Dous artigos sobre as Letras Galegas
Na prensa de hoxe, dous artigos de interese sobre o Día das Letras Galegas. Manuel Bragado reflexiona sobre a relación da lingua coas novas tecnoloxías e Internet e reclama Máis internet e máis galego. Pola súa banda, Víctor Freixanes lembra tempos máis difíciles para a causa do galego, pero que tiñan a súa épica para rememorar, e pon en cuestión, unha vez máis, o carácter festivo que Manuel Fraga lle outorgou a esta data dende a Xunta, quizais con boas intencións, pero con pésimos resultados. (Ilustración: un xenial debuxo de Castelao no Diario 1921)
Entradas
5 comentarios:
Non conhecia o debuxo e mais que xenial a min semellame orixinal e impresionante.
Teño unha sorte moi grande e -pola xenerosidade da escritora galega-arxentina María Rosa Lojo- vou falar un pouquiño o mércores sobre o Día das Letras galegas no Centro Galicia. Este post regaloume o comenzo do que vou decir. E será en galego, ainda que o meu é terriblemente malo. Pero se imos repensar a data, que sexa falando dela en galego.
Gracias!!
Alégrome moito desa túa conferencia no Centro Galicia, Torre de Babel. Encantaríame poder escoitarte: algunha vez será. E sen medo polo galego: escribes de marabilla e a forza da vontade derruba todos os muros.
Para acedre: todos os debuxos do Diario 1921 de Castelao son magníficos e moitos deles serían despois reelaborados e darían lugar a novas imaxes presentes nos álbums da guerra e noutros traballos. Das opinións de arte de Castelao nese libro, tan discutíbeis, falaremos outro día.
Na Rede estamos en melhor situación que noutros ámbitos.
Campanhas no ensino a prol da criación de blogues en galego e a agrupación nun blogomilho ben xestionado poden ser positivos para potenciar a língua.
Para Gustavo Peaguda: Castelao non entendeu as vangardas nin a Picasso nin ao surrealismo nin ao expresionismo ruso nin outras moitas tendencias daquela: o Diario 1921 é explícito ao respecto. O seu modelo de arte popular comunicaba cos xeitos dos canteiros galegos ou co xeito de ver a realidade dos primitivos flamencos (Brueghel, etc.). Certo que aprendeu técnicas e formas dalgún expresionista alemán, sobre todo no gravado. Certo que tampouco quixo facer carreira artística e que na súa teoría da arte o vencellamento co pobo era prioritario a todo o demáis. Mentres Risco se abría as vangardas e comunicaba con Manuel Antonio ou con Euxenio Montes, Castelao defendía modelos formais máis tradicionais e convencionais.
Publicar un comentario