4 may 2007


o sal da Terra
Pídenme colaborar na difusión desta mobilización. En www.verdegaia.org
figura o manifesto, os obxectivos e os asinantes da mesma.
É obvio que é chegado o momento de mirar cara a Terra: sempre o foi, pero este país precisa de moita atención e respecto co seu medio natural.
Decepción (campaña Banco de España)

Hoxe celebrábase o último pleno municipal en Ourense antes das eleccións. Estaba previsto que os tres partidos representados (PPG, BNG, PSdG-PSOE) aprobasen por asentimento unha declaración institucional de apoio ó uso cultural para o edificio do Banco de España, declaración que deixaría o tema en boa medida endereitado ata despois do 27 de maio.

Por motivos de traballo non puiden asistir ó pleno, pero contáronme por tf. que todo foi un desastre. O alcalde leu a declaración (que tiñan os tres grupos) e amosou o seu acordo, igual que fixo o representante nacionalista. E o terceiro descolgouse, creo que aducindo motivos de formas.

Que pasa neste país? Non se pode facer nada con xeito? Só pensamos no partidismo e no sectarismo, no curto prazo e na política de galiñeiro?
Neste momento só teño unha palabra na cabeza: a miña máis fonda decepción. Mesmo entendo que moitos cidadáns o pensen dúas veces antes de ir votar: só se sementa frustración e logo pasa o que pasa ...

Humor: as ausencias da TYG.

(Pan por Pan 4 maio. Fotografía de H. Ritts)

Somos terra de grandes humoristas, de Castelao a Julio Camba, de Fernández Flórez a Cunqueiro. Lembra Celestino Fernández de la Vega que hai quen encontrou humor na obra do Padre Sarmiento ou do ilustrado Francisco Sánchez. E temos grandes humoristas gráficos (velaí o Carrabouxo, por exemplo). Pero creo que nos falta algo. A cotío chéganme vídeos da televisión vasca, sobre a realidade política e social de Euskadi, moitos para escachar coa risa. Na tele catalana teñen “Polònia” e “Minoria absoluta”, dous programas con prestixio no xénero satírico. Non hai ese tipo de sátira na TV galega. E non teño nada contra os Tonechos. E ata me caen simpáticas as garotas de Ribeira. Pero existen moitos tipos de humor. E falta ese rexistro na pantalla galega: un humor culto, satírico, provocador, etc. Hai artistas que o farían de marabilla. Non estamos aínda maduros para iso?

Luis García Mañá


Home comprometido coa causa do galego, novelista (presenteille en Ourense Meniño dorme), estudoso da realidade do Couto Mixto,
e ademais, amigo. Vaian, pois, os meus parabéns para esa decisión e que o noso idioma enchoupe de cheo todas as actividades sociais que nos definen, mesmo aquelas que corresponden á policía, que exerza tamén de galega dende a lingua.