

    ResponderEliminar
  13. E que me di, Arume, deste outro clásico da música lixeira española? Extraordinaria canción tamén.

    (Aos demais non lles pregunto porque son uns elitistas de tomo e lomo)

    Por el amor de una mujer

    ResponderEliminar
  14. Non creo que ninguén lhe diga que esa é unha mala canción,ap.c,por moi elitista que sea..
    Mr Troll

    ResponderEliminar
  15. Que inxustiza cometeron con este home! O truhán (que non señor) do Julito machacouno. Só por isto xúrolle eterna xenreira ao primeiro fillo do doutor Iglesias Puga.

    ResponderEliminar
  16. Pra canciós,as que votava o sábado na verbena a orquesta na festa da Peroxa.Non o vín por alí,Señor Valcarcel,senón invitábao no bar da comisión...
    Mr Troll

    ResponderEliminar
  17. E por que non aquela dos Chunguitos, "Me quedo contigo".
    Teñénme que perdoar pero non a atopei para pendurala, pero sei que está na rede.

    ResponderEliminar
  18. Xaime,se sabe tocar algún instrumento,comprobe que a armonía de esa canción dos chunguitos é como a de "I will survive" de Gloria Gaynor...

    Mr TRoll

    ResponderEliminar
  19. Si señor, outra extraordinaria e desgarradora canción a de Los Chunguitos:

    Me quedo contigo

    ResponderEliminar
  20. DISCOS CON DEDICATORIA:

    A música disco era unha gozada. Preparen, amigos, as súas mellores galas que lle imos botar uns bailes á disco, que hoxe ligamos seguro:

    Sobrevivirei

    ResponderEliminar
  21. Quand au hasard des jours
    Je m'en vais faire un tour
    A mon ancienne adresse
    Je ne reconnais plus
    Ni les murs, ni les rues
    Qui ont vu ma jeunesse
    En haut d'un escalier
    Je cherche l'atelier
    Dont plus rien ne subsiste
    Dans son nouveau décor
    Montmartre semble triste
    Et les lilas sont morts

    La bohème, la bohème
    On était jeunes, on était fous
    La bohème, la bohème
    Ça ne veut plus rien dire du tout

    ResponderEliminar
  22. DISCOS CON DEDICATORIA:

    E que me din do inigualable Barry White?

    My everything

    ResponderEliminar
  23. DISCOS CON DEDICATORIA:

    Para o amigo Arume esta canción do gran Charles Aznavour.

    (Chegou a hora do "lento")

    La bohème

    ResponderEliminar
  24. DISCOS CON DEDICATORIA:

    Seguimos coas "lentas", que o asunto promete. E que mellor que proseguir co gran Charles:

    Venecia sen ti

    ResponderEliminar
  25. Non sabe canto lle agradezo estas dedicatorias. Impresionante a voz de Aznavour e o seu xeito inigualable de interpretar. Eu sempre choro cn esta canción. Imparables as bagoas.

    ResponderEliminar
  26. Se quere seguir chorando, por min non se prive, amigo Arume (cáseque lle acompaño). Pida e será compracido (You Tube mediante).

    ResponderEliminar
  27. DISCOS CON DEDICATORIA:

    Vaiamos á Italia de finais dos oitenta:

    Zucchero - Senza Una Donna

    ResponderEliminar
  28. DISCOS CON DEDICATORIA:

    E con esta melancólica e esperanzada canción despedimos o programa por hoxe, amigo(s). Sempre novo(s), non o esqueza(n).

    Bob Dylan - Forever Young

    ResponderEliminar
  29. Faltoulle para rematar aquela que cantaba Celentano de Paolo Conte: Azzurro, il pomeriggio è troppo azzurro e lungo per me
    mi accorgo di non avere più risorse senza di te;
    e allora io quasi quasi prendo il treno e vengo vengo da te.
    Ma il treno dei desideri nei miei pensieri all'incontrario và.

    ResponderEliminar
  30. Moi ben todas,e moito francés e italiano pero a ninguén se lhe acordóu o Nicola di Bari
    Ho capito que ti amoooo...

    Mr Troll ágrafo

    ResponderEliminar
  31. E volvendo ó tema do amor e da morte,e ponhendonos serios,recoméndolhes escoitar,que seguro que a conhecen,unha canción portuguesa chamada "O Barco Negro",de Amalia Rodrígues...sen desperdizo...
    Mr Troll ágrafo

    ResponderEliminar
  32. http://www.youtube.com/watch?v=zciTHKTWNXE
    Como ia faltar Nicola di bari
    Jimi de Rairo

    ResponderEliminar
  33. Esa era dun tal Luigi Tenco que despois de desafinar gravemente nun festival de san Remo decidiu pegarse un tiro na habitación do hotel. Seica os seus amores fatais con aquela famosa Dalida, cantante francesa de orixe exipcio, foron a causa do seu desgraciado final.
    Véxase: http://arumes.blogspot.com/2007/05/ciao-amore-ipp.html

    ResponderEliminar
  34. En You tube pode escoitarse esa actuación completamente bébedo de Luigi Tenco: patético
    http://www.youtube.com/watch?v=HRSGvE7BVUo&mode=related&search=

    ResponderEliminar
  35. O Barco negro en Yutub
    http://www.youtube.com/watch?v=GdJYzzyO7nc

    Mr Troll ágrafo

    ResponderEliminar
  36. A ver, señores, é que non saben poder un enlace directo?

    ResponderEliminar
  37. E agora si que me despido por esta noite:

    Paolo Conte: Azzurro

    ResponderEliminar
  38. Amigo APC: garde este podcast de revival para outras ocasións: endoza padais e conmove espíritus exquisitos. Moitas gracias.

    ResponderEliminar
  39. Moitas grazas a vostede, amigo Arume. Sempre é un pracer compartir dende a lontananza cousas comúns. E para concluír esta xeira -pois vou estar ausente tres días- que mellor que o gran Modugno:

    La lontananza

    ResponderEliminar
  40. Algo raro pasou. A ver se agora vai:

    La lontananza

    ResponderEliminar
  41. Despois duns días sen tempo para conectarme, atopo aquí unha selección musical autenticamente fa-bu-lo-sa pola que felicito a todos os dilleis, e moi especialmente ao señor AP-C. Como eun non sei poñer enlaces destes e xa que nomearon á infortunada Dalila, ¿é moito pedir que poñan un enlace a "Gigi el amoroso", a extraordinaria canción, resume da traxectoria vital e artística dun guapo emigrante napolitano, que interpretaba esta señora? E xa de paso, outro a "Piccolisima serenata", de Renato Carosone.

    ResponderEliminar
  42. Aí van as dúas pezas dedicadas do amigo Leituga One.

    Gigi

    (NON sei se acertei coa Picolissima)
    Piccolissima

    ResponderEliminar
  43. Jo,que bóm,nao conhecía esa versión en fransé do Gigi l`amoroso,soio en italiano e castelhano.Obrigado ,
    anónimo.
    Mr Troll

    ResponderEliminar
  44. Para nostálxicos de Mina e Adriano Celentano (envío de Tacho):

    http://www.youtube.com/watch?v=FDSgY1AT2aE

    ResponderEliminar

Graciñas por faceres comentarios.
Habilita o perfil de blogger para que marque a ruta ao teu blog.
De non ser así, e se queres que apareza o teu "nick, para burlar o sistema debes pór un enderezo a dunha páxina web túa. Se non tés páxina podes incluir o enderezo das uvas:

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.