congreso do psdeg-psoe
Touriño ve aos socialistas "parte central" de Galicia e proclama que "xuntos" gañarán ao PP
17.03h. Asegura que "pasarán" as dificultades da "crise económica", á que se referiu así porque "así é como o perciben os cidadáns" (Galicia Hoxe 27-7-08. Foto: R. Escuredo)
Gustoume especialmente isto: O PSdeG acusa ao PPdeG de usar a língua para desprezar a Galicia.
Touriño ve aos socialistas "parte central" de Galicia e proclama que "xuntos" gañarán ao PP
17.03h. Asegura que "pasarán" as dificultades da "crise económica", á que se referiu así porque "así é como o perciben os cidadáns" (Galicia Hoxe 27-7-08. Foto: R. Escuredo)
Gustoume especialmente isto: O PSdeG acusa ao PPdeG de usar a língua para desprezar a Galicia.
Collendo unha achega de Arume máis abaixo, aquí queda noticia do congreso dos socialistas galegos: "que logo din que aquí só se pode dar caña ó BNG".
en poleiro alleo
Entradas
87 comentarios:
Do que lin o que menos me gustou son as críticas aos independientes que non militan no PSdG. Esa é unha eiva dos partidos tradicionais. Se non é por isa incorporación probablemente os militantes do PSdG non serían quen de gobernar Galicia (mutatis mutandis vale para o BNG). O que non quere dicir que eu estea de acordo co oportunismo de quen se monta ao carro triunfal, por outra parte lugar ao que tamén adoita ascender o militante de última hora.
Paréceme moi ben este fio adicado a un acontecimento de moita relevancia para Galicia, pero boto en falta outro adicado ao 25 de Xullo, o día de todos os/as Galegos/as e tamén a entrega da medalla de ouro á editorial Galaxia. Supoño que eses problemas de saúde, que sen dúbida pronto se reconducirán, distraeron un pouco a atención do anfitrión deste importante blog.
Descanse e disfrute deste mes de Lecer.
Sobre o 25 de xullo:
PP: máis España.
PSdG-PSOE: España e Galicia por igual.
BNG: máis Galicia.
Á vista das eleccións a simplificación apreta e estas parecen ser as mensaxes.
É curioso que o máis interesante sexa a polémica laicismo vs. botafumeiro. Sigo sen entender que fan alí pedíndolle cousas a Santiago Matamoros. Claro que poñer o gallardete ese de Lepanto debe ser cousa da tradición inveterada que debemos preservar polo ben do turismo e das peregrinacións que deixan cartos.
E, por se acaso, alí está no skyline de Compostela, a Culture Town, que debería servir de sucedáneo para a macrovisita xacobea.
[Recomendo unha ollada á páxina de vida social de EL Correo Gallego para dármonos conta do felices que están os composteláns de coñecerense, sobre todo en días ou en vésperas de días tan sinalados]
Xa que está o PSdeG-PSOE de congreso, vou a estar atento a ver se tratan algo da laicidade das institucións porque xa estou farto de tanto progresismo trasmutado en tradicionalismo relixioso. As declaracións do alcalde Bugallo son escandalosas, dende un paternalismo cínico ben a dicirnos que a relixión é boa porque amansa as masas. Agardaba mais, agardaba que se tomasen a laicicidade en serio e emprendese esas necesarias reformas se queren seguir a falar de progresismo e socialismo.
Este 25 non houbo convocatoria de misa dende o patronato Rosalia, porque non imos agardar un 25 laico, onde as insticuicións civicas non se mesturen coas relixiosas, ou é que dende o Psoe lle teñen medo as masas ou quixais mais a iglesia retrograda española.
Domingos Sampedro, un pesedegálogo.
Los barones de Ourense y Lugo, Manuel Pachi Vázquez y Ricardo Varela, acudieron al cónclave socialista con la estrategia trazada y una alianza de mutuo apoyo, que pasaba por reforzar sus posiciones en la dirección del partido al objeto de pilotar, llegado el caso, un recambio en el liderazgo del PSdeG-PSOE. Pero Touriño jugó con la tensión y los tiempos, frenando en seco las aspiraciones políticas de sus barones y ampliando de forma notable la nómina de sus fieles en la ejecutiva. Por lo demás, la cita congresual despide a los alcaldes más veteranos, aplaca al llamado clan de los ismaelitas, dándole protagonismo a la generación de los treinta años. Un destacado dirigente resumía con esta frase lo ocurrido: «A quien quiera jugar con suceder a Touriño puede sucederle algo».
La promoción de Ricardo Varela a la vicesecretaría xeral del PSdeG, un cargo con funciones por inventar, supone en realidad un ascenso a la tierra de nadie y debilita su posición en el partido, pues se le retira la posibilidad de mover los hilos del aparato desde el área de la organización. Por mucho paralelismo que se haga con lo ocurrido en Ferraz, la promoción de José Blanco le deja liberado para una posible entrada en el Gobierno, aspiración que no se da en el caso de Varela, que ya forma parte del Ejecutivo.
Pachi Vázquez, que fue uno de los dirigentes socialistas más aplaudidos en el congreso, acudió a Santiago decidido a pasarle la rebarbadora (expresión acuñada por José Luis Baltar) a quienes no acatan su autoridad en la provincia. Su empeño tuvo frutos: se convirtió en el verdugo del ismaelita (seguidores de Ismael Rego) Pablo López Vidal, que se cayó de la ejecutiva. Pero Touriño optó por alimentar con gasolina los fuegos de Ourense, pues incorporó a la dirección a dos personas de la capital que podrían discutir la hegemonía a Vázquez. Para más inri, el barón ourensano perdió a Miguel Fidalgo de la ejecutiva y quemó algún cartucho para salvar a Laura Seara. Renovación muy controlada. El propósito de renovar la mitad de la ejecutiva casi se logró en el plano cuantitativo, pues, de un equipo de 37 personas, 17 tomaron la salida (46%). Pero el cambio estuvo maniatado a nivel cualitativo. Solo tres de los catorce secretarios de área salen de la dirección, entre ellos la ismaelita Natividad González Laso, continuismo que Touriño compensó engrosando la dirección con tres carteras: Innovación, Formación y Deportes.
