

espírito do Miño, flor dourada
do Avia, saiba do Arnoia sosegada,
vagalume dos vales rebuldeiro…
Gloria a ti, sagra sangue da alta gloria
ambrosia dos deuses amatoria,
cálido caldo armónico e vital…
Na vella Auria un recuncho para a reflexión, o lecer e o pensamento. Unha fiestra aberta ao mundo dende aquela vella sentenza de don Vicente Risco: "Ser diferente é ser existente".
5 comentarios:
Boa ocasión para reler a Valente, toda unha referenca cristalina na comprensión e intepretación da poesia.
O da foto non é Valente, senón do homenaxeado.
anónimo primeiro, e como é q confundes a Valente con Gómez Alfaro? a homenaxe é ao do Ribeiro...
Pido disculpas pola confusión, a letra é moi pequena e non a lin, sei que está a piques de celebrarse unhas xornadas sobre Valente e proxectei sobre a imaxe que se presentaba. Vaian os meus respetos para o homenaxeado de que exoitei esta mesma tarde unh semblaza na radio.
Vaia un recordo para Gómez Alfaro, de quen manteño a súa ledicia de neno grande cando era premiado por algún dos seus poemas.
Publicar un comentario