Á VISTA DE CERTOS COMENTARIOS DO FÍO “De desastre en desastre...”

1. Sería doado establecer esta hipótese: os políticos nacionalistas nunca se equivocan.
No seu desenvolvemento, demostraríase que iso é imposible, antinatural. Non sucede. Nunca pasou. Nunca pasará. Non pode pasar.
A conclusión é fácil tamén: se se critica a actitude dun político nacionalista, estase a facer antinacionalismo e a seguir os ditados de non sei qué poderes ocultos.
2. Cando un xornal critica a un político é porque, din algúns, ese mesmo político non se someteu ós seus designios. Decátanse que, dicindo isto, a tese concluínte sería que de todos os outros políticos dos que se fala polo xeral ben (p.ex. de nacionalistas como Quintana, Suárez Canal, Alex S. Vidal, Rubén Cela, etc.), hai que supoñer, xa que logo, que esas gabanzas tamén estarían “contaminadas”? Por ex., hai un programa de Telemiño monográfico e exclusivo dedicado á Tenencia de Alcaldía... mantemos ese argumento??
3. Unindo as ideas anteriores, é fácil deducir, así o fan varios contertulios, que este blog é de seu antinacionalista. Está escrito en galego si, con contidos galeguistas, de esculca da nosa historia, de defensa da nosa cultura e da nosa identidade, de xeito constante, etc. Pero todo iso debe ser secundario. Hai unha razón determinante para a conclusión xa predeseñada: un blog que critica algunha estratexia ou personalidade do nacionalismo é, per se, antinacionalista. Que fácil, non?
(Se o Marcos estivese calado, moito mellor... pensa máis de un. E conste que non me foi grato escribir o Pan por Pan de hoxe sobre a concelleira ourensá, á que a nivel persoal lle gardo a mesma amizade de sempre. Se analizan con xeito o estilo, verán que quixen ser suave nas formas. Pero moitos non me van crer, claro...)