9 may 2008




Hoxe pasei por Bar Cobas no Polígono e fixen as fotos do cadro de Miguel Carballo.
Comentada no Blog po XDC. A Sra, di o do Bar e a Nai do personaxe. Saúdos, Trebolle.
Publicado por en
Etiquetas:

5 comentarios:

Anónimo dijo...

Mira a velliña, bullando espigas e botando os graos nunha tega. Có cadullo dunha, bulla outra, é como se fai.
Era de moi "machotes" ser quen de levantar ás costas un saco cheo de fariña cós dous pés metidos na tega.

vie may 09, 08:19:00 p. m.
Anónimo dijo...

U paxaro sempre consigue o que quere!!!
Tempos aqueles...
Agora que tanto se fala de bipolar, este eran dous fusionados cun. O cambio do ton de voz grave e pousado co outro histriónico e chíon facían del un auténtico membro do clube integrado polo Zepo, polo Franco del Carro, etc.
Xenios da literatura -Franco del Carro- da Pintaraperrallas -Zepo- da Oratoria bipolar -Paxaro.
Ergo o meu vaso na súa lembranza

vie may 09, 08:48:00 p. m.
Anónimo dijo...

Os que eran propietarios do Cobas cando o Paxaro iba por alí, non son os que os rexentan hoxe. O Claudio e a familia rexentan agora o Pazo de Monterrei, moi pertiño. Seguro que poden aportar moitas anécdotas do Paxaro. Nese bar era tratado polos clientes de xeito diferente a como o trataban nos viños de Ourense.
Seguro que máis de un de vostedes fixo a mili no campamento militar que había alí ao lado, na Medorra.

sáb may 10, 12:33:00 a. m.
Anónimo dijo...

Miguel Carballo no seu cadro captou perfectamente o aceno que sempre facía co dedo sinalándote e dicindo: "... o tipo".
Grande o Paxaro e tamén o pintor.
Lembro cando contaba como conseguirá ter descendencia: "Tal era o tipo, tal era a tipa, requichaba a roupa, paroulle quieta, je, je, ... e agora anda por aí un paxariño voando..."

sáb may 10, 12:56:00 a. m.
Anónimo dijo...

O certo � que o Paxaro saiu favorecido no cadro... Ata parece o teniente Colombo...

sáb may 10, 10:20:00 a. m.

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)