El congreso marca la llegada a la dirección de una nueva generación de alcaldes, que sustituye a los más veteranos. Salen Sánchez Bugallo, López Orozco o Javier Losada. Entran o se mantienen los que accedieron al cargo en las municipales del 2007, como Francisco Rodríguez (Ourense), Vicente Irisarri (Ferrol), ambos muy próximos a Touriño, y cuatro más de localidades más pequeñas.
El líder socialista blinda su posición en el partido, donde mantiene a dos personas de su gabinete de la Xunta (Abel Losada y Teresa Facal), incorporando a afines como María José Caride y Vicente Irisarri, a touriñistas de última hora como Leiceaga o a los suyos de toda la vida como Cerviño o Ismael Rego, que sigue como miembro nato y da nombre al clan ismaelita , del que también forma parte la presidenta del Parlamento, Dolores Villarino. Esta se mantuvo dentro de la ejecutiva, pero a un coste alto que la llevó a perder el área de sus secretaría.
Entre las caras nuevas que asoman la nariz en la dirección del PSdeG está esa pandilla bregada en las Xuventudes Socialistas que ahora ronda los treinta años. La propia líder de las XX.?SS., Dolores Rodríguez Amoroso (30 años), es el máximo exponente, seguida del alcalde de Fene, Iván Puentes (28 años), el diputado Lage Tuñas o el concejal de O Porriño Iván Vaqueiro, los dos últimos de 31 años.
Que ignorante son!
Adiantarán as eleccións a Novembro?
Moi interesante o artigo de Domingos Sampedro. O curioso é que acabo de lelo na prensa de hoxe e non me fixei en cal, nin en quen o asinaba.
A mín interésame Ourense e ver como evolúe todo.
A longo prazo.
Como decía un economista, creo que Keynes, a longo prazo estamos todos mortos.
A longo prazo eu vexo a Laura Seara con un papel aínda importante no partido, xa lle terá caído o seu rol de radicalidade. Laura a radicalidade en tempos de crise está mal vista, non axuda a sobrevivir. Pero non vexo a Patchi Vázquez. Acabo de decatarme que un especulador xoga sempre a corto prazo. Poderá ser o pragmático que queirades, e seghuro que é o único que ten capacidade de toma de decisións, estratexia abondo, ambición, capacidade...etc...pero o que non ten é ideoloxía.
Está entre nós, pero non é dos nosos.
Aghora ben, o clan do "ayuntamiento", non ten talento nin capacidade para facerlle frente, son unhes paletiños ó lado del.
Postos en apostar. Patchi é necesario nestes momentos, pero de cara a un futuro próximo ( verbo ir en presente de indicativo máis un infinitivo) vai ser , en dúas palabras: pe ligroso.
Antes do longo prazo, a Laura Seara terá que facer unha longa travesía do deserto, e descontaminarse por terse valido, apoiado, no Can de presa canario.
Politica ficción.
Puro enredo especulativo, eiquí o que conta é o que vai pasar nas autonómicas. SEguirán todos en xogo.
A gherra virá pola sucesión de Touriño e creo que o de Carballiño non pode ter tantos boletos, senon é que o país anda moi mal de recursos humanos. Que fará Laura Seara daquela?. Como é moi listiña....
A ver! Apicultor, dí algo, que dende que fuches a Madrí non dis nada, e este lobo neghro sen tí non se lexitima.
ANTÓN BAAMONDE, EL PSdeG toma forma,
EL PAIS, 28/07/2008
La volatilidad de los electores es fulminante, absoluta. No hay que remontarse tan atrás para recordar los tiempos en que el BNG lideraba la oposición y se infatuaba con la convicción de que, cuándo se produjese la victoria sobre el PP, serían ellos los que encabezarían el Gobierno. Después, como siempre, los nacionalistas pusieron palos en sus ruedas y Touriño alcanzó la presidencia. La vanidad siempre produce efectos calamitosos tanto en la vida como en la política, pero sobre todo en la política. La humildad, o al menos su apariencia, siempre es una forma de inteligencia.
Touriño conduce un Gobierno que no levanta pasiones y su figura empieza a estar amortizada
También hace tan sólo unos meses el PSdeG podía soñar con comer perdices. Los socialistas se hacían la boca agua con la idea de hacerle el sorpasso en número de diputados al Partido Popular e, incluso, de gobernar en solitario. Pero ha bastado una tormenta financiera venida del otro lado del Atlántico y el estallido de la burbuja inmobiliaria para que sea incierto cómo pueda evolucionar la atmósfera hasta que tengan lugar las elecciones. Tal vez Touriño pueda dar por descontado que seguirá siendo el Presidente de la Xunta, pero no con aquel libre albedrío en el que cifraba sus esperanzas.
El Congreso del PSdeG ha dejado una noticia: aunque hemos tenido ocasión de ver un congreso de oficio, con ponencias irrelevantes, y pensado para lucir al candidato, las relaciones de poder han variado. Touriño, que ha reproducido el esquema que Beiras practicó en el BNG -dotarse de una guardia de corps dejando a otros el control del partido- sabe ahora que su margen de maniobra es más estrecho. Conduce un Gobierno que no levanta pasiones y su figura en el PSdeG comienza a estar amortizada. Los que lo apoyan no pueden estar seguros de cómo evolucione el mercado de futuros. Tal vez ha comenzado el período de su agotamiento.
Lo cierto es que los comentaristas siempre lo habían tenido difícil con el PSdeG. El Bloque amaba el espectáculo al borde del suicidio y los conservadores hubo un tiempo en que nos tenían en vilo. En los combates entre boinas y birretes creíamos ver, como en la famosa caverna platónica, las sombras de dos concepciones de Galicia que, por cierto, nadie se molestó en precisar jamás. La falta de sustancia de los partidos gallegos es legendaria y sus atisbos de doctrina irrisorios.
