Académicos contra a igualdade
A Academia Francesa rebélase contra as linguas rexionais
Galicia Hoxe 17 xuño
A Academia Francesa, símbolo do centralismo e do célebre acadecismo francés, recea das linguas rexionais da República. Onte mesmo, a institución creada no século XVII remitiu un comunicado no que rexeita o recoñecemento destes idiomas na Constitución porque "afecta á identidade nacional" e, por esa razón, pediu que se retire o texto adoptado polos deputados franceses.
A Cámara de Deputados adoptou o pasado 22 de maio unha emenda ao proxecto de revisión da Carta Magna para incluír nela as linguas rexionais como parte do "patrimonio da Nación", aínda que mantén o francés como idioma oficial.
Os académicos consideran que as intencións dos deputados son "excelentes", pero non cren que sexa preciso incluír esta referencia na Constitución e recoméndanlles aos lexisladores que "expresen noutros lugares" a defensa destas linguas. Para os académicos, trátase dun "atentado contra a identidade nacional" un texto que propón engadirlle unha frase ao artigo primeiro da Constitución e sinalar que "as linguas rexionais pertencen ao seu patrimonio". (...) (...)
Entradas
Hace 5 días
32 comentarios:
El cura de Vedra defiende la prohibición del gallego
17.06.2008
Lo tilda de "gran incomodidad" y lo compara al uso del "carro" ·· Llama miopes a los nacionalistas
REDACCIÓN • VEDRA
El cura de la parroquia de Santa Eulalia de Vedra, Armindo Iglesias, utilizó su carta a los feligreses del mes de mayo para dar un auténtico mitin en contra del uso del gallego, idioma al que tilda, entre otras definiciones despreciativas, de "dialecto local" y "una gran incomodidad que hay que soportar".
El párroco utiliza como pretexto para su arenga en contra del idioma la pregunta de un feligrés que cuestiona el hecho de que la carta parroquial se escriba en castellano y no en gallego, vehículo lingüístico de la mayoría de sus vecinos. Armindo Iglesias comienza su respuesta asegurando que profesa respeto y "cariño a la lengua que hablaron mis padres y yo mismo hablé y sigo utilizando, pero también mis padres usaron el arado romano y el carro de bueyes", dice. En medio de su defensa a la destrucción de la lengua, el sacerdote vedrés critica "las ayudas que la Xunta de Galicia da para la mejor promoción del gallego, que serían mejor empleadas en becas para estudiantes pobres, o para madres que tienen dificultades económicas para criar a sus hijos". Tampoco olvida Iglesias adentrarse en materia política en su carta parroquial asegurando que "los nacionalistas padecen de miopía" y definiendo que "nación es toda España y no solamente un remiendo", en alusión a la comunidad gallega. La más firme oposición al uso del gallego llega en la parte final de su misiva en la que recuerda que "por los años 1940 nos prohibían hablar gallego en el seminario. Hoy dicen que eso era una barbaridad y yo digo que era un acierto". Se pregunta además por la Educación Infantil y la estabilidad del español argumentando que "si hoy los niños hablan gallego en casa y en el colegio también, ¿cuándo van a practicar la lengua de Cervantes?".
Induce a confusión
El párroco asegura que viviendo en Brasil sus compañeros madrileños aprendieron portugués antes que él porque el gallego lo confundía.
"El gallego me cunfunde": o Dinio de Vedra.
Cette déclaration a été votée à l'unanimité par les membres de l'Académie française dans sa séance du 12 juin 2008).
Depuis plus de cinq siècles, la langue française a forgé la France. Par un juste retour, notre Constitution a, dans son article 2, reconnu cette évidence : « La langue de la République est le français ».
Or, le 22 mai dernier, les députés ont voté un texte dont les conséquences portent atteinte à l’identité nationale. Ils ont souhaité que soit ajoutée dans la Constitution, à l’article 1er, dont la première phrase commence par les mots : « La France est une République indivisible, laïque, démocratique et sociale », une phrase terminale : « Les langues régionales appartiennent à son patrimoine ».
Les langues régionales appartiennent à notre patrimoine culturel et social. Qui en doute ? Elles expriment des réalités et des sensibilités qui participent à la richesse de notre Nation. Mais pourquoi cette apparition soudaine dans la Constitution ?
Le droit ne décrit pas, il engage. Surtout lorsqu’il s’agit du droit des droits, la Constitution.
Au surplus, il nous paraît que placer les langues régionales de France avant la langue de la République est un défi à la simple logique, un déni de la République, une confusion du principe constitutif de la Nation et de l’objet d'une politique.
