Solidariedade.
(Pan por Pan sábado 25 novembro)

É unha palabra fermosa. Quizais un pouco longa de máis, pero fermosa. Evoca aquel espírito machadiano que evocaba o Juan de Mairena: “Ninguén é máis que ninguén. Por moito que valla un home, nunca terá valor máis alto que o de ser home.” O que acontece é que moitas persoas conxugan solidariedade só na distancia: no traballo das ONGs que andan por eses mundos esquecidos de Deus. Outra cousa é que che poñan un local do Comité Anti Sida ó carón de casa, aínda que iso non sexa un centro sanitario nin un refuxio de seres perdidos. Entón aboia esa parte menos nobre do ser humano que di: “Eu non teño nada contra deles, pero non quero nin velos, que estean ben lonxe”. E invócanse argumentos peregrinos: San Francisco é un barrio marxinal, dicía unha señora na radio. Espero que o bo saber facer de Afonso Cid sexa quen de borrar as lagañas da ignorancia...
(Imaxe: G. de Chirico, "Héctor e Andrómaca")