![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi15GTGtIMt_x5No5Qx5wTjWj6x8m8iVuDjBfTWKxF8X5Yx1Nzv7F1Foou_FE7v1BDtZbuHSwd6u4IAiNC9xzm8Q5AQjALPvUoK4Hb4G4IZm3oJWTH5HRmCUWRbz3vXw0PDXKMX/s400/FACIANAS6.+erb+ritts,+usa.jpg)
Humor: as ausencias da TYG.
(Pan por Pan 4 maio. Fotografía de H. Ritts)
Somos terra de grandes humoristas, de Castelao a Julio Camba, de Fernández Flórez a Cunqueiro. Lembra Celestino Fernández de la Vega que hai quen encontrou humor na obra do Padre Sarmiento ou do ilustrado Francisco Sánchez. E temos grandes humoristas gráficos (velaí o Carrabouxo, por exemplo). Pero creo que nos falta algo. A cotío chéganme vídeos da televisión vasca, sobre a realidade política e social de Euskadi, moitos para escachar coa risa. Na tele catalana teñen “Polònia” e “Minoria absoluta”, dous programas con prestixio no xénero satírico. Non hai ese tipo de sátira na TV galega. E non teño nada contra os Tonechos. E ata me caen simpáticas as garotas de Ribeira. Pero existen moitos tipos de humor. E falta ese rexistro na pantalla galega: un humor culto, satírico, provocador, etc. Hai artistas que o farían de marabilla. Non estamos aínda maduros para iso?