Neste mundo cabrón...

(Afonso Monxardín, GH 29 xaneiro). Imaxe: cerámicas con paxaros, de PICASSO.

O artigo completo
(...) Outro de por Punxín faloume dos setenta e sete tipos de paxaros que coñecía. Viña canda el voando xunto ao transporte escolar, un seu amigo merlo ao que lle cortara por baixo da lingua e que se achegaba no patio cando asubiaba o rapaz. E disque algo falaba o becho pero eu nunca o oín. Outro rapaz da Serra do Suído falaba un galego rarísimo e contaba por centos (no catorcecentos noventa e dous, seica descubrira Colón América). Está a vella morrendo e está a vella aprendendo. E aí atrás comentoume meu irmán profe que tivera de alumno un neto dun filósofo popular. O rapaz transmitiulle a esencia do pensamento do ancián pautada cos silencios adecuados. E tal como se constrúe o avance da reflexión, do coñecemento e da ciencia, engadía sobre o sabido e asumido, a achega persoal. "Neste mundo cabrón cada un anda ao seu (pausa longa) menos eu (pausa aínda máis longa) que ando ao meu".

"As dúas gorras de Víctor Freixanes" (Xosé M. Sarille, ECG 29 xan.)

"Desaceleración e política económica" (Xaquín Fdez. Leiceaga, ECG 29 xan.)

axenda
Manuel Rivas: A corpo aberto
Salón Nobre do Liceo, martes 29 xaneiro, 20,15 h.
XVIII Encontros Literarios

Capa. Pan por Pan 29 xaneiro.

Escoito nun informativo que se descobren en México tres mil cincocentas fotos de Robert Capa, un dos máis grandes da fotografía mundial, que contou a nosa guerra civil dende a súa cámara. A realidade é así de caprichosa e arbitraria: especialistas que levan anos a estudar as fotos de Capa terán que reiniciar agora os seus estudos. Aínda andamos a esculcar cousas sobre a Gioconda (confírmase que era Lisa Gherardini, esposa de Francesco do Giocondo, mercador de Florencia) ou a estudar os aparellos científicos e tecnolóxicos que soñou e deseñou Leonardo: algúns ata poden chegar a funcionar. En cambio, a emoción dun poeta medieval ou dun artista renacentista segue tan viva como no momento en que naceu. Por exemplo, nestes versos de Pero Meogo: “Levou-s´a louçana, / levou-s´a velida;/ vai lavar cabelos/ na fontana fría,/ leda dos amores,/ dos amores leda”.