Cen anos de historia cultural. Os 70, cambio de rumbo.
07.10.2007 Foron anos nos que xurdiron novas liñas renovadoras na nosa poesía: Ferrín, López-Casanova, Pexegueiro, Rompente, Manuel María, García Bodaño, entre tantos outros

Morreu Franco e veu a democracia. E logo a Autonomía. E polo camiño unha progresiva galeguización da sociedade. Velaí a prensa: Teima, A Nosa Terra, nacidas nos 70. Puxéronse en marcha novas iniciativas e institucións culturais: o Instituto da Lingua Galega, o Museo do Pobo Galego, o Seminario de Estudos Galegos, a mostra de teatro de Abrente, as Xornadas do Cine das Nacionalidades en Ourense, os premios da Crítica de Galicia en Vigo, etc.

Foron anos nos que xurdiron novas liñas renovadoras na nosa poesía: Ferrín, López-Casanova, Pexegueiro, Rompente, Manuel María, García Bodaño, entre tantos outros. E novas voces que consagraron, tras os clásicos de preguerra, novas carreiras literarias na narrativa galega: Carlos Casares, Xavier Alcalá, Alfredo Conde, Víctor Freixanes, Rey Ballesteros, etc. Anos tamén en que se marchaban os grandes mestres das letras; podemos simbolizalos en catro nomes falecidos na década: Otero Pedrayo, Celso Emilio Ferreiro, Luís Seoane e Eduardo Blanco Amor. Deixáronos antes algunhas das súas obras mestras como Xente ao lonxe ou Onde o mundo se chama Celanova.

E libros que marcan época, só citarei, dende perspectivas moi plurais, O atraso económico de Galicia, de Xosé M. Beiras; Olladas no futuro, de Ramón Piñeiro; o Informe dramático da lingua galega, de Xesús Alonso Montero, e Conflicto lingüístico e ideoloxía na Galiza, de Francisco Rodríguez. (o artigo completo)

identidade

Pan por Pan domingo 7 outubro

O pasado venres tivo lugar nesta cidade a inauguración oficial de curso da Universidade de Vigo, cun acto no que pronunciou a lección maxistral Jesús de Juana, catedrático de Historia Contemporánea, co título “Historia e galeguidade”. Desta conferencia, pronunciada en galego, cabe subliñar o retrato da responsabilidade do historiador no noso tempo, con mención destacada do exemplo humano de Marc Bloch (na imaxe), profesor francés que se incorpora ós 50 anos á Resistencia contra os nazis para ser logo detido, torturado e fusilado. A segunda parte da intervención xirou arredor do eterno problema da Identidade galega, cunha reflexión final tamén sobre a achega a este concepto da emigración espallada polo mundo, nunha perspectiva integradora e universal: un xeito, dixo o historiador con palabras de E. Morin, de selar os vínculos entre o universal e a esixencia de ter raíces.