BOCCIONI E O DELIRIO FUTURISTA
(Andoliña xoves 20 xullo)
Se a lectura xa é relaxante de por si, ler libros de arte é para min especialmente enriquecedor e atractivo: nestes días despachei tres volumes sobre Ramón Casas, Joaquín Sorolla e Umberto Boccioni, todos eles dun tempo tan marabilloso nas artes e nas letras, aqueles días en que todo se inventaba en París, Berlín ou Viena. Boccioni foi un dos líderes do futurismo italiano. Confeso que lles teño certa manía a estes artistas sobre todo por aquela frase horrorosa de Marinettii no manifesto de 1909: “Queremos glorificar a guerra –única hixiene do mundo”. Despois de ler tal alegato é moi difícil ser neutral ante a súa beleza da velocidade e os delirios do dinamismo futurista.
Moitos dos artistas futuristas morreron na primeira guerra mundial ou remataron no fascismo italiano. Boccioni, que foi dos primeiros, tamén escribiu “Desexamos sangue, desexamos mortos”. Teñen creacións artísticas excepcionais, pero esas dúas frases seguen a revolverme o estómago cada vez que as leo. Por certo, varios dos grandes cadros e esculturas deste pintor retratan cabalos en marcha ou desbocados, como “A cidade que sobe”. Ironías do destino: Boccioni morre en 1916, vítima dunha caída do cabalo nos arredores de Verona.