![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhfwv5ccP1EIkuAHC3mgK-XiMzcL9k1u0tGhu0GTjjksHuxn_UQ5fG71Ye7qJDSNVObTgGLlaZ01EjyALaMztbmNIGIxLpxsUJyJqbWjlrviZ4HbWcdM_3L9MzqMD6I4FAk7Th/s320/kees+van+dongen+1930.jpg)
Os costumes.
Pan por pan 25 xullo
Imaxe: Van Dongen.
Moito cambiaron os costumes e xeitos de vida, digamos nos últimos 90 anos. Por exemplo, Castelao vai a París en 1921, a estudar a arte europea e volve escandalizado ó ver como as “couples” se bicaban con descaro na rúa á luz do día. Lembra isto Xavier Castro na súa historia da vida cotiá en Galicia. Nesa época había por estes lares as profesión de “dama de compañía” e dela quedaron algúns restos literarios. Era o que vimos chamando unha “carabina” que acompañaba á moza noiva e casadeira para que o mozo non tivese ningunha ocasión de sobrepasarse. Nos anos da ditadura de Primo de Rivera unha muller anunciábase para esa función nun xornal e daquela cobraba dúas pesetas diarias polo desempeño. Adoitaba ser unha solteirona de familia ben vida a menos. Pasarían aínda anos, cunha guerra polo medio, para que a muller conquistase o seu dereito a saír soia á rúa.
P.S.: supoño que é obvio que me encantan os expresionistas alemáns. E mañá, no PAN, seguindo este fío, falaremos de sexo.