Así vai a campaña (2)
Despois de case 160 mensaxes traio para aquí o fío do debate electoral, que ademais está a punto de caer fóra da páxina a vista do blog. Quedarán, de seguro, cousas que comentar nesta semana que queda ata o 27-M.
Despois de case 160 mensaxes traio para aquí o fío do debate electoral, que ademais está a punto de caer fóra da páxina a vista do blog. Quedarán, de seguro, cousas que comentar nesta semana que queda ata o 27-M.
Casualidades. (La Región, 21 maio. Foto Greg Gorman)
As casualidades son importantes na vida. Cantas cousas semella que suceden só por casualidade. Ninguén sabe interpretalas con xeito e diso viven quiromantes, videntes e adiviños do futuro. Debe ser unha casualidade, supoño, que Gerardo Conde Roa, Telmo Martín e Enrique Nóvoa teñan que ver, a nivel profesional, co mundo da promoción inmobiliaria. Os tres queren ser alcaldes de tres grandes cidades: Santiago, Pontevedra e Ourense; de feito, Telmo Martín xa foi alcalde da Marbella galega, Sanxenxo, e Nóvoa éo hoxe de Ourense. Por casualidade tamén os tres pertencen ó mesmo grupo político (tamén hai construtores noutras siglas, pero non nas grandes cidades). Se saísen elixidos alcaldes terían que ser moi escrupulosos para delimitar a liña que separa os intereses públicos dos privados no campo do urbanismo. É o problema que teñen as casualidades.
Entradas
135 comentarios:
Sondaxes:
O PP medra en Vigo e afunde en Santiago e Ferrol
En Ourense os populares cederían a maioría absoluta en favor dun posíbel pacto con liderado do BNG.
A de Ourense sería a única maioría absoluta para o PPdeG segundo a enquisa publicada este domingo polo xornal La Voz de Galicia. A análise concede outras tres posíbeis maiorías absolutas, neste caso para o PSdeG: a de Orozco en Lugo, reforzada por un asento máis ca en 2003; a de Losada na Coruña, amarrando por pouca diferencia a maioría herdada de Francisco Vázquez; e a novidade, a pequena diferencia que segundo este estudo separaría a Sánchez Bugallo da absoluta en Santiago de Compostela, axudado da forte caída do PPdeG na capital.
Por outra parte, a mesma enquisa indica un forte incremento para os populares en Vigo, apenas un representante por baixo dos necesarios para gobernar en solitario. Destacan tamén na cidade olívica o incremento de apoios durante a campaña para o BNG e a posíbel caída de apoios para o PSdeG respecto aos resultados de 2003. Significativa tamén a posíbel perda de representación do Partido Galeguista, liderado por Manuel Soto.
O Faro de Vigo publica tamén este domingo o seu prognóstico sobre esta cidade, coincidindo co xornal coruñés en avaliar o crecemento continuo dos votos para a candidatura de Corina Porro, agoirando a perda dos dous asentos do PG, e concedéndolle a socialistas e nacionalisas similares resultados ca en 2003, o que lles permitiría un goberno de coalición. As sondaxes de Faro e Voz difiren especialmente na avaliación da porcentaxe de indecisos, que segundo o diario vigués é mínima e que segundo La Voz é aínda a máis alta das sete cidades.
Finalmente, a sondaxe de El Correo Gallego é a que atreve as variacións máis importantes para este 27M. O estudo deste xornal concédelle a Corina Porro a maioría absoluta en Vigo e asegura que pola contra, os populares perderán a absoluta en Ourense, onde o BNG sacará 8 concelleiros, por 6 para os socialistas. Ademais, esta enquisa tamén prognostica que o PSdeG de Xavier Losada conseguirá na Coruña un concelleiro máis dos obtidos cando o partido era liderado por Vázquez. Os dous estudos de coinciden en dar por seguro que o PPdeG perderá ampla cota en Ferrol, sen posibilidade de que a suma con IF lle permita reeditar o goberno actual.
Comentario sobre as sondaxes:
Vaia por diante que non me fío moito delas. Moitas veces están teledirixidas ou son simplemente negocios económicos (os partidos teñen que contratalas, por custes millonarios, se queren que algúns medios logo lles traten ben: isto sábeo todo o mundo).
Por outra parte, o voto de dereita está sempre máis oculto. Segue habendo voto vergonzante no PP. Os que votarán o BNG poden declaralo, pero moitos indecisos proPP non o dirán nas enquisas e votarán o 27.
Con todo, creo que non haberá grandes cambios no mapa municipal galego e quizais se detecte unha certa caída do PP nalgunhas cidades. En todo caso, se as enquisas non menten, o PP non recupera postos e Alberto Núñez non vai facer un papel demasiado digno. Outro dato para min positivo destas enquisas, se se confirmasen, é a nulidade operativa das alternativas que quixeron xogar en augas revoltas (PG de Soto, Terra Galega, etc.) que non entrarán nos concellos e ata poden desaparecer da casa do concello de Vigo: para min é positivo porque non vexo aí máis que oportunismo e falta de programa e obxectivos claros.
A ver se veñen xa as eleccións e saímos dunha vez de dúbidas, que a min as sondaxes o único efecto que me producen é o do mareo.
Moi interesante este comentario na crónica (por dicir algo, porque non se pode, por moi mal que che poida caír a candidata popular, ter esa mala uva nun xornal da categoría de EL PAIS) de Primitivo Carbajo:
"Corina Porro y Abel Caballero empezaron hace unos meses, cuando ya era pública su rivalidad política, dejándose fotografiar juntos en una cama desde la que se veían las estrellas, y lo que más se veía era el abismo entre ellos dos, el rechazo corporal mutuo, la postura forzada de sus piernas y trajes. Saltaba a la legua su falta de química; ahora estalla como una ruina de matrimonio imposible, que comienza peleando por las cláusulas de separación. Menos mal que no tienen mayor cosa que pactar. "Es un machista", dice Corina de Caballero, "el campeón del currículo maravilloso". "Los otros dos son normales, pero él tiene ramalazos insultantes para todas las mujeres de Vigo. Habla desde la prepotencia y el machismo: representa lo antiguo, no se lo merece el PSOE, y menos las mujeres de ese partido".
E como deciden vostedes o voto? Danlle preferencia á opción ideolóxica? Ou danlle o seu valor á personalidade do candidato? Ou á xestión realizada? Neste caso, municipais 2007, eu diría que decidirei o meu voto nun 60 por cento por opción ideolóxica e nun 40 por cento polo candidato (non pola xestión porque ata agora non gobernou no concello).
Eu, por descartes: por exemplo, ao PP, na vida. Eso facilita moito as cousas. Aparentemente. Porque despois por ideoloxía quedas fóra de todo (algunha vez votei por eso e batimos os récords guiness) e sen ideoloxía adoito tapar todos os furados que poida ter polo corpo. E entón acudo á cousa persoal e como a algún o coñezo dalgunha cousa, pois cometo a probable inxustiza de deixarme levar pola miña impresión. De tanta racionalidade, acaba un votando por irracionalidade. Que drama. Pero peor o ten o Celta e aquí seguimos.
Eu votar, voto. Nunca ao PP, nunca.
Polo demais, fágoo sen moita ilusión e sempre escollendo o que considero menos malo en cada ocasión.
E ¿por que o Sr Valcárcel da por feito que todos os seguidores deste blog votarán? ¿Non hai ninguén que se absteña, ou vote en branco, cando as diferentes opcións son incapaces de xerarlle un mínimo de ilusión?
Eu son un deses que irá votar por deber cívico pero a verdade que con moi pouca ilusión a pesares de que os políticos din estar pensando en min, centrados en min ou que farán máis por min.
Máis que pensar, centrase ou facer por un (que non o farán), deberían pensar, centrarse e facer polo conxunto da localidade.
EL PAÏS de mañán presenta a súa enquisa: esta é a entradiña
"Los alcaldes de Madrid y de Valencia, Alberto Ruiz-Gallardón y
Rita Barberá, ambos del PP, revalidarán con holgura su mandato
en las elecciones del próximo domingo, según la encuesta realizada
para EL PAÍS por el Instituto Opina. Estas dos ciudades son emblemáticas
para los populares, que además añadirán Marbella a sus
dominios políticos. Los socialistas amarran las corporaciones de
Barcelona (volverá a gobernar previsiblemente Jordi Hereu) y Sevilla
(Alfredo Sánchez Monteseirín) y recuperan Vigo, donde gobernará
el ex ministro Abel Caballero en coalición con el BNG."
Eu votarei aos socialistas, como o do anuncio. Pero non me acabo de crer que a esquerda vaia quedar por riba de Corina en Vigo. O BNG recupera, pero o PSdeG ten un candidato manifestamente mellorable que non me parece a min que estea concitando demasiadas ilusións no electorado de esquerda.
Tamén me estrañará a maioría absoluta na Coruña e non entendo -ou si- a promoción que La Voz de Galicia lle está a facer ao impresentable de Carlos Marcos.
Vexo, en cambio, unha gran fortaleza de Bugallo en Santiago, onde o PP de Conde Roa -tan antipático el- se desinfla. O que teño menos claro é Ourense.
Para Descrido: creo que me expliquei mal. Por suposto, admito a abstención, o voto en branco e todas as variables posibles. Son tan lexítimas como votar ós sres. dos carteis. Non sei se son tan útiles, porque eses votos sempre os suman todos como seus, se lles fai falta xustificarse. En fin, en calquera caso, vexo que a ilusión non sobra. Moitos dos asiduos a este foro móvense por unha racionalidade crítica que atempera todo tipo de entusiasmos de capela, polo que vexo.
Ferrín resposta, amigo Valcárcel, á súa pregunta:
"Farase cargo destas tarefas un Abel Caballero que representa en Vigo e hoxe a vella política neoliberal e privatizadora dos Solchaga, dos Boyer e dos Felipe González? Asumiría este programa un BNG que puxo en Vigo a dereita onde hoxe está, que figura como coautor do actual PXOM xunto coa patronal inmobiliaria e que careceu de política lingüística galeguista cando tivo poder para a exercer?
Penso que non: pero, por moito que sexan silenciadas, hai outras candidaturas de esquerda en Vigo: VE, EU, FPG. A posición política real que ocupan no espacio da esquerda está moi ben marcado polo GPS da presencia ou ausencia da folga do Metal na campaña de cada un. BNG e PSOE ollaron para outra banda. O partido polo que eu vou votar, FPG, leva a foto dos manifestantes no seu cartel electoral."
EStimados contertulios, un saúdo de volta. Segundo sospeitarán, eu son de voto nacionalista fixo. Non houbo de momento ningún escándalo nin circunstancia grave que actuara en sentido disuasorio; ademais, teño particular inclinación ao candidato do BNG nesta cidade, coraxoso nunha situación pouco fácil e de competencia gobernativa contrastada. Ora ben, xa nun sentido xeral e nacional, direilles que non teño nin idea sobre o que poida ir pasar.
Nesta fin de semana estiven na "Galicia profunda" (con perdón), concello do Covelo. Se hai un momentiño heilles contar cousas sobre rural, PP, eleccións... Para saírmos de Vigo e Ourense.
A miña pregunta relativa ó voto en branco e á abstención simplemente intentaba abrir o partido....
