1 mar 2007


Recomendacións do chef

O escritor Manuel Vicent falou onte en Vigo das memorias culinarias. Foi presentado por Manuel Ángel Candelas, profesor de Literatura Española da Universidade de Vigo. E de seguro que dixo cousas interesantes, velaí a crónica de Fernando Franco:
La columna vertebral de nuestra alma es el humo, dijo acudiendo a una de esas finas metáforas que alimentan sus escritos, "pero ese humo que salía de la cocina de nuestra madre o nuestra abuela, desde la que recibimos las primeras consideraciones sobre la vida". La memoria culinaria que se empieza a labrar en la infancia. De eso habló también en el toma y daca del coloquio. "Recuerdo que de niño, en medio del hambre de posguerra, en mi pueblo valenciano las familias se dividían en dos: las de casas donde amasaban pan y las de casas donde no amasaban. Eso significaba que tenían o no harina y en esa división consistía entonces ser absolutamente rico o ser un pobre de solemnidad". Para Vicent, cualquiera puede cambiar de dioses pero no de alimentos y, acudiendo a un simil teresiano, comentó que "en realidad, Dios está dentro de un buen potaje" (Hai tamén crónica deste encontro no blog de Arume dos Piñeiros).

E en Galicia Hoxe Anxo Tarrío escribe sobre o manifesto do "E" e sobre a corrección na lingua:
O que máis irrita o cronista é que teñamos que facer este tipo de comentarios e xestos simbólicos simplemente para que se restableza o que é propio do noso idioma. Ocorre como co famoso L da Coruña. Loitouse até instancias xudiciais por un L de máis, cousa que a min me sobe as cores á cara, quero dicir que me arrubía as fazulas, cando tamén, e con toda a razón, se podería loitar pola forma Cruña no canto de Coruña, pois é a máis celticamente etimolóxica, a que utilizaron moito os axentes culturais da Época Nós (1916-1936) e, dende logo, a máis popular até non hai moitos anos. Pero iso volvería carioco a Paco Vázquez. Imaxine o lector que o flamante embaixador no Vaticano tivese que enzoufar a boca dicindo A Cruña, por certo, unha forma ben bonita e eufónica deturpada polo fenómeno que a terminoloxía filolóxica chama anaptixe (o que lle pasou, se mal non recordo, á palabra crónica na Idade Media, que a volveu en corónica).


Dende Celanova

Cando un rapaz de só 12 anos, dende a Celanova de Curros, Celso Emilio e Méndez Ferrín, cando a outros todo o tempo lles é pouco para a videoconsola e o Gran Hermano, pon a andar un blog...
E ademais faino en galego, na nosa lingua.
Pois qué queren que lles diga?
Para min é unha inxección de optimismo e de fe e esperanza no futuro deste país.
Velaí: www.andrederabal.blogspot.com
COMISIÓN CIDADÁ BANCO DE ESPAÑA PARA A CULTURA

Nunha xuntanza celebrada no Liceo o mércores 28 de febreiro, ás 20,15 horas, e con asistencia dunhas cincuenta persoas, acordouse constituír unha COMISIÓN CIDADÁ BANCO DE ESPAÑA PARA A CULTURA que terá como obxectivo central reclamar a recuperación do nobre Edificio do Banco de España para un uso cultural que repercuta beneficiosamente na cidade e na preservación da súa memoria histórica e artística.
Neste sentido, esta comisión empezará a traballar de inmediato estudiando todos os posibles aspectos legais, xurídicos e patrimoniais que poden afectar á salvagarda do edificio e o seu futuro destino cultural. Tamén de inmediato se buscará asesoramento técnico, legal e urbanístico para afrontar todas as perspectivas posibles que afecten a esta campaña.
Nun prazo breve a Comisión terá un primeiro encontro cos medios de comunicación para transmitir os seus debates e as súas reflexións e, ó mesmo tempo, iniciará as xestións pertinentes para falar con todos os axentes que teñen responsabilidade neste tema: dende o subdelegado do goberno ata os representantes dos tres grupos municipais no Concello, pasando polo presidente da Deputación e outras institucións que terían que implicarse decididamente no tema.
Os reunidos amosan a súa esperanza en que a recuperación cultural deste edificio sexa viable e teña lugar o antes posible, sobre todo tendo en conta que outros edificios do Estado en Galicia pasaron por procesos similares e con resutados positivos (por exemplo: o do Banco de España en Santiago, destinado a un Museo da Cidade e das Peregrinacións; a actual sede da Fundación Granell en Compostela ou tamén a Casa das Artes en Vigo).
Para desenvolver todos estes labores pendentes constituíuse un equipo de coordinación da Comisión Cidadá composto por: Andrés Mazaira, Xulio Rodríguez, Marcos Valcárcel, Afonso Vázquez Monxardín, Xosé María Eguileta, Felipe Ferreiro, Benito Losada, Sonia Torre, Pepe Paz, Sexismundo Bobillo e Pilar Charro.