Pero el PSdeG jamás había resultado entretenido. Francisco Vázquez lo era a su manera achulapada, pero su partido nunca. Sobre el papel el PSdeG, además del socialismo que se le supone (pero nadie es capaz de precisar el significado de esta palabra a día de hoy) era también un partido galleguista. Todos los partidos gallegos son galleguistas, pero ¿en qué consiste el galleguismo? Éste es uno de los misterios mejor guardados de la Galicia contemporánea. Nadie ha intentado definirlo jamás. Y ciertamente el PSdeG no lo ha hecho. La incuria intelectual de la política gallega es enorme. Por eso tolera grandes dosis de vacuidad y ligereza.
Se podía esperar que, después de Francisco Vázquez, Touriño intentase darle una cierta consistencia a la cosa. Que el PSdeG pasase del estado gaseoso a una cierta solidez masticable. Tal vez lo esté consiguiendo de un modo paradójico. El congreso, lo que nos ha dejado, es un pacto entre Touriño y sus críticos en el partido. Como la lucha por el poder galvaniza, el PSdeG comienza a dar muestras de querer buscar alguna forma de estructura. Eso no despeja todas las dudas sobre la existencia del PSdeG. Sin duda existe el Gobierno y podemos creer en la realidad de Ricardo Varela, Pachi Vázquez, Mar Barcón, Antón Louro y, sin duda, en el don de la ubicuidad de Pepe Blanco, pero ¿podremos encontrar vida orgánica, visión política, contenido intelectual en el socialismo gallego?
El PSdeG es el partido con más poder hoy en Galicia y como tal tiene la obligación de gobernar. Lo cierto, sin embargo, es que el Gobierno, escudándose primero en la fuerza del PP y después en sus pugnas internas (que son el pretexto perfecto para la parálisis) ha obrado de un modo conservador y su estrategia ha consistido en líneas generales en esto: dejar para más adelante cualquier cosa que pareciese difícil o conflictiva.
No hemos leído nada acerca de discusiones de fondo en el PSdeG y los textos de las ponencias nos han dejado esta impresión: que se trata de recitar vaguedades para no pillarse los dedos. La primera legislatura está acabando. Se equivocarían los socialistas y sus socios si piensan que les basta con estar en el Gobierno. Sobre todo no deberían abusar de dos cosas: de hacerse fotos con los directores de las caixas y los empresarios -esto es una horterada de líderes inseguros- y de descansar su responsabilidad en las consultoras a las que contratan.
Non pasa sempre, pero desta volta paréceme ben interesante a análise de Bammonde. Por gasosa, como corresponde; ou sutil, ou inconsútil.
La voz de galicia
...Touriño, que se confesou «non atafegado, pero se emocionado» pola súa reelección, trasladou un elocuente recoñecemento ao equipo de Goberno, que estendeu ata ao área nacionalista do bipartito. «Grazas a todos vos membros do Goberno, aos que representan ao PSOE e aos que non», manifestou, quizá para contrarrestar a pulla que lanzara minutos antes aos seus socios nacionalistas. Durante o debate a porta pechada do informe de xestión, que foi aprobado por unanimidade, Touriño meteu ao Bloque no mesmo saco que ao PP, en canto a que as dúas formacións «miran ou carné» e comparten unha «rede clientelar», mentres os socialistas, reivindicou, traballan para todos. En cambio, xa desde a tribuna, aludiu de pasada ao «clientelismo», pero só para deostar a etapa de Fraga, e valorou que todos os conselleiros, sen distinción na súa adscrición política, «me apoian, traballan, se deixan a pel e son ou mellor Goberno de Galicia».
O talante político de Quintana non deixa de sorprenderme:
O outro día cunhas declaracións resentidas contra do PSC por rebasar o seu nacionalismo de xestión,
Hoxe ía de longa viaxe e exoitei unha noticia agradabel. O presidente Touriño anunciaba que aos altos cargos conxelaránselle os salarios. Ningúen con xuizo pensa que esto vai a contribuir de xeito signiricativo en termos económicos a solucionar a crise, pero é unha medida que implica aos políticos solidariamente co común da xente, que veremos o noso poder adquisitivo diminuido.
Chego a casa e ecóntrome con esta noticia. A este paso, e co nacionalista que son acabarei votándolle ao PSdeG-PSOE.
La voz de Galicia:
Quintana cre que conxelar os soldos da Xunta non paliará a crise
Na súa opinión, o Plan Sectorial de Vivenda Protexida ou o novo decreto eólico son «fundamentais para afrontar a crise en Galicia».
Data de publicación:
29/7/2008
Hora:
Actualizada ás 12:27 h
* Valoración da noticia 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , (7 votos)
* Envíando datos... Espere, por favor.
* Grazas.
*
o -
o +
o Enviar
o Imprimir
o Volver
O vicepresidente da Xunta, Anxo Quintana, considerou hoxe que «a crise en Galicia non se paliará só» coa conxelación de salarios «duns poucos cargos» da Xunta e recordou que hai un paquete «importante» de medidas para que a Comunidade afronte a crise «máis aló desa conxelación».
Quintana expresouse así despois do anuncio onte do conselleiro de Economía e Facenda, José Ramón Fernández Antonio , de que os Orzamentos de Galicia para 2009 prevén a conxelación salarial dos soldos de altos cargos do Goberno galego e dos directivos das empresas públicas.
«Todas as medidas son boas pero a crise non se paliará só con iso», dixo en declaracións aos xornalistas tras presentar o Plan de Dinamización Turística da Reserva da Biosfera Área de Allariz, acompañado polos alcaldes dos catro municipios que integran este espazo natural.
Na súa opinión, o Plan Sectorial de Vivenda Protexida ou o novo decreto eólico son «fundamentais para afrontar a crise en Galicia».
* Compartir a noticia en: do.icio.us , technorati , yahoo , digg , menéame , chuza , ¿Como compartir?
*
o -
o +
o Enviar
o Imprimir
o Volver
ENVIAR NOTICIA
ORZAMENTOS Quintana cre que conxelar os soldos da Xunta non paliará a crise
Na súa opinión, o Plan Sectorial de Vivenda Protexida ou o novo decreto eólico son «fundamentais para afrontar a crise en Galicia».
