O MOUCHO
Andoliña xoves 8 maio

Lembro ben a súa portada e foi dos primeiros libros en galego que puiden ler na miña casa, non dos que collía na biblioteca: o “Barriga Verde”, de Manuel María. Publicouno Xosé María Álvarez Blázquez na colección O Moucho, aquela marabilla de pequenos libros que chegaron a moitos milleiros de casas galegas. O primeiro foi unha edición do “Catecismo do labrego” e del vendeu o editor vigués xa nun ano vinte mil exemplares, setenta mil nun total de catorce edicións.
Son cifras insólitas no mundo do libro galego e iso sucedía xa en 1967. Cal era o segredo? Un formato moi atractivo, con portada a cinco cores, e textos para o gran público, onde collían igual os chistes de Fernando Quesada ou “O Maroutallo” de Otero Pedrayo. Unha idea orixinal na súa filosofía e deseño, como di Darío Xohán Cabana no seu magnífico estudo sobre XMAB. A colección do Moucho serviu para ler a Quevedo en galego e para recuperar coplas populares, epigramas e refráns, en textos preparados polo propio Álvarez Blázquez. Pero tamén textos de Ferrín, Manuel María, Celso Emilio ou Xoán Ignacio Taibo.
Cando saíron custaban 30 pesetas: o mesmo que o xantar dun obreiro nunha taberna, di o Darío. “Pan e rosas”: o vello lema.