Na vella Auria un recuncho para a reflexión, o lecer e o pensamento. Unha fiestra aberta ao mundo dende aquela vella sentenza de don Vicente Risco: "Ser diferente é ser existente".
Xa saiu, cando menos en parte. Consulte o Fío Musical 16, de Xabimusic, con 16 comentarios. Póñase na etiqueta Fío Musical de calquera deles, dun dos últimos por ex., e xa o encontra de inmediato.
Estamos falando do maio parisino, non? Pois maio foi a culminación dun proceso que se viña incubando nos meses anteriores.
Deste tema tense escrito tanto, e tan repetitivamente, que eu en particular non teño nada que dicir que non se teña xa dito. Na rede pode encontrar, supoño, moita información sobre o asunto.
Reducir o maio francés a unha revolta de "fillos de papá" e borrar dun plumazo toda a súa carga revolucionaria só ten un nome: REVISIONISMO.
Naqueles días, só por poñer un exemplo, máis de dez millóns de obreiros estiveron en folga xunto aos estudantes. Outro exemplo: o que queda hoxe da esquerda (feminismo e ecoloxismo, sobre todo) ten as súas orixes no maio francés.
Outra cousa moi distinta sería analizar por que se perdeu aquela ilusión e por que moitos daqueles revolucionarios están hoxe no poder e na poltrona.
en Francia o epicentro foi estudantil (logo, dos fillos da opulencia), máis tarde os obreiros sumaronse cunha folga, pero sen apenas conectar con eles e con intereses moi diferentes, e cando conseguiron as subas salariais (35% do salario mínimo e 10% do conxunto dos salarios) volveron ao traballo e deixaron ao pairo aos estudantes.
De carga revolucionaria moi pouco: ninguén quixo conquistar o poder. Uns querían cambiar a vida cotiá e outros máis soldos. Conseguiron as dúas cousas en boa medida.
Por outra banda, é moi simplificador ducir que o feminismo e o ecoloxismo teñen as súas orixes aí, no maio francés, demasiado simplificador. Non esquezamos que 1968 foi tamén Berkeley, Praga, Berlin, Tokio, México, etc.
Se ciframos todo no maio francés non saen as contas, pero non estivo nada mal. Tamén o swinging London fixo marabillas. E nos futbolíns de Ponferrada foi a hostia. Para qué contar!
Vale, acepto o de "poesía"... pero non o verso de Celaya. "Poseía para o pobre? Cantos fillos de labradores había entre os líderes da revolta? Por suposto que foi poesía, soños, ilusión... pero como di Api, ninguén quixo tomar o poder. Non saberían que facer con el. "A imaxinación ao poder"... Non tal. Persoas con nomes e apelidos é o que cómpre, etc. Pero estivo ben. Mellor o de Santiago. (Alá seica empezaron por unha cuestión de saias. Non deixaban entrar aos mozos nos internados universitarios das mozas, etc. aquí era máis "político". Pero estivo ben. Aquí e alá, en calquera caso. Tampouco foi para tanto. Os mass media creárono. E deicapouco foi Woodstook. E a maría. e o LSD, etc.
Cinema no Fórum: Outros horizontes
-
*Outros horizontes*
Poucos eran os afeccionados occidentais que sabían algo do cinema xaponés
alá por 1951, cando *Rashomon* de Akira Kurosawa obtivo o Le...
Libros do Mes
-
*Why Nations Fail* de Daron Acemoglu [*E*]
*For All My Walking *de Taneda Santoka / Burton Watson [*E*]
*Trigonometry* de Glen van Brummelen [*E*]
**Na...
Lendo que é xerundio
-
Libros que lin ultimamente:
- Habitar as fendas: Gisele Mato
- Carta de una desconocida: Stefan Zweig
- A ira dos mansos: Manuel Esteban
- Los bueno...
FELISA FERRAZ. I FESTIVAL PIRINEO LITERARIO
-
*Felisa Ferraz: “*Mi Pirineo es belleza y compromiso”
La profesora e investigadora es la directora del Festival Pirineo Literario
que se celebrará en ...
Traduttora, traditora
-
A tradución é un mal necesario: necesario pero un mal, ao cabo. Que non
daría eu por ler a Soseki en xaponés ou a Shakespeare en inglés! Neste
último cas...
As dúas cabezas fenicias de Picasso
-
NTERÉSAME coñecer o sutil abismo que separa o xeito no que nos
representan e o xeito no que nos gustaría ser representados. A separación
no debuxo e na...
GASTO PÚBLICO E ESTADO DE BENESTAR y (III)
-
https://www.youtube.com/watch?v=cMpxQwIHdbA
Milladoiro. Maneo da Ulla. Foliada.Jiga Pandeirada
*GASTO PÚBLICO E ESTADO DE BENESTAR y (III)*
Composic...
