3 abr 2006

ESTADOS UNIDOS, ARXENTINA
Inmigrantes. O Senado de Estados Unidos ten que decidir en datas próximas o futuro de 11 millóns de “ilegais” establecidos nese país. O debate está moi vivo e centos de miles de hispanos están a manifestarse en moitas cidades contra a nova lei de inmigración, que non só pecharía esta saída vital aos países do sur senón que mesmo prevé a construción dun muro de mil cen quilómetros de fronteira con México (por certo, caeu o muro de Berlín e cada vez hai máis muros por todas partes, que sucede?). No debate xóganse moitas posicións pero as máis extremas optan por modelos de visas temporais non renovábeis para os ilegais e por converter en delito axudar ou empregar aos sen papeis. O problema é de fondo calado e divide á sociedade norteamericana e afectará ás súas relacións cos países do centro e sur do continente: 8 millóns dos chamados “ilegais” son de orixe latinoamericana. Cecilia Muñoz, vicepresidenta do Consello Nacional de La Raza, un lobby latino, declaraba estes días que moitos inmigrantes sen papeis son tratados como escravos, tamén, entre eles, os que traballan na reconstrución da cidade de Nova Orleáns. Pola súa banda a industria hostaleira necesita dese capital humano (son inmigrantes un 50 por cento dos seus traballadores) e todas as tendencias indican que esa relevancia medrará no futuro. Ademais disto hai 32 millóns de latinos residentes no país que xa naceron nos EEUU e con todos os papeis en regra: xentes moi afectadas, emocionalmente, por este debate e que ademais votan nas eleccións a Presidente.
Arxentina. 30 anos pasaron xa do golpe militar que en 1976 instaurou o terrorismo doe Estado na Arxentina, con Videla, Massera, Agosti como xefes militares á cabeza. Xenerais que están condenados, pero que se beneficiaron do perdón concedido polo goberno de Menem: agora o presidente Kirchner insta ao Supremo para que derrogue os indultos ás Xuntas Militares. Os tempos cambiaron en Latinoamérica e xorden moitas voces contra o imperio da impunidade da ditadura. Sorpréndeme tamén o silencio na maioría dos medios galegos arredor das vítimas galegas da represión en Arxentina: son máis de 300 os galegos que padeceron en carne propia as poutadas da represión militar. Consuelo Castaño, presidenta da Comisión de Españoles Desaparecidos (a maioría deles galegos), contou a resposta de Fraga cando lle pediron axuda ao respecto: “Eso tiene que quedar muerto en el pasado”.