* Campos obrigatorios
Enviar a: * Un ou varios correos electrónicos separados por punto e coma:
Os teus datos: * O teu correo: * O teu nome:
ENVIAR NOTICIA
O seu envío realizouse correctamente
En breve os contactos recibirán en o seu correo electrónico un enlace á noticia
Grazas por usar os nosos servizos
Pechar
ENVIAR NOTICIA
Produciuse un erro
Non se puido realizar o envío
Revise os seus datos e volva intentalo
Se se volve a producir un erro, é posible que o servizo está momentaneamente non dispoñible. Inténteo máis tarde.
Desculpe as molestias. Grazas por usar os nosos servizos
Pechar
LVDG_PUBLICIDADE_MIVA:
Enlaces Patrocinados
1. Citroën es innovación.
Conoce sus precios increíbles y la tecnología del líder.
www.citroen.es
2. El seguro de tu coche ahora en Fénix Directo
Tu coche a Todo Riesgo desde 300€. Terceros desde 200€. Calcula aquí tu presupuesto online. Pásate a Fénix y pásalo.
www.fenixdirecto.com
3. Cómo adelgacé 29 kilos sin pasar hambre
...y sin sentirme como una fiera enfurecida. 100% garantizado o devolución del importe.
www.wtselections.com
ADSL Creditos Fotografia Hipotecas Informatica M
Eu diría que Quintana cuestiona un pouquiño as operacións cosméticas. Non hai máis que ler a cita «Todas as medidas son boas pero a crise non se paliará só con iso», e deducir que o vicepresidente non se manifesta en contra da tal conxelación. Por certo: hai unha semana propuxo o mesmo, no seu ámbito, Orozco para o concello de Lugo. Creo lembrar que o PP non se manifestou en contra; e o Bloque, desde logo, tampouco. Pero puntualizaron, estes últimos, que mellor sería non ter establecido tantas dedicacións exclusivas e parciais (que non lembro cantas son, pero no grupo do PSOE non debe quedar case ningún sen ela).
Outra cousa: a lóxica do primeiro parágrafo aparenta indiscutible.
Estimado XMG, as declaracións de Quintana son dunha torpeza política evidente, que sexan medidas cun valor simbólico mais que económico, non quer dicir que non sexan acertadas. Se é incapaz de recoñecelo porque non sairon da súa iniciativa sería mellor que as obviasee e criticase o resto xa que con esas declaración só gana antipatia das xentes do común, nacionalistas ou non.
Respecto da súa reacción as propostas do PSC, son de escándalo para un nacionalista, agora vai resultar que vai ser un antinacionalistas se a reclamación nacionalista non se efectua nos tempos e nos modos que el estima convenientes.
Quintana foi a grande equivocación do BNG, un delfín que saiu acéfalo, inervado, e de temperamento senil.
Non coñezo as declaracións de Quintana en relación co PSC. Sobre o outro tema, non encontro torpeza nin gravidade, fóra do feito de que os titulares de prensa poden dar a entender que está en contra da conxelación salarial.
Se un le a letra pequena, parece bastante obvio que non é así: simplemente indica que é unha medida insuficiente; eu, persoalmente, son máis drástico: cosmética, procurando se cadra unha reacción positiva da xente do común, quizá identificando coa expresión e concepto aqueles que non len máis ca titulares.
No corpo da noticia, Quintana fai referencia a outras medidas, de goberno, que terían máis fuste para afrontar a crise económica (agora que, por fin, seica recoñecemos que a hai). É certo que menciona só actuacións de departamentos que dirixe o BNG. Pero tamén o é (ou paréceme) que as medidas simbólicas, aínda que aparenten solidarias, que non son acompañadas por cousa máis consistente poden ser interpretadas como demagoxia. E non quedará sen, xaora.
Se cadra a cousa puido ter sido evitada se saíse dun Consello da Xunta, que probablemente é como se deben facer estas cousas. Tería, incluso, pinta de máis solidario.
Quintana terá ben defectos, pero discreto aínda vén sendo. De feito, ao mellor é un dos [defectos] que máis lle apoñen os que lle apoñen outros. Eu, xaora, avalío doutra maneira, con sosego llelo digo.
Pois non coincidimos, Quintana creo que debeu quedarse en Allariz, as veces forzanse as cousas idealmente
traicioando as potencialidades reais. Non ten discurso político, incapaz de orgaizar estratexicamente un futuro inmediato, falgo de convicción nas súas declaracións, apela continuamente ao senso común, ao bó facer, a xestión, completamente incapaz de exercer como un lider do nacionalismo. O seu ideario nacionalista como quedou patente, rebasao o PSC e non supera o galeguism do PSdeG-Psoe. Practica a demagoxia coa terceira idade, mostrase como un político sistemico, defensor dunha orde que ao nacionalismo obxectivamente precisa cambiar, como a organización territorial do estado. Simpatiza coa monarquía, e por último vai dando polo mundo a imaxe do galego choron que se conforma con calquera cousa, e o peor é que no seu caso é certo.
Son da opiníón que o nacionalimo ten varias urxencias, unha dende loco actualizar o seu discurso e outra cambiar o seu lider. Hai outras persoas, mais capaces, mais lucidas e con un ánimo mais disposto, para traballar por este pais. Nestes momentos Quintana é un tapón para as potencialidades do nacionalismo, unha rémora.
O Plan sectorial de vivenda protexida e o novo decreto eólico, tampouco van a solucionar a crise, nin moito menos, pouco van a significar na economía galega, e moito menos van a ser medidas que nos resituen na crise, pero son medidas, e posibelmente haberá que tomar mais, incluso algunhas atoparan resistencia, polo que compre irse preparando, pensar doutro xeito ao que viñamos pensando e actuando en termos econòmicos: Tomarlle a medida ao verdadeiros costes das cousas.
Quintana comete un error ao deitar unha sombra sobre a medida de conxelacións de salarios dos altos cargos. A letra pequena XMG, tampouco soluciona a crise, porque esta ten unha maior dimension económica e psicolóxica que deixa no ridículo político as competencias económicas para abordala eficientemente dende a autonomía galega, é aquí onde debería centrarse a crítica dun lider nacionalista, e non meterse no xogo de cosmética, afeites e farol , onde as cartas están marcadas.
