12 jun 2007

O resultado dos pactos (foro de debate)

Por indicación de APC abrimos este foro para quen considere pertinente opinar sobre o resultado final do novo mapa político municipal galego.

62 comentarios:

Anónimo dijo...

a.p.-c. said...
Aquí vai o texto dos pactos PSdeG-PSOE e o BNG para a gobernación dos concellos.

Xa sei que non é o lugar máis axeitado para poñelos, pero mañá Valcárcel, se quere, poderá abrir unha entrada a propósito.

ACORDO ENTRE O PSdeG-PSOE E O BNG PARA A GOBERNACIÓN DOS CONCELLOS (2007)

Os resultados electorais do día 27 de maio expresan en moitos concellos galegos unha vontade de gobernos de coalición ao non producirse maiorías absolutas por parte de ningunha das forzas políticas concurrentes, nestes concellos.

O PSdeG-PSOE e o BNG, respectuosos con esa vontade cidadán de gobernos plurais para estes concellos e sensíbeis á necesidade de propiciar a súa estabilidade política, establecen o presente acordo para a gobernación dos concellos.

Os gobernos municipais derivados deste acordo basearanse na corresponsabilidade efectiva, solidaria e leal de ambas as dúas forzas na acción de goberno, así como na concepción do Goberno como órgano unitario.

O reparto de tarefas e responsabilidades nos distintos ámbitos institucionais estarán en relación coa representatividade acadada por cada unha das forzas políticas acordantes. As direccións nacionais do BNG e PSdeG-PSOE constitúense en garantes destes acordos no
ámbito de Galicia. Asumindo, por tanto, as responsabilidades que se deriven das actuacións locais que infrinxan os acordos devanditos.

As direccións nacionais do PSdeG-PSOE e o BNG expresan, asimesmo, a súa vontade de asegurar a gobernabilidade das Deputacións, comprometéndose a iniciar negociacións con este obxectivo.

Estes acordos das forzas asinantes para garantir gobernos de coalición nos concellos que fagan realidade o cambio, baséanse nos seguintes

PRINCIPIOS E CRITERIOS PROGRAMÁTICOS:

1.- O PSdeG e o BNG suscriben o presente acordo de gobernación comprometéndose a impulsar na acción municipal gobernos cimentados na proximidade aos cidadáns e aos seus problemas, gobernos fortes para ofrecer un maior nivel de benestar. Comprometémonos a demandar para os concellos un modelo de finanzamento capaz de garantir a suficiencia económica necesaria para xestionar a súas competencias.
2.- Concebimos os concellos como pezas fundamentais para a vertebración do País. Neste sentido, o BNG e o PSdeG impulsarán unha nova organización administrativa do territorio galego baseada en comarcas e áreas metropolitanas.
3.- Concellos comprometidos co desenvolvemento rural e co equilibrio territorial e medioambiental, concellos que aposten por un modelo de crecemento sustentábel, respectuoso co medio e coas persoas.
4.- Pularemos por políticas de ordenación territorial e planificación urbanística inseridas nunha concepción galega global e destinadas ao desenvolvemento sustentábel, equilibrio territorial, urbanismo racional e debida protección do ambiente, da paisaxe e do litoral. Neste sentido comprometémonos a que os concellos vinculados a este acordo adaptarán os seus planos xerais á nova lexislación, facendo unha reserva de solo para vivenda de promoción pública do mínimo do 30%, nos concellos de menos de 20.000 habitantes, e do 40% nos concellos restantes, adaptando as súas políticas ao previsto na Lei en desenvolvemento.
5.- Os concellos son instrumentos fundamentais para a mellora da calidade de vida e a conquista do benestar e a igualdade. Neste sentido serán liñas de actuación prioritarias as políticas de promoción económica e creación de emprego, de desenvolvemento de programas de benestar social, de defensa do medio ambiente, de igualdade entre homes e mulleres, as políticas sociais de vivenda, así como de dotación de equipamentos educativos, sanitarios, culturais e deportivos.
6.- Comprometémonos a manter a máxima colaboración das institucións locais co Goberno Galego en todos os eidos.
7.- Comprometémonos a que os concellos sexan institucións xestionadas de xeito democrático e transparente e abertas á participación cidadá. Promoveremos fórmulas para que os veciños e veciñas sexan partícipes das decisións das corporacións locais, dotando a todos os concellos de Regulamentos e Consellos de Participación Cidadá. Asumimos o firme compromiso dos gobernos municipais cos valores éticos e co interese público.
8.- Os concellos serán axentes activos na promoción da cohesión social, a identidade cultural e a extensión de usos do noso idioma. Neste sentido, os gobernos municipais vinculados a este acordo cumprirán e farán cumprir a lexislación en materia lingüística, empregando a nosa lingua de forma sistemática en todas as súas comunicacións orais e escritas e promovendo o seu uso normal nos servizos e dependencias da Administración local. Garantirase en todo caso o dereito dos cidadáns a seren atendidos en galego en todas as súas relacións coa Administración.

Para a conformación de maiorías de goberno que garantan a aplicación dos principios e criterios programáticos denantes enunciados, o PSdeG-PSOE e o BNG acordan:

1º.- Dar o seu voto na sesión de investidura, ao candidato/a da forza máis votada en cada concello das asinantes do pacto, nos casos en que ese apoio sexa necesario para garantir o acceso á alcaldía.
2º.- Nos restantes concellos facilitar, en calquer caso, a investidura do candidato/a da forza máis votada das asinantes do pacto, mediante a abstención se fose preciso, para evitar que se puidese alterar o pactado neste acordo ao ser votados por outra forza.
3º.- O PSdeG-PSOE e o BNG acordan impulsar a formación de gobernos de coalición nas cidades de A Coruña, Santiago, Lugo, Ourense, Pontevedra e Vigo conforme aos seguintes criterios, salvo acordo noutros termos das dúas forzas no ámbito local:

a) Ostentará a alcaldía a forza máis votada, das asinantes do pacto, nese ámbito territorial.
b) Na segunda forza, recairá e a Tenencia de Alcaldia única.
c) As áreas de responsabilidade distriburanse en proporción á representatividade de cada forza política en cada ámbito.
4º.- Nos demais concellos incluídos no acordo impulsarase un proceso de diálogo no ámbito local para propiciar gobernos de coalición ou acordos de gobernabilidade, orientados polos mesmos principios anteriores.

CRITERIOS PARA O FUNCIONAMENTO DOS GOBERNOS DE COALICIÓN:

Principio de unidade de xestión e de solidariedade: O goberno municipal, como órgano único e colexiado, actuará con cohesión, lealdade e apoio mutuo, responsabilizándose de xeito conxunto e solidario do funcionamento do concello; partindo do diálogo e co compromiso cun programa municipal común. Cada formación política manterá a súa autonomía de actuación no que exceda á xestión municipal.

Principio de autonomía: O Alcalde efectuará unha delegación xenérica de competencias aos concelleiros/as que contemplará todas as facultades, dereitos e deberes na materia ou área delegada agás as indelegábeis, co obxecto de garantir a capacidade de xestión na súa área, dentro do marco das liñas programáticas básicas e no sometemento ás normas xerais e ás decisións corporativas, que garantizan o funcionamento unitario do goberno municipal.

Principio de eficacia: Na acción de goberno primará a axilidade, eficiencia e eficacia, para así acadar un nivel óptimo de prestación de servizos e de mellora de calidade de vida dos cidadáns.

