Presentación do poemario de Víctor Campio "O aire, a luz e o canto Poesía Reunida 1987-2006"
(Clic na imaxe para agrandar).
Entradas
Hace 1 semana
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Na vella Auria un recuncho para a reflexión, o lecer e o pensamento. Unha fiestra aberta ao mundo dende aquela vella sentenza de don Vicente Risco: "Ser diferente é ser existente".
INAGURACIÓN DA BIBLIOTECA MARCOS VALCARCEL
Album fotográfico:
Veño sendo:
Últimas uvas picadas:
Ourensanía
Son coma da casa:
Outras solainas:
-
PAISAXES CON MÚSICA - Paisaxes con música de Emilio Blanco "Milucho" Someday Soon (1977) Firefall
-
Libros do Mes - *The Strategy of Conflict* de Thomas C. Schelling [*E*] **Everything is Predictable *de Tom Chivers **Why Nations Fail* de Daron Acemoglu [*E*]Hace 3 semanas
-
Lendo que é xerundio - Libros que lin ultimamente: - Habitar as fendas: Gisele Mato - Carta de una desconocida: Stefan Zweig - A ira dos mansos: Manuel Esteban - Los bueno...Hace 4 semanas
-
-
Que c*** fai un enxeñeiro? - Cando escoitamos dicir "onte coñecín a un tipo simpático; é fotógrafo", non respondemos "Ah, e que traballo fai?" (a menos que queiramos parecer parvos). U...Hace 4 meses
-
Poesía chinesa (1): Li Bai (701-762) - Li Bai é o clásico entre os clásicos da poesía chinesa, o epítome da gloriosa época da dinastía Tang. Velaquí tres versións do seu poema "Bebendo no lua...
Hace 4 meses -
FELISA FERRAZ. I FESTIVAL PIRINEO LITERARIO - *Felisa Ferraz: “*Mi Pirineo es belleza y compromiso” La profesora e investigadora es la directora del Festival Pirineo Literario que se celebrará en ...Hace 1 año
-
Traduttora, traditora - A tradución é un mal necesario: necesario pero un mal, ao cabo. Que non daría eu por ler a Soseki en xaponés ou a Shakespeare en inglés! Neste último cas...
Hace 1 año -
O Futuro de Subxuntivo (FS). - Prebello https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=los+jaivas.lokko.m...
Hace 1 año -
Correspondencia entre Rosa Chacel y Esmeralda Almonacid, próximamente. - *A María Carballido, filla de Esmeralda* Ola a todas as que sempre abrides esta fiestra; estiven ausente demasiado tempo, pero podo xustificarvos o meu s...
Hace 1 año -
Keuntungan dari Kartu Kredit OVO U CARD dan Cara Daftar - *Jakarta* - Apa saja Keuntungan dari Kartu Kredit OVO U CARD dan bagaimana cara daftar agar bisa memiliki kartu ini? [image: Keuntungan dari Kartu Kredit...Hace 2 años
-
As dúas cabezas fenicias de Picasso - NTERÉSAME coñecer o sutil abismo que separa o xeito no que nos representan e o xeito no que nos gustaría ser representados. A separación no debuxo e na...Hace 3 años
-
Cinema no Fórum: Terror e ciencia-ficción - *Terror e ciencia-ficción* Case desde que naceu o cinema comezou a fabular, e grazas a xente coma Georges Méliès a pantalla encheuse de maxia en fantasías...Hace 3 años
-
-
A CHORIMA, A FLOR DAS NOSAS LETRAS - Chega o Día das Letras Galegas e montaranse, coma sempre, as correspondentes aparencias de celebración. Prebostes de todo pelo asistirán (pola mañá) a un a...Hace 7 años
-
NÁPOLES 1 - Hai apenas cinco días que regresei de Nápoles. Pasei alá case un mes, vivindo nun apartamento no barrio de Sanità. Un barrio como gustan de chamar os nap...
Hace 7 años -
MS GLOW Acne Cream Salep - *MS GLOW Acne Cream SalepRp55.000* Acne Cream Salep MS GLOW mengandung bahan aktif yg dapat mengobati segala jenis jerawat. Serta kandungan niacin...
Hace 7 años -
How Did Unlimited Poke Coins Change The User Experience - When you have unlimited poke coins option the user have a clear mind on what he wants to do. The challenging part of the game might get reduced but the exp...Hace 8 años
-
-
A casa de Stefan Zweig - A cidade de Salzburgo está encaixada entre dous pequenos montes, o Mönchsberg e o Kapuzinerberg. Subir este último, o monte dos Capuchinos, é un paseo cu...
