ENCONTRO DE ESCRITORES OURENSÁNS
(Primicia informativa: por unha serie de motivos, que agora non podo contar, o Liceo recupera a tradición dos Encontros de Escritores Ourensáns que o Clube Alexandre Bóveda celebrou, en catro edicións, nos anos 90. Colgo aquí o programa para os que andedes por Ourense o sábado 4 de novembro ou vos poidades achegar: faltan algúns nomes que están na mesma data no Galeusca, advirto xa de entrada. )

Organiza Sección de Literatura do Liceo Recreo Ourensán, nos locais do Liceo.
Sábado 4 novembro
11,00 h.: Inauguración do encontro.

11,30 h.: mesa redonda “A narrativa galega hoxe” coa participación de Alfredo Conde, A. Riveiro Coello e Ramón Caride Ogando.

12,30 h.: mesa redonda “Literatura de xénero e normalización cultural”, coa participación de Camilo Franco, Xosé Carlos Caneiro e Xosé Francisco Fernández Naval
13,30 h. Presentación de A esmeralda branca (Follas Novas, 2006), do poeta Manuel Vilanova, con presenza de Vítor Campio.

14,30 h.: xantar de confraternidade.

16,30 h.: Café-faladoiro literario, aberto ó público, dirixido por Xesús Alonso Montero e dedicado ó poeta Antón Tovar. No seu transcurso haberá un breve recitado poético de textos de Antón Tovar e Pura Vázquez, a cargo de Tereixa Devesa e Loli Conde.

18,00 h.: mesa redonda “O idioma na normalización cultural”, coa participación de Millán Picouto, Iolanda López, Afonso Vázquez Monxardín, e Marcos Valcárcel.

19,15 h.: Recital musical de Anxo Rei sobre poemas de Antón Tovar, presentado por Delfín Caseiro.
20, 00 h. Clausura.
(Imaxe: a extraordinaria foto que Blanco Amor lle tirou ó Antón Tovar en Castro de Beiro, c.1965-1969).

Méndez Ferrín en América
(Andoliña 1 novembro 2006)

Hai que felicitar a Consellería de Cultura da Xunta por convidar a Méndez Ferrín en embaixada cultural a Arxentina e Uruguai. Sabemos desa visita pola extenso comentario que da mesma fai ‘Torre de Babel’ no seu blog Fíos Invisibles. E sabemos así que a voz de Ferrín se escoitou en América, contundente, e aló falou de política, de lingua e de literatura. Enérxico, como adoita, na súa posición política: “Eu non podía darlle a man a Fraga Iribarne porque era unha man manchada de sangue”. Reclamou a presenza doutra esquerda no Parlamento galego, para que a oposición ó bipartito non sexa só de dereitas (onte mesmo laiábame eu da escasa pluralidade ideolóxica do noso Parlamento ó carón do vasco ou do catalán).

Falou de lingua: desmontou a falacia do mal chamado “bilingüismo harmónico” e cunha soa frase guindou polo chan as queixas dalgúns escritores nacidos en Galicia que optaron polo castelán: “Hai que escoller na vida. Non se pode ir na procesión e ser o Cristo, e ser o santo, e ser o cura...”. E de literatura: houbo gabanzas para Chus Pato e para Manolo Rivas e para a poesía feminina de hoxe.

Como se escribía onte nos foros de internet, Ferrín: insubornable.

(Imaxe: Ferrín nunha caricatura de Ruibal)