1 feb 2007


Torrente Ballester
Pan por pan 1 febreiro
Volveu saír o nome de Dionisio Ridruejo nos Encontros do Liceo: Caballero Bonald, amigo de Benjamín Prado, defendeu en cambio ó falanxista reconvertido en crítico de Franco, sobre todo porque tivo un papel protagonista no propio espertar democrático do novelista xerezano. Hai un interesante debate ó respecto no meu blog: falouse alí de Laín Entralgo, Tovar, Ruiz Giménez, Aranguren, Cunqueiro, José María Castroviejo, etc., desafectos de vagariño do réxime franquista.
Torrente Ballester foi un dos máis valentes: despois de ser un home do réxime (profesor na Escola de Guerra Naval, redactor de libros de texto, crítico en “Arriba”) puxo ese status en cuestión asinando en 1962 unha carta solidaria cos mineiros en folga de Asturias: aceno que lle custou moito na súa vida persoal, pero rescatou a súa dignidade como cidadán.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Esto di da poesía de Ridruejo Torrente na súa Literatura española contemporánea:
“Es de Quevedo de quien recibe Ridruejo, no influencia, sino aliento y dirección, y, entre los modernos, de Antonio Machado y de Unamuno. Su materia es varia, vivida, biográfica, surgida casi al día, , hecha poesía casi instantáneamente: el amor –naturalmente- y el paisaje y la emoción estética ante el cuadro y la piedra; la muerte y la política, la guerra y la amistad, sin exclusión de nada humano, ni de lo divino. Hay una materia poética, un pensamiento, una emoción humana que sólo el castellano pudor del poeta impide desparramarse en grito, contorsionarse y temblar”.