o sal da Terra

Pídenme colaborar na difusión desta mobilización. En www.verdegaia.org

figura o manifesto, os obxectivos e os asinantes da mesma.

É obvio que é chegado o momento de mirar cara a Terra: sempre o foi, pero este país precisa de moita atención e respecto co seu medio natural.

Decepción (campaña Banco de España)

Hoxe celebrábase o último pleno municipal en Ourense antes das eleccións. Estaba previsto que os tres partidos representados (PPG, BNG, PSdG-PSOE) aprobasen por asentimento unha declaración institucional de apoio ó uso cultural para o edificio do Banco de España, declaración que deixaría o tema en boa medida endereitado ata despois do 27 de maio.

Por motivos de traballo non puiden asistir ó pleno, pero contáronme por tf. que todo foi un desastre. O alcalde leu a declaración (que tiñan os tres grupos) e amosou o seu acordo, igual que fixo o representante nacionalista. E o terceiro descolgouse, creo que aducindo motivos de formas.

Que pasa neste país? Non se pode facer nada con xeito? Só pensamos no partidismo e no sectarismo, no curto prazo e na política de galiñeiro?
Neste momento só teño unha palabra na cabeza: a miña máis fonda decepción. Mesmo entendo que moitos cidadáns o pensen dúas veces antes de ir votar: só se sementa frustración e logo pasa o que pasa ...

Humor: as ausencias da TYG.

(Pan por Pan 4 maio. Fotografía de H. Ritts)

Somos terra de grandes humoristas, de Castelao a Julio Camba, de Fernández Flórez a Cunqueiro. Lembra Celestino Fernández de la Vega que hai quen encontrou humor na obra do Padre Sarmiento ou do ilustrado Francisco Sánchez. E temos grandes humoristas gráficos (velaí o Carrabouxo, por exemplo). Pero creo que nos falta algo. A cotío chéganme vídeos da televisión vasca, sobre a realidade política e social de Euskadi, moitos para escachar coa risa. Na tele catalana teñen “Polònia” e “Minoria absoluta”, dous programas con prestixio no xénero satírico. Non hai ese tipo de sátira na TV galega. E non teño nada contra os Tonechos. E ata me caen simpáticas as garotas de Ribeira. Pero existen moitos tipos de humor. E falta ese rexistro na pantalla galega: un humor culto, satírico, provocador, etc. Hai artistas que o farían de marabilla. Non estamos aínda maduros para iso?

Luis García Mañá

Foi elixido nestes días membro correspondente da Real Academia Galega.

Home comprometido coa causa do galego, novelista (presenteille en Ourense Meniño dorme), estudoso da realidade do Couto Mixto,

e ademais, amigo. Vaian, pois, os meus parabéns para esa decisión e que o noso idioma enchoupe de cheo todas as actividades sociais que nos definen, mesmo aquelas que corresponden á policía, que exerza tamén de galega dende a lingua.