No que levamos, parece que somos pouco representativos :
1 PSdeG-PSOE.
1 BNG
1FPG
2 PP non (pero non din mais ¿Os meteríamos como Non saben ou como non Contestan?)
1 PP non e ¿PSOE tampouco? (entendín eu xa que os dous gobernaron)
0 abstencións
0 Voto en branco
E moitísimos NC. Nisto último, parece, que somos algo mais representativos da sociedade, en xeral os cidadáns non gustan de manifestar a quen votan ¿Por que pensan vostedes que será?
Eu desde logo nin me absteño nin moito menos dou votos en branco o nulos. No sistema electoral actual eso é ser nada de nada. A abstención pode ser interesante, cando a pregunta sexa moi concreta, tipo referendum ou aprobación dun estatuto (tómese como aviso). Pero cando se trata dunhas votacións coma esta, o tempo adicado á abstención é ridículo, comparado co tempo que os números reais van determinando a vida política: alguén sabe canta abstención houbo nas derradeiras eleccións? (Sen mirar, eh) Pero, a qué saben cantos concelleiros teñen os partidos nas súas cidades ou vilas?
Eu sei, pero non contesto. Tamén pode ser que non saiba pero conteste. Aquí vale todo.
1 PP non e ¿PSOE tampouco? (entendín eu xa que os dous gobernaron)
Aclaración a Descrido: sen dicir a quen vou votar (non ó PP), aclarar que o PSOE en Barbadás, onde eu voto, nunca gobernou tampouco. Pero o cabeza de lista do BNG paréceme un bo rapaz e coincidín con el organizando un autobus que iamos a Madrid cos de Nunca Máis.
Permítame dicirlle, con con todo o meu cariño e admiración, amigo Arume, que a súa escolla electoral é para min máis que sorprendente.
Respectando plenamente a súa decisión e sen o máis mínimo ánimo de incordiar ou de ridiculizar, non acerto a entender cómo vostede, dado o crítico que é co nacionalismo, vai votar a un grupo que reproduce os mesmos "defectos" do BNG pero multiplicados por mil, e iso sendo xenerosos e facendo unha estimación á baixa.
Eu, desde logo, postos a elixir entre o BNG e a FPG, non o dubido nin un segundo: mil veces antes o primeiro que a segunda. A pesar de que, en bastantes cousas, non me gusta o BNG, xaora.
Por certo, eu nestas eleccións locais vou votar BNG.
Non é que estea moi entusiasmado con esta decisión, pero descartando, descartando, cheguei a esta conclusión: na miña localidade o candidato do BNG, con non ser gran cousa, é moi superior ao candidato socialista, que para min non chega nin ao cinco raspado, o pobre.
Boa tarde a todos.
Desculpe a miña imperdoable torpeza, amigo Arume.
Agora mesmo acabo de decatarme de que vostede o único que facía no seu post era reproducir a opinión de Ferrín, non a súa propia.
Aínda que quen sabe se ao mellor coinciden...
É curioso ver como a prensa escrita se posiciona fronte aos candidatos e os partidos. Ao(s) modesto(s), desde logo, sácanos moi pouco. Hai un proceso de seleción das novas e de silencios claros.
Por exemplo, "El Correo Gallego", xornal de influencia compostelá, decántase "a gallope" por Corina Porro, con alarde de titulares un día si e outro tamén.
Vexo tamén que Orosco (ese señor que traxeado parece un taxista vestido ás présas para unha voda) atopou, despois de catro anos, unha poción ilusionante para os lucenses, ou iso é o que aparece nun cómic electoral. O trenecito chu chu da campaña debe ser o Ave.
Intento acceder a "La (sic) región (sic tamén)" dixital e dime "Problema ao carregar a páxina". Grande problema, si, sacar a Lugo e Ourense da cola de todas as estatísticas económicas, de calidade de vida, etc. Están vostedes a ler unha sección que sae todos os días en "El (Im)país" sobre este tema? Lugo e Ourense gozan de incribles privilexios. Nunca tantas veces saíron os nomes de Lugo e Ourense neste xornal.
A Couce da Nabiza saca un pouco máis ao bloco porque as súas consellarías estanlle poñendo algúns anuncios sobre iso do benestar e a cultura. Asi que xa podemos dizer nós, as camadas populares, que temos acceso na imprensa colonial á actividade parlamentar do quin.
No Faro de Vigo, aparece unha enquisa que di que a maioría dos galegos, por primeira vez na historia (desde antes dos romanos), nos declaramos de esquerdas. Vaia! Antes que eramos probes de pedir eramos de dereitas, e agora que bufamos coa chea somos roxos. Quen entende aos galaecios! Pero non se enganen: a grande noticia para os vigueses é que o seu equipo vai camiño da segunda. Nin saneamentos, nin folgas, nin infraestruturas sen facer, nin res de res.
Home, ser un "señor que traxeado parece un taxista vestido ás présas para unha voda" non me parece demérito nin mérito ningún.
Cada un é responsable da súa cara e do seu look, e non todos podemos presumir de ser uns dandis presumidos.
De natural son pouco nacionalista: iso é verdade, eu nono nego. Por iso, soame ben estrano (alucinante, quería poñer, pero corteime) coincidir co FPG, aínda que agora que o penso debe de ser o partido en Vigo do que coñezo a case todos, por razóns de proximidade física: véxoos case todos os días e algún mesmo é moi bó amigo.
Con todo, algunhas das cousas que di Ferrín no artigo sobre PSOE e BNG non están nada mal traídas. Outra cousa é que vote por eles, líbreme Méndez.
Iso recorda aquela clásica e tópica distinción entre os estoicos e epicúreos: ámbolos dous pensaban o mesmo da vida, pero un metíase na bañeira e cortaba as venas e outro dáballe á troula desmedida ata que a morte o chamaba. Pois iso.
A feira das vanidades políticas.
O comentario orozcocián non é meu: lino est'outro día nun blogue deses onde non se paran mentes nisto dos alcumes.
En todo caso, non lle parece que a política é inxusta? Os de Lugo que parolan eiqui, se teñen un pouco de "memoria histórica" (toma redundancia) saben de que lle falo.
Por algunhas respostas estou vendo que a figura do candidato en cada cidade vai ter moita importancia: dato relevante a estudar cando se miren con detalle todos os resultados.
Sobre a prensa, é obvio que ten os seus propios intereses. E que a publicidade pode funcionar como "estímulo informativo". En calquera caso, o BNG non pode queixarse desta vez, como doutras, do trato informativo: está figurando como un dos tres grandes en todos os lugares e non hai trato denigratorio explícito (cando menos ata agora). Dos pequenos, é lóxico que os xornais informen pouco: miran para as enquisas e ven que non son importantes para os lectores (e pagan pouca publicidade, polo xeral).
E unha pregunta: de certo, entre os meus lectores/as do blog, non haberá quen vote polo PP? Vexo que nin con seudónimos hai ninguén que apunte esta vía... Somos todos tan "roxos"???
Remato de ver en Arroutada un debate (á "maneira arroutada") sobre unha noticia que, de ser certa, desde logo é ben pintoresca. Noticia que copio e colo aquí para que vostedes opinen, non tanto do feito de que o PP acuse -que acusa até de dormir polas noites-, senón polo que supón de homologación do BNG en métodos propagandísticos e en máis cousas.
El PP acusa al BNG de contratar a jóvenes para que asistiesen a un mitin de Quintana
16/05/2007
| la voz | ribadeo
El PP de Ribadeo, invocando a varios vecinos que así lo atestiguaron, denunció ayer que el BNG contrató a jóvenes para que asistiesen como figurantes al mitin central del partido en la localidad, celebrado el domingo y en el que participó Anxo Quintana.
El portavoz popular, Rodríguez Andina, apuntó que los chicos recibieron veinte euros a cambio de permanecer en el escenario. «Queremos denunciarlo públicamente», señaló, además de solicitar una explicación pública al BNG. «De ser cierto es sumamente grave, porque es ponerse la democracia por montera», dijo Andina.
Empresa contratada
Desde el BNG, sin negar lo ocurrido, se declinó cualquier responsabilidad, argumentando que una empresa contratada al efecto es la que se encarga de la puesta en escena de los mítines: «Non entramos en valorar se quere contratar a xente para a animación, pero resulta unha sorpresa que o PP saque isto á luz cando é unha práctica habitual en todos os partidos nos seus mitins importantes».
Fuentes del BNG vincularon la denuncia con el nerviosismo del PP de Ribadeo. «É un ataque á desesperada», señalaron, además de insistir en que el mitin de Quintana fue un éxito rotundo: «É un sarcasmo que o PP intente criminalizar técnicas de imaxe convencionais que usan todas as forzas».
Lendo esa noticia, que non negan os bloqueiros de Riba do Eo, constato como cada vez máis a "ficción" (ou se queren a "aparencia de") se vai introducindo no mundo chamado "real" e vaise convertindo, á súa vez, nunha nova realidade. Viñéronme a mente esas empresas que organizan festas de aniversario para os cativos, con monitores (en vez de pais), torta con velas e xogos. O que antes era festa compartida agora é "produto" e "servizo".
Vivimos xa nun mundo no que a cultura, a política, as relacións sociais, o traballo, etc., se ven contaminados polos seus correspondentes simulacros de empresa de servizos, cos seus correlatos de "servizo ao cliente" e saber "vender imaxe". Inclúo tamén aquí a educación.
Ríanse vostedes das sombras na caverna de Platón.
Coido que non hai que pedir perdón por dicir as cousas polo seu nome. Efectivamente Covelo é a Galicia máis profunda.
E ben que o síntoo: pasarán anos para que algo pida mudar alí.
Amigo APC
Logo non recomenda xa Democracia Ourensana?
Era unha coña mariñeira, amigo Etxe, ven se vía se se quería ver.
Veño de ver o debate dos candidatos de Vigo pola TVG e, sorpresa!, Corina non estaba, tiñan a súa cadeira baleira.
Da xa por perdida a elcción do domingo ou é que vai tan sobrada que se pode permitir estas actuacións?
A Corina témola acurralada. Entre o jlamur de Santi Domínguez, que onte ensinaba no periódico un reloxo de "Emporio Armani", e o amor pola Humanidade e polos templarios de Abel Caballero, conseguimos poñer á dereita en bancarrota. En Vigo somos a hostia, con metal ou sen metal.
Tamén faltou o cabeza PP no debate da TVG sobre Ourense: Alex e Paco contra o pobre do Araújo, é un dicir, o home do Festival de Cine, que lle tocou xustificar a ausencia de Poly (dato moi negativo na campaña do PP este esconderse dun debate).
A nova sobre os mozos contratados saiu tamén na prensa escrita e demostra que as campañas xa son iguais para todos, incluído o BNG: non terán xa mozos para estas lerias, que antes ían encantados?
Outra cousa: estou convencido de que os políticos pensan que están noutra GALAXIA. Por que? Escoito na radio: Vota PP, o partido que máis se parece ós galegos. E o BNG leva días dicindo que Álex é o máis parecido á xente normal de Ourense...Díxoo moitas veces o propio Álex e repíteo o Quin. Teñen medo a que pensen que son marcianos ou que? Esa é unha das liñas de fondo da campaña. Dito isto quero recoñecer que a musiquiña do BNG: "Xente que..." engancha (de Berrogüeto), eu creo que é a mellor banda sonora electoral. Para min.
Hai un problema nos debates en Galicia neste momento. Que hai dous partidos no goberno e o outro está na oposición: non é doado facer dous discursos do que debe ser un. Para o PP ir ao debate con Touriño e Quintana é o propio: a por todas.
