do epistolario vaticano
Con 17o entradas (vaia record!: Chávez, o Rei, monarquía ou república, o accidentalismo e os galeguistas, o Vaticano, etc.) o fío "do que fala todo o mundo" xa caiu da páxina.
Pero nas últimas entradas desenvolveuse un ben gracioso epistolario digno dunha boa novela histórica. Non me gustaría cortalo: por iso, se alguén quere seguir, pego aquí (en comentarios) as súas últimas entradas...
Entradas
Hace 5 días
21 comentarios:
Xosé M. González dijo...
COMUNICADO URXENTE
(Desde algún lugar na cidade amurallada)
Sorprendido por unha dobrez que non esperaba, véxome obrigado a -desmentindo versións interesadas- puntualizar a miña xa case inequívoca posición en relación co asunto dinástico e galego.
Certo individuo oportunista -epítome de arribismos- que desde o último dos seus camaleónicos exercicios asina como Apicultor, permitiuse interpretar unha expresión miña (leituguista), que só pretendía definir padrón de comportamento político (auténtica versión galaica do accidentalismo), como apoio á ata o de agora ignorada aspiración dun espurio pretendente. Non ficará no esquezo tal felonía.
En vista dos derradeiros acontecementos, perante o consumado feito autoproclamatorio da falsa Alteza Real que asina Leituga, declárome cimarrón. E deposito a miña esperanza na eventualidade de que Arume, duque dos Piñeiros, encontre algún príncipe italiano, minguado de fortuna e con xorne de condottiero, para arriscar un golpe de man. Queden os demais seguros da miña hostilidade.
[Canto ao príncipe, ía poñer con dos cojones, pero seguro que nos mandaba o Conde Lequio].
Xohan da Coba dijo...
Rompo a promesa que fixen de non escribir máis neste post,pra felicitar a Manuel Herminio Iglesias,do BNG de Ourense e colaborador habitual da Rexión,polo artigo de hoxe,"A deriva de Chávez".
(Pra mín,non é unha "deriva".Teño claro fai tempo qué clase de sátrapa é).
vie nov 16, 10:37:00 AM
apicultor informa dijo...
(Top Secret. Altamente Confidencial)
MEMORANDO INTERNO nº 45.875.
Vaticano. Servizos Secretos. Roma, 16 de novembro de 2007.
Constatado o incremento no seo do nacionalismo galego do republicanismo e dos seus corolarios, a impiedade e o ateísmo, o órgano colexiado da Congregación para a Doutrina da Fe, de acorde coas súas funcións definidas no Artigo 48 da Constitución Apostólica sobre a Curia Romana Pastor bonus, decidiu en reunión secreta comisionar ao seu mellor axente secreto (nomes claves: González, Saavedra, Lugués), con licenza para ser licencioso e xesuita de obediencia, para infiltrarse nas tropas nacionalistas e adxacentes coa intención de recadar informacións de primeira man e de personarse nos blogs e foros internáuticos para facer un labor de zapa a prol da Alianza entre o Trono e o Altar.
A súa gran preparación en lingüística, patrística e teodicea, así como o seu persoal sex-appeal, capacítano para desenvolver unha constante e convincente actividade que, enmascarada de accidentalismo verbo das formas de Estado e de moderación política, incline o balanzo político e mediático a favor das teses vaticanistas, que pasan por facer do nacionalismo galego unha forza centrada, centrista e de orde, sostén da monarquía de orixe divina e desta Santa Madre Igrexa, garante da Fe e da Moralidade no Mundo Mundial.
Na Cidade do Vaticano (que non da Cultura), a 16 de novembro de 2007.
vie nov 16, 12:08:00 PM
Leituga1 dijo...
Yo ya li dije a Su Santidá que el amigo Saavedra era de fiar, un caballero. Lo conocí en una cosa cultural que hubo allí por la parte de Otero de Rey, algo sobre don Vicente Riesgo, y desde aquella no le quité el ojo dencima. Es galliguista, pero moderado, ¿eh?, un señor. Ahora anda por los blós llevando el mensaje de Cristo a todos esa calamidá del nacionalismo y mismo de mi propio partido, que desde que llegó el ZP va por mal camino. Le voy contar al Santo Padre sus progresos para que le dea una condecoración.