Les conséquences du texte voté par l'Assemblée sont graves. Elles mettent en cause, notamment, l’accès égal de tous à l'Administration et à la Justice. L'Académie française, qui a reçu le mandat de veiller à la langue française dans son usage et son rayonnement, en appelle à la Représentation nationale. Elle demande le retrait de ce texte dont les excellentes intentions peuvent et doivent s'exprimer ailleurs, mais qui n'a pas sa place dans la Constitution.
"A Academia francesa, símbolo (...) do academicismo francés" (olé, olé).
Cantos lapotes levaría o pobre de Don Armindo no seminario !
A perspectiva francesa sobre os nacionalismos non ten nada que ver co que aquí se está a suxerir. Na France, antes da revolución e da guillotina, os nacionalismos eran asimilables ó "ancièn regime", é decir: condados, ducados, marquesados, virreinatos...e demáis familias que por éstes lares inda mantemos sen inmutarnos. Ora ben, se o marqués exerce de galego, para qué lle imos cortala pirindola?. E con éste galeguismo seguimos, o mesmo que esquece sen rubor e mancilla a memoria de loitadores polos valores progresistas nunha aldea eternamente atrasada, os que perderon a súa vida defendendo eses valores, mentres outros totems, xustificando a súa fazaña coa conservación da lingoa, sobreviviron sen novidade nen outros atrancos na escura e longa noite de pedra.
uso del topónimo
Quintana reconoce la oficialidad de «Galicia», pero defiende el uso de «Galiza» cuando lo crea oportuno
El vicepresidente usó el topónimo con zeta en la presentación de nuevas galescolas
Luís Villamor
Fecha de publicación:
17/6/2008
El vicepresidente de la Xunta, Anxo Quintana, reconoció ayer que el «nome oficial» de la comunidad autónoma gallega es Galicia , tras el debate surgido hace unos días, a raíz del empleo del topónimo Galiza por parte de las consellerías nacionalistas del Gobierno bipartito.
Quintana admitió que la comunidad oficialmente se denomina Galicia, pero puso sobre la mesa «perspectivas históricas e lingüísticas» para reivindicar el uso de Galiza en otros ámbitos. «Dende a perspectiva de nomeala noutro ámbito, e dende perspectivas históricas e lingüísticas, farémolo como creamos oportuno», afirmó el número dos del Gobierno gallego, en un acto de presentación de nuevas galescolas, en el que empleó el topónimo Galiza, el mismo que utilizó el viernes pasado el secretario general de Convergència Democràtica de Catalunya, Artur Mas, en la posterior rueda de prensa conjunta con el vicepresidente de la Xunta, tras su visita relámpago a Santiago de Compostela.
«Hai un nome oficial que é Galicia e hai dous nomes que, dende a perspectiva lingüística, histórica e galega, son válidos: Galicia e Galiza», puntualizó Quintana, quien defendió la libertad de uso.
«Hai un nome oficial que é Galicia e hai dous nomes que, dende a perspectiva lingüística, histórica e galega, son válidos: Galicia e Galiza».
Chappeau Quin!!!
Houbo nacionalismos en Francia antes da revolución francesa?
"Na France, antes da revolución e da guillotina, os nacionalismos eran asimilables ó "ancièn regime".
Tres nunha:
Baixada de calzóns de Quintana. A única forma GALEGA para o topónimo do país, o Topónimo, é GALIZA.
Menos mal que non todos os cregos pensan igual. Andrés Torres Queiruga, por exemplo, pensa todo o contrario.
Merda para o Hexágono. Mentres ese Estado non respecte os idiomas que non son o francés eu non teño porque respectar a ese estado, por crimes de lesa cultura.
Dacordo con France. Español, único idioma oficial e os demais, que coexistan, sen outras connotacións. Xa está ben de aturar merdas. Non unha, grande e libre pero si unha no que podamos entendernos todos, que puñetas.
Coidado anónimo 9:58, porque ter pretensións tan imposibles como a súa , tamén conduce á melancolía.
Carafio, Marchulenis, dis algo moi forte, tanto que o Estado francés está preocupadísimo porque tu non o respetes. Vas crear un conflicto diplomático, rapas.
símbolo do centralismo e do célebre acadecismo francés acadecismo? Estará relacionado co francés antigo que falan en Quebec? XD
(eu tamén podo preguntar, que diantres!)