Este fenómeno dase á inversa en Vigo. Que Corina vaia ao de Caballero e Santiago (U-lo Soto, que ten representación: non estaba?) parece un pouco suicida e, sobre todo, innecesario: non ten nada que gañar e si moito que perder (mutatis mutandis, en Ourense). Esa é a miña lectura. Corroborada polo feito sinalado onte nun xornal de que non queren nin de coña que aparezan por Vigo ningún dos xefes máximos (os famosos paracaidistas) do PP. Que ordena pene.
Coincido con Arume no seu razoamento, aínda que para ser rigorosos nos efectos da inasistencia ós debates dos candidatos do PP deberíase de pulsar a opinión de aquela xente que non tiña xa decidido o seu voto polo PSdG-PSOE ou BNG ou ¿? e os efectos que terá no seu voto o día 27 (o "share" dos debates electorais no conxunto de Galicia foi do 13,2 %)
FACENDO CAMPAÑA NO COVELO
X o ano pasado, na Xuntanza do Campismo Galego celebrada en Vilamarín (perto de Ourense), souberamos que o concello do Covelo (comarca da Paradanta) poñía á nosa disposición o seu cámping, en condicións que non detallarei aquí. Este ano 2007, alí organizou o clube campista de Vigo a xuntanza corrente; e aló fomos.
A pouco de chegar, notamos unha "presenza" especialmente intensa do goberno municipal, particularmente o alcalde, no contorno da acampada. Explícome: todos os anos o clube encargado da organización efectúa os seus contactos coa administración local correspondente (concello, deputación...) para conseguir o seu apoio en forma de fondos e outros recursos; sempre funciona e somos conscientes de que implica propaganda para o munícipe correspodente, que por unha simple cuestión de maiorías adoita ser do PP. Loxicamente, están presentes na inauguración, na clausura e proxectan a súa imaxe nos medios. Obviamente, este ano a situación era especial e todos o sabiamos; pero non que o fose tanto.
Circunstancias que coñecemos ao chegar: primeira, o cámping foi construído con subvención europea, probablemente outras axudas da administración galega, tiña que estar rematado no 2001 e o mes pasado aínda estaba sen concluír; parece que por esa circunstancia, Medio Rural reclámalle a devolución duns cento oitenta mil euros; obviamente, o dato debía estar a ser usado pola oposición municipal na campaña presente; as instalacións foron rematadas nos últimos días, e nós atopamos xa as trinta e seis prazas acondicionadas e os servizos en uso.
Para a organización da acampada, o concello non debeu reparar en gastos, porque nunca unha acampada tan sobrada de fondos se debeu ver: os de Vigo dicían, en expresión coloquial e sen exactitude comprobada, que "pagara todo"; todo todo non foi, pero non cobrou nada pola instalación (hai que incluír gasto de luz e auga de sesenta e pico caravanas), sufragou unha gran carpa (tres mil euros pagamos polo aluguer dunha os do clube de Ourense o ano pasado), supoño que o autobús usado para unha excursión e probablemente os foguetes (con luminaria) botados o sábado pola tarde -nunca tal cousa eu vira nunha acampada destas, e levo dez-, ademais do que indico a seguir.
Polo visto, todos os anos se organiza no Covelo unha Festa dos Callos Caseiros. Nas reunións previas á acampada, o alcalde indicou que desexaba facer coincidir a Festa dos Callos con ela. E así foi: o sábado 19, a partir de media mañá, Festa dos Callos na carpa, con orquestra, feira de artesanía e poxa dunha egua.
Os da acampada achegamos máis da metade da concorrencia: os callos, para nós, foron gratis. Durante boa parte da xornada, permaneceu a carón da carpa un coche, con megafonía, do PP, difundindo as súas mensaxes. O alcalde achegouse por alí darnos o parabén, falar mal da oposición e recoñecer, con todas as letras, que a nosa presenza alí constituíra un importante apoio político na campaña electoral. Pola noite, xa sós, a orquestra seguiu tocando para nós.
A furgoneta electoral do BNG pasou por fóra un par de veces, supoño que no percorrido habitual. O PSOE apegou uns pasquíns polos arredores tratando sobre o caso. Fixeron unha pintada nunha cuberta da carpa, do clube de Vigo: "Alcalde, ladrón, devuelve el dinero". Os d' A Peneira, simpático periódico do Condao-Paradante, viñeron repartir exemplares do número correspondente a este mes, que algo trataba sobre o caso. E eu volvín para Lugo, o domingo, tratando interiormente de quitarlle importancia á concorrencia involuntaria no que vostedes xa saben.
E vostede non fixo nada? Non se rebelou contra a ignominia, a desvergonza ou calou vendo como os callos, a orquestra e o gratis (o et amore non sei) saíanlle que nindiola? Unha mostra máis da decadencia de occidente ou do campismo libre. ;)
En Barbadás, concello rural pero que acolle un barrio populoso de Ourense (creo que o concello que máis medra en Galicia), o habitual son as merendolas (ou xantares ou ceas) pagadas polo alcalde con calquera excusa: festa dos mozos, festa dos vellos, etc. Pero o da acampada de Covelo é de película de Berlanga ou de Fellini. Supera todo o visto ata agora: polos callos ó poder!!!
Quizais non lean vostedes, por hixiene, El Mundo. Pero, a quen lle interese, trae hoxe en portada e amplo desenrolo, máis editorial entusiasta, a nova de que Rosa Díez e Savater queren montar un partido propio para quitarlle votos ó PSOE, quizais en acordo cos Citatáns...
Xa saiu Zaplana decindo que para que van crear outro novo partido se xa están eles para darlle nos fuciños a Zapatero.
A nova pode ampliarse na páxina web de Basta ya: www.bastaya.org
En campaña electoral sempre fan o mesmo. Nas últimas ao Parlamento galego, organizaron unha xuntanza cos veciños nunha parroquia galega para lles falar da concentración parcelaria. Unha vez chegados alí resulta que eran un mítin do PP, con conselleiro e alcalde, prometendo que traerían a parcelaria se gañaban as elecións. Unha parcelaria que foi aprobada nos anos 60... Isto que é? Clientelismo? Recordo que os paisanos saíron moi convencidos, e case non fixeron preguntas.
Pois eu non ía montar alí un escándalo, polos compañeiros de Vigo (pillados tamén eles, ou parte deles, nunha situación parcialmente inesperada e incómoda) e non sei se por algo máis. Direi que, de maneira testemuñal, puxen enriba unha chapa identificativa e pequeniña (o que había) e falamos do tema o que puidemos. Comemos os callos, iso si, o que faltaba era saír do caso sen retribución ningunha. Por certo, estaban bos pero repetíronme ata a noite; é boa verdade que papei dúas racións. Ao baile non fun: son o que queda de noite na caravana co fillo de seis anos; do resto non se comenta.
Non había demasiados paisanos, que conste: a súa parte da carpa estaba ocupada nun sesenta por cen ou así. O día 28 vou mirar o resultado do Covelo con interese.
Toda unha odisea a do amigo González.
Pero non hai mal que por ben non veña: cando menos deulle para facer un artigo cunha temática concreta ben peculiar.
Fago aquí un avance dos resultados das elecións do domingo: VAI GAÑAR O PODER. Quen é o poder hoxe? Pois si, ese partido no que están pensando, e que goberna desde Madrid e Santiago.
Non é que agora sexamos máis progres, é que sempre foi así. Que tanto por cento da economía galega vive das rentas? Somos tan dependentes dos cartos públicos que chegamos a crer que se votamos polo poder nos van poñer, por exemplo, un AVE a Lugo, ou unha autovía gratis ata Lalín.
Malas noticias para os terceiros en discordia. No turnismo non hai sitio para os convidados de pedra.
Estou de acordo con M.Swan: neste país sempre gaña o poder, estea onde estea (veremos se se considera que o BNG forma parte, aínda que sexa parcial, dese "poder").
E unha anécdota: falaron hoxe nunha clase (sacárono eles, que eu non dixen nada) o tema das eleccións. Nunha clase que case todos teñen idade para votar (de Bacharelato). Un deles falaba da ausencia de parques na cidade e da necesidade dun gran parque, que non temos (Montealegre, Finca da Deputación), tal como propón o BNG (supoño que votará nesa liña). Pero varios da mesma clase, 5 ou 6, opinaban que os parques non facían moita falta, que xa hai os centros comerciais para levar ós nenos e que é lóxico que os alcaldes prefiran facer grandes bloques de vivendas antes que parques. Falo de rapaces/as de 18 anos. Un pouco desilusionante, non?
Na vivenda do alcalde Nóvoa hai 16 persoas censadas
O rexedor ourensán di que a súa é unha “familia tradicional” grande e os socialistas cren que debería dimitir “mañá mesmo”
AXENCIAS OURENSE
O coordinador provincial do PSdeG en Ourense, Manuel Vázquez, alertou onte de que o candidato do PP á reelección como alcalde de Ourense, Enrique Nóvoa, "debería presentar a súa dimisión mañá mesmo" despois de que se coñeceu que ten 16 persoas censadas no seu domicilio e advertiu de que outros edís do goberno ourensán poderían estar "na mesma situación" de irregularidades censais e "é un tema que cheira moi mal".
O PSdeG anunciou que puxo en mans dos seus asesores xurídicos datos que "corroboran" a existencia de 16 persoas censadas na vivenda que o alcalde ten na parroquia de Cudeiro, segundo expuxo Manuel Vázquez nunha rolda de prensa na que compareceu xunto ó candidato socialista por esta cidade, Francisco Rodríguez, na que asegurou que moitos deses censados incluso teñen residencia habitual fóra da cidade e nalgúns casos ata fóra de Galicia.
O dirixente socialista cualificou está situación de "moi grave" e asegurou que Nóvoa debería dimitir "mañá mesmo" como alcalde da cidade porque é o encargado de velar pola "limpeza no censo electoral". "Todo apunta a que é certo e, polo tanto, estariamos falando dun delito electoral de dobre vertente que dá calafríos", aseverou. Vázquez asegurou que non lle van "permitir a ninguén" que "xogue sucio" nas eleccións e aínda que asegurou que non queren "enturbar" a campaña, "estase facendo unha fraude censando de forma irregular a persoas que todo Ourense sabe que non residen" aí. "O árbitro do campo actúa de forma ilegal e espero que non sexa certo", agregou.
No entanto, o propio Enrique Nóvoa xustificou onte o feito asegurando que a súa se trata dunha familia "tradicional" que inclúe, desde hai anos, a súa nai, a súa coidadora, a súa madriña e a súa filla, ademais de dous irmáns e as súas familias. "Estou moi contento de ter unha familia así aínda que no censo teriamos que estar máis xa que a miña filla e o seu home se deron de baixa polo colexio dos seus cativos e guataríame que volveran, pero ese foi o único cambio no padrón da miña casa nos últimos nove anos" díxolle a Efe o alcalde, quen tamén explicou que a súa vivenda consta de dúas plantas e bufarda. Nóvoa cualificou de "bobería" a denuncia relacionada co censo e engadiu que ese "é o estilo de campaña da oposición e alégrome de que sexa así e de ter unha familia tradicional que se ve todos os días".
