21 ene 2008

Modernización reaccionaria, de Antón Baamonde

Antón Baamonde pregúntase hoxe en El País qué quedou do galeguismo do PP.G e define o modelo actual de Núñez Feijóo, máis dereitista e lerrouxista que nunca:

¿Hasta qué punto los antiguos barones representaban una suerte de galleguismo? Si uno se atiene a los hechos, ha de notar que si el PPdeG lució galleguismo fue porque en su momento Fernández Albor y después Fraga consideraron que eso era necesario. Se trataba de construir un partido conservador de amplio espectro y, además, la lógica del ejercicio del poder en Galicia así lo exigía. Más allá de los gestos, la autonomía del PPdeG se fundó en que durante mucho tiempo el PP tenía el poder en Galicia, pero no en Madrid y en la autonomía personal de Manuel Fraga. Génova 13 estaba atada.
De hecho, lo fascinante de los susodichos barones no es su galleguismo, sino que hayan podido convencer a alguien de que lo tenían. No necesito dudar de su sentimiento de galleguidad, determinada tal vez por sus orígenes populares, simplemente constato la inexistencia de un proyecto político distinto de su osada voluntad de poder. Lo sorprendente son las lágrimas de cocodrilo vertidas en la prensa por un galleguismo conservador que no sólo no existió, sino que además ni en hipótesis podría ser construido por gentes de tan escasas convicciones.
Lo que no ha sido destacado con la suficiente fuerza en medio del barullo es la facilidad con que la nueva dirección del PP de Galicia, sin aparente oposición, está modificando el perfil del partido. Es pronto para saber si estamos ante un cambio de calado en la sociología de los conservadores, pero hay motivos para pensar que Núñez Feijóo quiere hacer de las ciudades su fortaleza electoral descuidando al electorado de los pequeños pueblos.

17 comentarios:

Anónimo dijo...

Un galleguismo..."que ni en hipótesis podría ser construido por gentes de tan escasas convicciones"


Das escasas conviccións participan todos os políticos, dende o PP ao Bng, pasando polo Psoe e por suposto o mesmo autor deste artigo escrito en español.

Anónimo dijo...

Conviccións, coma noutras cousas, as xustas.

Anónimo dijo...

En troques, o anterior Anónimo está tan repleto de convicións que, a pouco que se descoide, rebenta.

Anónimo dijo...

Reventa.

Anónimo dijo...

Como decía non sei quén: "Non me interesa que os políticos teñan ideas claras. O que quero é que as teñan boas".

Anónimo dijo...

Eu non estou tan seguro como Baamonde de que a virada cara ao urbanita sexa dereitista e españolista. En primeiro lugar, porque nunca crín sinceiro ese suposto galeguismo dos da boína (que moi ben explica Baamonde ligado ao uso da lingua case en exclusiva) e, en segundo lugar, porque como dixen nalgures a formación política dos votantes citadinos pepeiros non pode ser reducida á caricatura dereitista e españolista. Probablemente haxa un votante COPE, pero tamén hai outro votante simplemente conservador, simplemente liberal e simplemente non galeguista. Simplemente burgués, pura clase media de dereitas. E tamén sabe Núñez Feijoo que nas cidades é onde se gañan os partidos. Non convén esquecer que o PP gañou as eleccións por máis do 45% dos votos. Das vilas non serían.
A mín, xaora, non me casa o título de modernización reaccionaria: ou é que Cuiña era máis progre ca Corina Porro?

Anónimo dijo...

De acordo con Arume. Cando lin o artigo hoxe á mañá, vinlle ese defecto argumentativo: a identificación de "progresismo" coa utilización, máis ou menos voluntaria e politizada, de determinados "sinais de identidade". Logo falei con el por teléfono, pero esquecín comentarlle este asunto. Aproveitarei este debate para facerlle chegar a Baamonde as súas intelixentes observacións, señor Arume.

Anónimo dijo...

É que Baamonde foi un nacionalista convicto e confeso. E xa saben: quen tivo, retivo.

Non se pode un desfacer do seu pasado impunemente: o que se bota pola porta remata entrando pola xanela cando menos se espera.

Anónimo dijo...

creo que o primeiro comentario do señor apicultor é unha saída de tono lamentable

Anónimo dijo...

Xa está o Anónimo de sempre (seguramente un vello coñecido escaldado) a perseguirme polo blog adiante.

Paciencia...

Anónimo dijo...

É que dixen o que dixen porque me fai moita gracia que ande repartindo carnés:

"Das escasas conviccións participan todos os políticos, dende o PP ao Bng, pasando polo Psoe e por suposto o mesmo autor deste artigo escrito en español".

E como é tan tacaño repartindo credenciais de convicións, débeas ter todas gardadas para el. Por iso dixen que estaba repleto de convicións e que podería reventar calquera día destes.

Anónimo dijo...

Gustaríame saber se pensa que son eu o "vello coñecido escaldado" ao que se refire, e que supostamente o persegue "polo blog adiante". Se é así, dígao claramente.
Déixeme en paz dunha puta vez. Nin que o blog fose seu.

Anónimo dijo...

Non sei por que se dá por aludido. Vostede saberá.

Como era aquilo de Excusatio...?

Anónimo dijo...

Vendo o seu mal xonre neste e noutros fíos, cheguei a conclusión de que vostede non so o parece, senón que o é.
Insisto: "pase mía"

Anónimo dijo...

Mire, Swann, hoxe non lle estou de moi bo humor. Así que non focalice en min as súas frustracións nin me veña con parvadas. Eu hai tempo que non me dixiro a vostede. Faga vostede o mesmo, por favor.

Anónimo dijo...

Vostede (1) deixe dunha puñeteira vez de facer presuposicións gratuitas sobre a miña persoa; (2) "piérdase". Cree un blog seu e leiree alí o que queira.

Anónimo dijo...

Pero por qué segue erre que erre, home de deus, por qué segue. Pase de min, ou é que anda procurando gresca? Vai saír escaldado, como lle pasou a aquel outro coñecido que vostede se empeña en imitar.