A orde dos recursos SI afecta o resultado
-
Nin o meu cerebro nin a plataforma da UNED somos espazos euclídeos. Non se
cumplen as propiedades conmutativa nin asociativa.
Da nada absoluta hai una seman...
A CHORIMA, A FLOR DAS NOSAS LETRAS
-
Chega o Día das Letras Galegas e montaranse, coma sempre, as
correspondentes aparencias de celebración. Prebostes de todo pelo asistirán
(pola mañá) a un a...
MS GLOW Acne Cream Salep
-
*MS GLOW Acne Cream SalepRp55.000*
Acne Cream Salep MS GLOW
mengandung bahan aktif yg dapat mengobati segala jenis jerawat. Serta
kandungan
niacin...
LIÑARES: PAZO NIQUELADO
-
Pazos de propiedade privada en perceptible auxe (Faramello), en declive
lento (Rivadulla) ou en abandono decidido (Quintela). Tamén pazos de
titularidad...
BREXiT
-
* 10 DOWNING STREET LONDON THE PRIME MINISTER 29 de Marzo de 2017* O 23 de
xuño do pasado ano, o pobo do Reino Unido votou a favor da saída da Unión
Europ...
-
*SURPRESA!*
Desenganem-se que sou muito mais liberal do que socialista, mas sou sujeito
a esse interessante anátema de que agora tudo o que não pertence ...
Dúas maneiras de ver o de Grecia
-
Hoxe pode un facer dúas cousas: ler o artigo de *Julio Llamazares*
publicado en *El País* co título de *Amor a Grecia,* ou o de *Xosé Luis
Barreiro Rivas* ...
Juneau Salmon Fishing
-
First, you should avoid doing this. In addition to this, you need an extra
step. If the juneau salmon fishing it came in. In other words, desperation.
It...
Commits To Idaho
-
Jeannot's mining operations played an important agricultural center with
lots of jokes that surround Idaho and Idahoans, you will have more time to
time,...
Berlín, cidade inabarcable
-
Xa non me satisfacen as viaxes se antes non atopo a forma de achegarme á
historia do lugar, á súa fisonomía intelectual, ás súas entrañas. No mes de
feb...
Brétemas inicia unha nova etapa
-
Dende hoxe estamos aquí: bretemas.com Expresamos a nosa maior gratitude ao
equipo de Blogaliza que nos acolleu durante catro anos con extraordinaria
xenero...
DEREITOS OU PRIVILEXIOS?
-
A instalación na tribuna pública do asunto das axudas que veñen percibindo
dende hai case dúas décadas os funcionarios do Concello de Ourense e das
cales ...
-
Pasamento de
MARCOS VALCÁRCEL
No día de hoxe, contra o mediodía, faleceu o amigo Marcos Valcárcel López,
despois dunha longa enfermidade.
Quen desexe darll...
Sinais de vida
-
Isto é unha despedida e tamén é un saúdo. Xa non haberá máis días
estranhos, e se miran cun pouco de atención notarán que empeza a haber
sinais de vida. Al...
Fusion:" GAYOSO" indefinidamente!
-
PRESENZA INDEFINIDA
Durante a súa intervención na conferencia, o Fiscal Xeral do Estado,
Cándido Conde Pumpido --que foi presentado por Gayoso--, se refer...
Desmentido
-
Sergio Vega, Shaka, afamado cantante de* narcocorridos*, acudiu aos medios
de comunicación para desmentir a súa morte. O *narcoterror* ten no punto de
mira...
De Toro
-
Nunca fun demasiado fan deste escritor. Gustáronme moito Polaroid, Land
Rover e (sobre todo) Tic-Tac. Non sei dicir que me pareceu exactamente
Calzados Lol...
Mudanza
-
En breve será redirixida á nova versión do blogue en blogaliza, onde
agardamos poder retomar as xornadas deste porto. Actualicen todo o que
teñan que actua...
por un soño
-
Un día, case sen querer, puxen esta foto neste blog, nada intuía que sería
o último que escribiría neste blog que me acompañou uns cantos anos.
Fun a vi...
Brétemas muda a blogaliza
-
Despois de catro anos con blogger estás brétemas mudan para a comunidade de
blogaliza. A partir de hoxe estamos aquí, onde iniciamos con enorme ilusión
as ...
Paisaxe con figura
-
(21º da serie "Épica apócrifa")Traballara moito toda a vida. Sempre o
mesmo. O ciclo estacional da labranza ano tras ano. Recomezar o rematado
unha e outra...
Cuestionario Proust
-
Un cuestionario mándame un amigo
que na miña vida me vin en tal aperto...
