2 abr 2008


Parella de ases: Luis de Góngora Francisco de Quevedo (LORENZO SILVA LUISA CASTRO)

No suplemento Campus de hoxe en El Mundo. Dedicado a ARUME. (Debuxo de Ulises, de EM)





27 comentarios:

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

Moitísimas gracias.
Supoño que Luisa Castro é a nosa Luisa Castro e que é a responsable do artigo sobre Quevedo.

Por Mazarelos
mireina pasar,
no frente unha estrela
no bico un cantar.

Yo te untaré mis obras con tocino
porque no me las muerdas, Gongorilla.

Anónimo dijo...

A Luisa cando estudaba en Mazarelos era -e desculpen a ordinariez- bocato di cardinale. Despois, o tempo pasa para tod@s.

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

As hormonas de antano ou se cadra a miopía poden producir eses recordos, amigo Apicultor.

Anónimo dijo...

Amigo Apicultor: Como era a señora, un estilo Laura Antonelli??
jeje

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

EN LA PARTIDA DEL CONDE DE LEMOS Y DEL DUQUE DE FERIA A NÁPOLES Y
A FRANCIA

El Conde mi señor se fue a Napoles;
el Duque mi señor se fue a Francía:
príncipes, buen viaje, que este día
pesadumbre daré a unos caracoles.
Como sobran tan doctos españoles,
a ninguno ofrecí la Musa mía;
a un pobre albergue sí, de Andalucía,
que ha resistido a grandes, digo Soles.
Con pocos libros libres (libres digo
de expurgaciones) paso y me paseo,
ya que el tiempo me pasa como higo.
No espero en mi verdad lo que no creo:
espero en mi consciencia lo que digo:
mi salvación, que es lo que más deseo.

Anónimo dijo...

Aguja de navegar cultos: Con la receta, para hacer soledades en un día : y era y es probada.


Quien quisiere ser culto en sólo un día,
La jeri (aprenderá) gonza siguiente:
fulgores, arrogar, joven, presiente,
Candor, construye, métrica armonía,
Poco mucho, si no, purpuracía,
neutralidad, conculca, erige, mente,
pulsa, ostenta, librar, adolescente,
señas traslada, frustra, arpía.
Cede, impide, cesuras, petulante,
palestra, liba, meta, argento, alterna,
Si bien, disuelve, émulo, canoro.
Use mucho de líquido y de errante,
su poco de nocturno y de caverna,
Anden listos vivir, adunco y poro;
Que ya toda Castilla,
Con sola esta cartilla,
Se abrasa, de poetas babilones,
Escribiendo sonetos confusiones;
y en la Mancha pastores y gañanes,
Atestadas de ajos las barrigas,
Hacen ya cultedades como migas.
(Francisco de Quevedo y Villegas).


Anacreonte español, no hay quien os tope.
Que no diga con mucha cortesía,
Que ya que vuestros pies son de elegía,
Que vuestras suavidades son de arrope.

¿No imitaréis al terenciano Lope,
Que al de Belerofonte cada día.
Sobre zuecos de cómica poesía
Se calza espuelas, y le da un galope?

Con cuidado especial vuestros antojos
Dicen que quieren traducir al griego,
No habiéndolo mirado vuestros ojos.

Prestádselos un rato a mi ojo ciego,
Porque a luz saque ciertos versos flojos,
Y entenderéis cualquier gregüesco luego.
(Luis de Góngora y Argote)


Da mítica, mutua diatriba, para solaz de moitos e participación no arúmico homenaxe.

Anónimo dijo...

Sei do que falo ;)

Anónimo dijo...

Fale, amigo Apicultor, aínda que sex/a en culto para non deixar pistas.

Anónimo dijo...

Para aqueles que queiran gongorizarse esta páxina de tolemias gongorinas, pero tamén moi útil. Teñen ata para poñer un escritorio gongorino no seu ecrán.

Anónimo dijo...

Moi interesado o vexo, amigo Arume. Non sei, non sei...

Anónimo dijo...

Eu, xaora, non podo falar, nin moito nin pouco. E, por ser cabaleiro, direi que tiña vostede bó gusto en Ravenna. E non digo máis: xa me entende.

Anónimo dijo...

Pois a min dáme o corpo que daquela a Luísa Castro erea moi guapa. Non sei de bocatos di cardenale, pero boa, boa si que a miraba eu tamén.Boa como un pan. Que para comela, digo eu. Que Pondal diría outra cousa.
E quen tivo retivo. E a min sígueme parecendo unha moza ben seductora guapa e intelixente. O que por outra parte creo que de moito non lle serviu para a vida, pero en fin esa é outra historia.
Agora o Sr. Apicultor, falaba desas cousas da estética, se se quere cun comentario banal e lixeiro, pero en absoluto meu anónomio, merecen esa saída de ton. (To).