En Santiago de Compostela, a 11 de xuño de 2007.


Emilio Pérez Touriño Anxo Quintana González
Secretario Xeral do PSdeG-PSOE Portavoz Nacional do BNG

*****************************************

ACORDO POSTELECTORAL PSdeG-PSOE/BNG PARA A GOBERNACIÓN DOS CONCELLOS E A DEPUTACIÓN DA CORUÑA (2003)
O 25 de maio de 2003 os cidadáns e cidadás de moitos concellos de Galicia decidiron co seu voto que o goberno dos seus concellos se sustentase nunha maioría plural, ó non outorgar a maioría absoluta a ningunha das candidaturas concorrentes

Esta vontade expresada polos cidadáns galegos nas urnas esixe das forzas políticas de progreso un esforzo de diálogo e entendemento para respectar a vontade popular e contribuír responsablemente á estabilidade e a gobernabilidade das corporacións locais, promovendo e impulsando maiorías alternativas, ó Partido Popular, de orientación progresista.

Este sentido da responsabilidade institucional éo compromiso mutuo de impulsar desde os concellos políticas positivas de mellora das condicións de vida dos seus cidadáns é o que anima ó PSdeG-PSOE e ó BNG a establecer as bases do presente acordo de gobernación das institucións locais.
COMPROMISOS PROGRAMÁTICOS
O PSdeG–PSOE e o BNG subscriben o presente acordo de gobernación, comprometéndose a impulsar na acción municipal:

Gobernos cimentados na proximidade ós cidadáns e ós seus problemas, no compromiso inequívoco co noso país, con Galicia e os seus intereses, e tamén na solidariedade, na procura dun maior nivel de benestar e cohesión social, cun horizonte de igualdade cos territorios e os sectores sociais máis necesitados.

Concellos fortes para ofrecer un maior nivel de benestar. Comprometémonos a reclamar para os concellos un modelo de financiamento capaz de garantir suficiencia e dinámica bastante para xestionar as súas competencias. Os municipios deben asumir aquelas novas competencias nas que a súa xestión resulte máis eficaz desde o ámbito local. Trátase dun compromiso por facer efectivo o principio de subsidiariedade, dotando ós concellos do financiamento necesario para o exercicio das mesmas.

Concellos que traballen pola mellora da calidade de vida dos cidadáns impulsando políticas activas de benestar social que garantan o acceso da poboación ás infraestructuras básicas, ós servicios educativos, sanitarios, sociais, culturais e deportivos, universais e de calidade. Concellos que fagan do acceso a unha vivenda digna un dereito real e efectivo para todos os seus cidadáns.

A garantía dos gobernos de coalición PSdeG-PSOE/BNG nos municipios leva consigo a responsabilidade da transformación política dos concellos. Valoramos o ámbito local como un espacio de privilexio para o compromiso cidadán e a participación social. Impulsaremos unha política de participación democrática, transparente e eficaz, fomentando a organización social e a participación popular na conformación da vontade política; xestionando a administración municipal con eficacia, axilidade e modernidade.

Concellos comprometidos coa vertebración política de Galicia e a promoción e potenciacións dos seus sinais de identidade colectivos. Potenciaremos o súo do galego en todas as actividades públicas e sociais, cumprindo rigorosamente coa lei de Normalización Lingüística e contribuiremos á difusión e posta en valor da cultura galega, ao coñecemento da nosa historia e a recuperación do noso patrimonio colectivo. Entendemos a nosa identidade cultural e lingüística como un factor de enriquecemento colectivo correspondéndolle ós concellos a súa promoción e o contacto intercultural.

Concellos comprometidos co medio ambiente, co desenvolvemento rural e co equilibrio do territorio. Concellos que aposten por un modelo de crecemento sustentable respectuoso co medio e coas persoas.

Facer dos concellos espacios máis habitables e solidarios, incidir nunha transformación progresiva e sostida, dar resposta efectiva ás demandas dos veciños. Municipios que aposten pola posta en valor do noso patrimonio urbanístico e por unha planificación do espacio municipal no que as necesidades e o protagonismo das persoas estean por riba de calquera outra consideración.

Concellos que impulsen políticas de promoción económica e de fomento do emprego, que actúen como axentes dinamizadores do desenvolvemento socioeconómico da comunidade á que serven.


E, para o desenvolvemento destes plantexamentos programáticos, ambas formacións DECLARAN:
1.Os gobernos basearanse na corresponsabilidade efectiva, solidaria e leal de ambas as dúas forzas na acción de Goberno, así como na concepción de Goberno como órgano unitario.

2.Os acordos subscritos polo PSdeG-PSOE e o BNG fundaméntanse nunha concepción da relación entre ambas forzas como unha relación en pé de igualdade baseada no respecto á autonomía de cada organización.

3.O reparto das tarefas e responsabilidades nos distintos ámbitos institucionais estará en relación coa representatividade acadada por cada unha das forzas políticas acordantes.

4.As direccións nacionais de PSdeG–PSOE e BNG constitúense en garantes de estes acordos no ámbito de toda Galicia. Asumindo, por tanto, as responsabilidades que se deriven das actuacións locais que infrinxan os acordos devanditos.
É por esto que, na procura e defensa dos fins citados e en concordancia cos compromisos adquiridos, acadamos os seguintes ACORDOS:
1.Apoiar a elección do candidato ou candidata a presidir os concellos e a Deputación da Coruña propostos pola organización asinante que ten maior representatividade.

2.Garantir a estabilidade dos gobernos dos concellos mediante coalición ou acordo de gobernabilidade.

Nas cidades de Santiago de Compostela, Pontevedra e Vigo o PSdeG-PSOE e o BNG impulsarán a negociación para a formación de gobernos de coalición sobre as bases programáticas antes enunciadas.

Nos restantes concellos incluídos neste acordo, o PSdeG-PSOE e o BNG impulsarán un proceso de diálogo no ámbito local para propiciar gobernos de coalición ou acordos de gobernabilidade.

3.Constituirase unha Comisión Paritaria de Negociación de programa, Goberno e organización da Deputación Provincial da Coruña, a partir do recollido no documento adxunto.

4.O seguimento global dos acordos corresponderalle á Comisión de Seguimento que a tal fin crearán as direccións de ambas formacións. Do mesmo xeito procederase nas distintas localidades.
Asinado en Compostela, a 11 de xuño de 2003
EMILIO PÉREZ TOURIÑO ANXO QUINTANA GONZÁLEZ
Secretario Xeral do PSdeG-PSOE Coordinador Executivo do BNG
Anexo I

PROCEDEMENTO DE ELECCIÓN DE ALCALDES
Acordamos apoiar ou favorecer a elección do candidato ou candidata á alcaldía da lista máis votada das organizacións que subscriben este Acordo.
O PSdeG-PSOE comprométese a apoiar ó candidato/a do BNG á alcaldía nos concellos de Corcubión, Carnota, Sada, Carballo, Boiro, Rois, Teo, Arzúa, Pontecesures, Ponteareas, Pontevedra, Bueu, Moaña, O Grove, Monforte, Fene, Mugardos e Porqueira.
O BNG comprométese a apoiar ó candidato/a do PSdeG-PSOE á alcaldía nos concellos de Pontedeume, Carral, Ames, Santiago de Compostela, Lousame, Muros, Malpica, Baiona, Mos, Vigo, A Guarda, Viveiro, Ribadeo, Verea, Baltar, Verín, Ribadavia, Cabanas, Cariño, Neda, Betanzos, Cambre, Porto do Son, Cotobade, Vilaboa, Marín, Nigrán, Redondela, Catoira, Vilagarcía de Arousa, Illa de Arousa, A Fonsagrada, Guitiriz, Sarria e Piñor de Cea.