Facer oposición nacionalista dende a nosa realidade, non pode so consistir en dicir que "eu xestiono mellor", senón en sinalar os verdadeiros problemas que nos evitan tomar solucións eficaces para o noso vivir en común, propor estratexias de superación deses problemas, e sobre todo, mostrar na acción o animo de estar xa a superalos, deixando de lado o cultivo dunha apariencia de bo rapaz, chorón e incapaz de rebelión, ante ollos dos grandes señores da orde constitucional. Quintana precisa arrombar a súa alma de criado.
U-lo galeguismo do PSOE? Quen son os galeguistas que están na executiva do partido?
Touriño está empezando a copiar de ZP: moita foto na prensa adicta (La Couce de la Galice, teletouriño, etc) e moita palabrería de vendedor de coches a prazos. Idea de Galicia = 0
Amigo Anónimo: cal é a súa idea de Galicia?
Eu quixera saber, como por outra parte tamén demanda Baamonde (que rítmica me saiu a frase!), en que consiste o galeguismo. É só un programa cultural ou ten algunhas características económicas ou sociais?
Galeguismo, Arume, é unha maneira de ser e estar en política e como case tódolos ismos, é o único anaquiño que nos xungue ca terra, por aquelo da definición de illa.
Para saber qué é o galeguismo debería ler a R. Piñeiro, Arume. Xa sei que non é lectura do seu agrado, pero seríalle moi, pero que moi instructiva. Por certo, Arume: vostede ten algunha idea de Galicia?
Ou sexa, galeguismo é un "estado mental-cerebral".
Outra camiseta máis pró "Rei Zentolo": a cabeza dun home ou dunha muller, e no seu interior o cerebro pintado, con forma do mapa galego, e con rexiós especificadas: "amor á lingua galega", "gusto polas paparotas", "Retranca", " etc. Un diagrama similar a este:PREMER.
Amigo Anónimo das 12,20 que non sei se é o mesmo que antes interpelaba: as que teño (coma os espermatozoides dun amigo: malos, poucos e revirados) non me dan para unha construcción convincente e satisfactoria.
Pero, como parece haber xente que a ten moi clara (a idea) e ademáis pretende que a teñamos todos, pregunto. Máis ca nada por saber.
Lea a Ramón Piñeiro, Arume.
E, como lectura sobre o particular, prefiro ler os xornais día a día no tocante a ese marbete que figura no encabezado co nome de Galicia. E, por suposto, ler este blog onde tanta xente se expresa sobre o que pensa deste país. Quito máis proveito.
Verbigracia: o artigo de Monxardín que acaba de colgar o noso anfitrión sobre mariñeiros en XInzo é unha das miñas fontes de información sobre a idea de Galicia.
Como pode dicir, Arume, que lle quita mais proveito a lectura deste blog, se non leeu ainda a Piñeiro, leao e enleese porque ao fin o galeguismos e:
"Un estado mental-cerebral emerxente da intersubxectividade que vive na terra galega."
Só entendín o de "Un" e con moitas dificultades.
Se entendeu o Un, pode entender todo humanamente intelixibel con mais ou menos esforzo.
Non é nada dificil, mais ben sucede que vostede se nega, que ten algún asunto facendolle ruido previo ao xuizo , vamos, que ten un prexuizo.
A partir do 1 de agosto tentarei comprender o resto: desde o Harry's Bar de Venecia enténdese mellor a emerxencia da intersubxectividade.
Esa frase chiripitifláutica non é de Piñeiro, claro. Máis ben semella ser dun estudante de filosofía despistado. Pero volvendo ao tema do galeguismo, galeguista é todo aquel que ama Galicia e que quere converter ao galego en lingua de coloquial e de cultura. A virtualidade da palabra chanta, precisamente, na súa indeterminación. Esa é, tamén, a forza da linguaxe.
O de converter o galego en lingua coloquial e de cultura é suficientemente concreto como para comprender a cuestión (e, polo que vexo, eminente e case exclusivamente cultural). O de "amar Galicia" precisa de maior precisión.
"A virtualidade da palabra chanta, precisamente, na súa indeterminación. Esa é, tamén, a forza da linguaxe."
Iste si que é despiste, de filosofía, de socioloxía e de todo estudo, ciencia e sentido.
A definición de galeguismo é calcada de Hans Buchheim referida a alemanidade.
Amar a terra nai, a nai,que te criou no seu corpo xeográfico, ecónomico, social, político, cultural, que che deu unha identidade.
Quen é a túa nai?
De onde es?
Amar a nai
identificarse coa nai
Amar a terra
identificarse co pais
Eu non dixen que " convertir o galego en lingua coloquial e de cultura" non fose concreto; dixen que era "indeterminado", se me permite a precisión. E se esa definición é semellante á do ghicho ese, peor para o ghicho,
Peor, porqué?
Non sei por qué, pero seguro que peor.
Ante tal capacidade discursiva, plégome e voume.
Teña coidado ao plegarse, non se vaia facer dano.
Xe me despleguei de novo sen ningúnha incidencia e vólvome ir.
Xaora, discrepo substancialmente da avaliación política que máis arriba se realiza sobre Anxo Quintana, algún de cuxos extremos que deixa notablemente perplexo. Non a vou rebater por dous motivos: primeiro, non é o lugar; segundo, non é o momento. Que ata un fío sobre o PSOE acabe dando nisto é un colmo no que probablemente non debín caer xa de entrada.
Con todo, ao mencionado anónimo agradézolle unha cousa: deume idea para certo artigo que, segundo costume, supoño que figurará na web de El Progreso no serán de mañá ou mañá de pasado.
Que é galeguismo? --dices mientras clavas
la pica en el que juega al avestruz.
Que é galeguismo? ¿Y tú me lo preguntas?
Galeguismo... é unha cruz.