(Extraído do Diario Vaticano -inédito- de Francisco Vázquez, embaixador do Reino de España diante da Santa Sede)
Comunicados de Groucho Marx (o marxista "bo"):
Para Pako Vázquez:
"Nunca esquezo unha cara. Pero no seu caso, estaría encantado de facer unha excepción."
Para Chávez:
"Pode parecer un idiota e actuar coma un idiota. Pero non se deixe enganar. É realmente un idiota."
Para Juan Carlos Borbón:
"É mellor estar calado e parecer tonto que falar e despexar as dúbidas definitivamente."
Brasil: Lula da Silva defende democracia de Chavez
O presidente brasileiro afirmou quarta-feira que o seu homólogo venezuelano é um democrata que convocou várias eleições e não exagerou na sua polémica com Espanha, depois da altercação com o rei Juan Carlos de Borbón.
«Podem criticar (Hugo) Chavez por qualquer outra coisa. Inventem uma coisa para criticar Chavez. Mas por falta de democracia não é», disse Luiz Inácio Lula da Silva em declarações informais a jornalistas nos corredores do Palácio do Itamaraty, sede da chancelaria.
«O que eu sei é que a Venezuela já teve três referendos, três eleições não sei para onde, já teve quatro plebiscitos», acrescentou.
Sobre a polémica internacional iniciada depois do diferendo na Cimeira Ibero-Americana do Chile entre Chavez e o rei Juan Carlos de Espanha, Lula disse que o presidente venezuelano não exagerou.
«Não há divergências entre o rei Juan Carlos e Chavez. Há muitas divergências entre outros chefes de Estado. A divergência faz parte de um encontro democrático», disse o presidente brasileiro.
«Somos um conjunto de países democráticos que fizeram uma reunião democrática onde todos têm o direito de falar, tema livre, sobre aquilo que nos interessa», acrescentou Lula depois de um almoço com o seu homólogo da Guiné-Bissau, João Bernardo Vieira.
Argumentou que as reuniões do G8, grupo dos países mais industrializados, onde o Brasil costuma ir como convidado costumam ocorrer discussões sérias por posições apresentadas que saem do protocolo.
«Houve uma intervenção de Chavez que o rei entendeu que era demasiado. Era uma crítica ao ex-primeiro-ministro de Espanha que tinha apoiado o golpe», afirmou Lula.
«E qual é a diferença? É que o rei estava na reunião. E quem disse ´cala-te´ foi o rei. Ou seja não foi nenhum de nós (os presidentes). Entre nós divergimos muito», disse.
Lula foi testemunha do episódio da semana passada na sessão final da Cimeira, quando Chavez acusou o ex-chefe do governo espanhol José Maria Aznar de ter apoiado um golpe militar que o tirou do poder por 48 horas em Abril de 2002.
O presidente brasileiro defendeu mais uma vez a entrada da Venezuela no Mercosur (Mercado Comum do Sul, formado pela Argentina, Brasil, Uruguai e Paraguai).
A Comissão de Constituição e Justiça da Câmara dos Deputados adiou terça-feira outra vez uma primeira votação da entrada da Venezuela no bloco regional, que tem de ser aprovado em sessão plenária do Congresso para poder entrar em vigor.
Os Parlamentos da Argentina e do Uruguai já votaram a favor do país das Caraíbas, enquanto no Brasil a oposição quer travar o passo à Venezuela, com o argumento de que o governo desse país não é plenamente democrático porque não tolera a dissidência.
Na Venezuela, lembrou Lula, «o que não falta é discussão».
«A democracia é assim. Submetemos ao povo aquilo em que acreditamos e o povo decide e acatamos o resultado», disse, insistindo na obrigatoriedade de respeitar a soberania dos países.
Diário Digital / Lusa
ARUME DOS PIÑEIROS ACEPTA EL CARGO DE BIBLIOTECARIO QUE LE OFRECE,
EN GALICIA EL NUEVO REY LEITUGA 1
Escuchadme, Señor, tengo los miembros tristes.
Con la Revolución Francesa van muriendo
mis escasos amigos. Miradme, he recorrido
los países del mundo, las cárceles del mundo,
los lechos, los jardines, los mares, los conventos,
y he visto que no aceptan mi buena voluntad.