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

O principio de unidade parece contradecirse co de autonomía, sobre todo porque perxudica ao de eficacia. Pero, en fin, xa estamos moi afeitos. O Sarille puxo hoxe unha metáfora da incompetencia que pode xurdir da aplicación insólita de tales principios.
En todo caso, o acordo sobre as cidades é un non acordo ou polo menos escasamente vinculante. Se non entendo mal eu a última frase da cláusula: "O PSdeG-PSOE e o BNG acordan impulsar a formación de gobernos de coalición nas cidades de A Coruña, Santiago, Lugo, Ourense, Pontevedra e Vigo conforme aos seguintes criterios, salvo acordo noutros termos das dúas forzas no ámbito local".

Anónimo dijo...

O que importa, máis que a letra do acordo, é que uns e outros actúen con lealtade mutua e sentido común. Como na vida.

Marcos Valcárcel López dijo...

Ten razón Leituga, pero iso xa depende da subxectividade de cada líder local. Supoño que o acordo, tan aberto, obedece á necesidade de non molestar demasiado ós baróns municipais, das dúas forzas, e ás evidentes particularidades que existen nalgúns concellos. Supoño que o feito de cogobernar a Xunta, servirá de firme soldadura para este pacto municipal: se así non fose... En fin, sentidiño e que non se repita o de Vigo da outra vez. Sobre todo, para que demostren que en coalición poden gobernar mellor que o PP: en Ourense nunca o fixeron e teñen aí unha ocasión excepcional para convencernos a todos/as.

Marcos Valcárcel López dijo...

Ademais, vexo que xa hai excepcións de entrada, como no Carballiño onde o BNG xa se negou a apoiar ó PSOE. Na lista figura en cambio Porto do Son e creo que a prensa de hoxe di que os nacionalistas esixen que dimita o anterior alcalde socialista e pase outro, acusándolle de corrupto e especulador.

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

Hai que recoñecerlle, non obstante, ao redactor do acordo, un estilo nomeadamente galego na súa versión definitiva: hai acordo, agás nos casos onde non hai acordo. Claro que o valor do primeiro pode condicionar a excepción. Iso se espera. Moi galego, parece. Ou non.

Anónimo dijo...

Que paso no Carballiño? vai gobernar o PP? non oín nada.

B.A

Anónimo dijo...

Coincido con Leituga 1, cómpre sentido común e lealdade. O acordo paréceme satisfactorio, e creo que debe selo para o PSOE e para o BNG (no Consello Nacional do BNG só houbo catro abstencións de persoas do Movemento pola Base), reflicte a necesidade de gobernos de coalición en proporcións variabeis segundo os concellos (no conxunto galego a proporción de votos é de dous a tres aproximadamente).
Por outra banda tamén creo que hai que esperar cando menos ao sábado e ver o grao de cumprimento do acordo, hai sitios onde vai ser difícil alcanzar un goberno de coalición por parte do BNG (O Carballiño, Foz, Corcubión,...), espero cando menos que favorezan a elección do alcalde do PSOE para cumprir o pacto. No caso da Coruña e Lugo o acordo obriga a ese goberno conxunto salvo disposición contrario dos dous grupos locais, mal que lle pese a Losada e Orozco.
Os pactos están para ser cumpridos.

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

Confía vostede no sentido común. Compréndanme como cidadán vigués que non albisca esa cousa por ningures. Un dos novos concellais, a quen xa vin a noite electoral na procura desesperada de palabras para rematar unha frase (ao mellor é bó xestor, ninguén o dúbida), non logra disipar as miñas dúbidas: a súa interpretación de que os votantes "quixeron poñer punto e final ao victimismo e a falta de proxectos e demandaron un goberno que dea estabilidade, en clave de futuro e con ilusión, e nós temos que ser quen de satisfacer esa demanda cidadá" esquece dun plumazo que eles mesmos, os partidos PSOE e BNG, digamos, podían ter feito eso de poñer punto e final tres anos (digamos) antes.
O que como cidadán un non soporta é que nos tomen por parvos.
E, por suposto, unidade sí, pero "dous referentes", por se acaso. Empezamos ben. Por se lles vale de algo, eu non quero dous referentes, que se enteren. Quero un.

Anónimo dijo...

Discrepo de leituga 1, xa era tempo tamén de volver a discrepar, eu penso que o relevante e que sexan leais ós intereses dos cidadáns, honestos coa sociedade e consecuentes co seu proxecto ...... a min esa lealdade de camarilla... que queren que lles diga.....

Acadar o goberno e darlle estabilidade é un mero instrumento, non o fin. E ademais, nada dura eternamente ...

Anónimo dijo...

O Sr Arume pide moito.... Nunha sociedade desestruturada como Vigo ¿Solo UN referente? de ser de algures, esas son cousas do vaticano.

Si algún día chega a existir un solo referente na cidade de Vigo, teño moitas dúbidas de que ocupe o despacho da rúa Oporto (por certo antes estaba nesas dependencias o despacho do Reitor da Universidade..... Cousas da vida)

Anónimo dijo...

O Alcalde menos votado das cidades galegas non pide nada:

La propuesta del PSOE sobre el reparto de áreas de gobierno del Ayuntamiento de Ourense recibe un fuerte rechazo en las filas nacionalistas.

Los socialistas pretenden que la alcaldía socialista asuma las competencias de Comunicación, Participación Ciudadana y Festival de Cine, frente a la competencia de Régimen Interior -incluye Personal- que recaería en la tenencia de alcaldía que ostentaría el nacionalista Alexandre Sánchez Vidal.

El PSOE, con ocho concejales en la próxima corporación, aspira a dirigir las concejalías de Urbanismo, Infraestructuras, Termalismo, Medio Ambiente, Educación, Economía y Empleo. De esa manera, el BNG, con seis ediles, se encargaría de Cultura y Fiestas, Deportes, Sanidad y Normalización Ligüística

Anónimo dijo...

Non, un referente da cidade non, ho: un referente no Concello, que é ben distinto. Na cidade, estructurada de xeito máis heteroxéneo ou complexo que, por exemplo, Ourense, pero non desestructurada, os referentes son por natureza moi variados. Eu non aspiro a tanto.
E o despacho está agora en Areal, non en Oporto: cousas da política.

Anónimo dijo...

Co rollito de que o BNG sempre anda co asunto da Normalización Lingüística, sempre lle caen Cultura, Deportes, Festexos varios e Normalización. Eu creo que o BNG mesmo debe deixar esa teima. Se o PSOE tamén está polo labor de normalizar (eso asinaron), que normalicen eles, pero xa está ben de coller sempre esas materias (que só dan réditos para a galería dos xa convencidos por outra parte). Por que non Educación ou Emprego, Medio Ambiente, Economía. Ou por que non reparten segundo a competencia dos concellais? (Claro que ben mirado, hai algún que non sabe a regla de tres simple).
E por que non levan Urbanismo de xeito (máis) colexiado? Esa teima por querer urbanismo a toda costa acaba por inflarlle certas partes aos votantes destes partidos.
Eu, cando penso nos concellais que temos, ay, ay, ay, ay, canta e non chores.

Anónimo dijo...

