DAS CUBAS LITERARIAS DOS GALEGOS
(Andoliña xoves 20 abril)
Son un dos moitos lectores que se achegaron á historia cubana cos estudos de Manuel Moreno Fraginals. E tamén a través da literatura. E nas nosas letras as paisaxes cubanas tiveron a súa funcionalidade: desde Lesta Meis co seu “Estebo” e “Manecho da Rúa”, que enchouparon a nosa lingua do exotismo das plantacións da cana azucreira, ata as achegas narrativas e documentais de Neira Vilas ou novelas como “A historia de Chicho Antela”, de Riveiro Coello, que confronta a Cuba prerrevolucionaria e a actual. Realidade presente ademais na narrativa cubana: velaí o “Gallego” de Miguel Barnet.
E nesta tradición narrativa na que se insire a última novela de Alfredo Conde, “Lukumí”. O obxectivo previo do autor alaricano é ben ambicioso, pois pretende abordar toda unha saga de historias cubanas arredor da andaina vital do mulato Estevo, descendente de galegos e de escravos africanos. Con humor e melancolía, Alfredo Conde vai debullando moitas memorias: aquelas que van desde os bisavós e tataravós de Estevo ata o presente da illa. O que esixe xogar con moitos xeitos de pensar e falar, con moitas formas de ser e de ver o mundo: do que levo lido, só os primeiros capítulos, quedei abondo satisfeito.
(Imaxe do pintor colombiano Máximo Riera)