26 abr 2008


FÍO MUSICAL (4) : XOÁN DA COVA
(Xa que XDC non manda foto nin recomendación concreta, engadín eu esta imaxe de Scarlet Johansson, en "The Spirit", que algúns xa botaban en falla...)

Xa saben vostedes que hai unha canción pra cada momento. Pero gustaríame que me dixeran unha canción pra cada un dos momentos importantes da súa vida. Imaxinen que fan no futuro unha película biográficas sobre vostedes. Escollede a música pra cada unha destas escenas cinematográficas:
- O momento en que nace e a súa nai e o colle no colo.
- O momento do primeiro contacto íntimo amoroso.
- A música pra escena da voda . En off!. Non a marcha nupcial que de seguro que soou fisicamente.
- O seu primeiro triunfo profesional.
- O nacemento do seu primeiro fillo. A voda da súa filla, etc.
- A morte dos seus pais.
- A súa propia morte . O enterro. (Importante esta selección: é o resume).

Algunha canción figura máis dunha vez?.
Non teñen por qué responder a ningunha. É máis ben unha pregunta pra pensar.

Interesante entrevista (EP 25-4-08)


YEN DINH UOC Ex jefe de propaganda del Ejército de Vietnam: "Vencimos a EE UU porque supimos engañarles"

FÍO MUSICAL (3): XABIMUSIC.

Vai un pequeno extracto do discurso que pronunciei en Ribadavia con motivo do 25 aniversario do Coro de Cámara do Cub Artístico. Aquí mesmo podedes consultar o texto completo.

A PROL DOS COROS
A Biblia dinos que “ó comezo foi o verbo”: a palabra. Sen embargo, hoxe en día, os expertos inclínanse por pensar que, antes que a palabra e a linguaxe foi a música e o canto. Vamos, que unha xuntanza dos nosos antepasados homínidos debía parecerse máis ó ensaio dun coro que a un faladoiro de café. Antes de falar os humanos cantaron e cantaron en grupo, a coro.
Convértese así a voz nunha ponte entre as persoas, entre os individuos, facilitando a comunicación e o intercambio interpersoal; facendo, en suma, sociedade. Nace daquela o canto coral, o canto colectivo. No coro a voz individual e persoal atopa un novo ámbito de socialización, un lugar de encontro cos outros. O coro aparece como unha das primeiras manifestacións da vida colectiva e comunitaria. O canto colectivo convértese, para os nosos antepasados de tódalas culturas e civilizacións, nunha das primeiras manifestacións da vida social ó tempo que nun forte vínculo de unión da mesma colectividade tribal. E así estaba unido sempre ás múltiples formas en que esta vida colectiva se manifestaba: tanto nos traballos (recordar os nosos cantos da vendima, da seitura, da sementeira, das muiñadas) como nas cerimonias simbólicas festivas ou relixiosas que ían pautando a vida social das comunidades primitivas. Deste xeito conservouse ata o día de hoxe ó longo de séculos o que entendemos como música popular e tradicional.
É por isto que o canto coral ségueme parecendo a forma máis exquisita e democrática de vivir a música e o grupo que vos presento (b vocal)
son unha boa mostra.

(Engado eu, M.V., que me encantou esta peza, que paga a pena escoitar outras do mesmo grupo que tamén saen en Youtube, e tamén teñen a súa web: aquí).
AVISO. Estiven sen conexión a Internet toda a tarde. Chamei a Telefónica e creo que mo arranxaron. Agardo poder colga agora os fíos que faltan.

FÍO MUSICAL (2): GUSTAVO PEAGUDA.


Nunha tarde soleada do mes de xaneiro en Compostela comprendín definitivamente que é un creador. Esto sucedeu cando vin un DVD dun concierto de Miles Davis na illa de Wight. Este en resposta a unha pregunta dos organizadores dixo que chamaran a súa musica "call it anything".

Despois anotei no meu caderno estes versos imprevistos:

OS TROMPETISTAS DA NADA
“Todo lo mas perfecto de tus poemas es nada” (José Asunción Silva)

Os trompetistas da nada
viaxan polo tempo inútil
á procura do verso con melodía.
Saben eles que o poema sempre é afogado
polos poetas que viven en voz baixa nas augas puras do Leteo?.
Nota: chegaron xa, atendendo á miña petición do pasado sábado, varias recomendacións para o Fío Musical Permanente. As de G. Peaguda, Xabimusic e Xoán da Coba. Dareilles saída hoxe a todas: estean ben atentos/as !!!