Ferve Lugo. E fóra do serio que é, leva a súa graza:

http://www.vieiros.com/nova/58999/losada-tello-1-laxe-orozco-0

Anónimo dijo...

Acaban de contarme, de fontes ben informadas, que hai unha -chamemóslle así- "cláusula oculta" nos pactos. Podo adiantarlles que é un pouco estrambótica.

Anónimo dijo...

Xa me parecía a min moita ilusión esa de converter a Caballero en referente, por certo na alcaldía da esquina Areal-Oporto será o único referente xa que solo estará el no edificio (xa que non se aspira a que o Alcalde de Vigo sexa referente da cidade, pode que chegue con iso....)

No fondo, case que dan igual pactos e repartos, na liña que apunta Arume, na meirande parte dos casos o Capital Humano das Corporación locais non permite moito optimismo. temos que ter en conta, ademais, que nas concellerías non se pode tirar de equipas técnicas de confianza(como por exemplo os Conselleiros cando tiran de asesores e Directores Xerais e Subdirectores Xerais e...) que lle resolvan ós concelleiros as súas limitacións.

Por certo ¿sabe alguén si nas negociacións bipartitas falouse algo da incorporación de Concelleiros non electos, no caso das grandes cidades, tal e como permite a lei? ¿Están vostedes a favor da incorporación de este tipo de concelleiros (enténdese que con competencias executivas, claro) ? ¿Pensan que os Concellos bipartitos atreveranse a recoñecer as súas carencias con este tipo de incorporacións?

Polo que respecta ás cláusulas ocultas, non teñen moito sentido xa que ó non aparecer en documento público, son de difícil esixibilidade (salvo que empeces recoñecendo que antes enganaches claro). ¿Quen falaba de sentido común e de lealdade e ...?

Anónimo dijo...

En realidade, é só UNHA cláusula oculta. E un tanto peculiar, xa o dixen.

Anónimo dijo...

Este "lote" de pactos só lle pode dar balóns de osíxeno:
- ao partido político que está en ascensión en Galicia: o PSOE.
- ao partido político que máis vai capitalizar o traballo municipal, xa que vai contar co maior número de alcaldes (a cabeza visible, o que recoda a xente cando vota): o PSOE.
As elecións empézanse a gañar ou a perder desde o día despois das elecións.
Unha cousa é pactar para evitar que goberne o PP (Vigo, Ourense), e outra moi distinta é servir de comparsa do partido do alcalde de turno (Ferrol, Lugo, A Coruña)

Anónimo dijo...

Hai dúas cousas no acordo que sí parece relevante:
1. A porcentaxe que van destinar a vivenda protexida (aínda que xa vai ser obrigatorio a partir do 1 de xullo deixar un 30% por unha lei de carácter estatal. Poden subir ao 40%.
2. A posibilidade aberta de crear una distribución comarcal e a creación de áreas metropolitanas.
E aproveitando que nas eleccións municipais non lles foi mal, deberían retomar o asunto do estatuto para poder levar adiante este tipo de cuestións políticas de organización territorial adiante. Non sei a que esperan.

Marcos Valcárcel López dijo...

Como di M.Swan, o máis beneficiado será o PSOE. Pero é que resulta que foi o PSOE, entre as forzas do bipartito, quen gañou as eleccións. O BNG pouco máis pode aspirar que disimular o seu terceiro posto. E, ademais, que podía facer o BNG? Deixar que siga gobernando o PP, nesas cidades: entenderían iso os cidadáns?

Anónimo dijo...

Unha cousa é pactar onde hai necesidade de facelo e outra é facerlle o traballo suxo a quen ben pode gobernar en minoría, con acordos puntuais.
Os pactos son papel que terma do que lle boten. Aquí nin van desaparecer as deputacións, nin van facer un reagrupamento de concellos, nin van apostar pola comarcalización, nin nada de nada. Veña máis polideportivos feitos polas deputacións, cuxos gastos de mantemento non poden pagar os concellos. O PSOE vai gobernar para a Galicia das cidades; a outra interesalle moi pouco. Xa atoparon o "caladero" de votos, que dixera unha vez Paco Velázquez.
O PSOE xa tocou alfombra na deputación de Lugo e Orozco xa enchufou alí o seu segundo de abordo. Con estes antecedentes, como ben comprenderán, segue o mesmo can pero con distintos colares.
De repetirse hoxe as elecións, teño clarísimo que o PSOE arrasaría. Alguén adiviña por que?
Compadezo aos alcaldes do PP de pequenos concellos do interior. E aos seus habitantes...

Anónimo dijo...

As grandes diferencias que manteñen o PSdeG e o BNG en Lugo poden poñer en perigo a conformación do goberno municipal e mesmo as negociacións para chegar a un acordo sobre a Deputación de Lugo…

O plante que os nacionalistas deron hoxe a López Orozco por convocalos na sede da alcaldía é un dos moitos desencontros que ambas formacións manteñen dende hai meses, que se incrementou durante a campaña e se agravou tras a perda da maioría absoluta do alcalde lucense.

Detrás destes desencontros tamén se agochan tensións dentro dos respectivos grupos municipais. No PSdeG de Lugo hai unha forte oposición a pactos co BNG, una posición que encabeza o propio Orozco, pero tamén acontece o mesmo na formación nacionalista, especialmente, nun sector da UPG.

O propio conselleiro de Industria e ex concelleiro en Lugo durante o goberno de coalición de 1999-2003 tamén amosou a súas dúbidas no Consello Nacional do pasado sábado ante a posiblidade dun pacto cos socialistas en Lugo.

De feito, as diferencias que manteñen ambos grupos na cidade fan peligrar non só o pacto na cidade, senon tamén na propia deputación. Durante as conversas das comisións negociadoras da pasada semana, decidiuse deixar fora do pacto un acordo sobre as deputacións, precisamente, polos grandes problemas que ambos amosaron para consensuar unha fórmula para Lugo.

Anónimo dijo...

Eu admito que en Lugo poda haber xente nos dous partidos que están en contra do pacto, pero iso de empezar as negociacións dándolle plantón ao alcalde por causa de que a cita sexa no seu despacho, non me parece moi serio, con perdón do señor González. Tampouco creo que vaian ser tan irresponsables uns e outros como para deixar a Deputación de Lugo en mans do PP, co que custou gañala.
Por certo, isto das deputacións, que é unha cousa na que insiste moito o BNG, dáme a impresión de que é máis "de boquilla" que real. Dígoo porque o BNG leva co-gobernando co PSdeG, en amor e compañía, a institución provincial coruñesa xa dende hai oito anos. Seica se levan bastante ben e, que eu saiba, non houbo nin o máis mínimo aceno do BNG no sentido de irlle quitando competencias, reformándoas ou substituíndoas por comarcas ou áreas metropolitanas. Están alí, nuns despachiños preciosos con vistas ao Palexco e á bahía coruñesa, felices e contentos e exercendo con toda a dignidade e o protocolo requeridos a representación do alto organismo sempre que lles toca.
Xa a nivel máis xeral, eu creo que todo este pequeno batifundio montado arredor dos pactos, coas esixencias do BNG dos "dous referentes" e todas estas cousas, vén dunha análise que eu creo errada: o BNG achácalle ao PSdeG que este "tapa" o seu labor, que non deixa "visualizar" o que eles fan. ¿Que opinan deso? Se é real, ¿é culpa do PSdeG ou erro do BNG?

Anónimo dijo...

