A máis extrema miseria humana
(Na imaxe, o exconcelleiro socialista asasinado, Isaías Carrasco)

Como di máis abaixo Arume, nun comentario, a máis extrema miseria humana amosa de novo a súa faciana asasina: Mondragón é hoxe o nome da tristura, da ignominia, da impotencia fronte ó absurdo criminal.

A festa da democracia, tinguida de sangue. Iremos votar co corazón encollido, pensando nesa familia burlada, aplastada polo fanatismo. Nos tres fillos que quedan sen pai. É o único en que son capaz de pensar agora: o resto desdebúxase nunha néboa confusa.
Fracasarán tamén neste intento de interferir na campaña: non lles servirá de nada. Pero ninguén lle devolverá o seu pai a eses nenos de Mondragón.

Excesos da campaña

Pan por Pan venres 7 marzo

Nun par de días carteis e bandeirolas perderán a súa funcionalidade: da campaña só quedarán ecos difusos. Creo que algúns se arrepentirán dos excesos típicos destas contendas. Rajoy excedeuse acusando a Zapatero de agredir ás vítimas do terrorismo e tamén atacando a Serrat, que nada lle fixo o pobre. Do outro lado, pasáronse varios quilómetros Felipe González e José Luís Cuerda chamando imbéciles ós líderes do PP. E o mesmo a eurodeputada popular Ana Mato insultando como analfabetos ós nenos andaluces. No mesmo caixón, os vándalos que boicotearon actos nas Universidades. Do positivo da campaña, lembraremos a relevancia dos debates mediáticos e algún detalle orixinal. Parecéronme moi bos os anuncios de Isabel Coixet (na imaxe) para os socialistas. Tamén a campaña do PSC, que afirmaba nun cartel: “Indecís? Escolta la COPE cada matí”. Contundente, efectivo.