TORPEZA E CONTUMACIA
Pan por Pan venres 8 febr. (Imaxe do campo de Buchenwald)
Hai unhas semanas o BNG cometeu unha grave torpeza ó propoñer no Parlamento Galego un texto sobre o Holocausto que nin sequera menciona os xudeus, vítimas principais da barbarie racista nazi, e que ademais propugnaba mesturar esta condena cunha avaliación política do actual conflito palestino-israelí: isto é, allos con bugallos, por usar unha expresión suave. A cousa provocou xa algunha dimisión no BNG. E chove sobre mollado porque o debate vén de atrás.
O problema, como era de agardar, foi a máis. Provocou a reacción dos medios máis ultraconservadores do Estado contra o BNG e tamén protestas sensatas de personaxes como Pilar Rahola ou o embaixador de Israel. Eu teño claro que o nacionalismo galego está moi lonxe do horror nazi e por iso non entendo por qué non se aprobou unha moción de consenso como xa se fixera, segundo creo, o ano pasado. Alguén quixo forzar as marxes e impoñer as súas dogmáticas teses de política internacional? Por riba, Aymerich complicou onte as cousas, aludindo ó “ouro de Moscú” (agora sería de Israel) e a un conflito persoal cun militante. Unha linguaxe que non se corresponde co BNG que se quere presentar en público. E que pode custar votos.
O problema, como era de agardar, foi a máis. Provocou a reacción dos medios máis ultraconservadores do Estado contra o BNG e tamén protestas sensatas de personaxes como Pilar Rahola ou o embaixador de Israel. Eu teño claro que o nacionalismo galego está moi lonxe do horror nazi e por iso non entendo por qué non se aprobou unha moción de consenso como xa se fixera, segundo creo, o ano pasado. Alguén quixo forzar as marxes e impoñer as súas dogmáticas teses de política internacional? Por riba, Aymerich complicou onte as cousas, aludindo ó “ouro de Moscú” (agora sería de Israel) e a un conflito persoal cun militante. Unha linguaxe que non se corresponde co BNG que se quere presentar en público. E que pode custar votos.
Entradas
38 comentarios:
Los nazis son malos, pero...
FARO DE VIGO 8.2.08
Anxel Vence
Bajo el pretexto de que también habría que repudiar los abusos a los que el Estado de Israel somete a los palestinos, el Bloque Nacionalista logró que abortase esos días de ahí atrás una moción de condena del nazismo en el Parlamento gallego. O sea: que era de noche y sin embargo llovía.
Poco habituados todavía a la idea de que pertenecen a un partido gubernamental -u "oficialista", como dicen en Latinoamérica-, los diputados del BNG tal vez no fuesen conscientes del alcance de su gesto. Una cosa es que este tipo de extravagancias las perpetre un grupúsculo extraparlamentario y otra bien distinta que las impulse una formación política con responsabilidades de gobierno. Aunque sea en un modesto Ejecutivo autonómico como el de Galicia.
Acaba de recordárselo ahora la Embajada de Israel en España, que -un tanto exageradamente- compara su actitud con la del fascista francés Le Pen, famoso por su tenaz afición a negar la existencia del Holocausto.
Aduce no sin razón el embajador israelí Raphael Schutz que no existe a día de hoy en Europa partido democrático alguno que ponga en cuestión el genocidio de millones de judíos minuciosamente programado por Hitler en su "solución final". El asunto bien podría acabar en incidente diplomático, una vez que Schutz ha pedido al presidente socialista Zapatero que se pronuncie sobre la actitud de los socios de su formación socialdemócrata en Galicia.
Sobra decir que el Bloque no es en absoluto un partido -o un frente, o lo que sea- al que puedan atribuirse simpatías con el nazismo. Baste recordar que el pasado año sus diputados aprobaron en el Parlamento gallego una declaración en memoria de las víctimas del Holocausto muy similar, sino idéntica, a la que tan atolondradamente acaban de boicotear ahora.
La única explicación plausible a estos vaivenes es que el principal y casi único partido nacionalista de Galicia sigue preso de su galleguísima tendencia a la ambigüedad expresada en la fórmula: "Sí, pero..."
Muchos años atrás, cuando el Bloque no había bajado aún del monte a la moqueta, algunos de sus concejales tenían ya serias dificultades para sumarse sin paliativos a las mociones de condena de ciertas acciones explosivas. Estaban en contra del terrorismo, como es natural; pero ello no impedía que quisieran introducir matizaciones a su reprobación. Exactamente igual que hacen ahora al aceptar que el Holocausto es condenable, "pero" siempre que a la vez se censure la actitud del Estado de Israel en su turbulenta relación con los palestinos.
Acciones tan irreflexivas como esta abonan las disparatadas tesis de aquellos que se empeñan en unir la condición nacionalista del BNG con la socialista del PSOE para deducir de ello que en Galicia existe un Gobierno nacional-socialista. El chiste es fácil, pero no puede estar más alejado de la realidad. Y es que, aunque la tradición no venga de lejos en el caso del Bloque, lo cierto es que ambos partidos aceptan y practican a día de hoy la democracia parlamentaria. Peor aún que un insulto, sería una falsedad reputar a cualquiera de ellos de simpatizante del nazismo.