Paréceme que tanto no PSOE coma no BNG hai partidarios e non partidarios do acordo en Lugo. Así e todo, considero que o pacto "se hará"; xustifico o castelán na cita directa da vicepresidenta Fernández de la Vega en relación coa nova ponte, cando non estimou conveniente achegar un máis á lista de prazos dilatorios.

O de onte... Dígase como se diga, non me parece axeitada tal reunión na alcaldía; tampouco noutra dependencia consistorial de uso común (sala de plenos ou de comisións), segundo suxería Laxe. Estas cousas fanse en lugar partidario, dun ou doutro, sede exterior ou sala de grupo municipal; como mínimo, se as reunións son formais e públicas.

Touriño e Quintana presentaron o acordo marco nun hotel. Posiblemente falarían da cuestión, algunha vez, en sede gobernativa; non foi con carácter oficial, e así debe ser. Eu coido que as formalidades non son triviais, particularmente esta.

Deputacións. PSOE e Bloque non levan nin catro anos gobernando a da Coruña; miudezas que chegan sobre a negociación presente reiteran condicións daquela abordadas e aínda vixentes. A política do nacionalismo en relación coas deputacións é coñecida e inclúe gradualismo: a correlación de forza impoñeríao aínda non existindo lexislación superior. Eu non citaría un presunto apoltronamento como argumento disuasorio.

Sobre o dos referentes, nun comentario anterior expuxen o que opinaba; reitéroo en síntese: Leituga, fifty fifty. O PSOE ten moitos máis medios, propios e inducidos, para proxectar e potenciar as súas consecucións electorais; o BNG, se ten deseño a tal respecto eu ben gustaba de saber cal é.

Conclusión persoal, un tanto pedestre: cada un busca a vida como pode.

Anónimo dijo...

Moi boa esa conclusión persoal, pero, entón, por que queixarse de onde se fan as reunións, quen leva urbanismo ou que hai do meu? Vale todo. E, entón, para que o acordo? O que eu decía: unha declaración de intencións máis ou menos vinculante en función das persoalidades que nos representan. Claro que entre a espalda (sic) (o goberno do PP) e a parede (o acordo) non hai moitos lugares onde buscarse a vida. Un mesmo pode ata perdela.

Anónimo dijo...

Pola contra, a súa conclusión persoal, Arume, (vale todo) a min non me parece tan boa; porque eu refírome, neste caso, a buscar a vida no seo e proceso de confección do acordo. Que, sen dúbida non nos enganamos, é unha especie de pugna onde cadaquén utiliza as súas cartas, incluíndo renuncios e farois.

Que o espazo é reducido, xaora. A localización das costas (espalda, se quere), pois depéndelle. Véxanse informacións locais sobre locais procesos negociadores e ata, perto aínda que non exactamente dentro, isto.

Anónimo dijo...

Aí, González, con esa noticia, estivo presto a mandar un contundente e invisible golpe ao fígado.

Anónimo dijo...

IU incumpre nese caso o trato co PSOE, que leva funcionando, agás anguitadas, desde o ano 1979, nada máis e nada menos. A pinza na Mariña. Xa o pagarán. Ou non. Algúns de Vigo tamén pagaron o seu, claro que, á vista dos pactos, dá igual oito que oitenta. Con tal de que precisen da miña axuda...

Anónimo dijo...

Mire, Arume, eu quero significar ante todo unha cousa: a política municipal, en boa medida, é outra cousa. E unha vez que dixen a verdade do barqueiro, tento explicala.

Moi a miúdo, entran factores con ineludible influencia. A relación persoal, ou político-persoal, é unha; o proxecto para a localidade, outra; a convicción de que o mesmo dá Xan ca Pericán (e aínda se cadra un Pericán non luxado vale máis ca un Xan), por veces entrefrebado con algún dos factores anteriores, cuestión de moi considerable peso.

Verbi gratia: por sorte, o PSOE non precisa en Foz nin nas Nogais do apoio do BNG, porque de precisalo, lío seguro: no primeiro caso, concorren ladrillo e oposición a el que propicia suba electoral e converterse en forza de referencia ao respecto; no segundo, a cuestión non é edificatoria senón de certa fundación comarcal. No Son, disque tamén están presentes masa e formigón; en Vimianzo, enfrontamento de lonxe, animosidade e desprezo (durante anos) do rexedor agora descabalgado da absoluta maioría, denuncias múltiples de prevaricación e outras miudezas. En Mugardos ou Poio (protagonistas invertidos) media acusación de prepotencia ou cousa semellante.

Enténdaseme ben: non curo en saúde a ninguén. Se hai pacto partidario, o pacto debe ser cumprido; media ademais neste país outra circunstancia de alcance nacional, a conveniencia de consolidar un cambio político. Ora ben, se o pacto se cumpre enteiramente será á conta de poderosa insatisfacción e non improbable esgazadura nun número relevante de localidades; e se cadra nalgunha non se cumpre e, como di Quintana "non pasa nada", porque para as eleccións seguintes vólvenos poñer de candidatos, véxase Corcubión, sen tan sequera amosar moito reparo.

Se se chega a estabilizar a situación política xeral, de cara ao futuro os pactos han de ser localmente diversos, aínda que poida seguir habendo un acordo global de relación preferente. Segundo acontece na madura Cataluña. Ou en Boal, provincia de Asturias, onde falan un galego que dá gusto escoitar: "Veño de llonxe falar col tou pai".

Non lle desprezoo aceno, eh AP-C. Sempre ao quite. Por certo, direille que no foro de Arroutadas (onde hai aberto un fío sobre esta casa) chamáronlle a vde. "erudito". Non digo que sexa mentira, é que de momento foi o único a quen llo chamaron. E non lle é pouca medalla, manda truco.

Anónimo dijo...

Vexo que vostede, baixo outros seudónimos xa coñecidos, arrouta os foros. Parece que temos algo de clá, pero, amigo lugués, a ver se vai convertir o foro nun spinoff das uvas.

Anónimo dijo...

Algún de vos oíu o rumor de que en Ourense o PP estaría "Tocando" fortemente a un posible tránsfuga do PSOE

Asurancetérix

Anónimo dijo...

De tránsfugas non escoitei nada. E paréceme pouco probable, Ourense e pequeno e o mapa político non o anima a(goberno da Xunta e de Madrid tal e como está) no lle será doado. O que si é certo é que no BNG de Ourense están moi molestos. Entenden que a primeira proposta do Sr Rodríguez foi faltona e irrespectuosa (hoxe o candidato do PSOE xa di que esta disposto a darlle o BNG o que faga falta, salvo a súa alcaldía (enfadando así, polo que parece, ós membros da Executiva local e da Comisión negociadora). O PSOE de Ourense demostrou, unha vez mais, a súa torpeza e as súas poucas habilidades. Non será fácil a convivencia os vindeiros catro anos, o tempo dirá, pero asemella que veñen mais anos de malos tempos para Auria.

Anónimo dijo...

Remato de velo, prezado González.

E, en efecto, hai unha alma xenerosísima, e quizais un chisco cándida, que me chama erudito. Pero non me negará que o seu é máis ca medalla.

O seu é, a todas luces, unha conquista en toda regra: ten unha namorada que di que é "home tenro, agarimoso, amábel, solidario".

Mórrome de ciumes, meu amigo!

Anónimo dijo...

Non llo nego: é para agradecer con tanta xenerosidade coma a que me é aplicada. Así e todo, vde. non se debeu fixar en que máis arriba din que parezo "bo tipiño", con semellante boa intención que tamén agradezo.