Veño da rúa de facer un recado polo centro: acabo de ver a unhas vinte persoas (non sei se do metal ou da construcción) berrando pola rúa e destrozando algunhas vallas dos edificios en construcción, vixiados a pouca distancia pola policía local. Dirixíanse cara ao Areal. Non sei que poderán facer, pero estou completamente desconcertado diante da idea de tan poucas persoas (insisto non máis de vinte) alteradas, indignadas, capaces de recorrer a cidade cunha actitude violenta sen reparar en nada. Que lles leva a esa determinación? O artigo de Ramonet de hoxe, como todos os del, alerta sobre a radicalización dunha clase empresarial cada vez máis poderosa e unha clase obreira con menos recursos. Eu, hoxe, ante estas imaxes, pregúntome que pasa?
Nota: a escasos metros baixaba dn coche todoterreno cun terno impecable de raias milimétricamente casadas pola parte de atrás Fernández Vilariño.
En Covelo, amigo González, as cousas seguirán como ata o de agora, xa que os votos que vai perdendo o PP polas inevitables defuncións dos anciáns os recuperan co voto da emigración. Ven de voltar o seu Tenente de Alcalde dun interesante periplo por Venezuela, Urüguay e Arxentina, segundo me conta un indignado veciño. Por certo, alí estivo dando o outro día Xosé M. Beiras un mitin.
Por certo que si, Beiras estivo o domingo 13, e aínda había carteis polas diferentes aldeas que andei eses días. O mesmo día 20 era o mitin do BNG en Maceira, a parroquia onde está o cámping.
Non sei o que resultará o 27; se o di Bouzafría, que parece coñecer o terreo, haberá que desconfiar. Así e todo, parece existir certo movemento asociativo e algunha oposición social: cito para inventario do primeiro a asociación "Amigos do Suído", con local no centro da capitalidade municipal; para o segundo, algunha pancarta había na estrada, dun grupo veciñal, contra o alcalde por algo concreto que non lembro.
Completo un pouco o panorama: no número mencionado d' A Peneira, figura saboroso artigo dun membro da Asemblea do Suído; indica como certo influín personaxe local (deducín que o alcalde Costa) saudara a aparición da mencionada agrupación, hai xa algún tempo, con perentoria e acumulativa definición: "anarquistas terroristas do benegá", seica. Outras das cousas que vin no Covelo foi unha flamante Galescola, con edificio propio: semente anarco-terrorista, igual.
Alvariño, quixen dicir: o arrecendo a Varon Dandy e a gomina Dapper Dan no seu cabelo confundíronme.
Pero aínda sigue existindo Varon Dandy? Espero que tamén siga habendo aquel marabilloso Geniol cun lixeiro punto mentolado.
Nisto dos aromas e perfumes, coido que nos fumos "amadamando" en exceso (por utilizar o feliz termo leituguián).
Ah, cantos recordos...
Seica tamén o fillo do alcalde Ourense.
Pero sexamos comprensivos: calquera afán é pouco para protexer a unha institución ancestral como "a familia" (nótese o matiz sicialino do termo empregado) dos ataques dos ateos e dos homosexuais.
(En Vieiros hoxe)
O fillo do alcalde de Ourense e a súa secretaria tamén fixeron censos múltiples nos seus domicilios.
Logo de facerse público que o propio alcalde censara 16 persoas na súa casa, coñécese agora que o seu fillo e secretaria persoal censaron cando menos sete persoas cada un.
EP - 09:00 23/05/2007
Segundo puido saber Europa Press, o fillo do alcalde e candidato do PPdeG na cidade de Ourense, Enrique Nóvoa Fernández, ten empadroados nunha vivenda que posúe na cidade de Ourense, situada no ámbito do Pavillón dos Remedios, a sete persoas. Pola súa banda, a secretaria do alcalde, Noelia Pérez López, que acaba de obter unha praza nas últimas oposicións convocadas polo Concello de Ourense, tamén ten censadas na súa casa na cidade de Ourense a outras sete persoas. Trátase nos dous casos de persoas cuxos apelidos non evidencian unha vinculación familiar de consaguinidade.
Enrique Novoa alegou que o seu fillo está empadroado na vivenda dos seus pais, situada na parroquia de Cudeiro, e que ten o piso alugado ás persoas que figuran como censadas no piso propiedade do mozo. Este martes, o diario El País publicaba que nesa casa que posúe Enrique Nóvoa en Cudeiro están censadas 16 persoas. O alcalde xustificouno dicindo que el "é moi familiar" e a súa é "unha familia moi tradicional", polo que todas esas persoas forman parte do seu núcleo máis íntimo. "Ningún deles é un okupa", ironizou.
Movementos si que hai. Mesmo no mitin de Beiras estaba o lugar ateigado de vellos. Cousa distinta será ver se aqueles aplausos transfórmanse en votos. Alí segue sendo costume o acarrexo de votos, previa entrega do sobre. As variacións de votos, en todo caso, non cambiarán o poder local. Cunha distancia de 8 a 3 a favor do PP, tería que haber un terrremoto para que algo se movese.
Bonito sitio, por certo, Maceira, cunha linda praia fluvial.
Eu xa escoitara hai algúns meses, en mentideiros socialistas, que os do PP de Ourense estaban a censar, con discreción, a unhas vinte ou trinta persoas diarias na cidade. Ata non sei se non apuntei algo aquí, neste blog...
Teñen unha cara dura que é unha cousa bárbara. Mira como aproveita o "Poli" para defender a familia a conta do caso!
Esquecíame. Como xa comentei nalgures, o Bispado de Tui-Vigo tamén fai campaña a favor do PP, e xa se sabe que alí seguen sendo un poder fáctico. Coméntanme que o párroco actual - ademáis de facer un chanchullo que ten indignado aos veciños en relación á casa rectoral de Paraños, unha parroquia do lugar, e a favor dun alto cargo da Xunta do PP segundo o mesmo crego ía comentando - nas anteriores eleccións pediu publicamente o voto para os conservadores. Ese crego substituiu a outro máis noviño, galegofalante, comprometido coa xente do lugar e con boas relacións coas asociacións do lugar - na maioría opositoras ao goberno local. O candidato do BNG comentoume hai un par de semanas que semellaba que dende o bispado tentaran rematar coa especie de "teoloxía da liberación" a pequena escala que se estaba dando nesas zonas da Galicia interior, castigando aos cregos progresistas e trasladándoos de sitio, en contra dos desexos dos feligreses.
Si, as "anécdotas" do censo ourensán demostran que están nervosos no PP: ou sexa, que hai posibilidades de cambio. A ver se se confirma.
FEBLEZA OU FORTALEZA? Xuzguen vostedes:
(1) O PP precisa recorrer de novo a "momias" dos tempos do Prestige como Fraga, Álvarez Cascos ou Mayor Oreja que, ademais, cada vez que abren a boca meten a pata, porque nada saben deste país. Cren de verdade que estas "figuras" lles dan votos no común da xente ou é que precisan traer as estrelas para animar á súa propia militacia?
(e 2) Curiosa a campaña de prensa do PSdG en Ourense. A primeira semana utilizaban só a imaxe do cabeza de lista, Fco. Rodríguez. Case non usan fotos do resto da candidatura. Dende hai uns días, notouse un cambio evidente: hoxe en La Región, anuncios dunha plana con textos e fotos (2 de cada) de Zapatero e Pérez Touriño contra unha soia foto do candidato. Diríase que necesitan reforzos ou que dubidan do carisma do seu propio cabeza de lista. Ou son eu moi mal pensado?
Na igrexa de Maceira os papeis do taboleiro de anuncios están en galego; igualmente na de Barciademera, onde o cura é novo (unhas veciñas dixéronnos que vivía en Mondariz) e tamén di a misa en galego, polo menos a deste domingo pasado.
Recoméndolles a todos, se non o fixeron xa, que visiten esta última parroquia, Barciademera. Ten unha igrexa grande coma poucas vin en ámbito rural e bastante ben coidada; dixeron, con todo, que entraba Patrimonio a realizar arranxos proximamente. Máis impresionante aínda é a casa reitoral, polo tamaño e a suxestión do que foi: o estado de conservación non é bo, pero apréciase ben a fábrica exterior -realmente monumental- e mantén unha lareira de considerables proporcións. O lugar tamén fermoso e suxestivo: auténtica barcia, diría eu, entre montañas.
E Maceira, consonte di o Bouzafría, realmente interesante. Curioso o conxunto parroquial, cun cemiterio vello vello, vía crucis exterior e cruceiro fermoso, aínda que non tan grande coma o do Covelo capital. O cámping está en encosta sobre o río (Tea?) e alí mesmo unha veiga convertida en praia fluvial. O sábado á tarde, acuso testemuño, estaba bastante concorrida; aínda non dera de todo volta o tempo, e bañámonos: ten fondura dabondo para lanzarse e espazo dabondo para cansar nadando.
Outra cousa: supoño que tamén é significativa a ausencia do cabeza de lista do PSOE no debate da Radio Galega. E tamén a do cabeza de lista do PP, por certo, que mandaron a un suxeito (penso que lle chamaban Novoa, e eu ben pensei que se confundían) usando un galego que a bastantes duras penas se volveu minimamente aceptable. Imaxinarano: Alex, o rei, en principio.
É curioso o da ausencia dos candidatos á alcaldía nos debates: estase a dar e é moi especialmente notorio para as cidades e en emisoras de gran audiencia: os mencionados de Ourense, Corina... Pero tamén en espazos menores; vai outra anécdota.
Palas de Rei, vila e concello natais de José Blanco, alias "Pepiño" (indícoo con afán puramente identificatorio). Debate en local público, ateigado de público: asiste o cabeza de lista do PSOE; falta o do PP, Pensado (hai coñas aí co de "Pensado para ti"), que non manda substituto; polo BNG, en vez do cabeza de lista actúa Rubén Lois, director xeral de Turismo e candidato en posto testemuñal. Detalle rechamante: o cabeza de lista nacionalista sentado entre o público.
Oiga, Gonzákez, non sei se viu hoxe en "El País" un solto informativo sobre o asunto do camping de Covelo, ese no que se pegou vostede a gran paparota de callos á costa da nación (je, je). Seica lle meteron unha denuncia ao seu anfitrión, o señor alcalde, por malversación de cartos públicos. Teña coidado, non o vaian liar a vostede no asunto...
Pois veño de a onde vde. me manda e non encontrei nada. Supoño que non estará na edición on-line.
Tocante ao resto, a dixestión vai máis ca feita. Máis vale callos no papo ca baile voando, que nos quiten o empratado ou xa non sei...
A ver se o amigo González tivera, ademais do tempo necesario, a bondade de facer unha "hermenéutica para profanos" destas afirmacións de Anxo Quintana en El País:
P. ¿Nacionalismo de izquierdas?
R. El nacionalismo en Galicia no precisa adjetivación porque sólo hay uno. Y siempre tuvo una base popular y un proyecto político transformador destinado a las mayorías sociales. Es una caracterización propia que no se inscribe en lo que tradicionalmente se considera izquierda. Hablar en Galicia sólo de derechas e izquierdas es empobrecer absurdamente el panorama político y estar fuera de la realidad. El panorama político en Galicia es mucho más rico y diferente a otras partes del Estado.
P. ¿Pero cómo se puede aglutinar la izquierda y la derecha?
R. No se aglutina la izquierda y la derecha, es un nacionalismo transformador con un proyecto político que comparte la necesidad de que Galicia ocupe el lugar que le corresponde en el Estado español con un proyecto de justicia social. El nacionalismo siempre fue así.