Hace 9 años -
Repostar en Mondoñedo - Xa está. Por fin sábese por que se fixo tan mal a autovía A-8 ao seu paso polas cercanías de Mondoñedo de maneira que, cando hai néboa, decote resulta obr...Hace 9 años
-
Salmon Fishing Gear - Despite all the salmon fishing gear are used specifically for bass fishing. Choose the salmon fishing gear after on both flies and spinners. Seeing a rai...Hace 9 años
-
Airstrip Property Idaho - Racism seems to be part of Idaho RV facilities are only open from May 1 to 2 years of a water fall you can do here aside from learning more about volcano...Hace 9 años
-
Nova Bouzafría - Dende hoxe teño nova leira que sachar: www.bouzafria.gal Alí estarei para o que gusten encomendar.Hace 9 años
-
-
-
-
-
Brétemas inicia unha nova etapa - Dende hoxe estamos aquí: bretemas.com Expresamos a nosa maior gratitude ao equipo de Blogaliza que nos acolleu durante catro anos con extraordinaria xenero...Hace 12 años
-
DEREITOS OU PRIVILEXIOS? - A instalación na tribuna pública do asunto das axudas que veñen percibindo dende hai case dúas décadas os funcionarios do Concello de Ourense e das cales ...
Hace 13 años -
-
Sinais de vida - Isto é unha despedida e tamén é un saúdo. Xa non haberá máis días estranhos, e se miran cun pouco de atención notarán que empeza a haber sinais de vida. Al...Hace 14 años
-
Fusion:" GAYOSO" indefinidamente! - PRESENZA INDEFINIDA Durante a súa intervención na conferencia, o Fiscal Xeral do Estado, Cándido Conde Pumpido --que foi presentado por Gayoso--, se refer...
Hace 14 años -
Desmentido - Sergio Vega, Shaka, afamado cantante de* narcocorridos*, acudiu aos medios de comunicación para desmentir a súa morte. O *narcoterror* ten no punto de mira...Hace 14 años
-
De Toro - Nunca fun demasiado fan deste escritor. Gustáronme moito Polaroid, Land Rover e (sobre todo) Tic-Tac. Non sei dicir que me pareceu exactamente Calzados Lol...Hace 14 años
-
-
Mudanza - En breve será redirixida á nova versión do blogue en blogaliza, onde agardamos poder retomar as xornadas deste porto. Actualicen todo o que teñan que actua...Hace 14 años
-
-
por un soño - Un día, case sen querer, puxen esta foto neste blog, nada intuía que sería o último que escribiría neste blog que me acompañou uns cantos anos. Fun a vi...
Hace 15 años -
Brétemas muda a blogaliza - Despois de catro anos con blogger estás brétemas mudan para a comunidade de blogaliza. A partir de hoxe estamos aquí, onde iniciamos con enorme ilusión as ...Hace 15 años
-
-
-
Paisaxe con figura - (21º da serie "Épica apócrifa")Traballara moito toda a vida. Sempre o mesmo. O ciclo estacional da labranza ano tras ano. Recomezar o rematado unha e outra...Hace 17 años
-
Cuestionario Proust - Un cuestionario mándame un amigo que na miña vida me vin en tal aperto... Pois si, convídame a facer un cuestionario Proust e, aínda que parece doado, a mi...Hace 17 años
-
9, 8, 7... - Moitos de vós xa sabedes de que vai isto. Xeración Web, o proxecto no que levamos embarcados diversa xentiña (poucos, pero majiños) dende hai algún tempo,...
Hace 17 años -
-
Alfalfa e omega - *Coa excepción de Nietzsche, os lingüistas e os psicólogos non fixeron moito por exploraren o xénero ubícuo e ensarilhado da mentira**. Apenas contamos cun...
Hace 17 años -
-
mudanzas - emulando a'ohqtomr, eu tamén cambio de leira. voume para blogaliza. podedes localizarme en http://oollodavaca.luagris.netHace 18 años
-
Pechamos por traslado - 333 entradas despois. PECHAMOS POR TRASLADO Dende agora, se aínda lle quedan gañas de ler as cousas que a un lle dá por escribir, terá que facelo en http://...Hace 18 años
-
The made whole temple of joy - You accept my dream dreaming of an all-knowing waterfall. I seethe ecstatically, ecstatically. Did I so recently drift, soundlessly? The sky longing for a...Hace 18 años
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Reserva :
-
►
2009
(370)
- ► septiembre (13)
-
▼
2008
(1097)
- ► septiembre (77)
-
►
2007
(889)
- ► septiembre (77)
Tecnorati:
33 comentarios:
Víctor Campio é un extraordinario poeta, descoñecido para inmensa maioría. Coa publicación desta obra é de agardar que reciba todos os xustos recoñecementos. Ademais, e por se fose pouco, é un auténtico cabaleiro, unha excelentísima persoa.