Porén, o máis afortunado en comentos aparenta o Leituga, obxecto indistinto de filias e fobias, cifra da mundaneidade que alguén lle confire.

Canto ao Arume, pouco máis ca unha síntese algo superficial por evidente: notable fracaso, presumo.

Non lles gusta ser obxecto de interese naquela nave pirata (como outra voz define, e é ben acertado)? A min si.

Anónimo dijo...

Non se faga o tancredo, amigo González, que ben participa preguntando pola xente, con ese alcume de lugués que o acredita, malia a súa habilidade por mudar de estilo.

Anónimo dijo...

Xa intuía eu que vostede era un sedutor nato, amigo González. Deduzo infalible método seu: tenrura, agarimo e amabilidade que van, imperceptiblemente, abrindo portas unha tras outra. Namentres, os demais a velas vir.

(E non, non creo que González sexa o tal Lugués, amigo Arume. Coido que debe matricularse nese curso de detective privado que imparte a benemérita universidade do Sur)

Anónimo dijo...

Non poña trapelas, Arume, que me absteño de dar pistas nin polo si nin polo non. O Lugués non mo perdoaría.

Anónimo dijo...

... Logo sabe quen é o tal.

Anónimo dijo...

APC: eu ben sei o que digo, pero son un cabaleiro e respetarei a petición do lugués González.

Anónimo dijo...

Eu frecuentei moito Arroutadas durante unha época. Construín o personaxe dun vello de case 90 anos, medio socialista medio libertario. Paseino moi ben. Despois enrareceuse o ambiente e decidín marchar. O Lugués recórdoo como un bo foreiro, nacionalista firme e militante, pero dialogante e respetuoso.

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

Alguén pode dicirme que fai Xabier Toba (que non se presentou a estas eleccións e non é nin siquera xerente polo de agora de ningún consorcio) negociando o reparto do poder en Vigo, ademáis co asuntiño do PXOM como estrela do convenio? Xa sei que o PSOE pasará polo aro, noxentamente, cun Xulio Calviño pouco celoso con estes temas,pero, por favor, un pouco de disimulo.
Julio ALonso, a xoia que ía de número 2 de Soto nas eleccións pasadas, concellal que disque sentou no campo de Granada, e famoso por combatir a marea negra nos días do Prestige, di que o vindeiro luns afiliarase ao PP.

Anónimo dijo...

EL OJO PÚBLICO
Firma: | ROBERTO L. BLANCO VALDÉS |

Coalición pequeña, infierno grande

PROYECTARON en la tele hace unos días una película clásica que debería darse en todas las escuelas: La jauría humana. Aunque el tema central de la maravillosa cinta de Arthur Penn es el enfrentamiento entre la barbarie que representa una masa encendida por el odio, que intenta linchar a un delincuente, y la justicia personificada por el sheriff (un inmenso Marlon Brando) que trata de evitar el linchamiento, el telón de fondo, sin el que la trama carecería de sentido, es el de la vida asfixiante, llena de envidias y rencores, del pequeño pueblo del sur estadounidense donde en los años sesenta transcurre la película. Y es que ya se sabe: pueblo pequeño, infierno grande.

Los estadísticos o los físicos suelen explicar hasta qué punto el tamaño determina muchas de las leyes aplicables en sus campos profesionales respectivos. Pero el tamaño es también muy importante en la política. De hecho, en política cabe hacer cosas a pequeña escala que a gran escala resultarían muy difíciles (la democracia asamblearia, por ejemplo), pero cabe también todo lo contrario: así acontece, sin ir más lejos, con las coaliciones de gobierno.

Por eso, porque lo que consigue marchar, aun a trancas y barrancas, con ciertas dimensiones puede ser un horror si se reduce su tamaño, es por lo que sería un disparate que a los municipios que desde mañana serán cogobernados por el PSdeG y el BNG se les aplicase la plantilla de la Xunta bipartita. Por decirlo sin tapujos: si lo que pretenden los nacionalistas es que sus nuevos tenientes de alcalde sean como otros tantos Anxos Quintanas de dimensión municipal, estamos aviados.

Aviados, sí, porque el compromiso a palos con que han pretendido bloquearse las constantes fricciones en la Xunta entre los dos socios que la gobiernan actualmente -la reducción de los puntos de choque mediante el deslinde de dos claros polos de poder- es de casi imposible aplicación municipal, un ámbito donde la estructura de gobierno está fuertemente presidencializada y donde las esferas de gestión guardan muy estrecha relación.

Que nadie se engañe, por lo tanto. Ha sido posible de momento, aunque nada funcional, que la parte de la Xunta controlada por el Bloque actúe como una Xunta bis en relación con la que controla el Partido Socialista. Pero ni por dimensión, ni por complejidad administrativa, un ayuntamiento es un Gobierno regional. Por ello, tratar a la brava de extender ese esquema de la Xunta a los nuevos ayuntamientos nacionalistas-socialistas será, seguro, constituirlos con un certificado previo de fracaso. Un fracaso, no se olvide, que pagaríamos todos los vecinos.

Anónimo dijo...

Os artigos de Don Roberto -igual que as súas intervencións na TVG- cada vez perden máis agudeza e se deixan levar máis pola bilis, sobre todo cando hai partidos nacionalistas polo medio. E querendo ser irónico, peca de tremendista e a súa prosa reborda de excesos retóricos. Polo menos, para o meu gosto.

Unha mágoa, porque como constitucionalista é unha alfaia, e como intelectual é culto e dialogante. Mais nestas e noutras lideiras da opinión adoita deixarse levar polas vísceras, máis que pola razón. Un pregúntase, por certo, en que latitude anda agora.

Anónimo dijo...

E volvendo sobre o tema, aínda que parece esgotado, deste post, unha proposta para o amigo Valcárcel.
Poderíamos abrir outra discusión, agora que a maioría dos pactos municipais están selados. Por que semella ser tan difícil a convivencia harmónica e a experiencia de cogoberno entra o PSdG e mais o BNG? Por que son, en xeral, tan tirantes as relacións? Son comparábeis ás que hai entre forzas políticas do abano da esquerda (ERC, IpC e PSC en Cataluña, IU e PSOE noutras partes do Estado...) noutras latitudes? Que hai na cultura política de socialistas e nacionalistas galegos que fai parecer que non son quen de xerar unha cultura de coalición? Por que é tan difícil poñerse de acordo en pontos comúns? A ver se vai ser verdade aquela vella teoría da que tanto gostaban algúns líderes da UPG e que tamén se lle escoitaba aos do PP "da boina": que, no fondo máis fondo, os políticos do PP rural e os nacionalistas teñen máis en común que os "enxertos" españolizantes do PSOE urbanita. Hai algo de verdade nese aserto? Ou é só unha de tantas ocorrencias e miraxes etnicistas?
Por certo, eu tamén son da idea de que o estilo de debate civilizado, cordial e construtivo é un sinal distintivo deste blog e que non ha perderse. A ironía é unha crítica moito máis fina e incisiva cá arroutada, a fin de contas.

Anónimo dijo...

Comentando o penúltimo post de Isildur verbo de Roberto L. Blanco Valdés.

En efecto, semella que hai dous Blanco Valdés moi diferentes. Por unha banda, o académico, o constitucionalista, o catedrático. Por outra banda, o articulista, o polemista, o comentarista político de actualidade.

Como constitucionalista e estudoso da historia constitucional comparada é, en acertadas palabras de Isildur, unha alfaia.

