Na vella Auria un recuncho para a reflexión, o lecer e o pensamento. Unha fiestra aberta ao mundo dende aquela vella sentenza de don Vicente Risco: "Ser diferente é ser existente".
COLGADA A CONFERENCIA DE RIVAS. Xa está na web do Liceo a charla de Rivas íntegra (e a miña presentación) cunha limpeza de son incrible: o que fai a tecnoloxía!!!
E por que non o santo dos Corpos Abertos, do Mal de Aire, da nosa santa Estadea e do santiño Fendetestas?? Creo que a Rivas lle gustaría esa advocación, que ademais debe estar sen ocupar... O santo, en fin, dos que son UN POUCO BOS E UN POUCO REBELDES
Creo que van caer canda chupitos de licor café, Xaime. Qué ricooss! Non me extraña que sexan proveedores da Real Casa!. Muito obrigado, Xaime!. Vostede debe ser unha persoa elegante, porque a recepcionista ho Princess miróume de xeito extraño, como pensando: "Cómo pode o cabaleiro que deixóu o encargo ser amigo deste adefesio?"
(Estóu recuperando na miña memoria, verbas galegas da aldea. Eso de "canda" tíñao esquecido. "Vai candél! Vai canda-el! Vai cand-íl")
Falando da Casal Real (sic), parece ser que Gustavo Adolfo Bécquer e o seu irmán xa sacaran un libro de ilustracións porno-satíticas intitulado "Los borbones en pelota", bastante máis "heavy" que o debuxiño dos príncipes en "EL Jueves"
Eu mesmo acabo de descubrir que o termo "pajillero" ten xa máis de cento trinta anos... Desde logo o "conceto" (que diría o narco Pazos-Manquiña de "Airbag")
E por qué non lle buscan a Rivas un título máis laico?, digo eu. Cos tempos que corren, non creo que lle apeteza rematar como bispo de Manila. Non sei, algo como "protector", "defensor" ou "mentor"... soa máis edificante e prometedor. Bicos.
Contextualicemos, para neófitos. Arume propuxo facelo padroeiro, Apicultor sumouse e dicía o do Santoral, Doniña pediu que fose día non laborable... todos ían estando de acordo... Agora xa hai icona plástica, con perdón,en forma de cartel... e respecto do que di Lula fortune, eu tamén nego, porque non me gustan as palabras en -or. desparafusador, termineitor, condutor, abductor, ... pola contra en an, como San, marrán, etc. molan máis.
No seminario? Nin jarto de viño, querida amiga. E o incienso non o aturo, nin sequera cada fun moi brevemente semi-jipi. Non sei se outras poderán dicir o mesmo dos colexios de monxas. :-)
MOitas grazas de novo a XDC pola ligazón de Annie's Song, de JOHN DENVER. Alegroume vostede o día facéndome viaxar á miña mocidade, hai uns 34 anos, a un guateque adolescente nun faiado do barrio de A Ponte: só a música ten ese poder tan inmediato, tan contundente.
Graciñas por faceres comentarios. Habilita o perfil de blogger para que marque a ruta ao teu blog. De non ser así, e se queres que apareza o teu "nick, para burlar o sistema debes pór un enderezo a dunha páxina web túa. Se non tés páxina podes incluir o enderezo das uvas:
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.
E agora hai que decidir de qué rama da mediciña é especialista.
ResponderEliminarCOLGADA A CONFERENCIA DE RIVAS. Xa está na web do Liceo a charla de Rivas íntegra (e a miña presentación) cunha limpeza de son incrible: o que fai a tecnoloxía!!!
ResponderEliminarE por que non o santo dos Corpos Abertos, do Mal de Aire, da nosa santa Estadea e do santiño Fendetestas??
ResponderEliminarCreo que a Rivas lle gustaría esa advocación, que ademais debe estar sen ocupar...
O santo, en fin, dos que son UN POUCO BOS E UN POUCO REBELDES
O proceso de canonización foi pola vía rápida. Non deben faltar miragres.
ResponderEliminarXohan da Coba: Deixelle unha delicatesem que fan debaixo do meu despacho, na recepción do Princess.