Anónimo dijo...

AL CONDE DE LEMUS, YÉNDOLE A VISITAR A MONFORTE

Llegué a este Monte Fuerte, coronado
de torres convecinas a los cielos,
cuna siempre real de tus abuelos,
del Reino escudo, y silla de tu estado.
El templo vi a Minerva dedicado,
de cuyos gëométricos modelos,
si todo lo moderno tiene celos,
tuviera invidia todo lo pasado.
Sacra erección de príncipe glorioso,
que ya de mejor púrpura vestido
rayos ciñe de luz, estrellas pisa.
¡Oh cuánto deste monte imperïoso
descubro! Un mundo veo. Poco ha sido,
que seis orbes se ven en tu divisa.

Anónimo dijo...

A GALICIA

Pálido sol en cielo encapotado,
mozas rollizas de anchos culiseos,
tetas de vacas, piernas de correos,
suelo menos barrido que regado;
campo todo de tojos matizado,
berzas gigantes, nabos filisteos,
gallos del Cairo, búcaros pigmeos,
traje tosco y estilo mal limado;
cuestas que llegan a la ardiente esfera,
pan de Guinea, techos sahumados,
candelas de resina con tericia;
papas de mijo en concas de madera,
cuevas profundas, ásperos collados,
es lo que llaman Reino de Galicia.

Anónimo dijo...

1609

¡Oh montañas de Galicia,
cuya (por decir verdad)
espesura es suciedad,
cuya maleza es malicia!
5 tal, que ninguno cudicia
besar estrellas, pudiendo,
antes os quedáis haciendo
desiguales horizontes;
al fin, gallegos y montes,
10 nadie dirá que os ofendo.
¡Oh Sil, tú, cuyos cristales
desatas ociosamente,
mal coronada tu frente
de castaños y nogales,
15 qué bien de los naturales
vas murmurando, y no paras!
Perdonen tus aguas claras
de Baco el poder injusto,
si ellos te niegan el gusto
20 y ellas te niegan las caras.
¡Oh, posadas de madera,
areas de Noé, adonde
si llamo al huésped, responde
un buey y sale una fiera!
25 Entróme (que non debiera),
el cansancio, y al momento
lágrimas de ciento en ciento
a derramallas me obliga,
no sé cuál primero diga,
30 humo o arrepentimiento.
¡Oh labrante mujeriego
de tierras, de holandas non,
cuyas aguijadas son
flechas del amor gallego!
35 Vuestra castidad no os niego,
antes digo será eterna,
pues descalza la más tierna,
lleva, la que menos ara,
pierna que guarda su cara,
40 cara que guarda su pierna.
¡Oh Narcisos de sayal,
antípodas de la gala.
cuyo pie entra en cualquier sala
sin guante de Fregenal!
45 Puedo decir, y no mal.
de Galicia y sus confines,
sin disculpar escarpines
de los cheiros de la algalia,
que a Génova y aun a Italia
50 se la gana en Juanetines.

Marcos Valcárcel López dijo...

Borrei varias mensaxes (das dúas bandas) da última polémica habida neste fío, con expresións nalgúns casos totalmente impropias do estilo da casa.

Anónimo dijo...

Borrou as que lle deu a gana, efectivamente. As outras deixounas.

Marcel Swann

Anónimo dijo...

Non quixera eu negar algunha das consideracións sobre Quevedo crítico do "pueblo llano" (haberá outro máis montañoso?) e benevolente cos poderosos. Pero tal vez unha lectura dalgún soneto moral, de alcance político, semente dúbidas razonables ao respecto. Non esquezamos que estivo preso en san Marcos de León (por case catro anos, sen contar os numerosos exilios á Mancha) non precisamente por aborrecer a clase baixa.
Por exemplo, este poema que lembra, por próxima, a destrucción da estatua de Sadam Hussein: aquí a lembranza do tirano nin siquera pervive ao tempo (a damnatio memoriae).

¿Miras la faz que al orbe fue segunda
y en el metal vivió rica de honores
cómo, arrastrada, sigue los clamores,
en las maromas de la plebe inmunda?
No hay fragua que sus miembros no los funda
en calderas, sartenes y asadores;
y aquel miedo y terror de los señores
sólo de humo en la cocina abunda.
El rostro que adoraron en Seyano,
despedazado en garfios, es testigo
de la instabilidad del precio humano.
Nadie le conoció, ni fue su amigo;
y sólo quien le infama de tirano
no acompañó el horror de su castigo.