P. En sus mítines pide usted el voto incluso de quienes hasta ahora han votado al PP. ¿Atiende ahora el BNG también los intereses de estas personas?
R. El BNG aspira a ser el proyecto político de referencia de todas las personas con sentimiento de país y con ansias de justicia social. Por eso aún no ha descubierto su techo. Nuestro paso por el Gobierno sirve para derribar muchos muros y abrir muchas puertas. Y hoy la gente está descubriendo el BNG que siempre fue, pero que no tuvo oportunidad de ver. Un partido que practica el nacionalismo de la gente, preocupado por los problemas de la gente y que oferta soluciones. En esta campaña veo eso mejor que en ninguna otra.
P. ¿Qué prejuicios contra el BNG cree que persisten?
R. No son tanto prejuicios como una cultura política que hace escribir la realidad desde la perspectiva de las fuerzas políticas estatales y sólo desde la dinámica derecha e izquierda. Existe otra interpretación de la realidad que es la nacionalista.
P. ¿Ha dejado sorprendidos a muchos empresarios desde que es vicepresidente?
R. No se puede imaginar la gente a cuántos ni cuáles. Por prudencia y respeto no los mencionaré, pero son muchos los que después de una pequeña conversación pronuncian siempre la misma frase: "Yo no pensé que el BNG fuera así". Además, expresan cierta esperanza a que haya una fuerza política dispuesta a crear un espacio gallego de desarrollo.
P. ¿Y cómo recibe usted las críticas de sectores nacionalistas como el sindicato CIG?
R. Con paciencia, porque no queda otro remedio. Los sindicatos tienen que cumplir su función en la sociedad y tenemos que aceptar que en nuestra acción de gobierno habrá muchas medidas que no serán compartidas por los sindicatos, igual que habrá muchas otras que no serán compartidas por los empresarios. Pero nuestra misión es gobernar para el conjunto de la sociedad y nos tenemos que acostumbrar a recibir esas críticas con total normalidad. Por otro lado, en el ámbito del nacionalismo hay algo que no se debe olvidar. Es lógico que entre un patrón de un barco y los marineros haya tensión social y diferentes prioridades y criterios, pero si ese barco no tiene aguas para faenar los que van a salir perdiendo son el patrón y los marineros.
Non sexa malo, amigo APC. Que son eleccións municipais. Aguante.
Quen, eu?
Un inciso. Seica estes días Cacharro está facendo funcionarios até as paredes da Excelentísima Deputación
Pois en efecto, AP-C, o tempo non é o que sobra. Póñome aquí e xustamente chaman para cear. Ademais, non acabo de ver completamente o que vde. demanda que eu elucide, porque son distintos os conceptos que probablemente precisarían hermenéutica.
Combinando as dúas circunstancias (premura pola cea que enfría e visión, por global, seguramente pobre) achegaría unha única idea: Quintana non quere un BNG minoritario nin moito menos bisagra. Quen queira gobernar e ter marca política relevante nesta sociedade (atrasada, pero occidental) debe dirixirse a maiorías de forma que combine non saír do propio marco e, a un tempo, non imposibilitar unha recepción positiva ou, polo menos, interesada.
Hoxe entrei tamén en Arroutadas, e están a abordar o tema en fío específico; hai achegas certamente interesantes. Aclaran, por exemplo, a evidencia de que nin o BNG agora nin a AN-PG outrora (lembra, AP-C?) se declararon nunca de esquerda. O Bloque preséntase ante a sociedade como forza nacionalista e de progreso que ten un proxecto que poidan apoiar puntualmente moitísimos galegos. Como o di Quintana? Véxase: "proyecto político de referencia de todas las personas con sentimiento de país y con ansias de justicia social".
Non lle me parece mal. A ver o país qué di. E vde., se quere precisarme máis a demanda, para mañá. Hoxe, que teñan boa noite.
A cuestión non é, amigo González, que o Bloque poida ter un proxecto. É que, segundo repite polo menos tres veces o seu líder nunha entrevista con algo (ou moito) de mala intención, o propio Bloque É o proxecto. Ou polo menos esa é a aspiración.
Home, Arume, o de que o BNG aspire (outra cousa é que poida ser unha entelequia tal pretensión) a ser un proxecto maioritario na sociedade galega é o que se chamaba, en vedraño termo gramsciano, "acadar a hexemonía".
E esa pretensión é normal en calquera forza política, moito máis se cadra nunha nacionalista. Pero a crúa realidade dos feitos sinalan que tal circunstancia non se vai dar por moito tempo. Estea, por esa banda, tranquilo, amigo Arume.
E, amigo González, o meu era para potenciar o debate, e vostede é un gran debatidor, xaora.
En calquera caso, chama a atención unha paradoxa.
Por un lado, vense as présas de Quintana por soltar lastre e por presentarse ante a sociedade como unha forza "respectable".
Mais, por outra banda, Quintana semella inane e despreocupado por mudar o maioritario "discurso de consumo interno" do nacionalismo, que aínda segue tendo elevadas doses de sectarismo e de implícita vocación de marxinalidade.
A aparente solución a esta paradoxa non pasa, na miña humilde e falible opinión, por unha desesperada fuxida cara adiante para caer no máis romo electoralismo, circunstancia na que o BNG si se ve, cunha rapidez digna de mellores obxectivos, homologado ás demais forzas políticas. E tampouco pasa por fíar exclusivamente en que, por arte de birlibirloque, a acción de goberno se convirta no bálsamo de fierabrás que solvente este e outras paradoxas que aqueixan o BNG.
Queda a gran asignatura pendente da normalización política do BNG: a súa apertura real á sociedade, a reordenación interna, a coherente modernización dun discurso modernizador coherente (e subliño dobremente o de "modernización" e o de "coherente"). Porque, por poñer un exemplo entre mil, cómo se compadece o discurso temperado de Quin coa práctica real do BNG de Vigo verbo da atrocidade con Valadés?
En fin, xa cansei de disparatar. Que sigan os demais... se queren.
Deixando aparte a gramsciana hexemonía, quere vostede insinuar, amigo APC, que con isas declaracións Quintana deslízase pola pendente do populismo?
Non, non quería insinuar iso. Pero agora que vostede o di...
Neo-populismo mesocrático. Da "xente". Nin de esquerdas nin de dereitas, por favor, iso está sobrepasado. O malo é que os que non son nin de esquerdas nin de dereitas adoitan acabar sendo de dereitas.
O que tamén me chama a atención na campaña quintanista é o seu sistemático ocultamento da palabra "nación", substituída agora sempre por "país". Fíxense ben no que lles digo: non pasan cinco anos antes de que o Bloque suprima do seu nome a "N" de nacionalista e se convirta en "Bloque Galego".
É ben comprensible que o Bloque Nacionalista Galego, como suxeito político, sexa obxecto fundamental de interese para os analistas; obviamente, estou a incluílos a vostedes en tal categoría. A razón fundamental estriba, para o meu ver, no seu carácter (orixinal, permítaseme dicilo) e, ultimamente, na súa mudanza; porque o BNG, obviamente, está en mudanza e isto dá para comentarios ou avaliacións de todo tipo. A ver se digo algo sobre o meu, valéndome, con permiso, das palabras que vdes. veñen de enunciar.
Primeira cita: "Queda a gran asignatura pendente da normalización política do BNG: a súa apertura real á sociedade, a reordenación interna, a coherente modernización dun discurso modernizador coherente (e subliño dobremente o de "modernización" e o de "coherente")". Case me parece vde. Quintana, AP-C, e, xaora, moito se me parece a Fernando Blanco polo menos nunha parte da mensaxe. A apertura á sociedade é básica para calquera forza: iso implica política para as maiorías e linguaxe para as maiorías; non repetirei o que xa dixen.
Vai xa para tres anos, facía eu este comentario falando cun membro ben significado do Bloque en Lugo: Quintana sabe ben o que quere; a cuestión é que o Bloque o dea seguido. Non completo o parágrafo citado, AP-C, por innecesario: entre o dito cando o caso Valadés e o exposto agora, supoño que me entende.
Non sei se o pensaron algunha vez: ten un gran mérito o progreso político e electoral do BNG nos últimos quince anos. Pensen en que está construído sen achegas financeiras de Alemaña nin de ningunha outra parte. Ten así mesmo gran mérito manterse como proxecto sobrelevando un debate interno tan intenso como mediaticamente transmitido. Se un é xusto, deberían polo menos recoñecérselles estes dous méritos. Agora, o BNG quere dirixirse ás maiorías; iso implica mudanza que e, parece ser, certas adaptacións ao mercado, póñoo entre comiñas para entendérmonos sen intermediación. Non será sen convulusión, xaora, externa e interna, propia e allea.
Implica tamén, probablemente, transmitir semántica e non necesariamente rótulos. Hai catro días, para o caso, quedou fanado un proceso de elaboración estatutaria onde o BNG e Quintana, día si día tamén, repetiron a palabra NACIÓN con máis frecuencia ca ningunha outra; daquela criticouse aquí e aló, con bocas grandes e pequenas, tal prevalencia.
Repítese moito, en campañas tanto municipais coma políticas, a palabra SOCIALISMO? Porén, mantense no rótulo o S mesmo co O, e algún poderán mesmo pensar que manda pistola.
Dito sexa, coma aseguraba o outro, sen acritude. Para o resto, o tempo dirá.
Unha dúbida Sr. leituga 1 ¿Por que debería de quitar o BNG a N si o PSOE non lle foi mal seguir coa O? De desaparecer algo, eu penso que desaparecerá antes a B que a N.
O caso que vostede cita, amigo González, o de Fernando Blanco, e alén do seu talante e valía persoais, semella caso palmario que non cumpre os trazos mínimos dunha "coherente modernización dun discurso modernizador coherente". Porque... é compatible seguir nun partido como a UPG, que se define como se define e ten a práctica secretista que ten, cunha proposta seria de apertura á sociedade e un discurso modernizador coherente e real?
E non se me veña co tópico de que satanizo a UPG. Simplemente é que hai cousas que non cadran. Quizais se deba a que, alén da hipotética coincidencia nas palabras, haxa unha notoria diverxencia nos contidos que estas vehiculan.
Os nomes nas siglas dos partidos non significan nada: cantos partidos de dereita e mesmo de extrema-dereita chámanse Partido da Liberdade, da Democracia ou cousas semellantes? Nin o PSOE ten hoxe esa fasquía socialista e obreira das súas orixes nin outros partidos responden á definición onomástica concreta das súas siglas.
Supoño que o que quixo dicir o amigo Leituga é que quizais algún día o BNG chegue a conclusión que o adxectivo "nacionalista" é difícil a nivel electoral e pode asustar a algúns posibles electores e, daquela, decida converterse só en Bloque Galego ou Galeguista. Por certo, iso pasaba xa na República: os do Partido Galeguista eran tan nacionalistas como os de hoxe, pero preferían sempre o adxectivo "galeguista". E non esquezamos que o Bloque, antes de 1982, como coalición electoral ANPG-UPG, era Bloque Nacional-Popular Galego (BN-PG). No 82 suprimiuse o de "Popular" (con críticas de xente como Ferrín e o "Nacional" derivou en "Nacionalista". Daquela moitos votamos por un cambio de nome: había 4 ou 5 alternativas máis que defendían xentes do PSG, Galicia Ceibe, AN-PG e independentes, pero non coallaron porque a UPG apoiou decididamente o nome de BNG para manter a tradición "Bloque". E supoño que se algún día o BNG cambia o seu nome nese sentido tamén, quizais, cambiará a bandeira ou recoñecerá como única oficial a bandeira galega (sen estrela), reservando o seu símbolo específico para actos moi contados (de feito, xa foron reducindo a súa presenza pública na imaxe do BNG).