No menos insultante vendría a ser la comparación entre nazis y judíos, que -acaso sin advertirlo- acaban de hacer los diputados nacionalistas gallegos al equiparar el Holocausto con la situación actual en Oriente Próximo.
Reputar de nazi a un judío no sólo es una injuria, sino una contradicción entre los términos en la medida que pocos otros pueblos -si alguno- fueron sometidos a un exterminio calculado como el que el hebreo sufrió a manos del Partido Nacional-Socialista de los Trabajadores de Alemania dirigido por el cabo Adolfo Hitler.
Algo habrán hecho los judíos para que los traten así, decían muchos de los alemanes de entonces aunque su conciencia rechazara aquella barbarie. Sería muy triste que ahora prendiese en Galicia ese viejo prejuicio del "Sí, pero..."
anxel@arrakis.es
Non sería Torpecia e Contumaza?
Qué bó título pra un libro. "Torpeza e Contumacia". Por Jane Austen.
FARO DE VIGO. El BNG acusa a Israel de usar el holocausto como coartada para agredir a los palestinos
El coordinador de la ejecutiva del BNG, Francisco Jorquera. / xoán álvarez
Exteriores descarta reprender a los nacionalistas. Galicia
Propuesta de declaración del Bloque. Galicia X. A. Taboada / santiago
El BNG respondió ayer con contundencia al embajador de Israel en España, Raphael Schutz, por trasladar al Gobierno español una queja al entender que el nacionalismo gallego no condena el holocausto judío y por comparar al Bloque con Haider o Le Pen. La formación nacionalista replicó que el embajador ha cometido una injerencia "muy grave" por inmiscuirse en el debate político de otros países, que sus acusaciones están basadas en la "mentira", en la "manipulación" y en la "ignorancia malintencionada" y que su gobierno "no puede utilizar el holocausto como coartada para justificar la violación de los derechos humanos", en referencia al bloqueo de la franja palestina de Gaza.
El origen de este conflicto hay que buscarlo en una propuesta que el BNG elevó al Parlamento para, 63 años después de finalizar la II Guerra Mundial, condenar el nazismo pero también el bloqueo al que está sometiendo el Gobierno israelí a Palestina. La iniciativa no prosperó porque el PSOE consideró redundante volver a aprobar una declaración similar todos los años y el PP porque entendía que había que separar el holocausto de la actual política en Oriente Medio.
Esto dio pie a que el embajador israelí se quejara al Gobierno español por considerar que el Bloque se niega a reprobar el holocausto y a que el coordinador ejecutivo del Bloque, Francisco Jorquera, reprendiera ayer al diplomático, dejando bien claro su "condena rotunda" del nazismo y que fue el BNG quien presentó una propuesta de repulsa del holocausto.
El dirigente nacionalista sostiene que lo que de verdad molesta al embajador israelí "es que el BNG denuncia al mismo tiempo las violaciones de los derechos humanos por parte del Estado israelí en Gaza", y que por ello "nunca van a tolerar que se le ponga un bozal o que se le tilde de antisemita, antijudío o antiisraelí".
Desconocimiento
Jorquera acusó a Schutz "de desconocer y de no respetar las normas diplomáticas más básicas, al inmiscuirse en la política interna de otro Estado" y denunció la utilización por Israel del holocausto "como coartada para la sistemática violación de los derechos humanos" en Palestina, y aventuró que tal vez sea porque es un Estado acostumbrado "a imponer a sangre y fuego sus posturas".
En la polémica también entró el presidente del Yad Vashem -Autoridad para la Memoria de los Mártires y Héroes del Holocausto en España-, Isaac Querub Caro, que envió una carta a Pérez Touriño, para expresarles su "más rotundo desprecio" por la actitud del BNG. Y la Federación de Comunidades Judías de España instó al BNG a abandonar su "postura antisemita".
Restar votos? En todo caso, e polo momento, o BNG foi capaz de plantar cara ao sionismo feixista que campa polo planeta, e iso, o que pode provocar son votos a favor, nunca en contra.
Polo demais, xa vale desta campaña orquestrado dende o AGAI (financiado polo Mossad, como xa sabemos)dado que está baseada nunha grande mentira creada polos ultrafachas da AGAI.
A propósito desta última intervención véxase o escándalo pola aparición en Italia dunha lista negra de profesores ebrei (que deberiamos traducir por xudeus) nun blog de ultradereita In Rete l'elenco di 162 professori accusati di "fare lobby" a favore dei "sionisti"
La condanna dei ministri Mussi, Fioroni, Gentiloni: "Un episodio inaccettabile
A intervención do Anónimo precedente é un claro exemplo de filonazismo. Aínda que el, se cadra, non o saiba e se crea moi nacionalista e moi de esquerdas.
Xa ve, Saavedra, como o asunto ía traer máis cola que o cometa Haley. Era previsible. Só un parvo non se decataría do que ía pasar (de aí que chamase parvo a Aymerich nun meu primeiro comentario).
Hoxe escoitei na radio a Jorquera na mesma liña que sinala Ánxel Vence: nós condeamos o Holocausto, peeeeeero...
