Na vella Auria un recuncho para a reflexión, o lecer e o pensamento. Unha fiestra aberta ao mundo dende aquela vella sentenza de don Vicente Risco: "Ser diferente é ser existente".
25 may 2009
Contrabando. Yolanda López.La Región.24.05.2009 Un documental proyectado recientemente en Ourense sobre la raia, devuelve vida a tiempos felizmente fenecidos. Está contada desde la perspectiva de una joven portuguesa que, a su vez, introducía la historia -tan común- de su propia abuela y la relación de las gentes de ambos lados de la frontera lusoespañola con el contrabando o estraperlo, como se denominaba en los tiempos duros, que llegaron hasta bien entrados los años setenta, para ambos países.
En la década de los años cuarenta del pasado siglo ni en Portugal ni en España había otra cosa que despensas vacías y miseria por todas partes. Los productos básicos, racionados, no alcanzaban para llenar los estómagos ansiosos de alimento. Buscar o cambiar productos intervenidos dio lugar al estraperlo, que es un término surgido en la República, acrónimo de los tres fundadores de un juego fraudulento con ese nombre introducido en España en esa época.
El trabajo ‘Mulleres na raia’, dirigido y producido por Diana Gonçalves, devuelve a la actualidad épocas felizmente fenecidas en las que la miseria y el hambre obligaban a las familias a luchar por la supervivencia de cualquier forma posible. En las áreas más cercanas a la frontera, la actividad más a mano -no hacía falta patrón que proporcionase el trabajo- era el tráfico de mercancías de todo tipo de un país a otro. El negocio era bien simple: comprar en un sitio lo que no había en el otro o, también, comprar barato aquí para ganar unas perras del lado de allá... Artigo completo.
Marcos Valcárcel: Voz da Liberdade.
Miguel Anxo Fernán Vello.
Galicia Hoxe.25.05.2009
(Foto:A Nosa Terra).
Ben que sentín non poder estar fisicamente no acto literario de entrega do Premio do Centro PEN de Galicia a Marcos Valcárcel en Santiago de Compostela. O Premio dos escritores galegos e, por ende, dos escritores internacionais organizados no vello clube literario, denomínase Voz de Liberdade, e pensando no amigo ourensán premiado vénme á cabeza aquela idea de Sartre que nos traslada o entendemento da liberdade "en tanto que actuamos como somos" e en tanto que os nosos actos contribúen simplemente a "facernos ser". No caso de Marcos Valcárcel non cabe a menor dúbida de que sempre actuou e actúa como el mesmo é, un home libre e aberto ao mundo, xeneroso e dialogante como os mellores sabios, forxado na fidelidade á súa terra e firme nun ser que ten por norte a cultura e o coñecemento. Eu teño dito en máis dunha ocasión que Marcos Valcárcel responde con perfecta exactitude -semella todo un retrato do blogueiro de As Uvas na Solaina- a esa idea de intelectual que latexa na ideoloxía dun autor tan entrañábel para min como Pierre Bordieu: unha forma permanente de compromiso baseado na restauración da política, na acción e no pensamento. Talmente. Así é Marcos Valcárcel. Esa mesma persoa que no seu discurso de agradecemento polo premio do PEN se reivindica discípulo dos vellos galeguistas; o mesmo que define a xeración ERGA (Estudantes Revolucionarios Galegos), na que el participa de xeito moi activo, como unha escola de civismo e de compromiso co país e o mesmo que non dubida en se considerar, con humildade e ao mesmo tempo cunha dose certa de emoción ben galega -estouno vendo-, un "xornaleiro da cultura". Toda unha lección. Por iso fica ben claro que o centro PEN de Galicia non só acertou nomeando a Marcos Valcárcel Voz de Liberdade, porque, á par do galardón concedido, a propia institución internacional soubo prestixiarse a si mesma tendo entre os seus máis altos premiados a un escritor e a un intelectual coma poucos hai -parabéns de corazón, amigo Marcos- na gran República das Letras.
Libros do Mes
-
*The Strategy of Conflict* de Thomas C. Schelling [*E*]
**Everything is Predictable *de Tom Chivers
**Why Nations Fail* de Daron Acemoglu [*E*]
Lendo que é xerundio
-
Libros que lin ultimamente:
- Habitar as fendas: Gisele Mato
- Carta de una desconocida: Stefan Zweig
- A ira dos mansos: Manuel Esteban
- Los bueno...
Que c*** fai un enxeñeiro?
-
Cando escoitamos dicir "onte coñecín a un tipo simpático; é fotógrafo", non
respondemos "Ah, e que traballo fai?" (a menos que queiramos parecer
parvos). U...
Poesía chinesa (1): Li Bai (701-762)
-
Li Bai é o clásico entre os clásicos da poesía chinesa, o epítome da
gloriosa época da dinastía Tang. Velaquí tres versións do seu poema
"Bebendo no lua...
FELISA FERRAZ. I FESTIVAL PIRINEO LITERARIO
-
*Felisa Ferraz: “*Mi Pirineo es belleza y compromiso”
La profesora e investigadora es la directora del Festival Pirineo Literario
que se celebrará en ...
Traduttora, traditora
-
A tradución é un mal necesario: necesario pero un mal, ao cabo. Que non
daría eu por ler a Soseki en xaponés ou a Shakespeare en inglés! Neste
último cas...
As dúas cabezas fenicias de Picasso
-
NTERÉSAME coñecer o sutil abismo que separa o xeito no que nos
representan e o xeito no que nos gustaría ser representados. A separación
no debuxo e na...