Os seus dous libros "Rey, cortes y fuerza armada en los orígenes de la España liberal, 1808-1823" (Siglo XXI, 1988) e "El valor de la Constitución: separación de poderes, supremacia de la ley y control de constitucionalidad en los orígenes del estado liberal" (Alianza, 1998, 2ª ed: 2006), son dous excelentes e moi solventes estudos académicos. A súa recente "La Constitución de 1978" (Alianza, 2003) é a mellor visión de conxunto que existe sobre o actual texto constitucional. Os seus dous libriños "La defensa de la Constitución" (Tecnos, 1988) e "Los partidos políticos" (Tecnos, 1990, esgotado), son utilísimas introducións histórico-xurídicas de obrigada lectura para posuír unha “cultura xeral”. E o libro "Las conexiones políticas: partidos, estado, sociedad" (Alianza, 2001) é unha colectánea de diversos artigos, varios deles de gran interese (como a finaciación dos partidos políticos ou a corrupción).

Como articulista e polemista, sen embargo, o que ten de capacidade analítica e de vocación para o matiz nas obras citadas, pérdese en aras dunha claridade que, na miña opinión, se volve esquematismo, rixidez e ruda e obsesiva militancia antinacionalista desde un exacerbado “nacionalismo español”, circunstancia que o fai caer por unha pendente análoga aos sectores pacovazquistas e rodríguezibarristas e que, máis recentemente, presenta importantes afinidades coas posturas do Partido Popular.

As autonomías, tal como son, serían para el o punto final da descentralización do Estado, e todo o que fose alén sería unha intolerable claudicación ante un sempre voraz e perigo nacionalismo disgregador.

Esta posición polemista teno convertido na “besta negra” de non poucos nacionalistas, que ven nel unha especie de brazo executor de escuros plans de acoso e derribo do nacionalismo galego.

Non lin o seu libro "Nacionalidades históricas y regiones sin historia: a propósito de la obsesión ruritana" (Alianza, 2005), que supoño que é unha sorte de híbrido entre entre ambas “personalidades”: a do estudoso e a do polemista, pero sospeito que acaba prevalecendo o segundo.

Como persoa, Roberto L. Blanco Valdés é un home moi cordial e respectuoso, amén de culto e dialogante.

Por isto último e polo seu primeiro trazo, eu téñolle lei.

Anónimo dijo...

Aquí un listado dos artigos e obras do constitucionalista citado.

Anónimo dijo...

Por suposto, eu téñolle tamén moita lei. Pero non deixo de surprenderme perante o espectáculo do Dr. Jekyll e Mr. Hyde, non no referente ás súas simpatías e opinións (cadaquén é libre de ter as que considere), senón pola esaxerada disociación entre o académico e mais o polemista.

Explícome, e vou na mesma liña que APC. Polo xeral, os bos académicos son opinantes finos, ponderados e dados á mesura, sen brancos nin negros. Con iso adoitan perder virulencia e capacidade de provocación, pero gañan pontos en poñer sentidiño aos debates. RBV semella querer poñer o BMW como un Ferrari, e rebéntanlle as válvulas: á final, non é nin allo nin bugallo. Cando o intelectual mesurado quere ser opinante político, moitas veces os seus artigos fican desanxelados. Velaí o que lle acontecía, por exemplo, ao finado Javier Tusell. Santos Juliá, nas súas columnas quincenais en El País, adoita ser un bo exemplo de mesura e ironía fina, con todas as súas teimas.

Os opinantes e polemistas natos adoitan ser, moitas veces, máos académicos e peores teóricos, pero son capaces de atinar e de suscitar debates. Por poñer un exemplo, para min sería o caso de XL Barreiro Rivas. Como académico, non perdan o tempo lendo os seus ensaios -coma o psicodélico libro sobre a "Teoloxía Política do Camiño de Santiago" ou a súa análise, máis ben frouxa, do BNG no libro sobre os partidos políticos en Galiza editado hai uns anos por Xerais. Pero como analista político é do mellorciño que hai en Galiza. Non sempre acerta, pero sempre é suxerente e fai pensar en aspectos do debate político cotián nos que ninguén reparara. Un dez. Pero tamén, e mesmo a forza de ser politicamente incorrecto, é para min o caso de Carlos Luis Rodríguez, que con todo o que se diga non é parvo e moitas veces atina bastante ben, aínda que leve a auga ao seu rego.

E logo hai, claro está, os que non valen nin para unha cousa nin para outra. As crónicas de Xavier Navaza no Correo, por exemplo, que tenta ir de coñecedor do nacionalismo galego e só segue reproducindo tópicos. Ou os artigos cheos de bilis de Vilas Nogueira, que aínda que retranqueiro só demostra estar revoltado con todo e contra non se sabe moi ben quen ou que.

En fin, éche o que hai.

Anónimo dijo...

Sospeito que de cousas coma esta, AP-C, é de onde lle vén a cualificación de erudito xa rexistrada aquí.

Sobre Blanco Valdés: non lin ningunha desas obras, bastantes afastadas en tema dos meus intereses abordables. Si, no seu día, algo sobre a alusión ruritana: e sospeito que lle dá a volta sen reparo á intención de Gellner, en todo caso descritiva e nunca irónica con respecto ao nacionalismo non hexemonista. Curiosamente, non facía referencia ningunha, naquel breve artigo, ao imperio englobador que leva o ben expresivo nome de Megalomania; non sei se o tal aparece en obra valdesiá de máis fuste.

Para o aludido, se interesa, vid. Gellner, Ernest: "Naciones y nacionalismo", Alianza Universidad, serie Historia, Madrid, 1997 (en particular, o epígrafe "El camino que ha de recorrer el verdadero nacionalismo nunca ha sido fácil", páxinas 83-88).

Anónimo dijo...

Concordo punto por punto co que di Isildur (este si que lle é verdadeiro erudito e craneo privilexiado, González, non lle perda a pista), agás na excesiva avaliación que fai de X.L. Barreiro Rivas e C.L. Rodríguez como comentaristas.

Lin o clásico de Gellner (teño a primeira edición en castelán: 1988), González, pero vou reler agora esas páxinas que vostede me indica, que nunca está de máis refrescar lecturas (ai,se eu lle contara!).

Anónimo dijo...

Estou moi dacordo co que se comenta de Roberto Blanco Valdés, pero convén recordar que lamentablemente o seu despacho da Universidade foi atacado por defender precisamente tales ideas. Non creo que en Galicia nos últimos anos alguén pasara por semellante infame episodio.

Anónimo dijo...

E hai que ter en conta tamén a súa amizade con moitos académicos vascos acosados por ETA e pola denominada "esquerda abertzale". Blanco Valdés é antinacionalista a fuer de ser liberal, como diría o outro, non por outra cousa. Como comnetarista político e é previsible, redundante e de chispa escasa. Eu creo que hoxe anda polas coordenadas de "Ciudadanos" e do partido ese que non vai montar Savater. Dígoo porque Savater xamais montou os partidos que dixo que ía montar. ¿Lembran o "Partido Radical"? Pois iso...
E xa que sacan o asunto, eu creo que o mellor comentarista de actualidade é Carlos Luis Rodríguez, independentemente de que estea de acordo ou non co que escribe. É un mestre construíndo artigos e desenvolvendo os seus argumentos. A Barreiro considéroo excesivamente narcisista. O 80% dos seus artigos teñen como principal obxectivo a autoaclamación e o establecemento de distancias siderais entre a súa propia valía e a dos políticos actuais, uns camándulas sen ideas nin proxectos nin nada.