Ollo arredor e non encontro filonazismo por ningún lado. Vexo, iso si, notorio exceso por parte gobernamental israelí.
E como a miña posición foi exposta de forma ben explícita, engadirei que acusar ao BNG do exceso doutro -aínda existindo torpeza propia-, salientar iso en exclusiva non é punto de vista que me anime para nada a debater.
Así é que reitero a despedida doutro fío, deséxolles boa noite e mellor diálogo.
Eu referíame ao comentario do Anónimo que escribiu antes de Arume, non ao BNG.
Carafio, qué susceptible está hoxe, Saavedra.
Vou explicar por qué considero filonazi o comentario aludido.
Primeiro, porque utiliza o tópico da conspiración xudea universal: “sionismo feixista que campa polo planeta”. Isto, aínda o que seu ignorante enunciador non o saiba, reproduce un topos clásico racista e antisemita exposto nos Protocolos dos Sabios de Sión, que foi usado até a náusea e con intencións máis que perversas polo nazismo.
Segundo, porque, abondando na mesma idea, cae na máis burda acusación sen proba algunha: “AGAI (financiado polo Mossad, como xa sabemos)”, coa intención de demonizar os críticos, tildándoos de conspiradores: “campaña orquestrada…”.
Terceiro, e para rematar, alcúmaos de “ultrafachas” que se basean “nunha grande mentira”. Deste xeito, deslexitima e lixa defenitivamente aos críticos. Só lle falta chamar ao seu linchamento público.
En definitiva, un émulo de Goebbels. Así o penso e así o digo.
(P.S.: Eu non pertenzo a AGAI)
Ti coas tuas palabras xa estás bombardeando Irán.
É certo que Israel tende a utilizar ás veces o Holocausto, e as acusacións de filonazismo, como coartada para acalar voces críticas sobre a súa política en relación con Palestina. É absurdo, desinformado e engañoso comparar ao BNG coa ultradereita francesa e austríaca, como acaba de facer o Embaixador de Israel en España.
Pero tamén é certo que no caso que nos ocupa o BNG quixo utilizar o Holocausto como coartada para condenar ao actual estado de Israel.
As dúas actitudes son falaces e manipuladoras.
O que máis me chamou a atención no texto parlamentario do BNG non foi tanto o que di -que xa o esperaba- como a absoluta ausencia de alusións ao terrorismo antixudeo de grupos como Hamas.
Esta versión tan maniquea e infantil do conflito árabe-israelí, pola cal dá a impresión de que hai un señores xudeos que son malísimos e que atacan e matan porque si a outros señores palestinos que son boísimos, paréceme impropia dun partido repetable e serio, como sen dúbida o é o BNG.
Sr. Anónimo:
Son socio de AGAI pero, de momento, xúrollo, non levo recibido xiro ningún do Mossad nin da Embaixada israelí. Rogaríalle, porén, me facilitase un contacto para enviarlle axiña os vinte díxitos da c/c. a alguén con influencias na Embaixda a ver se cae algo. pois ata hoxe só leva chegado a cuota da Asociación. ¿Será que son o único parvo ou que cobra todo o G-Valadés e non reparte? Atentamente.
E que se cadra,Sr. Anónimo, hai que bombardear Irán. Se explicitamente di querer "varrer" Israel do mapa, creo que os israelís non terán moitas dúbidas na disxuntiva a) esperar a ver se é certo que os "varren", e dicir, pois si, varréronos ou b)bombandear as instalacións antes de que logren facer a bomba.
Vostede confía, loxicamente, no uso racional da enerxía nuclear por parte de Irán e na honesta palabra dos seus dirixentes. Séntese máis próximo a eles que a Einstein, Woody Alen ou Kafka. Pois eu non. E, mire, ninguén ten problema en que produza enerxía nuclear Exipto ou outro país musulmán calquera, con sentido común. Ou sexa na nosa órbita occidental. Pero un país que quere "varrer a outro" non parece moi de fiar.
Pero ollo, moitos iranís están fartos deses fanfarróns. Non me estrañaría que Irán acabase implosionando como outrora a URSS.
O simpático Anónimo que me interpelou tuteándome sen coñecerme ten un problema de entendederas: que dixo que había que bombardear até borralo do mapa foi Irán respecto de Israel, e non ao revés.
Así lle son as visións maniqueas e desinformadas, amigo Leituga 1: malos contra bos.
Hamás? Eses sónlle unhas irmanciñas da caridade, home!
Cando chegue o momento de pilotar os aparellos do pentágono, procurade producir o menor número de danos colaterais. Exterminade só fanáticos.
Cantas tonterías argallan algúns. Perdóaos, pai, que non saben o que din.
Eu teño un problema de entendederas e ti tes malas pulgas, por iso ti queres bombardear Irán e eu non quero bombardear a ninguén para borralo do mapa. Igual que o canalejas. De antoloxía.
Procúrese arranxo por aí adiante. Din que hai moi bos bos profesionais.
Estás tan convencido das tuas propias verdades (ou mentiras)que pensas que calquera outra opinión a podes despachar cunha frase bíblica ou cunha vulgaridade de tertulia do corazón ou doutra víscera calquera como a que acabas de proferir. Penoso.
