Graciñas de novo
A un amigo benquerido
Por estas fermosas e xenerosas palabras.
A MORTE ESPREITA
-
Em viagem
Pelo caminho estreito, aonde a custo
Se encontrta uma só flor, ou ave, ou fonte,
Mas só bruta aridez de áspero monte
E os sóis e a febre do areal...
Hace 5 horas
2 comentarios:
Mirai que son burro, oh. Non conseguir saber de quen era este texto tan fermoso e "acaído" como adoita dicir o API
Eu fíxenme hoxe co libro das Antoliñas. Foi un pracer empezar a lelo, pois, aínda que procurei seguilas no xornal, a verdade é que todas xuntas e organizadiñas é unha lectura máis gratificante.
¡Ah! Escribir cousas pequenas e con xeito é moi difícil.
Publicar un comentario