Alégrome sobremaneira da (re)edición da súa obra poética que convido a todos a disfrutar.
Dou fe do gran poeta que é Víctor Campio Pereira. Parabéns pola publiación que non defraudará aos seus lectores.
Lembro unha vez que lle diximos ó Victor Campio na clase, alá por o 80, que nos gustaba moito aquela serie que se chamaba "Con ocho basta", e él contestóunos que a él non lle gustaba nada ,porque aquelo non tiña nada que ver con nós nin coa nosa cultura. Eu quedéime pensando un rato, e no seguinte episodio xa me din conta de unhas cantas cousas que non tiñan nada que ver có noso xeito de vivir de entón. Agora, igual era diferente.
Excelente. Desculpen o uso deste fío, non vin outro máis a xeito.
En efecto, excelente artigo de Darío Villanueva, do que non me resisto a citar un fragmento que, por se aínda fixese falta, pon no seu lugar o último libro de Marica Campo:
Tengo en mi mesa un buen ejemplo de lo que digo. Se trata de un libro de poesía publicado en octubre de 2007 y con una inmediata segunda edición en enero del presente año. Su propio título, Sextinario: trinta e seis + tres, habla ya de su pertenencia a una determinada tradición de la literatura paneuropea, que arranca del poeta medieval occitano Arnaut Daniel. Al juego de la composición estrófica que lo denomina, se añade, incluso, otro rasgo de la poesía experimental, la visualidad de los caligramas o poemas figurativos. Pero lo sofisticado de ambos recursos, el métrico y el tipográfico, no entorpece para nada la expresividad de sus 40 composiciones, que tratan de la creación literaria, de la realidad social y de la intimidad de la propia escritora, Marica Campo. Siempre con las palabras eminentes que constituyen el marchamo de la mejor lírica, este poemario en gallego modula registros diferentes como puedan ser el satírico, el trascendente o el más íntimo, y le permite a su autora expresarse en lo que toca a sus ideas, a sus percepciones y a sus denuncias, siempre en términos que sus lectores podemos hacer nuestros, porque para ella y para nosotros "o poema é a sombra que me copia". Y con la aparente artificiosidad de una forma métrica muy cerrada y exigente, Marica Campo es quien, sin embargo, de expresar, en auténticos poemas "noticiosos", asuntos de la más inmediata actualidad como la violencia machista en As razóns do asasino, A razón da víctima o Mulleres de Ciudad Juárez.
Os que podian ir á presentación,pregúntenlle ao Victor Campio cómo xogaba de pequeno coa máscara funeraria do Padre Feijóo, sen saber o que tiña na mau.
POr certo, o Victor non só ten poemas en galego, senón tamén en castelán. Non en vano foi profesor de Lingua Española, que foi o que me impartíu a mín.
Como non vou poder ir á presentación (eu teño un horario de traballo, a pesar do que diga o coñero do Lobo Neghro), xa miraréi de mercar o libro, e de paso comprobar se nel ten presenza a lingua do de Cervantes, na que lle coñezo xa algunhas cousas.
Si, en efecto, tamén é un gran poeta en castelán. E ten tamén unha novela autobiográfica sobre a súa xuventude que non tiven ocasión de ler.
Poesía de Victor Campio:premer.
Para os contertulios ourensáns, publicidade máis ou menos encuberta:
Esta noite será entrevistado o catedrático xubilado Ramón Area Míguez na cadea local Auria TV, por mor da publicación do seu novo libro "Seducidos por a Filosofía". O entrevistador faille un pequeno agasallo sorpresa ao final da charla, en autoasumida representación de todos os que, coma él, foron alumnos seus.
Linda estrofa:
"Toco tu savia y toco la encendida
ceniza de mis muertos ascendida
por el tuétano dulce de tu talle"
Todo un canto elexíaco ao ciclo de Krebs.
Dá-comba:
Se ten a ben, súbanos , para os que non temos cobertura, ou son de aldea o video a yutú , plus.