Ala, veña, xa está, ho, xa quedou satisfeito despois do desafogo, non? Pois xa está. Se lle fixo ben, alegrámonos todos.
(Quen di burradas como o de pilotar os avións e o dos bombardeos, non pode ser tomado en serio por moito que se empeñe)
Señor Anónimo: se me permite que llo diga, as opinións por vostede verquidas en torno a Israel ("sionismo feixista") e en torno a AGAI ("ultrafachas" financiados polos servizos secretos israelíes) son tan febles e insostibles que non me resulta estraña a reprobación de que as fai obxecto Don Api.
Eu coincido con el en que é máis doado encaixar eses exabruptos no antisemitismo visceral e prexuizoso que no nacionalismo de esquerdas.
Por certo, falei o outro día cunha amiga miña filoupegosa, membro do comité local de Vigo do BNG, sobre este asunto. É unha rapaza estupenda, culta e intelixente e, ademais, é filla dun veterano militante socialista vigués. Neste asunto de AGAI e Valadés, porén, é absolutamente taxativa: votou, cando o lío aquel, a favor da súa expulsión do BNG, está convencida da financiación polo Mosad e considérao un inimigo do Bloque. Deixoume aínda máis sorprendido cando fixo extensivo este desdén ao conxunto de Esquerda Nacionalista, que é o sector bloqueiro co que eu teño máis afinidades. Díxome que, se por ela for, mos regalaba todos para o PSOE, que é onde tiñan que estar. E mesmo non lle parecía mal a idea de que Irán bombardease Israel, chegado o caso.
Pregúntome se no BNG houbo algunha vez algún debate máis ou menos serio sobre o conflito de Oriente Próximo ou se estas posicións tan radicais son pura herdanza inerte, rutinariamente transmitida dende os tempos do "antiimperialismo" paquista.
CARTA DE DIMISIÓN
4 de Febreiro de 2008
Quero antes de nada decir que a miña dimisión non está motiva por ningún problema cos membros da Asemblea Local do BNG en Neda, nin tampouco co meu compañeiro do grupo municipal do BNG Manolo Castro . De todos eles sempre recibín bo trato , comprensión, respeto e cariño. Presento a miña dimisión como Concelleiro do BNG no Concello de NEDA (A Coruña) despois de ver como o grupo parlamentar do BNG no Parlamento Galego, co Sr. Aymerich ao frente, facía todo o posible para que non houbera Declaración Institucional o 27 de Xaneiro, DIA INTERNACIONAL DA MEMORIA DAS VITIMAS DO HOLOCAUSTO.
O BNG presentou á mesa do Parlamento un texto de “Declaración Institucional non negociable”, a sabendas de que non ia ser aprobada por PSOE e PP ou por algún dos dous grupos, co cal se non habia consenso, non habia Declaración Institucional, xa que a Presidenta do Parlamento esixia que houbera unanimidade entre os tres grupos, algo lóxico neste tipo de declaracións.
O texto do BNG comezaba cun tímido e escuro recordo ao Holocausto, sen nomear en ningún momento a palabra “Holocausto” e sen nomear tampouco a palabra “xudeo” ou “pobo xudeo”. Sustituia a palabra Holocausto por “barbarie” e a palabra xudeo por “etnia”.
Pero o anterior non era o peor, o peor era a segunda parte desa “declaración intitucional non negociable” .
A segunda parte era, nin máis nin menos, un ataque en toda regra ao Estado de Israel. Se “denuncia sen paliativos a blocaxe que sofre a franxa de Gaza, ou o muro de separación que está a construir o estado de Israel como parte da ocupación militar da terra de Palestina que supoñen unha conculcación da legalidade internacional e dos dereitos das persoas e dos pobos”
O dia que o mundo lembraba ás vítimas do Holocausto, na súa inmensa maioría xudeos, o BNG realizaba un ataque aos descendentes desas persoas, fillos e netos, que hoxe viven no Estado de Israel.
O BNG ten tan pouca vergoña, que con toda intención esquécese de poñer no seu escrito, aparte da “violencia” de Israel, a violencia de Arxelia (120.000 mortos), Sudan (30.000 mortos e 1.200.00 persoas perseguidas e desprazadas )
Irán (100.000 executados desde a instauración do réxime islamista, 6000 deles por ser homosexuais), Irak (40.000 mortos polo terrorismo), España (1200 mortos polo terrorismo de ETA e islamista), etc…
O BNG non di nada do grupo terrorista Hízbulá con máis de 30.000 cohetes apuntando a Israel e os seus membros entrenados por Irán e Siria .
O BNG non di nada dos centos de cohetes lanzados contra poboacións israelíes por o grupo terrorista Hamás.
O BNG non di nada dos máis de 2500 israelíes mortos dende o ano 2000 por atentados terroristas .
¡¡¡ Pero claro esas violencias mencionadas non teñen importancia, non contan, nin se denuncian porque non son xudeos os causantes !!!.
Que se pode esperar do BNG, cando un dos seus principais dirixentes e responsable máximo do principal partido dos que forman o BNG, a UPG (marxista-leninista), dixo na última Asemblea nacional do BNG que “Irán é un referente para a esquerda”
Eu non podo permanecer máis tempo nun partido cunha cúpula dirixente que non ten respeto polas vítimas do Holocausto.