Fui abad entre los muros de Roma y era hermoso
ser soldado en las noches ardientes de Corfú.
A veces, he sonado un poco el violín
y vos sabéis, Señor, cómo trema Venecia
con la música y arden las islas y las cúpulas.
Escuchadme, Señor, de Madrid a Moscú
he viajado en vano, me persiguen los lobos
del Santo Oficio, llevo un huracán de lenguas
detrás de mi persona, de lenguas venenosas.
Y yo sólo deseo salvar mi claridad,
sonreír a la luz de cada nuevo día,
mostrar mi firme horror a todo lo que muere.
Señor, aquí me quedo en vuestra biblioteca,
traduzco a Homero, escribo de mis días de entonces,
sueño con los serrallos azules de Estambul.
Lér cousas así quítanlle a un as ganas de escribir nada e dedicarse ó baile flamenco.
Esquecen que a información mais valiosa a ten Jimy de Rairo, que estivo no corazón dos arquivos dunha potente organización nacionalista. Información que pode dar ao traste coa coroación da fresca Leituga I, o descubrimento de espías, delatores, e xentes de dobre vida e triple moral.
Están proximos os días de revelacións importantes.
Gustou do poema, amigo Da Coba, ou cre que é demasiado melancónico?
Quixen decir que eso é escribir.Alto nivel.Nunca publiquéi nada.Xa me estaba animando,leo eso e penso:"Neno,olvídate do tema.Esa clase de cousas están reservadas prós elexidos dos deuses".
Pero que di, amigo da Coba, se vostede é o máis grande. Anímese, cunha condición: na presentación do libro alí estaremos, por suposto para comer os pintxos.
Xohan da Coba,eres o máis grande
Así comeza un artigo de opinión de Santos Juliá en El País de mañán, pero non sei máis: queda en interesante suspense.
"Ninguna monarquía europea ni,
desde luego, ningún rey constitucional
español han vivido más
a resguardo de la crítica que
Juan Carlos I, un privilegio que
ya habría querido para sí Alfonso
XIII. Sin embargo, el último
acto del Rey ha provocado que
ese aura mítica que rodea a la
Corona se desvanezca, quizá porque
ya ha dado de sí todo lo que
podía."
Non sei se remataréi por escribir un libro pero,se o fago,terá que enfrentarse soliño ó mundo.Sen presentación e sin nada.Que se busque a vida.Que rompa o seu propio cordón umbilical cós seus propios dentes.
A unhos petiscos invítoos igual,e a un bó viño.
Hoxe vén na Rexión un artigo demoledor contra Chávez,firmado pola periodista Castro.Estóu de acordo con todo o que dí no 101%.O que non entendo é porqué fai dez días eras un "facha" si falabas contra ese señor,e agora,tralo incidente có rei,o "políticamente correcto" é poñelo a parir.Tampouco entendo por qué fai dez días non saían certas cousas á luz na prensa española e agora sí.
Comunicado de PRISA: Por el interés... te quiero Andrés...
Non me diga, Arume, que é devoto do "venecianismo".
Comunicado de PRISA (corrixido): "Por el interés... ya no te quiero Chavez"
Non son devoto, pero o poema de Casanova gústame moito. E o Sepulcro en Tarquinia teño que recoñecer que está entre os meus favoritos.
Daquela, no canto de devoto, é de voto.
Programa do corazón sobre Chávez, El-rei, a monarquía e a república. A prol da república, Pilar Rahola e unha xornalista; defensores da monarquía, D. Leandro de Borbón e Jimmy Giménez Arnau. O programa estivo pavero. Ganaron por goleada os partidarios da República, máis sibilinos ca os monárquicos, máis rudos e raciais. Tiñan que vir ás Uvas a facer un cursiño intensivo de realismo accidentalista-pijo progre-postmoderno-chuli-guai.
Viña ben un curso intensivo de marujeo-cotilleo-rosa. Como vostede é aficcionado a eses programas, podía dar unhas leccións.
Vargas Llosa, co seu extraordinario estilo polemista (o cortés non quita o valiente), aporta o seu punto de vista liberal sobre o cumio iberoamericano.
Noutro post haberá que falar da prohibición do aborto na Nicaragua de Ortega.
Publicar un comentario