17 feb 2008



Il n'y a pas d'amour heureux, Louis Aragon (1897-1982). Imaxe: Aragon, por Matisse.

Un dos poemas máis coñecidos de Louis Aragon. Cantouno Georges Brassens (1965) e Michèle Arnaud e Françoise Hardy. Velaí unha versión de Elodie Frégé. Tamén o canta Danielle Darrieux na película 8 femmes, de François Ozon.

Rien n'est jamais acquis à l'homme. Ni sa force

Ni sa faiblesse ni son cœur. Et quand il croit

Ouvrir ses bras son ombre est celle d'une croix

Et quand il croit serrer son bonheur il le broie

Sa vie est un étrange et douloureux divorce

Il n'y a pas d'amour heureux

Sa vie elle ressemble à ces soldats sans armes

Qu'on avait habillés pour un autre destin

A quoi peut leur servir de ce lever matin

Eux qu'on retrouve au soir désarmés incertains

Dites ces mots ma vie et retenez vos larmes

Il n'y a pas d'amour heureux

Mon bel amour mon cher amour ma déchirure

Je te porte dans moi comme un oiseau blessé

Et ceux-là sans savoir nous regardent passer

Répétant après moi les mots que j'ai tressés

Et qui pour tes grands yeux tout aussitôt moururent

Il n'y a pas d'amour heureux

Le temps d'apprendre à vivre il est déjà trop tard

Que pleurent dans la nuit nos cœurs à l'unisson

Ce qu'il faut de malheur pour la moindre chanson

Ce qu'il faut de regrets pour payer un frisson

Ce qu'il faut de sanglots pour un air de guitare

Il n'y a pas d'amour heureux

Il n'y a pas d'amour qui ne soit à douleur

Il n'y a pas d'amour dont on ne soit meurtri

Il n'y a pas d'amour dont on ne soit flétri

Et pas plus que de toi l'amour de la patrie

Il n'y a pas d'amour qui ne vive de pleurs

Il n'y a pas d'amour heureux

Mais c'est notre amour à tous deux

4 comentarios:

Marcos Valcárcel López dijo...

DEIXO, SACADA DE INTERNET, UNHA TRADUCCIÓN EN CASTELÁN. SE ALGUÉN SE ATREVE COA VERSIÓN GALEGA, QUE A DEIXE TAMÉN...

No hay amor feliz

El hombre nada adquiere jamás Ni su ternura
Ni su amor ni su fuerza Y cuando abre los brazos
La sombra que proyecta es una cruz oscura
Y si abraza su dicha la destroza en pedazos
Su vida es una extraña y espantable locura
No hay ningún amor feliz

Su vida se parece a un inerme soldado
Que para otra estrategia ha sido preparado
Que madruga y de noche sufre de hambre y de sed
Y que en la tarde tiembla deshecho y desarmado
Decid «mi pobre vida» y el llanto contened
No hay ningún amor feliz

Mi bello amor mi dulce amor mi amor perdido
Dentro de mí te llevo como un pájaro yerto
Y aquellos que de lejos nos vieron no han sabido
Que mis propios poemas tras de mí han repetido
Y que ya por tus ojos varias veces han muerto
No hay ningún amor feliz

El tiempo de aprender a vivir ya ha pasado
Que lloren en la noche nuestros dos corazones
Por el dolor que esconde cada recuerdo amado
Las tragedias que nutren el éxtasis soñado
Los sollozos que impregnan las menores canciones
No hay ningún amor feliz

No hay amor que no aflija al par que desespera
No hay amor que no se halle mezclado a su dolor
No hay amor que no espante No hay amor que no hiera
No hay amor que no viva de lágrimas y espera
Y el amor de la patria lo mismo que tu amor

No hay ningún amor feliz
Pero este es nuestro amor

Versión de Andrés Holguín

Anónimo dijo...

Obrigada. É muito formosa!!

lourixe dijo...

Ben se ve que non teño nin idea de traducir, porque me sae un texto moi literal e pouco fluido:
Non se garante ren ao home. Nin a forza
Nin a febleza nin o amor. E cando cre
Abrir as mans a sombra unha cruz é
E cando o cre apertar esgana o que é o seu ben
A vida é un extrano e doroso divorcio
Non existe amor feliz
A súa vida semella uns soldados sen armas
Que foran vestidos para outro lugar
De que lles vai servir este seu madrugar
Inermes desarmados que atopan ao serán
Dicide a miña vida e gardade esas bágoas
Non existe amor feliz
Meu belo amor meu caro amor o meu desgarro
Lévote no meu seo tal paxaro mancado
Aqueles sen saber vennos pasar ao lado
Repetindo esas verbas logo que as dei trenzado
Que ante os teus grandes ollos morreron de contado
Non existe amor feliz
Ao sabermos vivir xa é tarde de máis
Que choren nesta noite os nosos corazóns
A desgraza precisa para as máis simples cancións
O arrepentir preciso para un tremor dos bons
Os saloucos precisos para a guitarra laiar
Non existe amor feliz
Non hai ningún amor que non dea amargor
Non hai ningún amor que non poida mancar
Non hai ningún amor que non poida murchar
Tampouco alén de ti o amor da patria é tal
Non hai ningún amor que non viva da dor
Non existe amor feliz
Pero é o amor de nolos dous

Anónimo dijo...

Eu creo que o pillo do Marcos puxo este post para xustificar traer a colación a Elodie Frégé.

Non ten mal gusto o Valcárcel, non.

Boa versión galega, Lourixe.