FolíaBieito Iglesias
El Correo Gallego, 25.05.2009
O Volter.Do Blog de Ana Bande.
As aflitivas noticias recibidas un día si e outro tamén sobre o trato dispensado á cultura galega desde que Feixóo se subiu á caixa da fruta (supresión dun programa de radio dedicado á música propia conducido por Xurxo Souto e morte morrida do espazo literario "Libro aberto" nas pantallas da televisión autonómica) compénsase co florecer de eventos underground como o heavy metal vigués ou a poesía neovirxilianista dos tractores a trepar as rúas citadinas.
Percibo incluso un revival de manifestacións artísticas populistas esquecidas nos últimos anos, tales como o cántico tabernario. A semana pasada coincidín cuns amgios canoros nun local ourensán do Eironciño dos Cabaleiros e alí entoamos un repertorio internacional: desde a Rianxeira a Guantanamera, pasando por "Se te casas en Ourense, pide a proba primeiro da cacheiriña do porco e o bo viño do Ribeiro".
Tense a impresión de que se esgaza o corpo político galaico en dúas comunidades irreconciliables. Pode ser, pero eu vivín unha experiencia distinta aí atrás, nunha casa mariñeira das Rías. O anfitrión foi en tempos simpatizante do Bloque e agora milita no PP. Despois de mougar un opíparo xantar, celebrouse unha sesión de canto con interpretación de temas antigos e modernos (os éxitos de Nino Bravo saíron mallados). Nunha desas, o mariñeiro que me convidara destapouse con versións de Fuxan os Ventos e Suso Vaamonde. Admiroume oír que se pode votar ao PP e cantar aquilo de "Cando me falan de España, sempre teño unha disputa, que se España é miña nai eu son un fillo dos puntos suspensivos".
Teño para min que os problemas do país non se han gobernar no parlamento senón nos mostradores dos bares e nos karaokes. Máis que votar, cómpre andar de foliada.
Percibo incluso un revival de manifestacións artísticas populistas esquecidas nos últimos anos, tales como o cántico tabernario. A semana pasada coincidín cuns amgios canoros nun local ourensán do Eironciño dos Cabaleiros e alí entoamos un repertorio internacional: desde a Rianxeira a Guantanamera, pasando por "Se te casas en Ourense, pide a proba primeiro da cacheiriña do porco e o bo viño do Ribeiro".
Tense a impresión de que se esgaza o corpo político galaico en dúas comunidades irreconciliables. Pode ser, pero eu vivín unha experiencia distinta aí atrás, nunha casa mariñeira das Rías. O anfitrión foi en tempos simpatizante do Bloque e agora milita no PP. Despois de mougar un opíparo xantar, celebrouse unha sesión de canto con interpretación de temas antigos e modernos (os éxitos de Nino Bravo saíron mallados). Nunha desas, o mariñeiro que me convidara destapouse con versións de Fuxan os Ventos e Suso Vaamonde. Admiroume oír que se pode votar ao PP e cantar aquilo de "Cando me falan de España, sempre teño unha disputa, que se España é miña nai eu son un fillo dos puntos suspensivos".
Teño para min que os problemas do país non se han gobernar no parlamento senón nos mostradores dos bares e nos karaokes. Máis que votar, cómpre andar de foliada.
Entradas
