3 may 2008

O artigo de Aymerich
Colgado xa noutro fío, non gustou a moitos comentaristas nin ós socios socialistas. Velaí algunhas mostras:

Si acaso, la desavenida pareja que gobierna Galicia podría correr el riesgo de que los ciudadanos se tomen al pie de la letra los reproches que los dos cónyuges suelen intercambiarse.Imaginemos, un suponer, que los gallegos den crédito al diputado progubernamental Aymerich cuando afirma que los conselleiros del PSOE son, por así decirlo, unas nulidades. Dado que los socialistas desempeñan aproximadamente el 75 por ciento de las tareas de gestión, al desconcertado vecino de este reino no le quedaría sino deducir que al menos dos terceras partes del gobierno gallego son un perfecto desastre. Una deducción avalada, además, por la restante tercera parte de ese gobierno y no -como parecería lógico- por la oposición propiamente dicha, que es la conservadora.
"El gobierno gallego se opone a sí mismo" (A. Vence en Faro Vigo 3.5.08)

"Si yo fuera Carlos Aymérich, portavoz parlamentario del BNG, estaría preocupado por las conclusiones que extrae al analizar la gestión de sus socios de gobierno en la Xunta, que juzga como un estrepitoso fracaso, excepción hecha del área de Pesca en la que sin ser optimista admite que ha hecho poco. Si el análisis fuese certero, habría que preguntarse cómo ha tardado tanto en hacerlo público; más, cuando los señalados trasladan su papel como modélico, salvo algunas disfuncións puntuais (Touriño dixit) en Sanidade por culpa de las listas de espera. Cierto que no todo es tragedia en la labor del Ejecutivo, pues el dirigente nacionalista salva la acción de las consellerías de su partido y su programa transformador".
"Transtorno bipolar" (Lalo Pavón en La Región 3.5.08)

7 comentarios:

Anónimo dijo...

Non quere 'críticas continuas' no bipartito

Quintana pide 'calma' a Rego e Aymerich

ANT Diario. Redacción .

O vicepresidente da Xunta solicitoulles 'tranquilidade' aos portavoces de BNG e PSdeG e asegurou que as últimas afirmacións de ambos sobre a xestión do Goberno Galego 'non foron afortunadas'.

03.05.2008 | 15:09

Anxo Quintana, en Monforte. AGN O vicepresidente da Xunta e portavoz nacional do BNG, Anxo Quintana, advertiu hoxe de que "non foron afortunadas" as últimas intervencións dos portavoces socialista e nacionalista no Parlamento, Ismael Rego e Carlos Aymerich, nas que se cruzaron duras críticas, polo que lles trasladou un "chamamento á tranquilidade".
Aymerich iniciou a polémica ao censurar nun artigo n'A Nosa Terra a actuación das consellerías socialistas nestes case tres anos de Goberno coaligado, fronte ao cal Rego replicou reclamando a Quintana que desautorizase ao seu portavoz, ao que acusou de padecer "politicamente un trastorno bipolar".

O líder nacionalista aproveitou hoxe unhas declaracións á Radio Galega para criticar este cruzamento de declaracións e advertir de que o que a cidadanía desexa é que PSdeG e BNG traballen "man con man", defendendo cada cal o que considere oportuno "sen críticas continuas nin descualificacións".

Alcaldes

Por outra banda, o vicepresidente da Xunta tamén se referiu ás críticas dos alcaldes do PP pola súa actuación respecto do Consorcio de Servizos de Igualdade e Benestar, sobre as que concluíu que a formación que dirixe Alberto Núñez Feijóo "perdeu o rumbo".

Así, cualificou de "insólito" que un partido "abronque aos seus alcaldes por alcanzar acordos coa Xunta" e considerou que "o lóxico" sería felicitarlles por iso. "Creo que o PP equivócase, a xente quere colaboración, non confrontación", sentenciou Quintana.