Cando escribín o meu comentario aínda non aparecía o de x.m. gonzalez (de aí a repetición do argumento da O) que subscribo na súa meirande parte; de feito penso que ningún observador da realidade xuizoso pon en dubida que Anxo Quintana sabe ben o que quere e que o seu camiño é o correcto (de feito non teño tan claro é que as súas preocupacións pola apertura sexan tan aplaudidas dentro do BNG, como fora de el.... escoitaba recentemente a xente desa boa xente, non votante do BNG, que se dicía quintanista). En canto o progreso electoral do BNG, dende a miña perspectiva, ten algo que ver coa incapacidade de atopar o seu sitio do PSdG-PSOE...
Unha liña interesante e seductora a que apunta Descrido: se tivesemos un PSdG cunha imaxe máis galeguista e con cadros máis identificados co país (e xa sei que Leituga nos deu unha lista valiosa de nomes comprometidos neste senso, pero a imaxe pública dos socialistas creo que aínda segue a ser outra), se todo isto sucedese, non o tería moito máis difícil avanzar o BNG? Cun PSC, por exemplo, o discurso de Quintana sería permeable na sociedade?
Vostedes cren que con este propósito de ser maioría Quintana debería dimitir de non acadala: é dicir, de seguir a ser a terceira forza política?
O mitin de onte en Coruña tivo, supoño, a intención de arrebatarlle a maioría absoluta a Losada: se Tello di que o proxecto de Vázquez e Losada está rematado e consigue de novo maioría absoluta, vostedes non cren que Tello debería dimitir?
Amigo Descrido: ás veces confundimos apertura á sociedade con indefinición ideolóxica. Da entrevista con Quintana eu non quito ningunha idea sobre o país. Si, facer país, construir nación, galicia por riba de todo. Si, pero como?
Do PSg-PSOE, nada que dicir: só que sigue sen estar presente en Galicia. Cando eu cheguei a Galicia xa hai anos, os socialistas eran considerados uns tipos ben raros. Non esquezamos que, salvo en Coruña por algo que non se identifica co PSOE, como Vázquez, algo en Ferrol, e en Vigo, o PSOE non tiña ningunha implantación: nas vilas nin de coña. Eu non sei se despois da guerra, os socialistas galegos quedaron exterminados, pero aquí, salvo casos esporádicos, non tiñan nada. Se penso, por exemplo, en Asturies, a diferencia era abismal. O caso é que aínda siguen sen dar coa chave e iso que son a segunda forza política.
Deixando aparte a indefinición que o caracteriza (o seu é un discurso indefinido de modernización de Galicia), a min unha das cousas que máis me inquietan da entrevista de Quintana son os tics totalizantes ou totalizadores (non totalitarios, enténdase) que subxacen a expresións como que existe “otra interpretación de la realidad que es la nacionalista”, ou que “El BNG y el PSOE son dos fuerzas políticas muy diferentes, en cuanto a proyecto y a forma de entender la política, las relaciones personales y la vida”.
Daquela, eu pregunto: cal é realmente esa interpretación da realidade? Que se quere dicir verdadeiramente con que o nacionalismo ten unha “forma diferente” de entender a política e (manda truco na Habana!) as relacións persoais e a vida?
Item máis: que lugar deixa logo Quintana para autonomía persoal da inmensa maioría da sociedade que -non sendo nin socialista nin nacionalista aínda que vote a tales forzas- non comparte, nin ten por qué compartilos, eses supostos e implicitamente superiores “modos nacionalistas”?
Desde logo, esta parte do seu discurso non soa nin a moderno nin a postmoderno, senón máis ben premoderno. E non o vexo eu moi apto para unha sociedade pluralista e aberta como é a actual.
Por iso me inquieta.
Sr. Arume, eu referíame ó proceso de apertura. O que vostede denomina un proceso de "indefinición", penso que é case inevitable cando un partido pasa a converterse nun partido electoral de masas (e por elo con aspiracións a asumir responsabilidades de liderar un goberno); asumindo esta realidade, o debate estaría en onde se poñen os límites para evitar a total desafectación (e non esquezamos que estes límites mudarán co tempo...).. En canto ao ¿como?, pode ser que fronte a dinámica estratexia-Fin; deféndase neste caso a formula Condición-Consecuencia (co que estaríase aplicando unha visión oriental dos procesos); e digo pode ser porque non coñezo ben a estrutura do BNG nin o seu proceso de toma de decisións nin son quen de dicir cara onde vai ou quere ir ...
Sr a.p.c.- ¿Realmente pensa vostede que débense de tomar ó pe da letra todas as palabras dun "candidato" político en activo (e en campaña electoral) nunha entrevista? ¿Non será que simplemente o sr Quintana quería marcar algún diferencia co PSOE dun xeito visible e fácil (non exacto dende logo,algo pola outra banda normal no linguaxe da comunicación de "masas") e que acudiu, sen sorte, a un lugar común?
Sr. Descrido: se aceptamos que todo esto é un xogo retórico (vostede que parece coñecer ben os mecanismos do marquetín), comprenderá tamén que os comentaristas fagamos sangue das parvadas que os dirixentes están obrigados a comentar por mor da campaña electoral. No circo este nós tamén contamos ou non?
Non digo, amigo Descrido, que haxa que tomar sempre ao pé da letra todas as cousas que digan os candidatos e líderes políticos.
Con todo, hai actos fallidos na fala que quizais poden ser indicios de que, aínda pretendendo modernizar un discurso, tal modernización devén ambigüa ou inconclusa, e que determinados tics non están erradicados de todo. Como era aquilo de que o que se tira pola porta volve entrar pola xanela?
Por iso amosei a miña preocupación. Non dixen que me fora exiliar do País, xaora.
Dito isto, xa afirmei nun post anterior que penso votar BNG nestes comicios locais... aínda que só sexa para contentar ao amigo González.
En todas ás partes, non solo no circo, conta todo o mundo.... e todos os votos (que xa dicía alguén que é moi difícil sumalos e conseguir que metan o "noso" nas furnas); o da sangue vai coa forma de ser (e non penso que neste caso houbera tanta), pero se queremos analizar friamente (e un pouco obxectivamente) as mensaxes que se lanzan dende os medios de comunicación de masas, non podemos esquecer, penso eu, o medio, público obxectivo ó que vai dirixido nin o entorno no que se din,... En canto ó do marketing, son un mero aficionado (nunha area na que non existe infalibilidade nin Deus), iso si, si de marketing falamos estamos a falar, este é calquera cousa menos retórica...
Eu simplemente quería dicir que (ollándoo dende a distancia), penso que Quintana está facendo un bo traballo na súa procura da apertura do BNG e facilitando que algún día, Galicia teña un presidente nacionalista, o que ten aínda máis mérito si temos en conta que, case con toda seguridade, non vai ser el (como o fixo Beiras no seu día, aínda que dáme a impresión de que este pensaba que ía a ser el e non teño tan claro que Quintana, no fondo, o pense....)
A retórica e o marquetín comparten o mesmo propósito: seducir, persuadir. A linguaxe política é pura retórica, non desde o punto de vista do estilo (eso que comúnmente cremos que é retórica) senón desde todos os ángulos. Ler de oratore de Cicerón explica moi ben estes mecanismos. Eso que vostede chama medio, público, contexto, entorno eso xa está tipificado pola retórica. Hoxe chamase doutro xeito, pero é puro teatro, como diría Chavela.
Non quero ser eu máis repunante do habitual pero, tal e como eu o vexo, o marketing vai máis alá dun acto de sedución (que tamén) o procurar unha xeración de valor permanente na que sustentar unha relación duradeira, superándose deste xeito unha visión transaccional (xusto é por iso, polo que eu afirmo que os partidos fan máis comunicación ou propaganda que marketing).
Era La Lupe, amigo Arume.
Véxase ao respecto (cunha absurda reververación da súa incríble voz ao comezo):
Puro teatro
Isto das eleccións xa se está convertindo nun cachondeo padre. Vexan, se non, esta noticia da Voz:
La Junta Electoral permite al candidato del PP en Ourense incluir su apodo en las papeletas
(Ruth Nóvoa | Ourense)
El candidato del PP en Ourense es, en su documento nacional de identidad, Enrique Nóvoa López. En la calle, entre sus conocidos, es Poly. Este apodo, que lo acompaña desde siempre, estuvo presente en toda la campaña electoral y también se ha colado en las papeletas que los votantes del Partido Popular introducirán en las urnas el próximo domingo. Aunque resulte curioso que en un documento oficial aparezca, entre comillas, el mote del candidato, la Junta Electoral lo permite basándose en la jurisprudencia. Teniendo en cuenta acuerdos tomados por la Junta Electoral Central desde 1989, a raíz de diversos recursos, está aceptada la posibilidad de añadir un apodo cuando éste cumpla la misma función que el nombre en el uso social. Es el caso del alcalde de Ourense y aspirante a la reelección.
La Junta Electoral de Zona confirmaba ayer que las papeletas se aceptaron, teniendo en cuenta la legislación electoral. Nóvoa será el domingo, también en las urnas, Poly.
Eu creo, como xa dixen aquí nalgún momento, que Quintana é unha bendición para o Bloque, aínda que moitos bloqueiros aínda non o entendan e suspiren polos tempos gloriosos do beirismo. A súa vontade de facer ao Bloque politicamente adulto é evidente, e diso forma parte a súa moderación das mensaxes e mesmo a atenuación de certos elementos diferenciadores do simbolismo bloqueiro. Cando eu comentaba o da hipotética eliminación do "N" non intentaba poñer de manifesto ningunha "incoherencia" ou "traición" nin, dende logo, establecer ningunha comparación con outras forzas políticas como o PSOE. Como moi ben sinala o señor Valcárcel, o proxecto nacionalista hoxe chamado BNG cambiou varias veces de nome ao longo da súa aínda curta historia. E o PSOE é PSOE dende o ano da súa fundación, hai bastante máis de un século.
O que si quería dicir é que a evolución posibilista, centrista, moderantista e "xentista" que Quintana lle está a imprimir intelixentemente ao Bloque leva inevitablemente á omisión daqueles aspectos que ás grandes maiorías sociais lle resultan máis chocantes na presentación pública e nas mensaxes e símbolos do BNG. De aí que se lle mande recurtar ás barbas aos barbados, que se empece a omitir a palabra "nación" nas campañas electorais, que se fale de "xente" e non de "pobo" e que se negue explicitamente a adscrición do BNG á esquerda. Por iso non será estraño que acabe caendo a "N" de "nacionalista" e, por suposto, a estrela vermella da bandeira de Galicia. Isto último creo que vai para xa, para a campaña electoral do 2009 o máis tardar.
Pero que conste que a min todo iso me parece ben. Prefiro un Bloque máis pragmático, máis convictamente democrático, menos resentido e menos tentado por utopías insurxentes. Entre outras cousas porque dese xeito sempre será máis fácil e fructífera a colaboración entre socialistas e nacionalistas nos diferentes gobernos que están chamados a compartir.