Ou este poema contra a soberbia e a avaricia do gobernante cos últimos versos extraordinarios:

Harta la toga del veneno tirio,
o ya en el oro pálida y regente,
cubre con los tesoros del Oriente,
mas no descansa, ¡oh Licas!, tu martirio.
Padeces un magnífico delirio
cuando felicidad tan delincuente
tu horror oscuro en esplendor te miente,
víbora en rosicler, áspid en lirio.
Competir su palacio a Jove quieres,
pues miente el oro estrellas a su modo
en el que vives sin saber que mueres.
Y en tantas glorias, tú, señor de todo,
para quien sabe examinarte, eres
lo solamente vil, el asco, el lodo.

Non estou seguro de que Quevedo non dirixira os seus poemas (e outras cousas que nin siquera saíron á luz por temor á represalia ou á cadea) aos poderosos. Naquela época tampouco se andaban con rodeos e garantías procesais.

Anónimo dijo...

Olé!

Anónimo dijo...

¿Muchos tojos en los campos galaicos?

Anónimo dijo...

Olé como me pone el toro de Osborne y la poesía patriótica de Góngora-Quevedo, de distintos pareceres en todo menos no seu coincidente amor pola terra galega.

Homenaje regional YA a estos queridos vate(res)! Pidamos que le dediquen una calle en Ginzo de la Limia, otra en Viana del Bollo y más una tercera en el Niño de la Guía.

Anónimo dijo...

Faltou Sangenjo: ven no lote dos tópicos. Como o torito de Osborne.
Por certo, ao vate cordobés Monforte adicoulle unha praza.

A propósito, non sei se en Napoli hai rúa co nome do Conde de Lemos que tanta pegada deixou por alá en tan poucos anos como gobernou. Alguén pode informar?

Anónimo dijo...

Sen comentarios:


http://www.lavozdegalicia.es/galicia/2008/04/04/0003_6704717.htm
Touriño avisa al BNG que al comercio no se le puede discriminar con el idioma gallego.

El presidente de la Xunta hizo ayer una llamada al cumplimiento de la Lei de Normalización Lingüística, pero afirmó que el idioma propio de Galicia no debe ser nunca «instrumento de diferenciación ou discriminación», en referencia concreta a la iniciativa del BNG de condicionar las subvenciones a los 43.000 comercios existentes en Galicia al hecho de que rotulen sus letreros como mínimo en gallego.

Anónimo dijo...

Informar, informarei
e o viño ha de crarexar
en tanto no pobo medre
un meniño, un vello e un cantar.

Ao Conde de Lemos abóndalle con que Cervantes lle adicara a segunda parte do Quijote. Que menos tendo sido o mecenas de D.Miguel!.

Anónimo dijo...

Está máis claro ca auga : Cumprimento da lei de Normalización pero a lingua "PROPIA" de Galicia nunca ha ser instrumento de diferenciación.
Só os moi cortiños de mente quedarán sen comprender esta mensaxe da Touripedia.Hai que amolarse !

Anónimo dijo...

http://www.elpais.com/articulo/sociedad/tienen/apellidos/Soraya/elpepusoc/20080405elpepisoc_1/Tes

Ellos tienen apellidos; ella es Soraya
El trato a Sáenz de Santamaría confirma tics sexistas en el mundo político y mediático - Las mujeres en el poder sufren un trato paternalista

¿Por qué al presidente del Congreso de los Diputados se le llama Bono y la nueva portavoz del Partido Popular es Soraya? ¿Por qué se ha escrito de ella que es "curva, muelle y blandita"? Por sexismo. Por la misma razón que una mujer es siempre mujer antes que profesional en el ámbito público y se utiliza para denominarla su nombre de pila. Muchos hablan de que todavía hoy existe un doble rasero para medir la valía de hombres y mujeres.

(...)

Las mujeres han alcanzado determinadas cuotas de poder. Han ocupado espacios públicos donde ya no se les cuestiona por estar pero sí se les señala con formas más sutiles. "Esta chica...", "Soraya...", "en una puesta de largo que vistió con una levita color crema...". Frases como ésta han aparecido en la prensa en los últimos días. Incluso en este periódico. También en la radio y en la televisión Sáenz de Santamaría ha sido cien veces Soraya.

Anónimo dijo...

Un acerto de Rajoy ao designar a SSdeS como portavoza. A min gústame que xente preparada ocupe postos de responsabilidade. Nin Eduardo nin Ángel lle chegan á altura dos zapatos.