FÍO MUSICAL (25)

Summertime, 3ª entrega (de Tacho)
Charlie Parker, Gil Evans, Chick Corea, Dianne Reeves, etc.

YouTube - Charlie Parker - Summertime (Jazz Instrumental)
http://www.youtube.com/watch?v=j1bWqViY5F4
Asunto
YouTube - Gershwin - Porgy and Bess: Summertime
http://www.youtube.com/watch?v=GXJ4NTgEchI
Asunto
YouTube - CHAKA KHAN ---- SUMMERTIME
http://www.youtube.com/watch?v=VcHVmkMjq6o
Asunto
YouTube - Summertime - Gil Evans
http://www.youtube.com/watch?v=16RRODSNyb0
Asunto
YouTube - Miles at Montreux: Summertime
http://www.youtube.com/watch?v=lKiOyqRK3is
Asunto
YouTube - Chick Corea meets Hiromi - Summertime (Live)
http://www.youtube.com/watch?v=S2m4Oy9TWmo
Asunto
YouTube - Summertime - Dianne Reeves
http://www.youtube.com/watch?v=KdoPRLkXHD4
Asunto
YouTube - Vanilla Mood - Summertime (George Gershwin)
http://www.youtube.com/watch?v=zcE5ej4wDbE
Asunto
YouTube - Keith Jarrett - Summertime
http://www.youtube.com/watch?v=L9CjfpWq3M8

Fío Musical (24), de Tacho

Esta páxina corresponde a Rockola, a seccion de discos semanal da prestixiosa revista musical EFE-EME, ao primeiro editada en papel, e dende hai un tempo só dixital. Nas 5 referencias desta semana, tres teñen protagonistas galegos.
1-Como recomendado da semana: dous ourensáns Magin Blanco e Burgas Beat co disco “Clic”
2- Mais adiante esta a Brigada Bravo & Diaz “Musicas populares da guerra civil” formada por Antonio Bravo (Riveira -A Coruña) guitarra e German Diaz ( vallisoletano residente en Galiza) zanfoña, improvisan a partir de cancións populares republicanas, gustase ou non, pero polo menos é sorprendente
3- Xa para rematar, a referencia do recente disco de Abe Rabade “Open doors”.

A seguir a páxina de EFEME coas reseñas, e logo a de Abe Rabade i Brigada Bravo & Diaz
http://www.efeeme.com/revista/revista_ficha.aspx?id=2085&ids=2
http://www.aberabade.com/index_cast.html
http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=245267874 (Brigada Bravo & Diaz)

Que disfrutedes (Tacho).

O país e a causa do idioma ("Ben-Cho-Shey" anos 60)

As fotos, do curso de Celanova, enviounolas A. Piñeiro. Presentoume nese acto o historiador Julio Prada, que me acompaña na mesa.

En “Vaites co señorito”, un artigo de 1950, premiado en Buenos Aires:
“A cousa parece fatal e irremediable: de vez en cando xurde un señorito sin moito que facer e ganas de chamar sobre si a atención dos demais e en vez de porse unha desas camisas detonantes, que agora levan os “snobs” e das que e foi un precursor o “Divino Hojalatero”, dálles por agarrar a pruma, do xeito dunha vasoira, e póñense a esbardallar. ¿Contra que? ¡Pois contra que había de ser, meu santo!, contra do idioma galego, que é o que ten a culpa de cantos males ocorren na nosa terra, dende o esgarabello da pataca ata a falla das sardiñas, que foxen das nosas costas por non escoitar falar en galego ós mariñeiros. O día que saían ó mar falando en señorito, ás sardiñas caeráselles a baba e meteranse nas redes feitas unhas parviñas e dicindo pró seu escamallo: “Istes si que son mariñeiros cultos e non os que falan esa xerga do galego” (Faro de Vigo, 13-12-1950).

En "Xa cho dixen", La Noche, 23-2-1965:
"Os piores nemigos de Galicia están dentro dela e nela naceron, como nacen os vermes dentro da froita, pra se manter dela e apodecrela pola sua desgracia e desgracia do país".

Boas novas.

Pan por pan xoves 3 xullo

Xa saben que o Senado de Romanía está a discutir un proxecto para que a televisión do seu país emita unha cota mínima do 50 por cento de boas novas. Ata agora nos manuais de xornalismo afirmábase que as boas novas non eran novas. Non sei se se segue a dicir aquilo de que a nova non é un can que morda a un home, senón un home que mordese a un can: hoxe hai noticias máis sorprendentes que esa nos xornais. A felicidade, a rutina, o benestar, non venden. A xente quere morbo, traxedias, sucesos, de vez en cando unha ración de euforia como estes días. E o poder necesita o medo, a inseguridade, como medio de control social: un mundo feliz e seguro quizais decidise xubilar o labor dos políticos. Mentres non chega tal utopía, nós xa lle gañamos ós romaneses: velaí toda a información institucional nos medios. Non pasa nada, todo vai ben, todos felices.