Ben ve, Arume, que do enredoso concepto ben se pode dar versión poética. Por ende, son posibles a definición sintáctica e maila semántica. Pero non serei eu quen me poña no penúltimo día da temporada 2008.
(P. D.: Ben sei que a estrofa inicial, poesía propiamente, non a é. É desculpen a frivolidade, devecía por facelo. Haxa boa noite).
Galeguismo, Galeguismo,
paje del rey más querido,
quién te tuviera esta noche
en mi jardín florecido.
Válgame Dios, Galeguismo,
cuerpo que tienes tan lindo.
—Como soy vuestro criado, señora, burláis conmigo.
Para o frívolo Saavedra de finais de Xullo. Un grande de Galicia.
Galeguismo galeguismo,
di o loro na "lorería",
desde o día en que nacíches,
en torno á mesa camilla,
lévote á par da ialma
inda que eu non tiña silla.
Loro de tanta clase
non debe decir mentira.
Non se pasen señores, que o galeguismo é cousa mais seria
Ouh! bosques da miña infancia
devolvédeme cando retorne
a tranquilidade novamente.
Até as alimañas teñen un tobo
Pero o xudeo non ten onde pousar a cabeza.
Quen nunca se extrañou non pode saber das entrañas.
O benaventurado en amores, a forza se convirte en tonto.
Quen non apreciou a patria non pode disfrutar como un cosmopolita.
Os apátridas son os fillos da inclusa. Boa xente, aos que sempre lles faltará algo.
Moza tan Fenosa
non vin na fronteira
como aquela vaqueira
da Finojosa.
Gas Natural
Quero entender que boa parte desas máximas (digamos mínimas) é pura ironía. Quero entendelo, amigo L. Porque os da inclusa, os apátridas e os descendentes de xudeus imos seguir por eiquí, coqueteando co que caia e poñendo a cabeza nas abas de quen pinte.
Se escoita un blues por Venecia, lembrese deste multipatrias.
...que non acouga a cabeza en ningúnha.
Mañá voarei lonxe.
destino
Abofé que lle hei mandar un grolo á súa saúde, pero ten vostede que facer o mesmo polos chicagos. Pola gloria de todos nós (con minúscula).
Mandareille un bo grolo Arume, pero dende Iowa
Fiquei sen palabras para un par de horas. Non me atrevo a pegar os artigos de Barreiro e Ventoso sobre Fenosa-Gas Natural.
Arume, ese anónimo que asina como "L" non son eu. Nunca entrei para discutir sobre galeguismo ou bilingüismo. Como falas das abas e fixera unha intervención "na aba de Ava" pensei que pudera ser que te refires a min.
O de Lovesio, collino onte na prensa nunha referencia ó 50 cabodano de Cuevillas. Como se me parece a Lobo tomeino prestado.
Tamén nunco asinei como anónimo, agás unha vez para meterme con eles por covardes. Provocando unha paradoxa calculada. E debín empregar a volta de unhes sesenta heterónimos.
Pero hai unhes cantos que se me atribuen e non son eu. Exp. beria en siberia ou arxides....anque podan parecerse a mín de vez en cando.
Ate jâ.
Menudo xogo.
Aiquí sóo escribe unha persoa, que firma con todolos él mesmo con todos os alias. E foi comer ao Pazo de Canedo, soliño.
Eu son eu, son eu, seu, eu, eu, eu...
Eeeeeuuuuuuu!, Eeeeeuuuu!
Eeeeeuuuuuuu!, Eeeeeuuuu!
Si hai tres persoas que escriban cós nicks "Pai", "Fillo" e "Santo Fantasma", quizáis son tres persoas ou quizás sexa unha. Ou as tres e unha ou a unha e tres minutos ou "á unha,ás dúas e ás tres!" . Que non é o mesmo quedar con unha ás tres, que quedar con tres á unha.
-Lobooo!!
- Vou, Vou !
-Pareces un can!
- Eeuuu? EEuu?
Por fin conseguín ler o do Ventoso; hai unha hora debía haber tráfico pesado. Nin Barreiro nin el estragaron papel.
Fixen este post por si queren usalo como xeito de comunicación de emerxencia os contertulios das "uvas" durante o mes de agosto que pecha o blog :PREMER.
Bó Agosto.
Un país non pode agardar que os seus intereses dependan do "amor ao pais" dos empresarios nin dos traballadores. Un país precisa dun estado para que non expolien a súa auga, o seu vento, os seus montes.
"GALLEGUSIMO DEL BUENO" di o Ventoso. U-lo malo?
La Vanguardia comprará La Voz. Que dirán?
Galleguismo del malo: nacionalismo.
La Voz vai quedar muda coa nova competencia que lle vai sair, en la misma La Coruña.
E non a comprarán, venderase.
Eu, que non fai falta repetir non milito en nacionalismos, detesto eses flaxelos antinacionalistas, que, cando ven vender o que cren que é deles, apelan a non sei que pulo nacionalista que debería habitar nas almas dos empresarios galegos e que, por non se sabe ben que razón, non existe, para crear a galeguidade/galeguismo dunha empresa.
Ademáis dun voluntarismo de a peseta, amosan unha inxenuidade, aceptable e mesmo esperable en primeiro de xornalismo, pero insólita nas alturas intelectuais do polígono de Sabón. O pior é que pretenden que o creamos todos.
E non confundín a L con Lobo (aínda teño un pequeno olfato para os estilos): só collín a fermosa imaxe da cabeza deitada na aba gardner das mozas. Para ambos e para todos vostedes, en todo caso, os grolos do Quadri.
Arume, se es un profesional da língua, como dín, supoño que efectivamente terás máis que olfato.
Eu pérdome, non sei quen é cada quen. Por a miña parte as veces estou a brincar pero tamén me cabreo e cheghei a cabrear a xente en algunha ocasión.
Pido disculpas.
Onde podo ler os artigos de Ventoso e Barreiro?.
Dacova, tamén existía ese de :
-"oiches porco?.
-Oín, oín, oín..."
O capital non ten patria, pero os estados son os puti-clubs onde o capital traballa, e hailles que pagar os impostos na barra e cotizar a cama, e se aluguén se pasa: matón se seguridá.