Aínda así, creo que pode haber diferentes velocidades entre os cambios externos e os internos. Quintana non ten por diante un camiño de rosas. E dentro do BNG segue habendo moito "fundi".
Ben interesantes as súas diatribas. Dúas conclusións extraio, con pobreza inevitable: primeira, o BNG está en tránsito cara a forza con solvencia recoñecida por ampla maioría social (combinada, carácter obriga, co obxectivo de aumentar a conciencia nacional; se queren, outro día discutimos sobre a expresión, a acepción e a vixencia), en sentido que o camiño e a distancia van definindo ou desvelando. Por outra, estamos de eleccións, locais para máis, e non son as grandes definicións ou ideas-forza ideolóxicas o máis patente.
Polo demais, AP-C, ben agradecido pola súa consideración. Habíallo comentar ao cabeza de lista do seu concello, se soubese cal é; agradeceillo eu, de novo, no seu nome.
Como non só de BNG vive o fío (supoño), dous comentarios sobre outros aspectos.
Primeiro, no PSOE galego hai o que hai, é como é. Diversa xente simpatiza dalgunha maneira co PSC: ao mesmo Sarille llo teño escoitado; pero non imaxino un Rubert de Ventós cos de aquí. Podemos xogar á hipótese, como non, ora ben, cera...
Segundo: o do Poly nas papeletas, desculpen o rotundo luguesismo, róncalle o misterio. Moi constitucional non sei se será, pero o que é artístico... Estes do PP teñen o que se chama instinto do voto; uns depredadores.
Un par de cousas:
1. Sobre o hipocorístico ese de Poly. Pode resultar sorprendente, pero máis sorprendente resulta esa formalidade absolutamente absurda de poñer canto nome hai no dni e, como por aqui aínda lle damos ao ringorrango, pois fíxense no nome da segunda por Ourense do PP (non teño a man a papeleta que saiu nun xornal de hoxe): quen a pode coñecer con tantos nomes e apelidos con guións?
2. Por que agora hai tantos problemas co censo e cando se trata de repartir as persoas nos colexios públicos e privados faise a vista gorda? A maioría dos que levan aos seus fillos aos jesuitas de Vigo viven en urbanizacións ben lonxanas, pero están empadronados en frente do colexio. Quen arranxa iso que é un auténtico escándalo?
Non sei, Arume, se os colexios concertados entran nos cupos. Nin se aínda lles permiten reservar o dereito de admisión.
Loxicamente, se teñen subvención pública deberían aterse aos mesmos criterios cós centros públicos. Se non é así, ou exactamente así, quen ten que amañalo está claro: o(s) goberno(s).
Por certo, xa que falo con vostede: persoalmente non penso que un fracaso ou contratempo electoral deba levar necesariamente a dimisión. Cómpre ter en conta, primeiro, a responsabilidade e segundo, a conveniencia; combinado co sentido do tempo, o percorrido político e duración estimada ou estimable para os proxectos.
Outra cousa, que me esquecera: entendo que o criterio civil, e definitivo, de identificación persoal é o nome completo, tal e como figura no Rexistro Civil e, consecuentemente, no carné de identidade. É votable, e xa que logo elixible, quen estea perfecta e inequivocamente identificado; ante a Xunta electoral e tamén fronte á cidadanía constituída en corpo electoral.
Por iso me resulta a min pouco formal (e probablemente pouco serio) o do hipocorístico. Por iso, tamén, consignar a totalidade do antropónimo parece legalmente aconsellable.
En todo caso, probablemente evita reclamacións cuxo afán exclusivo ou predominante sexa enredar e encerellar.
Non creo que poñer Poly ao final do nome, como cando un aparece na esquela, sexa menos formal que poñer Manuel José Francisco de Asís Fernández-Pérez dos Callos de Covelo. Claro que debe ser que eu estou pouco preocupado polas identidades.
Esta é a composición da Xunta Electoral que trata estes temas. Por menos, amigo APC, ao do Partido Andalucista que falou de cachondeo caeulle cadea.
Presidente: o presidente do Tribunal Superior de
Xustiza de Galicia
Vicepresidente: o elixido polos vocais, de entre os
de orixe xudicial, na sesión constitutiva do órgano.
Catro vocais: maxistrados do Tribunal Superior de
Xustiza de Galicia.
Catro vocais: profesores en activo das facultades
de Dereito, de Ciencias Políticas ou de Socioloxía
das Universidades de Galicia.
Un secretario: o letrado oficial maior do Parlamento
de Galicia.
Espero, amigo Arume, que non se me vaia chivar á Xustiza pola miña denominación de "cachondeo", e que, se acaso aprendeu tal costume nos xesuítas, o teña esquecido.
Verbo de nomes e hipocorísticos (ao estilo millanesco: qué raios quererá dicir hipocorístico) o que cae de caixón é o que di González.
Ademais, e dada a profusión de alcumes que existe en Galicia, imaxinan vostedes que todos os candidatos de todas as listas de todo o país os puxeran a carón dos seus nomes oficiais? Sería unha mostra inequívoca de tonechismo político, e até aí poderiamos chegar!
Dígollo eu, AP-C. Lembro o Esmorís de Lema, quen en paz estea e era o líder da loita veciñal cando o de Baldaio (lémbrase?). O alcume (non sei se apelativo familiar) era "o Vagho", e pouco mo parecía. Imaxínao identificado así nos carteis?
Aínda ben que o meu veciño Caganabrocha -cuxo nome de pía nunca coñecín- debeu pasar a mellor vida antes de haber eleccións. E Arume, hom, non me sexa tan cousiñas, que ata lle di mal: identificación, non identidade.
Amigo Anónimo Político-Cultural: que lle fixen eu para tratarme dese modo tan cruel? Cre vostede de verdade que eu estudiei ou teño algo que ver cos xesuitas? Por favor, se non for por esta amistade labrada post a post, diría que vostede toleou. Pero prefiro correr un "velo bien tupidito".
Sobre o asunto do Poly (con y grego, ollo), parece que caír de caixón non coincide coa legalidade. E, por certo, o esquech dos Tonechos, antolóxico.
Que todo o delito sexa que poñan Poly na papeleta, non vexo eu moi claro cal é o problema; simplemente lle será mais fácil de recoñecer para os queren o queiran votar, e iso de facilitar a participación dos cidadáns, e quen e quen, non debería molestar ¿non si? Ademais así xa teñen unha escusa o PS e o BNG si gana por maioría absoluta
Próxima candidatura do PP por Ourense:
1. Ernesto Suárez Lema, "Caganabrocha"
2. Ramiro José Barciela Amoedo, "O Virulé"
3. María García Bello, "Maruxa do Caganabrocha"
4. José Luis Rodríguez Pumar, "O Gandaio"
5. Raquel Dolores De la Riva-Cifuentes y González-Ossorio, "Cinturitas"
6. José Antonio Oreiro Zas, "O Zoqueiro de Velle"
7. Emilia Grandío Mouriño, "A Luchy do Gandaio"
8. Antonio Ribera Menéndez, "Toñito do Vinteún"
9. Eladia Acosta Mur, "A Conaseca"
10. Manuel Pérez Pérez, "O Cagalletas"
E así sucesivamente
Pois eu vin hoxe na prensa, nalgures, que a Xunta Electoral autorizaba o de Poly.
Falando de hipocorísticos, esoutro día un académico experto en linguas contábame no Courel que no seu pobo case todas as tumbas tiñan apelidos semellantes, por aquilo da endogamia nos casamentos, e puñan os hipocorísticos nas tumbas para distinguilos, e un dos falecidos (auténtico, eh!!) puxera tras do seu nome o seu hipocorístico:
"O PILILAS".
Era unha brincadeira, amigo Arume, non un trato cruel. O que pasa é que escribindo non se aprecia o ton. Non mo tome a mal, ho.
Por certo que non nos dixo se estudou nos xesuítas (he he: ve? outra broma).
Reitero as miñas desculpas, amigo Arume. Vostede sabe ben que o aprezo moito, e por iso me tomei a liberdade de facerlle unha brincadeira. Non se me vaia enfadar por unha tonta bromiña.
En compensación pode vostede facerme a min dúas ou tres ou catro (pero non sexa moi cruel, eh, que vostede, cando quere, é ben corrosivo... e ben que lle me gusta a min a corrosión dos metais).
:-) :-) :-)
Outro problema suscitado por hipocorísticos e alcumes: a dupli ou mesmo multiplicidade. Suposto práctico.
Houbo un famoso fistor na Terra Cha coñecido por Xan Branco; o Darío Cabana dixérame hai anos que mesmo contendera con el a improvisar versos. Na estrada de Lugo a Viveiro (concello, supoño de Muras ou de Ourol) hai un lugar chamado Xan Branco ("Juan Blanco" dicía o rótulo hai corenta anos, para reclamo do rapaz mareado, de ida ou volta da praia, que era eu); se non lembro mal, viña o topónimo do dono dunha taberna local que ignoro se era ou non o poeta. Dou fe, en todo caso, de que nas eleccións xerais do 1979, mesa electoral de Bretoña, o interventor da UCD levaba tal alcume; para o escrutinio tiña xa unha considerable talanquera e, inquirido polo nome de seu para consignalo nos papeis(cubríaos eu, non infrecuentemente o interventor ou apoderado do Bloque era o máis letrado ou afeito ás letras), "Xan Blanco" dixo. Arestora seica podía ter o gusto, aínda sereno. El e outros, que aínda souben de máis.
E o seudónimo? Non o descubriron estas xoias do electoralismo. Porque, imos ver, que teño que ver eu con Arume dos Piñeiros, ese nome que poño cando me piden "Elegir una identidad". Nunha entrevista recente, Teresa Moure decía que rexeneraba todos os días as células e que ao día seguinte tiña que acostumarse a ser Teresa Moure. Imaxinemos, pois, que o Poly vota dúas veces en función destes desdoblamentos de persoalidade (ou 16). Será eso o que descubre o censo?
Estou amolado, amigo Arume. De verdade que non era a miña intención ofendelo. De ningunha maneira. Non me castigue co látigo da indiferencia, ande, perdóeme e dígame algo, por favor.
Fágolle unha confesión: Unha das cousas máis raras que me pasan é que cando lle quero faltar a alguén aposta case nunca o consigo. E outras veces, sen pretendelo en absoluto, ese é o resultado. Cando así ocurre, quedo compunxido. Mais terei que vivir con ese paradoxo.
O malentendido, xa sabe, ten dado para moitas novelas, pero na vida real amola considerablemente.
Amicísimo APC: esto de escribir impide ese punto de ironía que adoito ao falar. Como vai crer que podo sentirme ofendido en serio? Foi tanta brincadeira coma a súa. Pero satisfago a súa curiosidade decíndolle que teño a gala (pero agora xa non sei por que vendo a cantidade de xente amiga e progresista que leva aos seus fillos á privada) ser privilexiado alumno de escola pública.
Tranquilo e se ven a Vigo non deixe de dar señal de vida para tomar unhas cañas ou mellor un sol e sombra.
Eu tamén lle son da pública, mais, cando se ten descendencia, cómpre ser pragmático.
A miña vai á pública, xaora, pero podo comprender que, en circunstancias extremas (que lles corresponda ir a un mal colexio público: que os hai, que os hai), ás veces non quede máis remedio que os fillos acudan á privada.
