![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrV-zohwUcLlyYPSR5bNBZ2s11nPcDyA9qunNZV4MZr8cFFlxLumH9yCv_DXO6CJRP3Sh3XDi3xZaHr-5wtqdZooFQ5B3t929yr0m3P1G2H2ZCrFg5O2kSGiEXlyDOafA3rHLK/s200/Sarabanda.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRe-I7prtHZ0NE6VxEDuPtidKenTZOI-iNoG_qaetSEV2fnE1KexxCcsoRGdwZUSwLmMJH2ySgkqehmvocQLaIULy24X-P6oaQ-rimdNcRPI-xanSLM9k8dv58R9PCRU_LPzTo/s200/persoa,+1966.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRBOvjLStoQVWlxrNiShiViCZya6ryCbZANozbUzV2BdQeGi5LzRIk04-vVSN1RTIomHRdtVLLwqQM-oh6Ek-XSj2tApeVNp6DDeqR1SJY2yXKmYgRJ5y4Qg-a1zOAAzChbdPU/s320/fanny_och_alexander2.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNADO_eqaiAlUQHih7m7HTky0ltsop35KuYVDGqOuJ-OzBKgSHZtE1A-hVM-VP5Nka_ROTc5UpgA9cX8I8dVKLPrK6Pw23ev1wzBfrLb8I08h54Wc46mPO67u4RZSaWOeL85iV/s200/imgserver.jpg)
Ingmar Bergman: despedida-homenaxe.
Como dicía máis abaixo, marcou unha etapa importante da nosa mocidade. A miña actriz preferida nun tempo xa arredado era Liv Ullman: a culpa era de Bergman, evidentemente.
Seica tamén nunha etapa da súa vida Carlos Casares tivo como película preferida Persoa: vímola no Principal hai poucos anos, precisamente en lembranza de Carlos. E creo que a súa muller, a sueca Cristina Berg, colaborou nalgunha das películas do mestre.
Tamén se foi Michelangelo Antonioni, tan habitual nos cineclubes dos 70: un compañeiro de directiva do CC. Padre Feijóo só tiña dous deuses declarados: Antonioni e Miclos Jancsó. E moito discutía con outro compañeiro, que era afervoado, intransixente, de J. L. Godard (Saúdos, A. Llorente e M. Ayán, se chegasen a vós estas liñas...). De Antonioni hai anos que non vexo ningunha película e dubido que me emocionen hoxe como o seguen a facer moitas das de Bergman.
Dos dous, de Antonioni e de Bergman, ocúpase en imaxes o blog Díasestranhos.