Eu tamén sei facer lindos poemas, como este:
Tu nombre me sabe a yerba
de la que nace en el valle
a golpes de sol y de agua
Tu nombre me lleva atado
en un pliegue de tu talle
y en el bies de tu enagua
(A ver quén sabe qué "nombre" é ese. qué "valle" é ese e qué tipo de "herba" é esa).
(Os poetas somos moi retortos).
BREVE CRÓNICA DE URXENCIA UN POUCO AO ESTILO DAS VELLAS GACETAS
Nun día de cans, frío e chuvioso, hoxe, venres día 28 de novembro, case cen persoas desafiaron en Ourense as inclemencias e asistiron, no salón de actos de Caixanova, á presentación do libro de Víctor Campio Pereira, O aire, a luz e o canto. Poesía reunida, 1987-2006, Santiago, Pen Clube Galicia, 2008.
Manuel Outeiriño, autor do limiar do libro, estivo preciso e analítico, achegando claves da poética do que fora seu profesor, nacido en 1928. O autor do epílogo, Xesús Alonso Montero, feito un rapaz no día que cumpría oitenta anos, foi pedagóxico e entusiasta (sen esquecer o seu ritornelo "eu de maior quero ser comunista"). Luís González Tosar, de verbo pausado, deu conta da elaboración libro e da neve que o fixo chegar serodiamente. O propio Víctor Campio, abrumado polas merecidas benzóns, leu con voz firme e clara, dous dos seus grandes poemas.
O acto rematou coa interpretación de catro breves pezas por un mestre violinista do leste: a precisión da corda e a calor da madeira pecharon o acto. Os asistentes foron agasallados cun exemplar da obra grazas á xenerosidade do seu patrocinador, Caixanova.
Non puden asistir á presentación, pero ás nove e media aproximadamente paseí frente ao edificio on de se celebróu. Chove a cántaros e vai moito frío. Levo un lergo abrigo negro,gorro de lá e paraguas. Todo fai boa falta. No vestíbulo da entrada, sin atreverse a sair aínda a causa do tempo charlan animadamente o autor do libro presentado, o Fonseca,o Arturo Baltar,o Luis Tosar, o Peña Rey, e outros. Teño ganas de ir saudar ó meu ex-mestre o Victor, e preguntarlle como foi todo. Pero non me atrevo, ao velo rodeado de xente tan importante.
Diríxome ao bar Trampitán, na Praza Maior.Pido unha cervexa,collo ANT e saco o meu pequeno ordenador, pra tomar unhas notas. Entranagora Arturo Baltar, con dúas das persoas que estaban no vestíbulo e que coñezo de vista, pero non lembro os nomes. Unha delas, trae algús exemplares do libro. Pídolle por favor se me deixa botarlle un vistazo a un de eles. Préstamo, moi amable, e leo algúns dos poemas. Devólvollo ao dono e, cando mo colle, dime algoasí como:" Están moi ben eses ordenadores pequeniños ". Arturo Baltar aproxímase e charlamos, a tres bandas, sobre as posibilidades das novas tecnoloxías. Cando se alexan, o que me prestóu o libro dime,cheo de4 razón: "O blog do MArcos Valcarcel é do mellor que podes ver en galego".
O Baltar ben sabe o que valen as tecnoloxías: lembro ter visitado o Parador de San Estevo de Ribas de Sil un día que o refectorio estaba preparado para unha asamblea de Mulleres Rurais ourensanas no trascurso da cal se lles habían entregar cadanseu ordenador portátil, agasallo da Deputación. Cantos deles seguirán sen estrear, no fondo dun armario!
O Arturo Baltar ist ein anderes mann,meine liebe freundin Lourixe. Non é o Pte de Dipu ourensana. É un escultor ourensán de prestixio.
XDC, ben vexo que falamos de personas distintas! Pero o meu maxín ten menos contención que o do ilustre Sr. Medela, e unha palabra, un nome, fixéronme lembrar aquel pasmo meu ante o dispendio do cacique ourensán. Evoco o pensamento que daquela me embargara recreando a irreal visión das miñas veciñas, labregas chairegas, no marco dun monumento fermosamente restaurado para lecer de ricos, xantando un saboroso almorzo de deseño e rematando a xornada cunha arenga do líder de masas provincial de turno, remedo de Papá Noel con brillantes e excesivos agasallos que non teñen uso no día a día das beneficiadas.