DIMITO por dignidade .
DIMITO porque dentro de moi pouco tempo visitarei o campo de exterminio de Auschwitz e non quero pasar por aquela terrible porta de entrada, coa frase “ O Traballo faravos libres”, sendo militante do BNG .
DIMITO porque non quero estar nun partido onde os seus principais dirixentes odian aos xudeos e ao pobo xudeo.
DIMITO porque non quero estar nun partido dominado pola extrema esquerda e que se comporta igual que a extrema dereita .
E DIMITO por vergoña, porque sinto moita vergoña .
Asdo: Abel García López
(membro de Asociación Galega de Amizade con Israel - AGAI)
(ex–concelleiro e ex–militante do BNG)
Publicado por A.G.A.I. en 14:48
Outra vaca no millo!
O BNG faría ben en facer gala de madureza e equilibrio neste tema e deixarse de teorías da conspiración. O problema é que as mentes sectarias, por moi razoábeis que parezan noutros temas -coma o caso da amiga do Sr. Leituga 1, moi sintomático, pois semellantes xuízos escoitei eu hai pouco por boca dun cualificado dirixente do BNG- sempre cren en que hai escuros fíos que manexan o mundo, e que mercan as consciencias dos opoñentes: fíos movidos polo Mossad, a CIA, a Coca-Cola ou a General Motors, tanto tén. Sintomático do enorme mal que unha cultura política determinada ten operado sobre o movemento nacionalista galego dende os anos sesenta. Aquí falouse hai algunhas semanas da aportación de Paco Rodríguez ao nacionalismo. Velaquí un dos resultados (sen azo de personalizar todo na figura do señor PR, pero si na da súa organización, adláteres e outros especimes organizativos).
O curioiso do caso é que, á final, o BNG acábase solidarizando con persoaxes impresentábeis: Amadineyad (o que vive nun país de machos machos onde non hai homosexuais), Hamás, non falemos doutros. Reafírmome no xa discutido noutro fío a respeito disto: equiparar as accións políticas e militares do EStado de Israel, en varias épocas, e mais os proxectos expansionistas dunha parte da dereita israelí, cos nazis é sinxelamente canallesco, propio de indocumentados e testemuño non só de sectarismo, senón de algo non menos penoso: da falla de cultura e sentidiño, no senso clásico do termo, de boa parte dos cadros e dirixentes do Bloque, que seguen sen superar os esquemas bos/máos, americanos malísimos fronte a pobos oprimidos boísimos, etcétera.
Claro que, se non manteñen algunhas iconas inamovíbeis en política exterior dende os anos 70, que lles fica? Tanto pactismo e moderación estratéxica obriga a manter algunhas leiras de sostenella e non emendalla. O problema é que no mundo actual, non todo está xa tan lonxe, e determinadas actitudes salfiren. E poden ter custes electorais.
Por certo, moitos nacionalistas deberían saber que un dos modelos de Ekin, da primeira ETA, e mesmo dalgúns galeguistas dos anos 50 e 60 foi precisamente o proceso de construción nacional israelí, a experiencia dos kibbutzim e mais a resurreción do hebreo. Mesmo dende unha lóxica nacionalista, o Estado de Israel (construído por un nacionalismo, como é o sionismo, en efecto, pero non todo sionismo foi excluínte e autoritario) presenta aspectos dos que poderían aprender.
(Si, señor anónimo, estou na conta do Mossad. É máis, son descendente dun dos Sete Sabios de Sión que escribiu os protocolos nos que se descrebe o plano xudeu de dominación mundial. E sospeite de min, porque gosto pouco do porco, algo estraño hai na miña árbore xenealóxica).
Conta un meu amigo (tamén contertulio desta casa) que anda este artigo meu polo correo interno da UNiversidade de Vigo. As posibilidades de difusión dende a Rede son infinitas.
O alcalde da miña cidade, Orozco, adoita procurar ultimamente, para os asuntos de máis fuste, o apoio do PP; con base niso, corre por aquí unha especie deducindo que o alcalde é de dereitas. Eu non digo iso por iso, xaora.
Deixemos aparte que, seguramente, nin nos Protocolos dos Sabios de Sión (por razóns cronolóxicas) nin na dos grupos que os utilizan con motivación antixudía (por causas ideolóxicas) se cualifique o sionismo como fascista nin o Estado de Israel como ultrafacha. Igualar partes por hipotética coincidencia de obxectivos non deixa de constituír exceso.
Hai quen considera fascismo o movemento sionista; igualmente, hai quen compara a política israelí, en relación cos palestinos, co apartheid sudafricano.
Non son voces dun anónimo calquera. Deberían, como mínimo, ser consideradas, á par doutras. Porque reducir o tema a un único tópico é aínda peor que comparar o exceso verbal dun anónimo co filonazismo.
Canto ao BNG: cometeu un erro, xaora; non demostra finura, xaora. Ora ben, dubido que no seu seo se teñan discutido estas cuestións menos ca noutros grupos. Madia leva se non dubido.