Anónimo dijo...

http://www.laopinioncoruna.es/secciones/noticia.jsp?pRef=2008050400_5_187277__Opinion-Decepcion-progresista

Decepción progresista

FERNANDO GONZÁLEZ MACÍAS

Al sur de la legislatura, cuando entra en la recta final el mandato del bipartito, hay un sector de gentes independientes, sin clara adscripción partidaria, que apoyaron el cambio -no sólo con su voto- que a estas alturas no ocultan una profunda decepción. Seguramente no sea muy numeroso, pero tiene un gran peso político por la posición social que ocupa. Son intelectuales, profesores, escritores, y artistas con una notable presencia pública y gran capacidad de influencia tanto en los círculos profesionales en los que se mueven como en determinados ámbitos ciudadanos siempre atentos a lo que piensan y lo que dicen personajes que son para ellos de referencia.
Tal vez su actitud haya coincidido al final del fraguismo con la de quienes, incluso en la órbita conservadora, consideraban necesaria la alternancia, aunque sólo fuese por una cuestión de higiene democrática. Sin embargo, esperaban que la coalición progresista cambiara de raíz muchas cosas, empezando por plantear un modelo propio de país, reflejado en una nueva ordenación territorial y en una profunda transformación de la estructura administrativa que da soporte al autogobierno. Pero nada de eso se ha visto hasta al día de hoy, como tampoco las medidas que materializarían la ansiada regeneración democrática, tales como formas más transparentes de relación de los gestores públicos con la ciudadanía, el cambio de modelo de la radiotelevisión autonómica o la desaparición de los perversos mecanismos de influencia económica sobre la prensa.
Ciertos aspectos del pacto de gobierno, escasamente ambicioso a su entender, y el propio reparto de las áreas de poder entre socialistas y nacionalistas sembraron las primeras dudas en ese grupo hoy desencantado con la labor de una Xunta que consideran mediocre, de un perfil político muy bajo y escasamente receptiva a los mensajes que le llegan de quienes les pusieron donde están. Le molesta muy especialmente la actitud autosuficiente, cuando no prepotente, de las y los mal llamados independientes, cuyos nombramientos, dicen, no se justifican ni por su biografía, ni por su trayectoria de compromiso cívico (muchos/muchas no se mojaron en nada) ni por la valía, que para nada han acreditado tampoco desde que ocupan sus cargos.
Y luego está la constatación de la incapacidad de Touriño y Quintana para dar cohesión a un gobierno que ha sido incapaz de un formular un proyecto conjunto y, lo que es peor, ha dilapidado buena parte de sus energías en una absurda estrategia de confrontación interna, externa y mediopensionista, que lo único para lo que les ha sido útil es para descolocar al Partido Popular. Y es que al PP, a mayores de privarlo del poder, a pesar de ser la fuerza mayoritaria entre el electorado, no le han dejado hacer ni el papel que institucionalmente le corresponde, el de oposición. Algo que ni siquiera es positivo para los que gobierno y resulta muy perjudicial para la salud del sistema.

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

Interesante observación en aparentemente falsa terceira persoa de Fernando González Macías. Non creo eu que proceda dos sectores descontentos cos independentes: é compartida por aqueles que non militan nos partidos gobernantes.
Eu, sen embargo, son optimista sobre a vindeira composición do goberno (por suposto, cun PP derrotado de novo).
Eu, pola miña banda, xa din por rematada esta lexislatura. Canto antes remate, mellor.

Anónimo dijo...

Nas próximas eleuciós o bng vai igualar a 13 ou subir a 14 e o beneficiario do futuro fundimento do PP -efecto Bretaña- será o PSOE que subirá 5 ou 6.
Dixit.
Admito apostas.

Anónimo dijo...

Pois se é por apostar e por complacer a don Etxe, aí vai o meu prognóstico (reservado):

PP: 34 (-3)
PSdeG-PSOE: 29 (+4)
BNG: 12 (-1)

O PP aguantará bastante ben nas cidades, pero empezará a notar con moita forza no rural a súa ausencia de poder. Disto beneficiarase o PSOE, xa moi introducido nos concellos pequenos. O BNG resiste medrando algo no rural, pero tende a baixar nas cidades.

Anónimo dijo...

Vaia, non contan có partido do Xaime, que contan con un pola Coruña, según dín por aí.

Anónimo dijo...

Un, e subindo.