Anónimo dijo...

A Barreiro pérdelle tal vez un excesivo maquiavelismo (no sentido máis literal e nada pexorativo da palabra) na concepción da política. Ou, dito doutro xeito, unha relativa manga ancha para a vontade de decisión dos políticos ou unha crenza demasiado grande na Política en maiúsculas. As razóns de estado (neste caso democrático)parécenlle superiores ás ideas ou ás conviccións políticas. Non é censurable, pero desta premisa xorden as súas críticas, moi ben escritas, cara ao poder.
Por certo, no artigo de onte de Barreiro no que falaba dos políticos do 77, botei en falta na relación bastante longa a Fraga. ;)

Marcos Valcárcel López dijo...

Xa que o lembra Arume, aquel incidente do despacho creo que tapiado (ou algo así) por un comando independentista, foi deleznable e, é certo, poucos sucesos dese tipo se viviron por estes lares. Eu, que tratei a Roberto en tempos (camdo escribín varias cousas sobre o seu tío-avó Roberto Blanco Torres), fun dos poucos que saín daquela na súa defensa pública cunha carta que destacaron os xornais do grupo Correo. Destacada porque lles interesaba, supoño, e porque ademais as mostras de solidariedade entón con RBV foron máis ben escasas.

Anónimo dijo...

Aquela infamia que se cometera contra Blanco Valdés fora, seica, obra duns estudantes independentistas.

E, en efecto, as mostras de solidariedade foran máis ben escasas. Mesmo desde a propia universidade compostelá, a maioría fixo como que ollaba para outra parte.

Anónimo dijo...

Hai unhas semanas/meses, Barreiro entrevistou a Albor nun programa da TVG. Na entrevista, Barreiro recoñeceu que se equivocara á hora de dimitir. O que non dixo é por qué se equivocara. Hai anos non pensaba así.
Está claro que Barreiro é mellor columnista do que foi político. Non sei se consideran "A terra quere pobo" unha obra académica, pero a min pareceume moi interesante.

Anónimo dijo...

Eu creo tamén que hai poucos casos tamén na política contemporánea de políticos inhabilitados por sentencia xudicial que sigan exercendo de gurús.
E digo esto con total admiración polos seus artigos, que, en ocasións, son excelsos exemplos de retórica xornalística.

Anónimo dijo...

Concordo na valoración como académico e como xornalista de RBV que fai Leituga 1, e de certo non se rexistraron moitas mostras de solidariedade con el co gallo do incidente do despacho. Só unha engádega: os xornalistas estaban alí apostados agardando polo "comando", que tapiou e foise, sen dignarse telefonar a policía ou aos seguratas da USC. Un deses casos nos que implicitamente independentistas radicais e El Correo se utilizaron mutuamente. Por fortuna, foi un feito illado e sen continuidade.
Talvez Barreiro Rivas non sempre acerta, e os seus artigos teñen moitas veces un arrecendo a "se eu seguise mandando e non me tivesen inhabilitado e matado como político, que ben o faría no canto destes". Pero tan a virtude de facer pensar, de cando en vez, aspectos inesperados. E eu teimo, amigo APC: Carlos LUis Rodríguez non ten un pelo de parvo. Non gosto das súas opinións, pero moitas veces un léo e di: que listo é este condenado (digámolo finamente).
E non hai moita máis opinión política de calidade en Galiza. Algúns artigos de Beramendi en Tempos Novos, quizáis, aínda que excesivamente xerais e demasiado feitos a partires dunha leitura externa da prensa, non dende un coñecemento interno dos sarillos do poder ou da política. Antón Baamonde está dando moi boas mostras en El País de agudeza interpretativa, e revélase como un dos mellores columnistas, se non o mellor, das páxinas galegas dese xornal.

Mais, para alfaia de opinión e de literatura, para min os "Días Soltos" de Bieito Iglesias, tamén en Tempos Novos. Non son opinión política, pero como se o fosen. Un pracer para a leitura. O Bieito é, para min e con distancia, a auténtica alfaia das letras galegas, xunto quizáis con Rivas.

Anónimo dijo...

Non, se parvos non son nin X.L. Barreiro nin C.L. Rodríguez. Desde logo que non. O que non comparto é, como fan moitos, consideralos como grandes comentaristas políticos. Aceptables máis ben, con erros e acertos. O que, neste país, non é pouco.

A. Baamonde é, por suposto, un dos mellores -por non dicir o mellor- columnistas políticos, e con diferencia o máis capaz de todos os que escriben en El País de temática política. O cal non quere dicir que, en casos, se poida estar total ou parcialmente en desacordo.

Os de Beramendi, polo xeral, tamén son aceptables, pero, como ben di Isildur, adoecen dunha clara falta de coñecemento do que se "coce" no centro e na periferia dos partidos, o que lastra moitas veces os seus textos.

E concordo -xa vai sendo opinión moi xeralizada- no de Bieito Iglesias. Un crack, como din os rapaces de hoxe.

(Ben, relendo este post meu creo que é totalmente prescindible porque me limito a confirmar o que xa se dixo, pero agora xa o escribín)

Anónimo dijo...

Eu tamén estou de acordo co de Antón Baamonde. Non é exactamente un comentarista da actualidade política, pero iso é precisamente o que fai máis interesantes os seus artigos: non queda na escaramuza. Ou, mellor dito, insire estas en procesos máis amplos, non só políticos senón tamén sociais.

Anónimo dijo...

[url=http://www.acheter-viagra.freehostp.com][img]http://www.viagra-achetez.enjoymeds.biz/achat-cialis.jpg[/img][/url][url=http://www.acheter-viagra.freehostp.com][img]http://www.viagra-achetez.enjoymeds.biz/achat-viagra.jpg[/img][/url][url=http://www.acheter-viagra.freehostp.com][img]http://www.viagra-achetez.enjoymeds.biz/achat-levitra.jpg[/img][/url]
[b]ONLINE Achat Tadalafil 20mg[/b]
[url=http://www.mmagame.com/forum/viewtopic.php?t=365]Tadalafil 10mg Acheter[/url] - cialis generique
[b]Achat Tadalafil 10mg[/b]
http://crhsesaprn.hqforums.com/vp23.html
[b]cialis pas cher[/b]
[url=http://hefeiexpat.com/forum/index.php?topic=383.0]cialis generique[/url] - CIALIS ACHAT EN LIGNE
[b]cialis Acheter[/b]
http://www.700musers.com/phpBB2/viewtopic.php?t=588
[b]Cialic[/b]
[url=http://www.lookupamerica.com/board/index.php?showtopic=1666]ACHAT CIALIS BON MARCHE[/url] - achat cialis
[b]achat tadalafil[/b]
[b]tadalafil generique[/b]
[url=http://www.proton-tm.com/board/viewtopic.php?p=1679]Cialic[/url] - Achat Tadalafil 10mg
[b]ONLINE Tadalafil 20mg Acheter[/b]
[b]ACHAT CIALIS GENERIQUE BON MARCHE[/b]
[url=http://hellskitchenonline.com/phpBB3/viewtopic.php?f=3&p=28968]cialis[/url] - Tadalafil 10mg Acheter
[b]tadalafil generique[/b]

Anónimo dijo...

Hi everyone! I don't know where to begin but hope this site will be useful for me.
In first steps it is really nice if somebody supports you, so hope to meet friendly and helpful people here. Let me know if I can help you.
Thanks in advance and good luck! :)