Fenosa, la metáfora de Galicia,
Xosé Luis Barreiro, LVG, 31/07/2008
Aunque hace veintiséis años que Fenosa fue absorbida por Unión Eléctrica Madrileña (UEM), todavía hay muchos gallegos que piensan que una parte de nuestro futuro se juega en las evoluciones empresariales de este gigante. Desde el punto de vista de la generación eléctrica, las tierras y las aguas del noroeste siguen siendo importantes para Unión Fenosa, aunque el poco significativo 11,18% de las acciones que se reparten tres entidades financieras gallegas nos alerta de que las posibilidades estratégicas que tiene el capital gallego para controlar la empresa son prácticamente nulas.
Y aquí está la primera expresión del galleguismo antropológico que acompaña a Fenosa, ya que, siendo una empresa muy denostada en las postrimerías del franquismo -«Fenosa non é nosa», decían los progres-, se convirtió, después de su compra por UEM, en el deseo onírico del nacionalismo y de los estrategas económicos que inundan los restaurantes de lujo los viernes por la noche. Después de aquella famosa compra, de la que el Parlamento de Galicia se ocupó -inútilmente- en 1982, se produjo el ingreso de España en la CEE, en la UE y en el euro, y fue entonces cuando, otra vez a contrapié, empezamos a suspirar por una idealista regalleguización de Fenosa en la que ya teníamos que competir con los grandes monstruos empresariales españoles, como ACS o el Banco Santander, y con los grupos energéticos europeos que diseñan sus estrategias con cifras fabulosas.
Y en este contexto volvieron a resucitar, de forma inexplicable, las oleadas de frustración que ya habíamos olvidado cuando Unión Fenosa vendió su antigua sede de A Coruña y empezó a acogerse al inexorable principio de que el dinero no tiene patria. El mito de la regalleguización -acariciado también por las infantiles fantasías de la Xunta- tuvo su momento culminante cuando Botín vendió su 24% y, ante la evidente incapacidad y desunión del capital gallego para adoptar una estrategia viable, entró en liza el gigante ACS, que consiguió adquirir el 45,3% de Unión Fenosa y poner fuera del alcance de Galicia las futuras operaciones.
El último episodio va a ser la entrada de Gas Natural y de La Caixa en una operación destinada a crear -con permiso de Repsol-YPF y de GDF Suez- el gran grupo energético catalán. Lo que es evidente es que, consumada esta operación, la galleguidad de Fenosa, que ya se perdió en términos económicos hace 26 años, se perderá también, este año, en términos simbólicos. Y de aquí obtengo la tercera metáfora de la galleguidad de Fenosa. Porque si para nuestra economía ya está desaparecida, es mejor matar el fantasma y enterrarlo para siempre. Para que todos descansemos en paz.
Sabón, capital Barcelona,
Luis Ventoso, LVG, 31/07/2008
La noticia de que Gas Natural se hace con Fenosa dejará un inevitable poso de melancolía en la Galicia ilustrada por lo que pudo haber sido y ya no será. Se puede vestir como se quiera, pero una vez más las riquezas de Galicia rentarán para los demás (tal y como ya venían haciendo):
-Ellos sí. Nosotros no. Iberdrola, la mayor beneficiaria a día de hoy del negocio eólico gallego, conserva su sede social en Bilbao. Gas Natural tiene su sede en Barcelona y ganó volumen merced al respaldo de Felipe González (en 1995 el presidente facilitó que Gas Natural comprase Enagás a precio de oferta, pagando así el apoyo de CiU a su Gobierno en minoría). Vascos y Catalanes cuentan aún con sus grandes compañías energéticas. Galicia cede paisaje y materia prima a cambio de magras propinas.
-Gallega... mientras venía bien. Hace solo unas semanas, el presidente de Fenosa alardeaba de la galleguidad de la compañía para reclamar molinillos en el gran melón eólico que va a abrir la Xunta. En realidad, los tres años de Florentino en Fenosa se han revelado como pura especulación. Cuando la deuda de ACS se empezó a poner purulenta por el recorte del crédito bancario y la pájara de la bolsa, Pérez vendió. Se lleva unas plusvalías de 2.800 millones.
-Faltó el pasó. Galicia aporta el 27% del negocio de Fenosa en España. Cede graciosamente sus embalses, soporta térmicas en playas hermosas (Sabón) y siembra sus sierras de molinillos que tributan fuera. Todo seguirá igual tras la llegada de Gas Natural, simplemente el dinero que se iba a Madrid ahora viajará a Barcelona. El complejo sueño de la Fenosa regalleguizada ya pasó. Faltó el paso. El gran capital gallego tiene razón en una cosa: no se puede obligar a una persona que ha labrado una fortuna por mérito propio a que acometa una determinada inversión por amor al país. Pero también es cierto que si hubiese habido un poco más de galleguismo del bueno el final de esta triste historia podía haber sido otro.
Os meus comentarios van por este último, obviamente.
GZNACIÓN, 31 de Xullo de 2008
O vindeiro outono sairá as rúas un novo medio de comunicación, o ‘Xornal de Galicia’, un diario de información xeral cuxo ámbito de difusión abarcará toda Galiza. A redacción do diario estará integrada por profesionais do xornalismo galego, dirixidos por José Luis Gómez, que contará con María Val como subdirectora.
A empresa, de capital galego, está impulsada polo Grupo San José, que preside Jacinto Rei. Ademais, o lanzamento inclúe a posta en marcha da web xornaldegalicia.com.
Os impulsores do proxecto avanzaron que o xornal contará con “varias redaccións, un innovador sistema de edicións e unha marcada vocación galega, plural e independente”. Ademais, “ten entre os seus principios fundacionais a defensa dos intereses de Galiza” e está “aberto ás distintas sensibilidades presentes na sociedade galega, e apostará dende un principio por reforzar os valores asociados á liberdade de expresión e de pensamento,dende a máis absoluta independencia”.
Hai anos falábase de colonialismo interno. Non sei se era un concepto moi sinxelo pero en calquera caso seica a nosa potencia colonizadora no só é Madrid. Haberá que poñer tamén Cataluña e o Pais Vasco cos que por certo facemos alianzas políticas. Eu que sei... Igual alguén pode explicalo...
