17 feb 2009

Graciñas de novo

A un amigo benquerido
Por estas fermosas e xenerosas palabras.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Mirai que son burro, oh. Non conseguir saber de quen era este texto tan fermoso e "acaído" como adoita dicir o API

Anónimo dijo...

Eu fíxenme hoxe co libro das Antoliñas. Foi un pracer empezar a lelo, pois, aínda que procurei seguilas no xornal, a verdade é que todas xuntas e organizadiñas é unha lectura máis gratificante.
¡Ah! Escribir cousas pequenas e con xeito é moi difícil.