Cidade da CulturaSegue a falarse da Cidade da Cultura e o tema dará, para ben ou para mal, para moitos anos. É preciso sen dúbida que un país teña as estruturas necesarias para preservar a súa Memoria: Bibliotecas, arquivos, novas tecnoloxías, Museo da Historia (que non existe), etc. O complexo de Gaiás terá que atender a todo iso. Pero as inversións multimillonarias e os hiperbólicos orzamentos non se gastarán niso. Estase a usar de novo o reclamo da cultura-espectáculo, inserta nunha cidade que en si mesma é o maior espectáculo cultural. Para xustificalo acódese a argumentos tópicos: acudirán centos de miles de persoas... Lembro cando no mundo progresista se debatía sobre a cultura popular e cando subliñabamos os libros de Hauser e de Ricardo Carpani. Canto tempo pasou? Ese é un discurso arqueolóxico: ninguén pensa xa nesas claves. O pobo só se reclama como espectador. E ás veces nin iso.
(Imaxe de Emile Schildt)
5 comentarios:
Cidade da Cultura? Pra que? Eu prefiro perderme nos ollos da rapaza da foto....
Tés máis razón ca un santo.
Ola Marcos. Creo que tes moita razón no que dis. E penso que xa hai moitos centros de arte, e ningún de Historia, moi boa reflexión, ademais da idea de que o pobo só se reclama como espectador. O contido deses centros é o que se debe reclamar. Unha aperta e feliz ano.
Yoli
Linda e magnética foto
Había un arquitecto dos setenta, Roberto Venturi, que nun libro chamado Learning from Las Vegas desenvolvía a tese de que un edificio se convertía en monumento desde o momento en que se lle colocaba un carteliño como reclamo asinalando que o edificio era un monumento.
Desde o efecto do Guggenheim de Bibao, moitos museos (p.ex. Cidade das Artes e das Ciencias de Valencia, Cidade da CulturaA, etc..) pasaron de ter unha aspiración modesta a querer roubarlle protagonismo ás obras que están dentro deles buscando, en exceso, facer de landmark.
Mira tí, había razón no de "anos". E os que quedarán...
Publicar un comentario