Vostede cando quere, Saavedra, toma do que escriben os demais o que máis lle convén, omitindo cousas ou o significado do que se quere dicir. Logo non se pode queixar de que os demais fagan o mesmo, como fai tantas veces.
E tamén, cando lle convén, cae no máis puro relativismo. Hai quen di moitas cousas, pero convén discernir as que son pertinentes e as que non, non lle parece? Aplicando a súa receta, tamén cabería considerar que o nacionalismo é sempre reaccionario -BNG incluído-, pois hai quen o di (e máis dun). Eu, porén, discirno e digo que afirmar iso é unha solemne estudidez, polo que non considero seria esa tese. A que aí coincide comigo?
Cando eu dixen que "reproduce un topos...", obviamente non me refería a que o exaltado copiara tal cal os Protocolos..., senón que reiteraba un tópico que tiña esa lonxana orixe, independentemente dos adxectivos ou calificativos con que o adornase. Non lle vale a palabra reproducir? Pois poña "recrear", que sen dúbida é máis precisa.
Manteño, mutatis mutandis, o dito.
DE LUNS A VENRES, 11.2.08
Manuel Jabois
É POR ISO...
A negativa do BNG a condenar o Holocausto se non se inclúe no documento a repulsa da ocupación militar de Palestina é un movemento fabuloso que corre en dúas direccións: a electoral, porque en España nada lle dá máis votos ás esquerdas nacionalistas que os insultos da dereita episcopal; e a inmoral, porque a postura deste portavoz Aymerich consegue bater récords de inmundicia nun país xa afeito a tales cousas. “É por iso que”…, presenta o BNG despois de recoñecer o malo que foi o Holocausto para mandarlle un recado ao Estado de Israel. “¿Xa estaban planeando a ocupación de Palestina no gueto de Varsovia?”, pregunta un intelixente co-mentarista de Vieiros. O texto que quería propoñer o BNG é dun racismo xa non impropio dunha democracia, senón da especie humana: mataron millóns de xudeus, pero os xudeus tamén están a matar agora. “E por iso que…”, di axitando o dedo o portavoz nacionalista, nun exercicio de incultura que, ben visto, ten máis de sectarismo que de racismo. A simpleza argumental, no entanto, anima tamén os militantes de base (de moita base: básicos), que apoian a postura nacionalista cunha coartada intelectual de altura: “fica clara a cousa. PP-Ultradireita mediática-AGAI por unha banda e o BNG pola outra”, di outro comentarista en Vieiros. E pregunta, sobrevoando o debate: ¿cantos millóns máis de mortos necesita o Bloque Nacionalista Galego para non condicionar a condena dun exterminio?
En que medio saiu publicado este artigo de Manuel Jabois?
Xa o pon no inicio da mensaxe:
no xornal gratuíto DE LUNS A VENRES, que edita a casa de El Progreso.
Non, Apicultor, non. O primeiro comentario seu no que aparece o termo é "A intervención do Anónimo precedente é un claro exemplo de filonazismo"; o Anónimo dixera: "Restar votos? En todo caso, e polo momento, o BNG foi capaz de plantar cara ao sionismo feixista que campa polo planeta, e iso, o que pode provocar son votos a favor, nunca en contra.
Polo demais, xa vale desta campaña orquestrado dende o AGAI (financiado polo Mossad, como xa sabemos)dado que está baseada nunha grande mentira creada polos ultrafachas da AGAI".
Entendo que non hai aí nada que induza a connotar esa intervención como filonazi; nin vexo que sexa relacionable coa intención dos elaboradores e difusores dos Protocolos de Sión ou calquera das dúas novelas que os anteceden, tendo en conta o léxico e o tempo. A iso me refiro, me limito e me remito.
Pero por min teñamos paz. Nin eu son o Anónimo mencionado, nin dixen ou diría as cousas que el dixo como as dixo, nin debe ser cousa miña defender ou esclarecer o sentido de que non quere defenderse nin esclarecer de motu propio. Entendo que non é lóxica aquela expresión súa, pero se persiste nela que lle hei eu de facer. Entendo tamén, e era o que me interesaba máis na última mensaxe, que nestas debates non se están a considerar por igual os diferentes argumentos e análises arredor da cuestión de base -o conflito de Palestina-, quizá condicionado polas diferentes posturas en relación con aquilo ao que adoita dárselle aquí máis ou toda a importancia: a política do BNG. Penso que é lastimoso, porque a cuestión palestina merecía máis completo e plural achegamento. Pero tampouco non hei insistir; cada vez teño menos gana de insistir en case nada.
E o artigo apegado na última mensaxe, outra visión parcial, caracterizada polo lugar común e o uso abusivo da linguaxe; respectable como expresión individual, bo como exercicio de propaganda, para min sen interese -logo do que leva chovido- en termos cognoscitivos. Ora que tanto ten; se vai seguir chovendo nunha única dirección, e as as achegas en sentido contrario que un trae non van merecer un comentario, pouco sentido pode ter que diga calquera cousa.
Si, Saavedra, si.
En efecto, a primeira intervención que fixen dixen iso. E como vostede dixo a continuación que non vía filonazismo por ningures, de seguido eu expliquei os argumentos polos que o consideraba un claro exemplo de filonazismo. Está todo perfectamente conectado nunha orde lóxica.
