23 mar 2008

Blogueiros de Ourense

O xornalista Imanol Hernández publica hoxe no xornal La Región unha reportaxe que destaca As uvas na solaina como o blog ourensán máis lido e seguido. Tamén se ocupa esta reportaxe doutros blogs de ourensáns como os da poeta Rosa Enríquez ou o do xornalista de Celanova Antonio Piñeiro.
Transcribo a seguir algunhas das miñas afirmacións nese artigo e engado en comentarios os datos que lle aportei ó xornalista (na súa maioría, por lóxicas razóns de espazo, non recollidos).

O obxectivo do meu blog é servir de foro de comunicación e debate entre persoas con inquedanzas semellantes e, para min mesmo, servir de contraste de pareceres e achega de ideas e reflexións sobre os meus propios escritos (tamén os que saco nos xornais). Polo demais, chegou un momento, tras dous anos de vida, que o blog colleu por si vida propia e ten un abano de contertulios moi fieis, que acoden e participan a diario. Moitos dos post do blog pasan dos cen comentarios, sobre todo se son polémicos (o meu artigo sobre os “enrgúmenos” que boicotearon a María San Gil pasou dos 200 e moitos deles críticos co que eu dicía, por suposto).
O maior mérito do meu blog, con plena sinceridade, non son os meus escritos, senón o alto nivel de participación dos contertulios e o elevado nivel tamén dos debates, sobre todo históricos e culturais.
(Sobre os blogs dos políticos) Porque son unha nova realidade comunicativa e teñen moitos lectores: quen quere votos non pode despreciar nada. Ós blogs dos políticos, pediríalles máis interactividade (que permitan comentarios e os respondan) e certo sentido crítico coas súas propias posicións políticas.

11 comentarios:

Marcos Valcárcel López dijo...

Enquisa sobre blogs (Imanol Hernández, La Región, marzo 2008)

1) ¿Cuántas visitas generales tienes en tu blog
www.asuvasnasolaina.blogspot.com, contando las que se marcan en el perfil
de blogspot? y ¿cuál es el objetivo principal de tu blog?

- Non estou moi pendente diso, a verdade, pero de vez en cando me informa o meu asesor, un compañeiro de Informática (Xulio Outumuro). Da última vez que me pasou datos había arredor de duascentas entradas diarias.
- O obxectivo do meu blog é servir de foro de comunicación e debate entre persoas con inquedanzas semellantes e, para min mesmo, servir de contraste de pareceres e achega de ideas e reflexións sobre os meus propios escritos (tamén os que saco nos xornais). Polo demais, chegou un momento, tras dous anos de vida, que o blog colleu por si vida propia e ten un abano de contertulios moi fieis, que acoden e participan a diario. Moitos dos post do blog pasan dos cen comentarios, sobre todo se son polémicos (o meu artigo sobre os “enrgúmenos” que boicotearon a María San Gil pasou dos 200 e moitos deles críticos co que eu dicía, por suposto).


2) ¿Sabes en qué puesto te encuentras dentro de la lista de los blogs de opinión y literarios más visitados de Ourense y Galicia? ¿cuáles están arriba o abajo del tuyo?

-Pois tampouco che sabería responder a isto. Hai pouco alguén colgou unha clasificación (a nivel mundial, creo) e vin que estaba bastante ben, mesmo por diante dalgún xornal. O maior mérito do meu blog, con plena sinceridade, non son os meus escritos, senón o alto nivel de participación dos contertulios e o elevado nivel tamén dos debates, sobre todo históricos e culturais. Tras dunha serie de heterónimos, agáchanse persoas con certa relevancia na vida cultural e universitaria do país e eles son os que lle están a dar vida ó blog. Eu só pretende suxerir temas, sen ningún tipo de censura, e evitar insultos ou ataques persoais e acusacións sen probas: neste caso opto pola eliminación deses ataques anónimos; de non ser así, sería cómplice de difamación doutras persoas, amigas ademais. O noso é un blog cultural de pretendida vocación formadora e de debate, mesmo iso nos ten causado, en certos foros máis anárquicos, a acusación de ser “elitistas” e “culturetas”.


3) ¿Cuáles son los blogs de opinión más importantes en Ourense? y ¿cuáles son los blogs que recomiendas visitar a cualquier internauta gallego?

- En Ourense e fóra, pero feitos por ourensáns, sigo algúns blogs de amigos como o de Antonio Piñeiro (“Ourensalia”), o de Bouzafría (tamén ourensán) ou o do Liceo. Os meus blogs galegos preferidos están sinalados no meu propio: imprescindibles, os de Brétemas, Fíos Invisibles (a galeguidade na Arxentina coa xenial Débora Campos), De Paso, Dias Estranhos, Arumes dos Piñeiros, Ana Bande, Fragmentos da Galaxia e A vella da manta (do escritor Xosé Miranda). A outros amigos coñecinos dende a blogosfera, por exemplo, David Paz Nóvoa, fillo dun vello amigo, o pedagogo Xosé Paz. Dos non galegos, recomendo os dos escritores Antón Castro e Juan Cruz e o portugués Abrupto.

4) A partir de las pasadas elecciones municipales en 2007, el uso de los blogs entre los políticos ourensanos tuvo un gran boom a ¿qué crees que se debió?