(E segue nevando na Chaira! :-P)
Lourixe: Que pena non vir Vde.!
De todo o modo, non lle sei como será o inverno innuit, mais aquí en Allariz vaille un frío do demo.
Tamén quería nevar esta mañá.
Non sei se o sr. dos Piñeiros dará pasado o alto da Cañiza...
Un grande abrazo, Lourixe!
Peor pinta ten a situación do noso fidalgo Delapierre.
Seica está entalado na neve, no alto de Guítara. Cousas da propulsión traseira do SEAT 850 especial {Modelo 'De Luxe', evidentemente}.
Don Jacques buscou agasallo nunha tenda bar, a pé de estrada {Bar-Tienda Tojo-Ultramarinos-Funeraria-Ferretería-Sellado de quinielas-Cotos de pesca-Armería-Artículos para el hogar-Materiales de construcción-Hay menú diario}.
Non hai cobertura telefónica, señorita Lourixe, e despois da da cuarta copiña de guindas, o noso emblemático e heráldico heroe deu en pensar que estaba no templo de Isis.
A honrada propietaria (Señora de Tojo-Remedios para os fregueses}, ten un perfil... Un perfil... mmmmmmmmmmm... Un estilo Holly Hunter.
Sir Lancelot Delapierre tenta espaxotar o demo, que lle anda a besbellar no ouvido esquerdo.
Ufffffffffffffffffffff...
Hai xa cobertura!!!
Pasa o camión do leite, Lourixe.
Pasa tamén "La Directa", cara a un funeral.
Hai luz no final do túnel. A cabina do camión está sacralizada con tres ex-votos: A bandeira do Atlético de Madrid, un calendario enorme cunha repoluda moza que polo que se está a ver non ten frío ningún, e un rótulo na viseira torna-sol: Modesta, Álex y Vanessa.
Señorita Lourixe: Grazas polo pormenor do camión do leite.
Cos meus cumprimentos.-
Si, xa sei, contención.
Mais non me podo resistir. Estou a ver o señor Apicultor dubidando entre non levar gravata ou poñer gravata lazada, pano de gentlemen británico ou botarse ao monte e presentarse na cea cunha coroza, si, señorita Lourixe, esa que comprou no Cebreiro.
Vou dar unha volta por Allariz, para ver se callou a neve en Penamá.
Un respectuoso saúdo.-
Eu non me preocuparía por Lord Delapierre, Medela. Ten un alto grado de "espilidez" e adaptación ao medio. Tíña que ver vostede como hai un par de días rendibilizaba unha conferencia do noso anfitrión Don Marcos, galanteando a unha xove chairega universitaria que, para máis inri, é tocaia miña.
Canto ao do camión do leite, "it is a truth generally aknowledged" que no rural todo se mide por el. A experiencia de calquer guía de turismo que explore unha nova ruta e lle pregunte a un paisano: "E por aquí pasaría un autobús?" ten como resposta segura: "O camión do leite pásalle!"
Sorry, non se pode fiar unha da memoria, a cita correcta é "it is a truth universally acknowledged".
Medela Versace: hai que levar gravata?
Arume: Consulteino. Abofé que si. E cheguei á conclusión que o prudente é levala no peto da chaqueta, caso ser preciso, poñela.
Ouviu, se non ten, empréstolle unha. Fágome cargo: Hoxe ha estar todo pechado, en Vigo.-
Tarde piache.
Señoras y señores:
Hoy a la tarde y noche, gracias a don Marcos y a almas generosas como las que atesoran los cuerpos de los señores Arume y Medela, Ourense será todo un hervidero/burgas y dará acogida a la mayor concentración de intelectos por quilómetro cuadrado que recuendan los tiempos.
Dejémoslo en "la mayor concentración", suprimamos los de "intelectos" y seguro que sí. Ditirambos, los mínimos.
Menos mal que estabamos a falar de D. Victor Campio, pero por favor, favor para don Victor a quen coñezo ben, e favor para quens o apreciamos; estou completamente seguro que a don Victor, igual que en vida ó doutor Gallego, non lles gostaría ren tanto gavar de adulantes de cando cadra, é xente certa e transparente, de letra espida, non me fío de algúns de vostedes e, por tanto léano, e non digan nada, non-o esfolen que é meu amigo.
El evento valía la pena
El evento merecía la pena
Quen non es nada de fiar es ti, Arxides, por insidioso.
Don Víctor, Criatura Sabia, que diría el Profesor Don Pancracio Celdrán
Publicar un comentario