4 jun 2008

Para os que aínda non o coñezan
Este é Pepe Trebolle, fornecedor de tantas fotos desta casa
A imaxe foi tomada na Feira do Libro de Ourense, cando lle asinaba o seu libro sobre N. York a escritora Inma López Silva (ó fondo, X.M.del Caño, Alonso Montero e Peña Rey).
Caen chuzos sobre o bipartito...

Dunha banda, as críticas sindicais ós "chiringuitos" e o desentendemento BNG-PSDG-psoe no tema da suposta axente electoral en América.
Doutra, unha opinión pública, ou publicada, ben contundente nestes días. Dous exemplos, o artigo de Salvador García-Bodaño en ECG ("Evidencias da mala xestión"), o domingo pasado, e o de hoxe de Ánxel Vence no Faro ("Fraguismo sin Fraga"): este último molestará especialmente á militancia socialista e nacionalista ó identificar o labor do bipartito en certos campos (Cidade da Cultura, chiringuitos, viaxes a America) co sempre rexeitado Fraga, algo que resultará noxento para os que fixeron do antifraguismo a cerna da súa loita política.
A caída dos mitos (Paul Preston)

Paul Preston sinala a pervivencia dun "franquismo sociolóxico" que se atopa detrás das resistencias ás políticas da recuperación da memoria
M. DOPICO . SANTIAGO (GH. 4.6.08)
Franco foi peor que Mussolini en termos de represión e crueldade".
Diarios galegos, de Rosa Aneiros (GH. 4 xuño)
Douscentos anos de prensa no noso país

"Este público esperaba con impaciencia o diario...", así nace o Diario de La Coruña o 22 de xuño de 1808. Unhas semanas antes aparecía o Diario de Santiago, o 1 de xuño de 1808, para dar noticia da rebelión que en Galicia se xestaba contra os franceses. A prensa diaria cumpre, pois, dous séculos en Galicia. A primeira aventura xornalística viñera da man de Francisco María del Valle-Inclán co seu El Catón Compostelano, caracterizado por longas disertacións dirixidas a un público afeito á palabra. Os diarios de 1808 xorden urxidos polas circunstancias históricas e cunha vontade comunicativa ben diferente. Eles tratan de informar sobre a verdadeira situación do exército napoleónico en España, dar conta dos avances do pobo erguido en armas contra o invasor e clamar contra os afrancesados. Coa prensa diaria chega a vontade de cambiar o transcurso da Historia, de provocar acontecementos, non simplemente de narralos. A guerra contra os franceses na Europa de 1808 non foi simplemente unha guerra de navallas, vacas e fusís. Foi unha guerra de palabras, unha guerra en que as informacións e contrainformacións mudaron os feitos. Nacía así en Galicia o que se chamaría o cuarto poder e, da man da Revolución Francesa e da Ilustración, o poder da cidadanía, do pobo, da constitución. Hoxe, dous séculos despois do seu nacemento, con grandes avances e duros momentos nas súas costas, a prensa galega debera facer un exercicio de reflexión profunda. Porque no morno acubillo, tanto do poder político como da oposición, non sempre reside a verdade. Porque ás veces, o exceso de loas e de intereses particulares fai esquecer as críticas e a obxectividade necesaria.
As dúas escolmas
Andoliña mércores 4 xuño

Tras o desastre da guerra, os galeguistas do exilio interior fixeron análise da situación. A traxedia afundiu o labor de Nós, de Ánxel Casal e do Seminario de Estudos Galegos, as súas plataformas culturais de preguerra. Non quedaba nada: non se publicaba en galego nos xornais, só algún poemiña medieval nalgunha revista. O máis difícil debeu ser manter a esperanza, non deixar de crer na Terra. Dende 1947 cada novo aceno é un acto de fe patriótica: os versos de Iglesia Alvariño, as revistas de posguerra, a Editorial Galaxia, etc.
Deberon pensar, naquel momento, na necesidade de chantar ben as raíces, de gardar a memoria do noso patrimonio cultural. Por iso erguen o seu esforzo para inventariaren a riqueza literaria do país, para crearen libros que permanezan no tempo. Esa foi a intención da Escolma de Poesía Galega que lanza a editorial Galaxia no 1953. Xosé Mª Álvarez Blázquez prepara os tomos I e II, a poesía dos trobadores e os versos galegos dos séculos XIV a XIX: "unha fervenza de beleza", di con xeito Darío Xohán Cabana. E con acerto tamén, Galaxia e o Consello da Cultura Galega publican agora unha reedición facsímile desas dúas xoias: dous tomos de entusiasta e intelixente amor ó noso país.l