María do Cebreiro

Hoxe vai estar no Liceo, en Ourense, nun acto da Fundación Plácido Castro e do IGADI falando de Plácido Castro como tradutor.
Tócame presentala, por petición dos amigos do Igadi, e estou nestes momentos preparando unhas palabras axeitadas.
Para inspirarme leo tamén algúns dos seus poemas. Velaí unha pequena mostra:

A orixe

Nacemos, case todos, no hospital
(separados da casa).

Velarlle o sono a alguén que está enfermo de morte
Supón non terlle medo a deitarse coa morte.

Así lle fala á cámara unha inmigrante eslava:

“En Madrid estoy sola.
El amor que tengo se lo doy a los niños que cuido”.

(Non queres que o poema te coñeza)