APOIOS Á CAMPAÑA
A seguir indicamos os primeiros nomes de persoas que apoiaron esta campaña, participando nestes encontros ou amosando por escrito o seu apoio:

Sexismundo Bobillo (secretario do Liceo), Pepe Paz (pedagogo), José Paz (fotógrafo), Afonso Vázquez Monxardín (profesor e escritor), Xosé Mª Eguileta (arqueólogo), Felipe Ferreiro (profesor e exdelegado de Cultura), Serafín Alonso (filólogo e profesor), Emilio Fonseca (arquitecto), Maribel Outeiriño (xornalista), Manuel García "Buciños"(escultor), Miguel Carballo (pintor), David Paz Nóvoa (profesor), Pepe Trebolle (xubilado), Xabier Limia (profesor e crítico arte), Andrés Mazaira (profesor Universidade), Ángeles Castro (profesora), Pilar Charro (xubilada), Benito Losada (director Casa da Xuventude), Eduardo Núñez (fotógrafo), Francisco González (coordinador Centro Cultural Simeón), Xabier Paz (libreiro), Lalo Gómez Rosales (presid. Casa Xuventude), Carlos Varela García (profesor), Xosé M. Suárez (médico), Xulio Outumuro (profesor), Sonia Torre (xornalista), César Ansias (expresid. Clube Alexandre Bóveda), Xosé Ramón Quintana Garrido (historiador), Marisa Calvo (actriz e empresaria), Xulio Rodríguez Senra (Castro Floxo), Marcos Valcárcel (historiador), Miguel Doval (asociacionismo veciñal), Rosa Martínez Rodríguez, Leso Vidal (médico), Alfredo Conde (escritor), Xoán Fonseca, Moncho Conde Corbal (empresa), Pablo Sánchez Ferro (director AHPOUR), Eustaquio Puga (médico), Carlos Feijoo Nóvoa (avogado), Lalo Pavón (xornalista), Xavier Bermúdez (director e guionista de cine), Sula Repani (pintora), Elvira Carregal (arquitecta), Francisco Novoa Rodríguez (empresario, Academia Postal), Elvira Cuevillas (xubilada), Xavier Casares (médico), Gustavo Peaguda Pérez (avogado), Manuel Vidal (pintor), Xosé Lois Vázquez (fotógrafo e deseñador).

(Se te queres sumar escríbenos ó correo electrónico que figura no perfil deste blog)



ADIVIÑA, de Xosé Miranda (A Nosa Terra, 21-28 febreiro)

(Para os meus moi intelixentes lectores resultará moi doada esta simpática adiviña que nos plantea o amigo Pepe Miranda en A Nosa Terra. A imaxe de Juan Genovés pode ser unha boa pista)