Ora, que vostede, a pesar de todo o exposto, non o ve así? Que lle parece simplemente un exceso verbal? Pois qué quere que lle diga, está no seu dereito. Alá cada quen coas categorías que utiliza para catalogar discursos. As miñas adoitan ser claras.
Mais tampouco -a aquí ten máis interese o asunto- contestou á miña impugnación metodolóxica:
"Hai quen di moitas cousas, pero convén discernir as que son pertinentes e as que non, non lle parece?"
Quedo, pois, coa dúbida de se pensa que sempre é necesario discernir, ou só algunhas veces, ou nunca, ou asegún.
Eu decántome polo de que sempre é necesario tratar de discernir. Daquela, non todas as opinións son merecentes de terse en conta. Entre outros motivos, porque sería imposible chegar a ningunha conclusión. Non todo vale, non, non todo ten o mesmo valor. Esa é, cando menos, a miña posición.
OPINIÓN DE CARLOS AYMERICH
Sobre o Holocausto
O voceiro dos nacionalistas no Parlamento, envíanos un artigo no que explica a polémica suscitada polo posicionamento do BNG a respecto do conflito árabe-israelí.
Redacción - 18:10 11/02/2008
Tags: Aymerich opinión
Ofrecémoslles o texto íntegro de Carlos Aymerich:
"Sobre o Holocausto
A lembranza do horror dos campos de exterminio nazis e a perseguizón de quen, baixo calquer pretexto, tente negar a súa realidade histórica ou minimizar as súas consecuencias converteuse nun consenso básico, nun verdadeiro sinal de civilización. O carácter industrial e planificado do exterminio, a súa dimensión, a posta da racionalidade burocrática ao servizo dunha empesa xenocida xunto, sen dúbida, co feito de que se impulsase en Europa e contra europeos por un Estado, o alemán, portador dunha longa e abastada tradición cultural caracterizan o exterminio nazi - principalmente de xudeus, mais tamén de ciganos, soldados e civís dos países ocupados, antifascistas, homosexuais, etc. - frente a outros como, por só citarmos algúns, o que padeceron os armenios, os pobos indíxenas de América ou de África ou, máis recentemente, o pobo cambodiano.
Por esa razón o 1 de Novembro de 2005 a Asamblea Xeral da ONU acordou declarar o 27 de Xaneiro, data da libertazón de Auchswitz, como Día Mundial de Lembranza das Vítimas do Holocausto. Trátase, como a Resolución estabelece, de lle ensinar ás novas xeracións as licións do Holocausto co fin de “axudar a previr actos de xenocidio no futuro”, de rexeitar calquera negación do Holocausto como feito histórico ao tempo que se condea “sen reservas todas as manifestacións de intolerancia religiosa, incitación, acoso ou violencia contra as persoas ou comunidades baseadas na orixe étnica ou as crenzas religiosas en calquera lugar en que se produzan”. Sabiamente, pois, a ONU evitou facer con esta Resolución un acto particularista ou de simples arqueoloxía histórica. Ben ao contrario: o Holocausto é lembrado como exemplo de negación masiva dos dereitos humanos da que se poden – e se deben – tirar ensinanzas de alcanzo universal. Porque, como lembra a Exposición de Motivos citando a Declaración Universal de Dereitos Humanos, estes pertencen a todas as persoas “sen facer distinción algunha por motivos de raza, relixión ou de ningunha outra índole”.
Xa que logo, á luz da Resolución da Asemblea Xeral da ONU, non só non é inconveniente senón que mesmo resulta obrigado lembrar na conmemoración do Holocausto episodios actuais de negación masiva dos dereitos humanos, sen que tal supoña estabelecer equiparación ou comparación algunha. En Xaneiro de 2008, en plena crise humanitaria en Gaza, sería entendíbel que a conmemoración do Holocausto calase sobre situación deses case dous millóns de homes e de mulleres cercados militarmente? Penso que non. Por iso no curso da Deputación Permanente do Parlamento de Galiza celebrada o pasado 23 de Xaneiro o BNG propuxo aos outros grupos parlamentares a adopción dunha declaración institucional nos termos que seguen, os que xulgamos máis acordes coa Resolución da ONU:
“A 63 anos da fin da Segunda Guerra Mundial, o Parlamento de Galiza quer lembrar ás vítimas da barbarie nazi. Foron millóns os homes e mulleres asasinados por razón da súa etnia, relixión ou ideoloxía, dun xeito industrial e planificado, polo nazismo alemán e os seus colaboradores. Através da presente declaración pretendemos evitar o esquecemento destes crimes e previr á cidadanía galega contra aqueles que seguen a negar a súa realidade histórica ou a minimizar as súas consecuencias
Os horrores da guerra e, en particular, os dos campos de exterminio están sen dúbida na raíz da Declaración Universal de Dereitos aprobada pola ONU en 1948. É por iso que neste seu 60º aniversario o Parlamento de Galiza reivindica a súa plena vixencia denunciando sen paliativos situacións que, como a blocaxe que sofre a franxa de Gaza ou o muro de separación que está a construir o Estado de Israel como parte da ocupación militar da terra de Palestina, supoñen unha conculcación non só da legalidade internacional mais tamén dos dereitos inviolábeis que pertencen a todas as persoas e a todos os pobos”.
