3 may 2006


Rescaldos do Gran Temoneiro
(Andoliña 3 maio)
A finais dos 60 e primeiros 70 era o grande heroe dos mozos en todos os campus de Europa: o Gran Temoneiro, o home que levou o xigantesco barco de China ao comunismo. Os partidos definíanse "pensamento Mao Tse Tung" e abundaban as siglas nesa onda: Partido do Traballo de España, Movemento Comunista, a ORT, Bandeira Roxa, etc.: un hoxe moi coñecido escritor convidoume a un seminario do MCG cando eu xa militaba noutras filas e entre Bieito Iglesias e mais eu chafámosllo. Había mesmo grupos que esixían, antes de ingresar na súa militancia clandestina, un exame das Obras Selectas de Mao.
Desde aquela choveu moito. Os historiadores (o último nesta liña foi o libro de Jung Chang e Jon Hallyday) demostraron que a Mao Zedong o único que lle obsesionaba de verdade era o sexo e as mulleres (ás que desprezaba). Estivo 25 anos sen bañarse e aseándose só cunha toalla mollada. Só era un estalinista ao que nada lle importaba, para cumprir os seus megalómanos plans, que millóns de chineses morresen de fame: cousas das condicións obxectivas do paso ao socialismo, supoño. Deixou como herdanza un inmenso país choutando ao capitalismo e á cabeza do mundo en totalitarismo e en penas de morte. (Imaxe: Mao na coñecida icona de A.Warhol)