Ciprianillo
(Na foto, achegada por Félix Castro Vicente, un Libro de San Cipriano, Ed. Maucci, Barcelona, 191o)
Nestes días, nos escaparates da entrada da Libraría Torga, pódese contemplar unha escolma de Ciprianillos, da colección de Félix Castro Vicente. Paga a pena botarlles unha ollada, sen dúbida.
Galicia Encantada: conversa con Félix Castro Vicente sobre o Ciprianillo.
O Ciprianillo nas crenzas galegas
O poema de Curros sobre o Ciprianillo
(Na foto, achegada por Félix Castro Vicente, un Libro de San Cipriano, Ed. Maucci, Barcelona, 191o)
Nestes días, nos escaparates da entrada da Libraría Torga, pódese contemplar unha escolma de Ciprianillos, da colección de Félix Castro Vicente. Paga a pena botarlles unha ollada, sen dúbida.
Galicia Encantada: conversa con Félix Castro Vicente sobre o Ciprianillo.
O Ciprianillo nas crenzas galegas
O poema de Curros sobre o Ciprianillo
3 comentarios:
Por qué ese diminutivo en castelán de castela, case andaluz? De onde ven?
Ten que ver a frase "O Ciprianillo tamén era unha axuda para facer pactos con espíritos infernais sen sufrir dano ningún" co bipartito?
Tamén me gustaría a min sabelo, pero é un dos denominativos máis coñecidos que ten, como do de Libro de San Cipriano, non San Cibrao nin San Cibrán... sen embargo o de Ciprianillo como tal logo non aparece escrito nas portadas das edicións impresas que circulan por ahí... salvo a de Castrelos...
Xa vin a exposición na Livraría Torga, esta mañá, onde entréi a mercar un libro que me chamóu a atención do escaparate.
Publicar un comentario