ResponderEliminarMande por ela que o té non espera
Creo que van caer canda chupitos de licor café, Xaime. Qué ricooss! Non me extraña que sexan proveedores da Real Casa!. Muito obrigado, Xaime!.
ResponderEliminarVostede debe ser unha persoa elegante, porque a recepcionista ho Princess miróume de xeito extraño, como pensando: "Cómo pode o cabaleiro que deixóu o encargo ser amigo deste adefesio?"
(Estóu recuperando na miña memoria, verbas galegas da aldea. Eso de "canda" tíñao esquecido. "Vai candél! Vai canda-el! Vai cand-íl")
Falando da Casal Real (sic), parece ser que Gustavo Adolfo Bécquer e o seu irmán xa sacaran un libro de ilustracións porno-satíticas intitulado "Los borbones en pelota", bastante máis "heavy" que o debuxiño dos príncipes en "EL Jueves"
ResponderEliminarEu mesmo acabo de descubrir que o termo "pajillero" ten xa máis de cento trinta anos... Desde logo o "conceto" (que diría o narco Pazos-Manquiña de "Airbag")
http://cretinolandia.blogspot.com/2007/02/los-borbones-en-pelotas.html
"No tengo los centollos, Touriño..." (Airbag)
ResponderEliminarhttp://www.youtube.com/watch?v=6csxhbMlr8A
E por qué non lle buscan a Rivas un título máis laico?, digo eu. Cos tempos que corren, non creo que lle apeteza rematar como bispo de Manila. Non sei, algo como "protector", "defensor" ou "mentor"... soa máis edificante e prometedor.
ResponderEliminarBicos.
Déixese de lerias, Lula, os títulos que de verdade contan son os que son. Os que vostede propón son (con perdón) unha mariconada.
ResponderEliminarDito sexa con todo o meu cariño e admiración. :-)
ResponderEliminarContextualicemos, para neófitos.
ResponderEliminarArume propuxo facelo padroeiro, Apicultor sumouse e dicía o do Santoral, Doniña pediu que fose día non laborable... todos ían estando de acordo... Agora xa hai icona plástica, con perdón,en forma de cartel... e respecto do que di Lula fortune, eu tamén nego, porque non me gustan as palabras en -or. desparafusador, termineitor, condutor, abductor, ... pola contra en an, como San, marrán, etc. molan máis.
Amigo Api, ¿estudiou no seminario? Noto un tufillo a incienso por estes lares... ;)
ResponderEliminarEtxe:si, esquecín "extractor" "vibrador"... Tamén molan, como vostede di, en "an" como "carallán" "lacazán"...
En fin, vostedes mesmos. Polo que a min respecta, non irei nesa procesión.
Por certo ¿pegarán billetes de euros no peito do santiño o día do patrón?
ResponderEliminar¿Estará a súa capela cheiña de exvotos?
No seminario? Nin jarto de viño, querida amiga. E o incienso non o aturo, nin sequera cada fun moi brevemente semi-jipi. Non sei se outras poderán dicir o mesmo dos colexios de monxas. :-)
ResponderEliminar(he, he, he) :-)
ResponderEliminarDas monxas avemarianas de L'Hospitalet sempre me quedou unha postura moi aberta.
ResponderEliminarE ademais, a levaban de excursión...
ResponderEliminar:-)
Para a amiga Lula, que tanto bota en falta NYC: Fame.
ResponderEliminarE pra quen vote de menos as rúas de London:FURAR.
ResponderEliminarEsta, porque a asocio á anterior por motivos que non veñen ó caso: FURAR.
Máis.Furar. Polo medio tena que cagar, cantándoa en castelán...
ResponderEliminarComo curiosidade. Fíxense qué cantidade de canciós sobor NYC:FURAR.
ResponderEliminarMOitas grazas de novo a XDC pola ligazón de Annie's Song, de JOHN DENVER. Alegroume vostede o día facéndome viaxar á miña mocidade, hai uns 34 anos, a un guateque adolescente nun faiado do barrio de A Ponte: só a música ten ese poder tan inmediato, tan contundente.
ResponderEliminar