Pois si, convídame a facer un cuestionario Proust e, aínda que parece
doado, a mi...
9, 8, 7...
-
Moitos de vós xa sabedes de que vai isto. Xeración Web, o proxecto no que
levamos embarcados diversa xentiña (poucos, pero majiños) dende hai algún
tempo,...
Alfalfa e omega
-
*Coa excepción de Nietzsche, os lingüistas e os psicólogos non fixeron
moito por exploraren o xénero ubícuo e ensarilhado da mentira**. Apenas
contamos cun...
Pechamos por traslado
-
333 entradas despois.
PECHAMOS POR TRASLADO
Dende agora, se aínda lle quedan gañas de ler as cousas que a un lle dá por
escribir, terá que facelo en
http://...
The made whole temple of joy
-
You accept my dream dreaming of an all-knowing waterfall.
I seethe ecstatically, ecstatically.
Did I so recently drift, soundlessly?
The sky longing for a...
13 comentarios:
Interesante tema que xa me tardaba que saíse no blo.
Xa saiu, cando menos en parte.
Consulte o Fío Musical 16, de Xabimusic, con 16 comentarios.
Póñase na etiqueta Fío Musical de calquera deles, dun dos últimos por ex., e xa o encontra de inmediato.
Sr. Monxardín: sempre se queimaron e destruíron iconos. ¡Vaia novidade! Sobre todo, os iconos dos outros...
Para algúns o maio francés é poesía: "poesía para o pobre; poesía necesaria como o pan de cada día" (G. Celaya). ¡Un respeto!
Home, Maio do 68 non foi precisamente "poesía para o pobre". Máis ben foi unha revolta dos fillos da opulencia.
Cales son as razóns polas que se producen os feitos de maio de 1968 en París, e xusto por que nese ano (e ao remate do curso escolar)?
Estamos falando do maio parisino, non? Pois maio foi a culminación dun proceso que se viña incubando nos meses anteriores.
Deste tema tense escrito tanto, e tan repetitivamente, que eu en particular non teño nada que dicir que non se teña xa dito. Na rede pode encontrar, supoño, moita información sobre o asunto.
Reducir o maio francés a unha revolta de "fillos de papá" e borrar dun plumazo toda a súa carga revolucionaria só ten un nome: REVISIONISMO.
Naqueles días, só por poñer un exemplo, máis de dez millóns de obreiros estiveron en folga xunto aos estudantes.
Outro exemplo: o que queda hoxe da esquerda (feminismo e ecoloxismo, sobre todo) ten as súas orixes no maio francés.
Outra cousa moi distinta sería analizar por que se perdeu aquela ilusión e por que moitos daqueles revolucionarios están hoxe no poder e na poltrona.
en Francia o epicentro foi estudantil (logo, dos fillos da opulencia), máis tarde os obreiros sumaronse cunha folga, pero sen apenas conectar con eles e con intereses moi diferentes, e cando conseguiron as subas salariais (35% do salario mínimo e 10% do conxunto dos salarios) volveron ao traballo e deixaron ao pairo aos estudantes.
De carga revolucionaria moi pouco: ninguén quixo conquistar o poder. Uns querían cambiar a vida cotiá e outros máis soldos. Conseguiron as dúas cousas en boa medida.
Por outra banda, é moi simplificador ducir que o feminismo e o ecoloxismo teñen as súas orixes aí, no maio francés, demasiado simplificador. Non esquezamos que 1968 foi tamén Berkeley, Praga, Berlin, Tokio, México, etc.
Se ciframos todo no maio francés non saen as contas, pero non estivo nada mal. Tamén o swinging London fixo marabillas. E nos futbolíns de Ponferrada foi a hostia. Para qué contar!
Vale, acepto o de "poesía"... pero non o verso de Celaya. "Poseía para o pobre? Cantos fillos de labradores había entre os líderes da revolta?
Por suposto que foi poesía, soños, ilusión... pero como di Api, ninguén quixo tomar o poder. Non saberían que facer con el. "A imaxinación ao poder"... Non tal. Persoas con nomes e apelidos é o que cómpre, etc.
Pero estivo ben. Mellor o de Santiago. (Alá seica empezaron por unha cuestión de saias. Non deixaban entrar aos mozos nos internados universitarios das mozas, etc. aquí era máis "político". Pero estivo ben. Aquí e alá, en calquera caso. Tampouco foi para tanto. Os mass media creárono. E deicapouco foi Woodstook. E a maría. e o LSD, etc.
¿Estaba a praia debaixo dos adoquíns?
Acho que nao.
Estaba, amigo PP Questions: o que pasa é que aínda non puxeran rotonda nin terrazas para tomar os correspondientes martinis.
Publicar un comentario