Moncho Fraga (o mellor de todos). Ana Castelao. Alfredo Suárez Canal. Ramón Varela. Roque Santamarina. Araceli Ozores. Carlos Vales. Henrique López Escudero. Xesús Seixo. Rosa Suárez Canal. Anxo Corral. Ánxela Bugallo. Anxo Quintana. Ramiro Oubiña. Miguel Campuzano. Luz Galocha. Xesús Arrizado. Bieito Alonso. Pascuala Dorado. Xoán Fraga. Francisco Mariño. Francisco Niño Ricoi. Merche Penoucos. Xosé Luís Salvadores. Dolores Varela Salgueiro. Anxo Louzao. Alberte Ansede. Xosé Manuel Sarille. Montse García. Mariña García. Manuel Xordán. Isabel Cadenas. Bieto Iglesias. Claudio Rodríguez Fer. Román Raña Lama. Sara Cid Cabido. Carmen Blanco. Xosé Cid Cabido. Luís González Tosar. Chus Pato. Manuel Bragado. Xulio Gaioso. Carmen Díaz Simón. Xabier Vence. Xosé Albán. Xosé Bergantiños. Luciano Rodríguez. Xosé Manuel Eiré. Narciso de Gabriel. Antón Baamonde. Henrique Monteagudo. Xulio Ríos. Carlos Méixome. Manuel Velo Gantes. Celso Sánchez. Xosé Antón Guitián. Carmen González Lago. Marcos Valcárcel. Andrés Fernández Places. Daniel Bernárdez. Rodrigo Romaní. Tareixa Novo. Antón Castro. Celso Parada. Antón Reixa. Manuel Guede Oliva. Quico Cadaval. Xoaquín Fernández Leiceaga. Carlos Varela. Carlos Varela García. Celsa Varela. Celsa García. Xulio Crespo. Manuel G. Sendón. Manuel Castiñeira. Xoán Carlos Carreira. Xosé Antón Taboada. Paco Luís R. Guerreiro. Xavier Toba. Ana Cadenas. Carmen Maio. Henrique Sanfiz. Xesús Cordeiro Budiño. Rosario Cereijo. Xosé María Pena. Maite Álvarez. Manuel Vázquez Cabo. Xosé Seoane. Xosé Cagiao. Manolo Dacal. Eduardo Matías. Xoán Ramiro Cuba. Antón Cruz. Nando Reboreda. Modesto Solla. Rosa Vila Amarelle. Xoán Outeiral. Xosé Manuel González. Xoán Guerra. Santiago Santos Castroviejo. Xosé Manuel Moure. Xesús Vidal. Ovidio González. Tino Santiago. Ovidio Álvarez. María Xesús Arias. Anselmo López Carreira. Daniel López Vispo. Xabier Díez. Camilo Valdehorras. Lidia Senra. Xesús Asorei. Mariano Abalo. Xosé Antón Dobao. Xosé Pedreira. Xosé Fernández Puga. Fernando Carballa. Xoselo Taboada.
Xesús Serén. Xoán Niño Ricoi. Antonino Torrón. Pepe Díaz Rifón.
O lector debe adiviñar que teñen en común todas estas persoas ( e algúns miles máis).

Esperanza.
(Andoliña 2 marzo. Imaxe: Espido sentado nun sillón, de André Lhote)


A finais dos anos 70 no País Vasco un 52 por cento da poboación sentía máis a súa identidade vasca que a española, un 20 por cento sentía sobre todo a española e un 27 por cento á vez a española e a vasca. Ademais, un 24 por cento optaba pola independencia, que era rexeitada expresamente por outro 29 por cento . Estas cifras, que destaca Javier Tusell en La transición española a la democracia (a Galicia xa nin a cita), demostran que o problema vasco nunca foi doado de resolver (en Cataluña o catalanismo radical estaba daquela no 11%).
Moitas cousas pasaron dende entón e algunhas saíron ben: lembren as negociacións entre Rosón, ministro do Interior, e Euskadiko Eskerra que levaron á disolución de ETA-PM nos comezos dos anos 80, con Bandrés e Onaindía polo medio. Algo novo debe estar pasando no País Vasco, iso é obvio: Otegui aposta un día por unha comunidade autonóma conxunta de Euscadi e Navarra; outro, polo diálogo e a negociación; outro máis, recoñece que non se lle pode pagar un prezo político a ETA. Son cambios de discurso, que poden ter precedentes, pero que van todos nunha mesma liña e non deben ser desprezados. Algo se avanza, aínda que devagariño. Que non maten a esperanza.

Do viño na sabedoría popular
Preséntase hoxe en Auria o libro O viño, a viña e a bodega na sabedoría popular,
de Edelmiro L. Mateo García e publicado por Editorial Ir Indo.
Será nun acto no Centro Cultural Simeón (20,15 h.) e o autor estará acompañado polo escritor Xosé C. Caneiro, o editor Bieito Ledo e José Luís Hernáez Mañas.