Cinema no Fórum: Terror e ciencia-ficción
-
*Terror e ciencia-ficción*
Case desde que naceu o cinema comezou a fabular, e grazas a xente coma Georges
Méliès a pantalla encheuse de maxia en fantasías...
GALEUSCA
-
O pasado 26 de Abril tivemos no Ateneo a Xosé Estévez para falar de
Galeuzca. Como a conferencia foi moi ilustrativa e acaída os tempos que
corren, pedínl...
A CHORIMA, A FLOR DAS NOSAS LETRAS
-
Chega o Día das Letras Galegas e montaranse, coma sempre, as
correspondentes aparencias de celebración. Prebostes de todo pelo asistirán
(pola mañá) a un a...
NÁPOLES 1
-
Hai apenas cinco días que regresei de Nápoles. Pasei alá case un mes,
vivindo nun apartamento no barrio de Sanità. Un barrio como gustan de
chamar os nap...
MS GLOW Acne Cream Salep
-
*MS GLOW Acne Cream SalepRp55.000*
Acne Cream Salep MS GLOW
mengandung bahan aktif yg dapat mengobati segala jenis jerawat. Serta
kandungan
niacin...
-
*O QUE EU DIRIA SE FOSSE A UM CONGRESSO DO PSD...*
…onde não posso ir porque não sou delegado, não tive nenhum cargo que me
desse esse direito por inerên...
A casa de Stefan Zweig
-
A cidade de Salzburgo está encaixada entre dous pequenos montes, o
Mönchsberg e o Kapuzinerberg. Subir este último, o monte dos Capuchinos, é
un paseo cu...
Repostar en Mondoñedo
-
Xa está. Por fin sábese por que se fixo tan mal a autovía A-8 ao seu paso
polas cercanías de Mondoñedo de maneira que, cando hai néboa, decote
resulta obr...
Salmon Fishing Gear
-
Despite all the salmon fishing gear are used specifically for bass fishing.
Choose the salmon fishing gear after on both flies and spinners. Seeing a
rai...
Airstrip Property Idaho
-
Racism seems to be part of Idaho RV facilities are only open from May 1 to
2 years of a water fall you can do here aside from learning more about
volcano...
Brétemas inicia unha nova etapa
-
Dende hoxe estamos aquí: bretemas.com Expresamos a nosa maior gratitude ao
equipo de Blogaliza que nos acolleu durante catro anos con extraordinaria
xenero...
DEREITOS OU PRIVILEXIOS?
-
A instalación na tribuna pública do asunto das axudas que veñen percibindo
dende hai case dúas décadas os funcionarios do Concello de Ourense e das
cales ...
-
Pasamento de
MARCOS VALCÁRCEL
No día de hoxe, contra o mediodía, faleceu o amigo Marcos Valcárcel López,
despois dunha longa enfermidade.
Quen desexe darll...
Sinais de vida
-
Isto é unha despedida e tamén é un saúdo. Xa non haberá máis días
estranhos, e se miran cun pouco de atención notarán que empeza a haber
sinais de vida. Al...
Fusion:" GAYOSO" indefinidamente!
-
PRESENZA INDEFINIDA
Durante a súa intervención na conferencia, o Fiscal Xeral do Estado,
Cándido Conde Pumpido --que foi presentado por Gayoso--, se refer...
Desmentido
-
Sergio Vega, Shaka, afamado cantante de* narcocorridos*, acudiu aos medios
de comunicación para desmentir a súa morte. O *narcoterror* ten no punto de
mira...
De Toro
-
Nunca fun demasiado fan deste escritor. Gustáronme moito Polaroid, Land
Rover e (sobre todo) Tic-Tac. Non sei dicir que me pareceu exactamente
Calzados Lol...
Mudanza
-
En breve será redirixida á nova versión do blogue en blogaliza, onde
agardamos poder retomar as xornadas deste porto. Actualicen todo o que
teñan que actua...
por un soño
-
Un día, case sen querer, puxen esta foto neste blog, nada intuía que sería
o último que escribiría neste blog que me acompañou uns cantos anos.
Fun a vi...
Brétemas muda a blogaliza
-
Despois de catro anos con blogger estás brétemas mudan para a comunidade de
blogaliza. A partir de hoxe estamos aquí, onde iniciamos con enorme ilusión
as ...
Paisaxe con figura
-
(21º da serie "Épica apócrifa")Traballara moito toda a vida. Sempre o
mesmo. O ciclo estacional da labranza ano tras ano. Recomezar o rematado
unha e outra...
Cuestionario Proust
-
Un cuestionario mándame un amigo
que na miña vida me vin en tal aperto...
Pois si, convídame a facer un cuestionario Proust e, aínda que parece
doado, a mi...
9, 8, 7...
-
Moitos de vós xa sabedes de que vai isto. Xeración Web, o proxecto no que
levamos embarcados diversa xentiña (poucos, pero majiños) dende hai algún
tempo,...
Alfalfa e omega
-
*Coa excepción de Nietzsche, os lingüistas e os psicólogos non fixeron
moito por exploraren o xénero ubícuo e ensarilhado da mentira**. Apenas
contamos cun...
Pechamos por traslado
-
333 entradas despois.
PECHAMOS POR TRASLADO
Dende agora, se aínda lle quedan gañas de ler as cousas que a un lle dá por
escribir, terá que facelo en
http://...
The made whole temple of joy
-
You accept my dream dreaming of an all-knowing waterfall.
I seethe ecstatically, ecstatically.
Did I so recently drift, soundlessly?
The sky longing for a...