Este foi o único texto proposto mais, infelizmente, PP e PSOE negáronse nin tan sequer a discutilo. Uns porque non querían incomodar ao Estado de Israel. Outros porque non entendían necesario aprobar unha nova declaración cando o Holocausto xa fora lembrado o ano anterior.
Remato. Nunha conferencia pronunciada nos Estados Unidos hai cinco anos, Desmond Tutu, declarárase fondamente abalado tras dunha visita realizada á por el denominada Terra Santa: “lembroume o que aconteceu con nós, os negros en Suláfrica. Vivín a humillación dos palestinos nos postos de control e nos reténs de estrada: os palestinos padecen coma nós cando os policías brancos nos impedían ir dun sitio a outro”. O prelado anglicano ainda engadíu que “Israel nunca será un país seguro se non deixa de oprimir a outro pobo” ao tempo que criticou que nos Estados Unidos todo o que critique a política israelí sexa considerado “antisemita”. Cumpre lembrar que Desmond Tutu non só foi galardoado en 1984 co premio Nobel da Paz pola súa luita contra o réxime racista sulafricano senón que é patrocinador no seu país dun centro de conmemoración do holocausto. Quizais por iso considera incomprensíbel que sexa precisamente Tel Aviv quen leva adiante tal política de represión.
En varios sentidos, estas palabras do bispo africano resultaron proféticas: cinco anos despois daquel discurso, en outubro de 2007, a Universidade de Saint Thomas de Minnesota cancelou a conferencia que o Sr. Tutu tiña previsto pronunciar na primavera de 2008 a causa das súas declaracións “contra a política israelí”. Poucos meses antes, en Marzo de 2007 John Dugard, relator de dereitos humanos da ONU para os territorios ocupados, acusara a Israel de aplicar en Gaza e Cisxordania “práticas proprias do colonialismo e do apartheid”. Que cadaquén tire as súas proprias conclusións.
A conclusión que eu tiro é que segue a torpeza e a contumacia do señor deputado Aymerich, tratando de disimular o indisimulable.
Creo que no BNG deberían ir pensado en xubilar a este chico listo que o meteu en tan formidable como contraproducente polémica (para o Bloque).
Volvo só por un momento para contestar, xa que son preguntado. É pura cortesía, dado o carácter meridianamente retórico da demada: suponse que calquera participante neste blog se declara a prol do discernimento como práctica permanente. Eu, polo menos, si que me declaro, se hai que dicilo.
Polo demais, teñan bo día e excelentes debates.
Creo que o señor Jabois, no seu artigo en "De Luns a Vneres", dá no clavo da cuestión: non se pode condicionar a condena do Holocausto á condena doutro asunto que será sempre incomparable.
Por moito que se escude agora en Desmond Tutu, Aymerich meteu a pata. Non debería insistir máis no asunto, agás que sexa para emendar o erro cometido.
cartas ao director: Galicia Hoxe
A ignorancia de Aymerich
F.P.C. A Coruña
A imaxe de Carlos Aymerich quedou en dúbida, ao demostrar unha soberana ignorancia histórica e unha enorme torpeza política cando impediu que no Parlamento Galego se aprobara unha declaración institucional de condena do Holocausto. O 27 de xaneiro celébrase todos os anos no mundo enteiro, instituído pola ONU, o Día Internacional de Lembranza das Vítimas do Holocausto. Aymerich evitou que se aprobara esa resolución por parte das tres organizacións políticas galegas representadas no Parlamento, porque segundo el cumpría que se engadise á mesma unha condena dos ataques actuais de Israel contra Palestina.
Nunca mellor aplicado a este caso o dito popular de "confundir o touciño coa velocidade". Só desde a ignorancia da historia se pode vincular o Holocausto co Estado de Israel. Porque nin sequera as vítimas principais da barbarie nazi eran israelís, senón cidadáns xudeus de distintos países europeos. Alén diso, a creación do Estado de Israel -1947- foi posterior á persecución e ao exterminio dos xudeus europeos, ocorrido nos anos 30 e no primeiro lustro dos anos 40. Que culpa teñen os pobres xudeus masacrados polos nazis das falcatruadas que poida cometer hoxe en día Israel cos palestinos?
Torpeza política é deixar mal o nacionalismo galego no interior e con posíbel e inxusta sona de antisemita no exterior, por non condenar un dos feitos máis espantosos da historia, e por prexudicar gravemente a súa organización ao montar de xeito gratuíto este escándalo en plena precampaña electoral. Alguén da executiva nacionalista lle pedirá contas por este gravísimo erro?
Aymerich, coñecido "quintanista", defensor no primeiro momento do plus dos altos cargos, de xeito contraditorio coa súa praxe e pertenza, acostuma a erguer o puño nos actos aos que asiste. Quizais tamén con actitudes así tenta reconciliarse con certa militancia nacionalista veterana e nuclear. Isto non pode querer presupoñer pola súa parte algo tan grave como é a simpleza da base militante bloqueira que non se decataría das demagoxias?
Publicar un comentario