Que tampouco vai ser ese o meu caso, por sorte. E así poderei manter un chisco de coherencia persoal, que boa falta fai.
E vostede quéreme desgrazar definitivamente: se tomo un sol e sombra tería que ir, de inmediato, ao Meixoeiro... e ese si que non é un bo trago.
Unha aperta.
Santi domínguez: A señora Porro está máis preocupada en ver como nos vamos a poñer de acordo o futuro goberno que de expoñer os seus proxectos. Iso evidencia que dá por perdida a maioría absoluta do PP e dá por feito un novo goberno nacionalista, progresista e de esquerdas.
- MANOEL SOTO: Con vostede como alcalde.
- Santi Domínguez: Comigo como alcalde. E se é ó revés porque os cidadáns o deciden, tamén. Non se preocupe.
- MANOEL SOTO: E se é comigo como alcalde?
- Santi DOMÍNGUEZ: Para que vostede sexa alcalde ten que ter máis representación da que ten ata agora.
Máis razón ca un santo, con perdón, o Santi Domínguez.
Semella, amigo González, que o constante e sacrificado labor de zapa (froito da nosa conspiración ultrasecreta: vostede facendo de policia bo e eu de policia malo) vai dando os seus resultados: até o renitente Arume vai acabar votando BNG!
Iso si que sería, AP-C, ramo triunfal de campaña exitosa. Pero non sexa de tal modo discreto e compracente, hom: aquí o malo son eu.
Oíu: quen nos había dicir, hai trinta anos, que nos habiamos pór de policías? Tente reconstruír, por un momento, a convulsión interna conseguinte.
Como dependan de Soto, eu quixera ver que di o amigo Santi.
A entrevista do Faro non ten desperdicio, porque, desde un punto de vista lingüístico, poucas veces vin que a entrevista fora en español e reproduciran as palabras dos entrevistados en galego e en lugar tan destacado do xornal. Parece, por iso, que Caballero abandonou o español da campaña.
Se puxen o diálogo, é como peza teatral sainetesca, non porque a contestación de SD (Sociedade Deportiva, esedé, como a Ponferradina, o único equipo galego na segunda división) fora definitiva (véxase Revilla). Eu reparo mellor no tremendo comentario de Corina no Faro de onte: un buen chico. E, por certo, Santi ou Santiago?
E, vostede amigo APC, onte chamoume xesuíta, hoxe renitente. Vou pedir amparo.
Máis grave é pretender envelenarme cun sol e sombra, amigo Arume.
Estes do PP é que son uns absolutos impresentables. E non é sectarismo: é unha constatación empírica.
Véxase, se non, o caso da famosa espada Tizona do Cid.
A Junta de Castilla y León mercouna por 1,6 millóns de euros. Pero resulta que se sabía, por informes técnicos, que non era auténtica e que tiña custe que non pasaba de 300 mil euros.
Aínda así, mercáronna igual, pagando cinco veces máis o seu valor real.
Pero qué importa: todo sexa pola súa España de cartónpedra, de charanga e pandeireta.
Que mellor, pois, que un símbolo falso para unha España martelo de herexes.
**************
Cultura confirma que la espada comprada por Castilla y León no es la auténtica Tizona
El Museo Arqueológico la califica de «falsa reliquia».
(Firma: Redacción digital | EFE | Lugar: Madrid)
La supuesta espada «Tizona» que recientemente la Junta de Castilla y Léon adquirió por 1,6 millones de euros no es la auténtica que blandió el Cid Campeador, si bien no se puede negar su alto valor histórico, según el Ministerio de Cultura.
Fuentes de este Ministerio señalaron esta noche a EFE que desde 1.999 se sabía que la espada expuesta en el Museo del Ejército no era la auténtica Tizona, si bien se confirmaba que era una espada representativa de la época, de alto valor histórico, y de cuyo tipo sólo existen cuatro en el territorio nacional, una en Granada, que perteneció a Fernando El Católico, y tres en Madrid.
La espada estaba expuesta en depósito en el Museo del Ejército desde 1.944 y su propietario, José Ramón Suárez de Otero, marqués de Falces, la ofertó recientemente al Estado coincidiendo con el final del contrato de depósito tasando su valor en 6 millones de euros, aunque posteriormente rebajaría esta cifra a 1,5 millones.
El Ministerio de Cultura, a instancias del de Defensa propietario del museo, hizo uso de cuatro informes técnicos de los que dispone para no formalizar la compra por considerar su precio elevado, aunque reconoció su valor histórico como representativa de la época.
Los informes han sido elaborados por el Patrimonio Nacional, el Museo Arqueológico, la Real Academia de la Historia y el experto historiador medievalista José Godoy.
Patrimonio Nacional considera en su informe que «no existen datos fiables para identificar esta espada como la auténtica del Cid», el Museo Arqueológico la califica de «falsa reliquia» y José Godoy considera que la espada es del siglo XV - XVI, y con añadiduras del XIX que no coinciden con la primera inscripción de la auténtica Tizona.
Por todo ello la Junta de Calificación del Ministerio de Cultura calificó la espada como «falso histórico» y consideró su precio real en atención a los informes técnicos de entre 200.000 y 300.000 euros.
Las fuentes del Ministerio de Cultura señalaron que la Junta de Castilla y León conocía todos los informes técnicos que acreditan que la espada no es la auténtica «Tizona» si bien «respetamos el precio que hayan querido pagar por ella», aunque destacaron su sorpresa al haberse anunciado que será expuesta en la catedral de Burgos como la auténtica espada del Cid Campeador.
Vostede, que é historiador, saberá que o Cid gañou batallas despois de morto. Non ía ser coa tecnoloxía da súa época: a Tizona, coma o Cid, foise aggiornando.
Seica non ten que ver coa campaña, pero si cos riscos de saír encadrado nun acto de campaña:
"O giro de Italia descubriu un lío amoroso. En directo, gracias ás telecámaras do Helicóptero que seguía a caravana rosa, un home de corenta anos foi encadrado na praia en compañía dunha muller que non era a súa.
http://www.repubblica.it/2007/05/sezioni/cronaca/amante-giro/amante-giro/amante-giro.html
Cale, cale, Arume, ... non dea ideas.
Unha dúbida Sr. Valcárcel ¿A este blogg aféctalle a normativa relativa a respectar a xornada de reflexión e o día de votación?
Pois eu non penso censurar nada ó respecto, pero non teño nin idea de como se poden considerar os blogs no mundo legal: medios de comunicación públicos ou privados? Son o equivalente a unha conversa privada e particular por teléfono ou a un xornal que se colga nun quiosco? Quizais algún avogado (Bouzafría?) podería darnos algunhas pistas interesantes sobre este tema que quizais sexa unha desas abundantes "lagoas legais" que seica existen.
Simpática a ligazón que deixou Arume: se entendín ben o texto en italiano, tamén se molestou unha moza que estaba en topless na praia. Está claro que o concepto de privacidade clásica desaparece cando estamos rodeados de cámaras por todas partes, mesmo dende helicópteros que gravan para TV. Dende logo, o que debeu ser de película foi a cara da señora ó ver o seu marido con outra por TV...non vai esquecer este Giro na súa vida.
Foi un familiar que creu que era o matrimonio o que estaba na praia. Decatouse un chisco tarde, xusto cando chamou para comentalo, da metedura de pata. O curioso é que o marido disimulou ao chegar a casa, pero foi delatado polo bronce das praias da costa de la Spezia, xusto no mesmo mar onde morreu afogado Shelley.
Xa poden ir limpado e poñendo a punto os seus vellos bólidos oxidados, pois por fin poderemos competir como deus manda nun circuito de velocidade de gran nivel, grazas a que o PP atendeu a esta urxente necesidade social.
Por outra banda, xa se está en contacto, para contratalo en exclusiva, co gran corredor Aznar-Fitipaldi, quen impartirá leccións maxistrais a todos os homes de verdade.
Tamén está ben a idea de Feijóo de que as bibliotecas abran as 24 horas, sempre e cando sexan dotadas dunha nutrida bibliografía ilustrada sobre o automobilismo e o mundo do motor.
Gran circuito de velocidade
Unha pregunta inocente:
Alguén se tomou a molestia de cuantificar, en euros contantes e soantes, o custe que tería executar as promesas electorais dos diferentes candidatos a alcalde?
Polas contas da vella, non errariamos moito se concluísemos que faría falta que, como mínimo, os concellos cuadruplicasen ou quintuplicasen os seus orzamentos para poder ter os fondos necesarios cos que levar a cabo tales promesas. E iso non é financieramente posible.
Nisto non se diferencian nadiña os uns dos outros.
Faría falta algo así como cinco anos dos orzamentos do Pentágono. E, ademais, quedaría todo feito un cristo, cunhas obras montadas por riba das outras.
He, he, he, qué gracioso.
Era de un en un, non todas de todos ao mesmo tempo.
Titulares de peche de campaña de "El Correo Gallego" de hoxe.
"Pensa mal e acertarás..."
"Siempre negatifo; nunca positifo"
Non, non son eses. Son estes que "colo" aquí:
- Touriño advierte de que quedarse el 27 en casa supone “apoiar á dereita”
-Núñez Feijóo anima a la ciudadanía a una nueva era, con un PPdeG “renovado, joven y con principios”
- Quintana insta "a votar o domingo para botar o Partido Popular"
Sobre obras prometidas, a min o que máis me chama a atención é outra cousa: adoitan ser competencia e estar só ao alcance orzamentario doutras administracións que non son a municipal.
Especialista niso é, de por parte, o meu alcalde Orozco, igual ca en reclamar como consecución propia obras doutros. Isto é unha reflexión, que conste, non petición de voto.
E ben, entre este fío e o outro andamos perto das trescentas mensaxes sobre os inminentes comicios. Aínda o fixemos ben, se non me está mal dicilo.
VERGONZA
Pode escribir esto Suso de Toro hoxe día da votación en EL PAIS?
"Como el voto es de cada uno, nadie puede saber el resultado de la votación de hoy, pero parece evidente que se va a consolidar el cambio político. Se acabó la época de la Galicia conservadora que ya parecía ser la verdadera naturaleza del país, lo más probable es que vamos a tener un poder político progresista consolidado. En ese caso se acabará con cualquier sombra de provisionalidad, con cualquier duda sobre la legitimidad para gobernar, la actual Xunta tendrá toda la fuerza que pueda tener. Si eso se confirma hace dos años habrá comenzado una legislatura; hoy, un nuevo ciclo político.
Nadie puede asegurar que ese nuevo ciclo salga bien. Pero seguro que es bueno que cualquier país, este también, tenga nuevas oportunidades. Aquí ensayamos durante muchos años el gobierno conservador con mayorías absolutas y gran poder local. La derecha tuvo todas las oportunidades, es razonable que podamos permitirnos ensayar otra fórmula. Creo que nos lo merecemos. A ver."
Hai que ter moi pouca...
Si, si que se pode.
O que está prohibido é que os partidos fagan campaña para pedir directamente o voto.
Nese artigo de opinión non se pide o voto expresamente para ninguén. Polo tanto, legalmente é válido.
Non falo de legalidade: falo de ética. Pero, en fin. Pode que tamén poida valer. EL PAIS tamén e responsable.
Pero é que resulta que hai case tantas éticas como persoas. Logo...
Publicar un comentario