Qué sabe disto, amigo Saavedra?
Xornal de Galicia saldrá este año como nuevo diario de información general
Estará dirigido por José Luis Gómez. María Val será la subdirectora y Xavier Martínez Cobas, el gerente.
Jueves, 31 de julio de 2008
XORNAL.COM I A Coruña.- Una nueva empresa de comunicación de capital gallego, impulsada por el Grupo San José, que preside Jacinto Rey, anunció en un comunicado que prepara el lanzamiento de un diario de información general cuyo ámbito de difusión abarcará toda Galicia, "con especial atención a sus grandes áreas metropolitanas".
Bajo la cabecera Xornal de Galicia, la redacción del diario estará integrada por "reconocidos profesionales del periodismo gallego", dirigidos por José Luis Gómez, quien contará con María Val como subdirectora. Actualmente en fase de diseño y puesta en marcha, el lanzamiento de Xornal de Galicia y de xornaldegalicia.com está previsto para el otoño de este año, explica el comunicado.
"Con varias redacciones, un innovador sistema de ediciones y una marcada vocación gallega, plural e independiente", Xornal de Galicia asegura que tiene entre sus principios fundacionales "la defensa de los intereses de Galicia". El diario nace en versiones impresa y digital como "un medio abierto a las distintas sensibilidades presentes en la sociedad gallega, y apostará desde un principio por reforzar los valores asociados a la libertad de expresión y de pensamiento, desde la más absoluta independencia".
La empresa Xornal de Galicia SA, editora del diario, está integrada en Udramedios, la cabecera de la división de medios de comunicación del Grupo San José. Con sede en Pontevedra y presencia en más de diez países de tres continentes, San José es una multinacional que opera en diversos sectores (construcción, inmobiliario, concesiones e infraestructuras, servicios, tecnología, energía, y comunicación) y cuyos ingresos superaron los 1.550 millones de euros durante el año pasado, con un crecimiento del 19% sobre el 2006. Recientemente, Grupo San José dio un nuevo paso en su fusión con Parquesol, que culminará con su cotización en bolsa.
El director de Xornal de Galicia, José Luis Gómez (Brión, 1958), fue director de La Voz de Galicia, director de Coordinación Editorial del Grupo Zeta y director de la revista Capital. Es editor del diario digital Xornal.com, en cuya empresa editora el Grupo San José es socio minoritario. Por su parte, el gerente de Xornal de Galicia SA es Francisco Xavier Martínez Cobas (Vigo, 1968), profesor de la Universidad de Vigo, de la que fue vicerrector. También fue director general del Celta.
Parece ser que o grupo San José é un dos que pretende facerse con "La región", e está moi ben situado.
Ademáis non sei que da concesión dos muíños de vento e a consellería do bloque.
Esa é a múseka, se queredes entérome da letra.
Non sabía nada, e ignoro se o comentario subscrito por L neste mesmo fío (hoxe, 12:05:00 PM) xa o anunciaba. A miña columna en Xornal leva tres meses sen actualizarse, ando a ver se lle poño remedio.
Paréceme unha noticia interesante, e unha iniciativa probable e empresarialmente arriscada.
Quintana defraudoume outra vez, amigo XMG.
Non foi quen de presionar navegando ao señor Xacinto para que o peridodico saíse en galego, en non era tan dificil, un pouco de caracter, decisión e falarlle claro, nada mais. Estou convencio de que outro lider nacionalista o conseguiría.
Queda a esperanza de ir metendo cuña, en principio non hai nada determinado para demasiado tempo.
Vostede o conseguiría, seguro. Por conseguir, hasta conseguiría editalo vostede mesmo ,cós seus propios cartos, íntegramente en galego. Demóstreo e deixe de predicar.
Bulía máis, amigo Saavedra, cando tiña o compromiso con nós, os lectores das súas magníficas luguíadas dos sábados. Agora empreguízase algo: imos ter que darlle traballiño. ;)
Amigo Da Cova, non se poña así, eu son un indixente, e a pesar desta condición teño opinións, ideas e gústame compartilas. Se por ser indixente non vou poder min opinar, que nos queda aos marxinais...o esclavismo, o forno crematorio...?
Pois tamén ten razón, home.
Fai bastantes anos, vía eu unha reportaxe de África na TV, có meu abó. O locutor do reportaxe enumeraba todos os problemas do continente, i engadía o da explosión demográfica, como un grave problema máis. Dixo o meu abó: "A ver si inda porriba de todalas calamidades, non van poder foder".
Opine, home, opine.
E foda tamén, o que podia e lle deixen.
O último consello vai pra todos, neste mes de Agosto que está a piques de escomenzar.
Leva ben razón, Arume, no do bulir. Esperemos que o período sabático teña un remate.
Arestora, toca ir despedindo. Fágoo cunha apostila: de querer Jacinto Rey subsidiar un diario en galego, A Nosa Terra sería xa diario. De calquera maneira, contraín notable curiosidade sobre posibles e mellores relevos de Anxo Quintana. Se non o pouco xullo ou o enteiro agosto, a ver se o renacido setembro e L nos fornecen solución e antropónimos.
Engado dous enlaces: o artigo referido máis arriba e outro lido onte que non quedará aquí totalmente fóra de lugar.
Haxa boa noite, voume despedir no fío da conclusión.
Amigo Da Cova, faise o que se pode, e direille que me vai mellor que antes, cando non era indixente, sobre todo en asuntos de erostismo, adequirese unha visión mais realista lívido non falta con tanto tempo a folgar e as mulleres, non sabe o soas que están.
O dos relevos amigo XMG, tomarán forma logo das próximas eleccións, tome nota e recorde. Hai xente que pensa mellor no pais e ten a obriga de se preparar.
E ben eu taén me vou de vacacións, collo a guitarra e voo para os lagos de Chicago. Que teñan un dilatado agosto señores.
Aclaro, vacacións de indixente, toco a guitarra na rua.
Publicar un comentario