Nova tertulia. (Pan por Pan domingo 24 set.)
O venres pasado naceu unha nova tertulia en Ourense, cidade cunha longa tradición a este respecto. Foi iniciativa común do amigo Antonio Piñeiro e máis deste cronista: el suxeriuno hai un par de semanas neste xornal (La Región) e puxémonos ó conto. A acollida da idea foi excelente e o venres xuntámonos no Liceo, casa sempre xenerosa, quince persoas relacionadas co mundo cultural e coa prensa: médicos, profesores, historiadores, filólogos, artistas, arqueólogos, etc. O obxectivo deste faladoiro non é outro que crear un novo espazo de opinión e conversa, agradable e informal, entre persoas que miramos o mundo con certa inquedanza. O primeiro éxito foi comprobar que amigos de diferentes sensibilidades políticas podemos compartir un diálogo enriquecedor sobre un moi amplo abano de temas: isto xa se logrou. E creo que non é pouco. (A foto é do amigo Xulio Outumuro, tamén membro da tertulia, que, como é lóxico, é o único que falta dos que participaron o primeiro día).
UNHA CASA DA MÚSICA NA SERRA
-
FUNDACIÓN LEGAR: unha nova luz na serra
*X. Pérez Mondelo *
Xavier Blanco, músico e luthier, e a súa dona, Martina Ferradás, prenderon
o pasado mes de ...
Hace 1 hora
7 comentarios:
Congratúlame que a xente se una para fins culturais. Eu fun alumno dalgúns dos que participan na tertulia, e hoxe ando por terras de Heuskal Herria.
A ver se a xeneración Nós ten a ven encarnarse e dar frutos, tan bós como os que eles regalaron a Galiza. Mais para eso compre ser xenerosos, agargo que así sexan os tertulianos.
Karlos
Noraboa e que sexa enriquecedora para vós e para a cidade.
Grazas polas vosas noraboas. Agardo, para Karlos, que gardes boas lembranzas deses teus profesores e que che vaia ben por esa terra tan fermosa e conflictiva de Euskal Herria.
Irmaus na Ourensanía: únome a vós nesa nova tertulia e, aínda que sen pernoctar na vella Auria, procurarei deixarme caer calquera destes días outonizos que se aveciñan. Noraboa a Piñeiro, con quen comparto o labio poético fustigador e sensible do grande Curros, noraboa a Marcos, da xeración compostelá de residentes no Burgo das Nacións, e noraboa a todos e todas. ¿Il cando imos retomar, queridos nugallaus, o proxecto OURENSANÍA? Agardo novas.
Se lles vai á tertulia o señor Leituga (tal como di noutra entrada) e o señor poeta Tosar, imos ser moitos os que nos animemos a achegarnos até Ourense.
Que pasaría se un venres pola tarde se chegasen a xuntar no Liceo trescentas persoas enfervorizadas con gañas de tertuliar?
Vaian pensado nesta posibilidade e buscando un local axeitado!
Parabéns!
Agora que seica se disolve o Club Deportivo Orense, se cadra o estadio do couto...
Publicar un comentario