-Porque son unha nova realidade comunicativa e teñen moitos lectores: quen quere votos non pode despreciar nada. Ós blogs dos políticos, pediríalles máis interactividade (que permitan comentarios e os respondan) e certo sentido crítico coas súas propias posicións políticas.

5)¿Cuál es el objetivo principal de los blogs en la era informática actual?

- Abrir unha nova vía de comunicación que é aínda unha incógnita no seu futuro. Ten todas as potencialidades: insertas imaxes, videos, música, interactividade, etc. Como fenómeno social irá para enriba e aínda nos ofrecerán novidades hoxe insospeitadas.

6) ¿Crees que los blogs periodísticos personales pueden llegar a suplir al periodismo impreso?

- Creo que xogan en campos diferentes e non deben sustituírse. A prensa escrita ten outros enemigos máis graves (os xornais gratuítos, por exemplo). Agora, si que é interesante que os xornalistas lean os blogs máis útiles e se sirvan deles como fonte de temas e debates. Sei que xa o fan moitos xornalistas, porque logo mo comentan no meu caso.

7) ¿Desde cuándo tienes tu blog? ¿has conocido gente a través de las fiestas, reuniones o juntanzas bloggeras?

- O meu blog acaba de cumprir dous anos, só dous anos, pero ten unha vida moi intensa, quizais demasiado. Superei xa os 1700 post e ademais actualízase todos os días, ás veces dúas veces ó día. Só ler todos os comentarios que xenera lévame ás veces unha hora ou dúas. Coñecín bos amigos a través dos blogs, como comentei antes (xentes tan interesantes como Débora Campos en Arxentina e moitos máis) e colaborei nalgún proxecto colectivo, como o primeiro libro da blogosfera galega, pero non teño ido a xuntanzas nin festas do sector (aínda).

-
8) ¿Qué opinas de la reciente creación del hosting "blogaliza"?, que agrupa a más de 500 blogs en gallego.

- Sempre é boa calquera inciativa chamada a difundir este mundo e a poñernos en contacto todos os blogueiros/as, aínda que, por motivos de tempo, é obviamente imposible seguir en contacto con 500 blogs diferentes e hai que escoller os prioritarios de cadaquén: na vida case todo escoller.

Anónimo dijo...

O blog matóu á estrela da radio?.

O Marcos é unha estrela dos blogs!.

Novo termo acuñado: blogstar!.

Marcos Valcárcel new blogstar!
Marcos Valcárcel new blogstar!.

Anónimo dijo...

Uú Uú
Uú nenaaaa
vouche ser un gran
Rock&Blog Star...

Abrirás o ordenador e atoparásme a mín.

Anónimo dijo...

Na vida todo é escoller, sí. E o verdadeiro problema da escolla non é decidir qué metemos ao saco, sinón determinar qué é o que queda fora.
O burro de Buridán sacaba todas as cousas que tiña no saco e metía as que quedaran fora. E o proceso repetíase hasta o infinito. Castigo dos Deuses por ornear fora de hora. (Xa sabedes que en Cangas pensan que o burro ornea a determinadas horas).

Anónimo dijo...

O vindeiro Premio Nacional da Cultura Galega vai para vostede, amigo Valcárcel. Así dará prestixio a estes novos recoñecementos. Se hai que presentar candidatura, xa me dirán vostedes como se fai. Aquí xa vai a miña.

Marcos Valcárcel López dijo...

Graciñas Arume, eu necesitaba contratar un asesor como vostede. Teñen un nome en inglés, non, como é? Eses que che soben o ánimo e fan de asesores psicolóxico-espirituais...
Por certo, que caña lle dan a dona Ánxela Bugallo, anunciando os PNCG, na web de ECG, varios lectores "irritados": "fanática comunista" e lindezas semellantes.

Anónimo dijo...

Eu tamén apoio a candidatura de Valcárcel... coa condición innegociable de que logo nos convide a un bo xantar cos doce mil cincocentes euros do premio :-)

Ana Bande dijo...

Grazas pola mención, amigo Marcos. Gustóume o de Rock&Blog Star, si señor. ¿onde hai que asinar para apoiar esa candidatura?

Anónimo dijo...

Croques, Perfecto Conde

Marcos Valcárcel López dijo...

Para o último Anónimo:
nesta casa temos falado dos Croques de PERFECTO CONDE, outro dos blogs que sigo con certa regularidade. Non o citei, porque non podo citar a todos e a pregunta do xornalista referíase ós feitos por ourensáns (creo que PC é lugués), aínda que citase logo outros non ourensáns que sigo case a diario. Pero, ben, engadido queda á relación (en calquera caso, ese dato non saíu no xornal).

Anónimo dijo...

Perfecto Conde é do concello da Pontenova, seica dunha aldea chamada Xinzo que debe ser a que figura na toponimia oficial como adscrita á parroquia de San Vicente de Vilameá.

Porén, Carlos Conde -amigo e compinche de Nivardo Castro- non sei se non era dalgunha freguesía de Mondoñedo. Este ano, por certo, os meus alumnos de cuarto len Narcos; iso, se queren aspirar a aprobar.