Posicións semellantes, mutatis mutandis, non deben faltar na Real Academia Española. Quen sabe o que, verbi gratia, lles pasou polo corpo a don Gregorio Salvador ou don Arturo Pérez de coñeceren a noticia de referencia. Non todos son, xaora, guillermos rojos ou daríos villanuevas; nin posiblemente a cuarta parte.
Podo dicir sen medo a mentir que ámbolos dous académicos falaron de membras máis ben. Cousa que polo que se ve tamén interesa no país francés a xulgar pola páxina web da súa Académie.
A única diferencia, amigo Saavedra, é que en Francia foi declaración unánime de toda a AF: non verá vostede unha posición tan unánime na RAE nese sentido e probablemente nunca verá siquera tal decisión. E non por falta de ganas de moita xente, eso si.
Non teño dúbida ningunha, nin falta que fai. Razóns históricas hai, as mesmas polas que aquí, con todo o esforzo e dificultades, haxa linguas socialmente vivaces; e que en Francia, onde di "Elles expriment des réalités et des sensibilités qui participent à la richesse de notre Nation", pouco menos debía dicir ca "elles exprimaient", por desgraza e oxalá que con volta.
Saavedra, parece que xa acabamos cos "ensámenes" e cos traballos correctivos. Que tal a colleita alumnática deste ano? Suspendeu moito ou foi xeneroso en exceso e aprobou a todos? Faga un esforzo mais, e póñalle nota aos contertulios de sempre e aos anónimos. Eu se me suspende, non llo tomo a mal.
Que tontería: é doado distinguir a uns anónimos doutros? Cal é a motivación real de actuar baixo o anonimato?
Pois houbo, eran coma os reinos de Taifas ou localismos tan lamentables coma os que se vislumbran por esta fiestriña con cabeceiro. E claro que se pode preguntar Srta. Incontinencia, e incluso contestar se o sabe á segunda cuestión, a vangarda asesinada polo fascismo e esquecida intencionadamente polo novo nacionalismo rimbombante, académico e, indefectiblemente luctuoso e de mans suxas.
Non notaron que últimamente polo blog tufa a GB que apesta?
(GB non é nin un estado nin unha marca de colonia)
Dou Armindo máis que un crego afouto é un teórico da lingüística. En Galicia hai un idioma para a época do arado romano (galego) e outro para a era do tractor (castelán) En Castela, que queda aí a carón, só houbo un idioma para as dúas épocas. Isto é o novedoso do discurso. Quizabes unha apoiatura para grandes investigacións ata que alguén dea co quid da cuestión.
Qué raro que ninguén comentara a noticia de onte na Voz do recepcionista de hotel ó que despediron por falar galego, anque falara seis idiomas.
GB= Guillelme Brown?
Non, querido e ademirado, desde o puto anonimato, xdc.
GB quere dicir moitas cousas:
- "Gracias Borbones"
- "Galicia, que bien se Bibiría (sin el gallego)"
- "Guerra al Bernáculo"
- "Gallegos de Berdaz"
- "mejor una Galicia Bizca que chosca (variante del conocido "Mejor roja que rota"
etc.
creo que xa se falara noutro fío do tema do recepcionista, que saiu antes en ANT: vexan tamén, a este respecto, o blog de Perfecto Conde, Croques, e o artigo de onte de Alfredo Conde en ECG.
www.rba.es/libros/conversa-amb-el-meu-gos-sobre-franca_joan-lluis-lluis_libro-OMAG710.jpg
Como non poñas o enlace, perdes o tempo. De que vai: dun vídeo antiabortista?
Na URSS impuñamos o ruso pero disimulabamos moi ben, de verdá que o crían todo os occidentais compañeiros de viaxe. Moitos acabaron a -40ºC e non volveron. Jajaja.
Gllé tí, Medela, drug moi?
Iá rad ba slúshaiu,smótrich. Gabariat f Sibierria. Sibierria, Damói...Moiá semillá...
Pili vodku, slúshaiu músiku, Papirosu...a patóm...
Spassiba...
Per a l'anòmin: ves a la merda. Toca el dos i deixa de ficar-hi cullerada, ruc.
Contan que unha vez iban dous catalás subindo unha costa cando viron baixar un galego. Dixeron: "Vámonos rir del!".
-Oe,gallego, canto nos falta pra chegar onde imos?
-Dez minutos, máis ou menos.
- Jajaja. Pero home de Deus, non ve que nós non lle dixemos onde ibamos?.
- Onde van vostedes, seino eu. Van á merda, i eu veño de cagar un pouco máis arriba.
Publicar un comentario